سیطره احمد شرعاء، رئیس‌جمهور سوریه بر کشورش، هرگز تا این حد لرزان به نظر نرسیده است. این وضعیت در بحبوحه حملات هوایی اسرائیل به دمشق، که ظاهراً در دفاع از اقلیت دروزی در نبردشان علیه عشایر بادیه‌نشین و نیروهای دولتی در شهر جنوبی سویداء صورت می‌گیرد، تشدید شده است. تحلیلگران می‌گویند این خشونت‌ها یکی از متحدان اصلی شرعاء، یعنی ترکیه را به وحشت انداخته است؛ زیرا هرگونه تجزیه دائمی سوریه بر اساس خطوط قومی و فرقه‌ای، که ترکیه معتقد است اسرائیل آن را تشویق می‌کند، فاجعه‌بار خواهد بود.
گونول تول، مدیر برنامه ترکیه در مؤسسه خاورمیانه، به المانیتور گفت: "این خبر بدی برای ترکیه است، زیرا با وجود فشار آمریکا، [بنیامین] نتانیاهو کوتاه نمی‌آید و کردها در امتناعشان از پیوستن بی‌قید و شرط به ارتش سوریه، احساس حقانیت می‌کنند." تول افزود: "تحولات روزهای اخیر نشان می‌دهد که شرعاء قادر به تأمین امنیت یا حفظ نظم در کشور نیست. کردها می‌گویند: 'اگر این رژیم سقوط کند، چه کسی از ما دفاع خواهد کرد؟' به همین ترتیب، شرعاء نیز در اصرار خود بر تسلیم شدن آنها به خواسته‌هایش، سرسخت‌تر خواهد شد."
رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، در یک تماس تلفنی در روز پنجشنبه، به شرعاء از حمایت کامل ترکیه اطمینان داد. مقامات ترکیه، به نقل از روزنامه طرفدار دولت، صباح، ادعا کردند که آنکارا نقش کلیدی در تضمین آتش‌بس همان روز در سویداء ایفا کرده است. با این حال، مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا، اظهار داشت که واشنگتن پس از تقریباً یک هفته درگیری که منجر به کشته شدن نزدیک به ۵۰۰ نفر شد، این آتش‌بس را میانجی‌گری کرده است. گزارش‌ها حاکی از ادامه درگیری‌ها میان مبارزان بادیه‌نشین و دروزی است.
اردوغان در تماسی که روز جمعه با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه داشت، هشدار داد که درگیری‌های سویداء تهدیدی برای کل منطقه است. به گزارش بیانیه‌های رسمی هر دو طرف، او بر اهمیت حفظ حاکمیت سوریه تأکید کرد. روسیه و ترکیه در سوریه، جایی که در طول جنگ داخلی ۱۳ ساله این کشور از طرف‌های مخالف حمایت می‌کردند، میان درگیری و همکاری در نوسان بوده‌اند. هر دو کشور نیرو و پایگاه در سوریه دارند.
ترکیه به دنبال ادغام «اداره خودمختار شمال و شرق سوریه» تحت رهبری کردها با ساختارهای غیرنظامی و نظامی در دمشق است. ترکیه نگران است که به رسمیت شناختن رسمی خودمختاری کردهای سوریه، انتظارات را بالا ببرد، در حالی که این کشور به دنبال یک توافق صلح با کردهای خود است.
تام باراک، فرستاده ویژه آمریکا در سوریه، به صراحت از درخواست‌های شرعاء برای یک دولت واحد و متمرکز حمایت کرده و در مجموعه‌ای از رویدادهای رسانه‌ای، نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) تحت رهبری کردها را به دلیل تعلل مورد انتقاد قرار داده و هشدار داده است که حدود ۱۰۰۰ سرباز آمریکایی مستقر در منطقه تحت کنترل کردها برای همیشه در آنجا نخواهند ماند. نیروهای دموکراتیک سوریه متحد اصلی ائتلاف تحت رهبری آمریکا علیه دولت اسلامی در سوریه هستند.
