شرکت Southern Energy Management خود را برای یک شوک ناگهانی آماده میکند. این شرکت نصب پنل خورشیدی خانگی مستقر در رالی، طی سالهای اخیر به طور پیوسته رشد کرده بود که بخشی از آن به لطف اعتبارات مالیاتی در قانون مهم آبوهوایی سال ۲۰۲۲ رئیسجمهور سابق جو بایدن بود.
اکنون، ویل اتربریج، مدیرعامل این شرکت ۱۹۰ نفره، میگوید که فروش پنلهای خورشیدی مسکونی شرکتش ممکن است در سال ۲۰۲۶ تا نصف کاهش یابد. «لایحه عظیم» رئیسجمهور ترامپ که او روز جمعه آن را به قانون تبدیل کرد، به این یارانهها در اواخر سال جاری پایان میدهد. برنامههای اتربریج برای خرید تجهیزات بیشتر از کارخانههای کارولینای شمالی و جاهای دیگر متوقف شده است.
او گفت: «اکنون، اصلاً به آن فکر نمیکنم. دارم تلاش میکنم فکر کنم چگونه مشاغل کارولینای شمالی را نجات دهم.»
موجی از هزینههای دولتی که در سالهای اخیر اقتصاد آمریکا را فراگرفته بود، در حال فروکش کردن است.
قانون آبوهوایی بایدن، یارانههایی را برای نیروی بادی و خورشیدی، خودروهای برقی و دیگر پروژههای سبز اختصاص داده بود که پیشبینیکنندگان فدرال تخمین میزدند مجموعاً به حدود ۴۰۰ میلیارد دلار برسد. تحلیلگران بیرونی پیشبینی کرده بودند که هزینه نهایی حتی بیشتر خواهد بود. سرمایهگذاران به سرعت وارد سهام انرژیهای تجدیدپذیر شدند، در حالی که دولتهای محلی و اتحادیههای کارگری مشتاق پروژههای جدید بودند.
«لایحه بزرگ و زیبای» ترامپ، این جریان را به عنوان بخشی از تلاش برای تمدید معافیتهای مالیاتی که در دوره اول ریاست جمهوری او وضع شده بود، قطع خواهد کرد. اعتبارات برای خودروهای برقی و پنلهای خورشیدی خانگی قرار است در ماههای آینده به پایان برسد. مشوقها برای توسعه یا تولید انرژی تجدیدپذیر ظرف چند سال متوقف خواهند شد.
این قانون، در عین حال، چشمانداز تولید سوختهای فسیلی در اراضی عمومی را تقویت میکند، که نعمتی برای حفاران نفت و گاز است که در حال پمپاژ رکوردشکنی عرضه و ثبت سودهای سرشار هستند.
تریسی استون-منینگ، رئیس سازمان Wilderness Society (انجمن حیات وحش)، گروهی که هدفش حفاظت از اراضی عمومی است، گفت: «قانون بایدن تلاش کرد پلی به سوی اقتصادی با جهتگیری بیشتر به سمت انرژیهای تجدیدپذیر بسازد.»
استون-منینگ، که در دولت بایدن مدیر دفتر مدیریت زمین (Bureau of Land Management) بود، گفت: «کاری که [ترامپ] انجام میدهد، منفجر کردن آن پل است.»
این دیدگاههای متضاد بسیاری از توسعهدهندگان و کارگران در سراسر کشور را در سردرگمی فرو برده است.
مدیران شرکتهای انرژی پاک انتظار تغییرات نظارتی را تحت هر دولت جدیدی داشتند. با این حال، برخی هشدار میدهند که لغو سریع بخش زیادی از یک قانون قبلی، سطح جدیدی از عدم اطمینان را برای سرمایهگذاریهای آینده ایجاد کرده و هزینههای تامین مالی را در بلندمدت افزایش خواهد داد.
ریگان فار، مدیرعامل شرکت توسعهدهنده خورشیدی Silicon Ranch، گفت: «شما با تغییر صفحه شطرنج درست در میانه بازی، سرمایه زیادی را به هدر میدهید و بسیاری از افراد را از کسبوکار خارج میکنید. این چیزی است که ما به عنوان یک کشور تا به حال در آن خوب بودهایم.»
لایحه هزینههای ترامپ – که دفتر بودجه کنگره پیشبینی میکند بیش از نیم تریلیون دلار از مشوقهای مالیاتی را طی دهه آینده کاهش خواهد داد – به اندازه آنچه برخی حامیان انرژیهای تجدیدپذیر میترسیدند، افراطی نیست. مالیات پیشنهادی بر پروژههای بادی و خورشیدی توسط سنا حذف شد. قانونگذاران همچنین مرحله کاهش تدریجی اعتبارات برای سرمایهگذاری و تولید انرژی تجدیدپربودید را تا سال ۲۰۲۷ تمدید کردند.
این امر میتواند به برخی ساختوسازهای در حال انجام اجازه ادامه فعالیت دهد. اما معاملات هنوز در حال مذاکره یا در مراحل اولیه توسعه ممکن است در یک وضعیت بلاتکلیف قرار گیرند، به گفته فار، که پروژههای شرکتش شامل چندین آرایه خورشیدی در جورجیا و تنسی برای تامین برق مراکز داده شرکت متا پلتفرمز است.
