دانشمندان در چین با قرار دادن کنترل‌کننده‌ها در مغز زنبورها، در حال تبدیل آنها به سایبورگ هستند و مسیر پروازشان را تعیین می‌کنند.
این زنبورها – که نیمه‌حشره و نیمه‌ماشین هستند – می‌توانند به عنوان پیشاهنگان نظامی یا برای جستجوی بازماندگان پس از یک بلای طبیعی مورد استفاده قرار گیرند.
ژائو جیلیانگ، استاد مؤسسه فناوری پکن، و تیمش اخیراً سبک‌ترین کنترل‌کننده مغزی جهان را توسعه داده‌اند که تنها 74 میلی‌گرم یا کمتر از یک سر سوزن نمک وزن دارد.
این دستگاه به پشت یک زنبور کارگر متصل می‌شود و با سه سوزن وارد مغز آن می‌شود تا به آن دستور دهد در جهت‌های خاصی پرواز کند.
بر اساس آزمایش‌های انجام شده توسط پروفسور ژائو و تیمش، این دستگاه در 9 مورد از 10 مورد کار کرده و زنبورها از دستورات اطاعت کرده‌اند.
با این نوع فناوری، دانشمندان معتقدند که "زنبورهای سایبورگ" را می‌توان در عملیات‌های مخفی یا مأموریت‌هایی در مکان‌هایی که برای انسان‌ها غیرقابل دسترس هستند، به کار گرفت.
این ریزدستگاه‌ها می‌توانند به دوربین‌ها، دستگاه‌های شنود و حسگرهایی مجهز شوند که به حشرات امکان جمع‌آوری و ثبت اطلاعات را می‌دهند، که سپس می‌توانند به اپراتور خود منتقل شوند.
با توجه به اندازه کوچکشان، می‌توان از آنها برای عملیات‌های نظامی یا امنیتی محرمانه نیز استفاده کرد، زیرا قادر خواهند بود از فضاهای کوچکی عبور کنند که انسان‌ها و ربات‌های بزرگ‌تر نمی‌توانند به آنها دسترسی پیدا کنند و این کار را بدون جلب ظن انجام دهند.
پروفسور ژائو و همکارانش در مقاله‌شان که در 11 ژوئن در مجله مهندسی مکانیک چین منتشر شد، نوشتند: «ربات‌های مبتنی بر حشرات، قابلیت تحرک برتر، توانایی‌های استتار و سازگاری با محیط را از میزبان‌های بیولوژیکی خود به ارث می‌برند.»
آنها نوشتند: «در مقایسه با جایگزین‌های مصنوعی، این ربات‌ها پنهان‌کاری پیشرفته و استقامت عملیاتی طولانی‌تری را نشان می‌دهند، که آنها را برای شناسایی مخفی در سناریوهایی مانند نبردهای شهری، ضد تروریسم و مقابله با مواد مخدر، و همچنین عملیات‌های حیاتی امدادرسانی در بلایای طبیعی بسیار ارزشمند می‌سازد.»
گزارش‌های قبلی در مورد این تحقیق نشان می‌داد که دانشمندان حشرات دیگری مانند سوسک‌ها را با ریزتراشه‌ها و سیم‌کشی مجهز می‌کردند که از آنها برای کنترل حرکت حشره با پرتوهای مادون قرمز و سیگنال‌های بلوتوث استفاده می‌شد.
یکی از "کیسه‌های پشتی" که دانشمندان توسعه داده بودند، تنها 23 میلی‌گرم وزن داشت که تقریباً یک سوم وزنی است که زنبورهای سایبورگ حمل می‌کنند.
دانشمندان در سنگاپور نیز کنترل‌کننده‌های سایبورگ مینیاتوری توسعه داده‌اند، اما این دستگاه‌ها بزرگ‌تر و سنگین‌تر بودند.
با این حال، این دستگاه‌ها به سوسک‌ها متصل شده بودند که از آنها برای کمک به تلاش‌های جستجو و نجات پس از زلزله 7.7 ریشتری میانمار در ماه مارس استفاده شد.
چندین کشور دیگر از جمله ایالات متحده و ژاپن نیز در رقابت برای ساخت حشرات سایبورگ هستند.
در حالی که تیم پروفسور ژائو گام‌های بزرگی در پیشرفت این فناوری برداشته است، چالش‌هایی همچنان باقی مانده‌اند.
یکی از این چالش‌ها این است که باتری‌های فعلی نمی‌توانند مدت زیادی دوام بیاورند، اما اگر بزرگ‌تر شوند، بسته‌ها برای حمل زنبورها خیلی سنگین خواهند بود.
همین دستگاه را نمی‌توان به راحتی روی حشرات مختلف استفاده کرد، زیرا هر کدام به سیگنال‌ها در قسمت‌های مختلف بدن خود پاسخ می‌دهند.
چین در حال کار بر روی مینیاتوری کردن فناوری خود در سایر زمینه‌ها بوده است، به طوری که این کشور در ماه ژوئن پهپادهایی به اندازه پشه را نیز رونمایی کرد.