مقاومت شدید دروزی‌ها احتمالاً شرعاء را وادار خواهد کرد که پیش از اجرای سناریویی مشابه در مناطق عرب‌نشین تحت کنترل کردها برای مجبور کردن نیروهای دموکراتیک سوریه به عقب‌نشینی، دوبار فکر کند. با این حال، شدت حملات بادیه‌نشینان نیز باید هشداری برای نیروهای دموکراتیک سوریه باشد.
اعراب تحت کنترل نیروهای دموکراتیک سوریه عمدتاً به دلیل حمایت آمریکا از نیروهای دموکراتیک سوریه و نفرت عمیقشان از رژیم اسد، تسلیم حکومت تحت رهبری کردها شدند. یک مفسر ترک در آنکارا که نخواست نامش فاش شود، به المانیتور گفت: اگر کردها فرصت‌طلبانه از حمایت اسرائیل از دروزی‌ها سوءاستفاده کنند، اعراب نیز می‌توانند علیه آنها شورش کنند. او گفت: "گله‌مندی‌های زیادی انباشته شده است."
از زمان سقوط رژیم اسد در دسامبر، اسرائیل به یک حامی پر سر و صدای حقوق کردها تبدیل شده و دمشق و آنکارا را نگران کرده است. با این حال، برخلاف دروزی‌ها، کردها در مرزهای اسرائیل زندگی نمی‌کنند و بعید است اسرائیل برای دفاع از آنها خطر درگیری نظامی مستقیم با آنکارا را بپذیرد.
اردوغان، پس از جلسه کابینه در روز پنجشنبه، هشدار داد: "کسانی که با طناب اسرائیل به چاه می‌روند، دیر یا زود متوجه خواهند شد که اشتباه بزرگی مرتکب شده‌اند." این تذکر او به طور گسترده به عنوان خطاب به کردها تعبیر شد.
هاکان فیدان، وزیر امور خارجه ترکیه، صریح‌تر بود. فیدان در یک کنفرانس خبری در نیویورک اظهار داشت که نشانه‌هایی مبنی بر تحرک نیروهای کرد سوریه از ۱۳ جولای وجود دارد. او از آنها خواست که "نقشی سازنده ایفا کنند" و هشدار داد که "فرصت‌طلبی" با "خطرات بزرگی" همراه خواهد بود. او احتمالاً در واکنش به پست ۱۶ جولای مظلوم کوبانی، فرمانده کل نیروهای دموکراتیک سوریه در X بود که در آن نوشت نیروهایش درخواست‌هایی برای ایجاد یک کریدور بشردوستانه برای غیرنظامیان محبوس در سویداء و توقف حملات علیه آنها دریافت کرده‌اند.
بن کاسپیت از المانیتور گزارش می‌دهد که نتانیاهو تحت فشار شدید دولت ترامپ برای توقف تشدید تنش است و در یک تماس تلفنی در روز پنجشنبه، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، "بدون شک نارضایتی خود را از بمباران سوریه به نتانیاهو ابراز کرده است." گزارش شده که اسرائیل با بازگشت برخی نیروهای سوری به سویداء برای کمک به جلوگیری از خشونت بیشتر میان بادیه‌نشینان و دروزی‌ها موافقت کرده است.
مارک پیرینی، سفیر سابق اتحادیه اروپا در سوریه و ترکیه و پژوهشگر ارشد در اندیشکده کارنگی اروپا، به المانیتور گفت که شرعاء، یک جهادی سابق، "از ابتدا به نام رئال‌پلیتیک (سیاست واقع‌بینانه) از حمایت غرب برخوردار بود، زیرا همه رؤیای ثبات بیشتر در منطقه را دارند و اظهارات رسمی او بی‌عیب و نقص است و می‌توانست در لندن، پاریس یا برلین نوشته شود."
با این حال، تجربه گذشته نشان می‌دهد که نتانیاهو در مواجهه با فشار آمریکا، به صورت تاکتیکی عقب‌نشینی می‌کند، اما بعدها با شدت بیشتری پیش می‌رود، همانطور که در طول درگیری در غزه و جنگ ۱۲ روزه با ایران شاهد بودیم.