او گفت: «اینها چیزهایی نیستند که فقط در شش ماه نصب کنید و تمام شود.»
بر اساس برآوردهای اولیه پروژه REPEAT، که توسط دانشگاه پرینستون رهبری میشود، تغییرات سیاست میتواند سرمایهگذاری را حدود ۵۰۰ میلیارد دلار در تولید برق و سوختهای پاک تا سال ۲۰۳۵ کاهش دهد. حامیان انرژیهای تجدیدپذیر نگرانند که نتیجه آن افزایش صورتحسابها برای آمریکاییهایی باشد که در حال تجربه افزایش بیسابقه تقاضای برق مرتبط با تب هوش مصنوعی هستند.
اگرچه کمپین ترامپ متعهد به کاهش هزینههای انرژی آمریکاییها شد، اما برخی مدیران نفت و گاز به طور خصوصی گفتهاند که شعار «حفاری، حفاری، عزیزم» او را بیشتر به عنوان یک اصل سازماندهی اقتصادی درک کردهاند تا تلاشی برای حفر چاههای بیشتر از طریق سنگ شیست.
تحلیلگران میگویند که قانون جدید تأثیر فوری محدودی بر تولید بیسابقه سوختهای فسیلی در ایالات متحده خواهد داشت.
طبق گزارش بیکر هیوز، حفاران نفت در هفته گذشته ۱۲ درصد دکلهای کمتری نسبت به ابتدای سال به کار گرفته بودند. با اشاره به قیمتهای پایین کالاها و تعرفههای جدید بر فولاد وارداتی، تقریباً نیمی از مدیران نفت و گاز که در ماه ژوئن توسط فدرال رزرو دالاس مورد نظرسنجی قرار گرفتند، اعلام کردند که انتظار دارند در سال ۲۰۲۵ چاههای کمتری را نسبت به آنچه در ابتدا پیشبینی شده بود، حفر کنند.
با این حال، در بلندمدت، اقداماتی مانند افزایش اجارهنامههای فدرال، کاهش حقالامتیازها و پایان اعتبارات مالیاتی دوران بایدن، به محافظت از سوختهای فسیلی در برابر رقابت بیشتر کمک خواهد کرد. این امر میتواند به ویژه برای تولیدکنندگان گاز طبیعی مفید باشد، که در حال رقابت با توسعهدهندگان انرژیهای تجدیدپذیر برای تأمین سوخت رونق پرمصرف هوش مصنوعی هستند.
تام پایل، رئیس گروه حامی نفت و گاز American Energy Alliance، در بیانیهای گفت: «اگر لغو این یارانهها صنعت آنها را "از بین میبرد"، پس شاید اصلاً نباید وجود داشته باشد.»
در حال حاضر، سهام انرژیهای تجدیدپذیر در سالهای اخیر به دلیل شوک تورمی و نرخ بهرههای سرسختانه بالا، به شدت تحت فشار قرار گرفتهاند.
فرآیندهای دشوار صدور مجوز و مشکلات زنجیره تأمین، زمانبندی پروژهها را به هم ریخت. هزینهها سر به فلک کشید. مقامات محلی برای بخش عمدهای از یک سال، از عقبنشینی در اعتبارات مالیاتی – و در نتیجه ناپدید شدن پایگاه مشتری برای تولیدکنندگان جدید – میترسیدند.
طبق گزارش گروه E2 (یک گروه حمایتی)، کسبوکارها در پنج ماه اول سال، پروژههای انرژی پاک به ارزش تقریبی ۱۵.۵ میلیارد دلار را متوقف یا مقیاس آنها را کاهش دادند. از جمله این موارد میتوان به کارخانه باتری در جورجیا، تأمینکننده خورشیدی در ایالت واشنگتن و کارخانه کابلهای بادی فراساحلی در ماساچوست اشاره کرد. این لغوها شامل پروژههایی بود که وعده ایجاد تقریباً ۱۲۰۰۰ شغل را میدادند.
مدیران اجرایی و رهبران اتحادیهها نگرانند که تلاطم پیش رو، آمریکاییهای بیشتری از جمله سیرا پرل را بیکار کند.
این زن ۲۹ ساله اهل مین، سال گذشته یک برنامه کارآموزی را با اتحادیه کارگران برق بینالمللی محلی خود آغاز کرد و به زودی شروع به ساخت رکها و نصب پنلها در آرایههای خورشیدی کرد. با دستمزد ۲۳.۱۸ دلار در ساعت به اضافه اضافه کاری، چکهای حقوقی او بزرگترین چکهای زندگیاش بودهاند.
اما پرل در اوایل ماه مه پس از توقف فعالیت توسعهدهندگان، اخراج شد. اکنون، با امید کمرنگ برای پروژههای آینده، او بخشی از ۵۹۵ دلار مزایای بیکاری هفتگی خود را برای بنزین جهت رفتن به مصاحبههای شغلی میسوزاند.
پرل گفت: «اخیراً خیلی احساس ناامیدی کردهام.» او افزود که فقط ثبات مالی نیست که از دست داده است، «این کرامت است.»
برای ارتباط با دیوید اوبرتی به [email protected] ایمیل بفرستید.