پیرینی گفت: "وقتی شما امکان انجام کاری توسط ترامپ برای مهار نتانیاهو را می‌بینید، این اتفاق نمی‌افتد. او در واشنگتن چنان پایگاه حامیان بزرگی دارد که ترامپ حاشیه مانور زیادی ندارد."
سوالاتی درباره توانایی شرعاء برای اتحاد مجدد کشور پس از بیش از یک دهه جنگ داخلی، از ماه مارس زمانی که بقایای ادعایی رژیم اسد تلاش کردند تا شورشی را در مناطق ساحلی علوی‌نشین لاذقیه و طرطوس سازماندهی کنند، مطرح شد. اقدامات آنها موجی از قتل‌های انتقام‌جویانه توسط نیروهای سنی، از جمله کسانی که با دولت مرتبط بودند، را به دنبال داشت. بیش از ۱۰۰۰ نفر، عمدتاً غیرنظامیان علوی، کشته شدند. دیده‌بان حقوق بشر سوریه مستقر در بریتانیا گزارش داد که جنایات در درگیری‌های سویداء توسط همه طرف‌ها انجام شده است.
در آوریل، درگیری‌ها میان نیروهای سنی و دروزی در حومه دمشق به شدت تشدید شد و مداخله اسرائیل را به دنبال داشت. اسرائیل، که بیش از ۱۵۰ هزار دروزی قومی در قلمرو خود و بلندی‌های جولان اشغالی دارد، حملات را به نام دفاع از برادران دروزی خود در آن سوی مرز توجیه کرد. پیرینی معتقد است: "هدف ناگفته، کنترل یک کریدور منتهی به عراق در صورت وقوع دوباره چیزی با ایران است."
بر اساس خبرنامه «سوریه در گذار»، عادی‌سازی نوپای میان سوریه و اسرائیل — از طریق مذاکرات با میانجی‌گری آمریکا و مذاکرات مستقیم که اخیراً هفته گذشته در باکو، پایتخت آذربایجان برگزار شد — احساس امنیت کاذبی را در دمشق ایجاد کرد که اکنون ثابت شده اشتباه بوده است. ترکیه که در مذاکرات جداگانه برای کاهش تنش با اسرائیل به منظور جلوگیری از برخورد در سوریه مشغول است، از رویکردهای شرعاء به دولت نتانیاهو حمایت می‌کند.
شرعاء، با حمایت باراک، معتقد بود که چراغ سبز برای تصرف سویداء را در اختیار دارد. او در ۱۵ جولای نیروهای خود را اعزام کرد، اما تنها دو روز بعد مجبور به عقب‌نشینی تحقیرآمیز در برابر خواسته‌های اسرائیل شد.
«سوریه در گذار» خاطرنشان کرد: "مقامات ترکیه اشتباه محاسباتی شرعاء را به عنوان بهانه‌ای برای اسرائیل برای گسترش نفوذ سیاسی و فیزیکی خود در سوریه می‌بینند." این امر تا حدی به ضرر ترکیه است. در آوریل، اسرائیل چندین پایگاه سوری را هدف قرار داد که طبق گزارش‌ها قرار بود توسط آنکارا به عنوان بخشی از تلاش‌هایش برای گسترش پایگاه نظامی خود در سوریه تصرف شوند. بیش از ۱۰ هزار نیروی ترک در سراسر نوار شمالی مرزی با ترکیه مستقر هستند، عمدتاً برای خنثی کردن تلاش‌های کردها برای ایجاد کنترل بر قلمروهای پیوسته تا سواحل سوریه.
پیرینی گفت: "پس از بیش از نیم قرن سرکوب از خشن‌ترین نوع، پرده از رقابت‌های باستانی برداشته شده است." حتی بدون دخالت خارجی، رهبر جدید سوریه "با وظیفه immensely چالش‌برانگیزی روبروست."