نزدیک به ۵۰ سال، آنا ماری هرت به همسرش، کریگ، اعتماد داشت تا امور مالی آنها را مدیریت کند. و او کارش را به خوبی انجام داد و با سرمایه‌گذاری‌هایی که انجام داد، پس‌اندازی راحت برای دوران بازنشستگی فراهم آورد.
سپس کریگ وارد بانکی در تولسا، اوکلاهما، شد و شروع به انتقال وجوه بازنشستگی خود به سرمایه‌گذاری‌های ارز دیجیتال کرد که جعلی از آب درآمدند. یک سال بعد، پس از از دست دادن بیش از ۵ میلیون دلار، تمام پس‌انداز زندگی هرت‌ها از بین رفت.
در ابتدا، خشم آنا ماری به سمت کریگ بود. اما خیلی زود هدف دیگری پیدا کرد: بانکی که به گفته او، به کریگ کمک کرده بود تا حواله‌هایی به ارزش ۳۰۰ هزار دلار را به کلاهبرداران ارسال کند.
اکنون که کلاهبرداری‌های سرمایه‌گذاری، که گاهی اوقات «ذبح خوک» نامیده می‌شوند، عملیات جهانی رو به رشدی هستند، برخی آمریکایی‌ها از بانک‌ها و مشاوران مالی خود می‌خواهند که برای جلوگیری از وقوع این کلاهبرداری‌ها اقدامات بیشتری انجام دهند. فشار همچنین به شرکت‌های مخابراتی و پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند فیسبوک، جایی که کلاهبرداران قربانیان خود را پیدا می‌کنند، در حال گسترش است.
در سال ۲۰۲۳، آنا ماری از بانک آرواست، وام‌دهنده منطقه‌ای مستقر در آرکانزاس که پرداخت‌های حواله‌ای کریگ را پردازش کرده بود، شکایت کرد. شکایات مشابهی در سراسر کشور مطرح شده‌اند که به دنبال خسارت از شرکت‌هایی مانند جی‌پی مورگان چیس و ولز فارگو هستند و ادعا می‌کنند که آنها برای بررسی رفتار مشکوک مشتریان خود یا مسدود کردن پرداخت‌ها به کلاهبرداران، به اندازه کافی عمل نکرده‌اند.
وکیل آرواست، که علناً به ادعاهای هرت‌ها پاسخ نداده است، از اظهار نظر درباره این پرونده خودداری کرد. این اختلاف اکنون در حال داوری است.
باندهای جنایتکار، با فعالیت از مجتمع‌هایی در جنوب شرقی آسیا و غرب آفریقا، در هنر جلب اعتماد قربانیان – یا پروار کردن «خوک‌های» خود – مهارت یافته‌اند. کلاهبرداران در حالی که خود را سرمایه‌گذاران باهوش و با دانش درباره چگونگی ثروتمند شدن معرفی می‌کنند، روابط عاطفی با قربانیان برقرار می‌کنند. قربانیان اغلب سالمند یا آسیب‌پذیر هستند و بسیاری از آنها تمام پس‌انداز زندگی خود را از دست می‌دهند.
این کلاهبرداری‌ها بانک‌ها را در موقعیت دشواری قرار داده‌اند. قربانیان و حامیان آنها استدلال می‌کنند که اگر بانک‌ها برای جلوگیری از پرداخت‌های کلاهبردارانه تلاش نکنند، کلاهبرداران به استخراج ده‌ها میلیارد دلار یا بیشتر هر سال از آمریکایی‌های آسیب‌پذیر ادامه خواهند داد.
اما توقف پرداخت‌ها و تلاش برای منصرف کردن قربانیان از کلاهبرداری، همانطور که برخی ایالت‌ها اکنون اجازه می‌دهند، می‌تواند واکنش منفی مشتریان را برانگیزد. بانکداران استدلال می‌کنند که آنها از قبل مشغول تلاش برای خنثی کردن پولشویی، تامین مالی تروریسم و انواع دیگر کلاهبرداری هستند و منابع قابل توجهی را به چنین تلاش‌هایی اختصاص داده‌اند. آنها می‌گویند که نمی‌توان از آنها انتظار داشت که مشتریان خود را از گرفتن تصمیمات نادرست محافظت کنند.
کسانی که از بانک‌های خود شکایت می‌کنند، با نبردی دشوار روبرو هستند. قانون فدرال بانک‌ها را ملزم می‌کند تا به افرادی که کارت اعتباری‌شان به سرقت رفته یا حساب‌هایشان توسط کلاهبرداران نفوذ شده است، خسارت بپردازند. اما حمایت کمی برای تعداد رو به رشد آمریکایی‌هایی که فریب می‌خورند تا پول خود را تحویل دهند، وجود دارد.
برای آنا ماری، این اتفاق با پیچش‌های وحشتناک یکی پس از دیگری همراه بوده است. در حالی که او برای پی بردن به آنچه رخ داده بود تلاش می‌کرد، با تهدیدهای مرگ از سوی کلاهبرداران مواجه شد، که بارها به کریگ گفتند اگر با درخواست‌هایشان موافقت نکند، او و همسرش را پیدا کرده و خواهند کشت. یک پیام می‌گفت: «ببین من به تو ۱ ساعت وقت می‌دهم تا پولم را به کیف پولم بفرستی، در غیر این صورت از خرج کردن پول اضافی برای رانندگی تا خانه‌ات و شلیک فوری به تو و همسر لعنتی‌ات و اینکه هیچ اتفاقی برایم نیفتد، ابایی ندارم.»
کلاهبرداران همچنین سعی کردند آنا ماری را باج‌گیری کنند و عکس‌هایی را که کریگ به درخواست آنها و بدون رضایت آنا ماری از او در حمام گرفته بود، برایش ارسال کردند.
او همچنین کشف‌های ناراحت‌کننده‌ای درباره کریگ، کسی که فکر می‌کرد او را بهتر از هر کسی می‌شناسد، انجام داد - از جمله یک مشکل پزشکی که به توضیح اینکه چرا او در برابر کلاهبرداری آسیب‌پذیر بود و چرا قضاوتش به این سرعت بدتر شد، کمک کرد.
نسل جدید کلاهبرداری
در اوت ۲۰۲۲، آنا ماری در والمارت در حال خرید بود که کارت‌های اعتباری‌اش رد شدند. وقتی او این موضوع را در خانه مطرح کرد، کریگ گفت که خودش رسیدگی می‌کند. اما آنا ماری نگران بود. سرانجام از او پرسید: «آیا در حال کلاهبرداری شدن هستی؟»
کریگ سراسیمه اعتراف کرد که این امکان وجود دارد.
آنها به پلیس مراجعه کردند، جایی که آنا ماری، در شوک، شروع به درک شدت وضعیت کرد. او و خواهرش ماه‌ها را صرف پی بردن به آنچه رخ داده بود و میزان خسارت کردند.
یک سال پیشتر، کریگ به یک تبلیغ آنلاین در مورد سرمایه‌گذاری‌ها پاسخ داده بود و سپس پیامی متنی از شخصی به نام تیفانی دریافت کرده بود، طبق اظهارات مبهم او. آن شخص مکالمه‌ای عاشقانه را آغاز کرد و به زودی درباره یک فرصت پردرآمد به او گفت. تنها کاری که باید انجام می‌داد این بود که پول را از حساب بانکی خود حواله کند.
آنا ماری بعداً متوجه شد که تلاش‌های اولیه کریگ برای حواله پول به کلاهبرداران، در بانک اوکلاهما، جایی که هرت‌ها در طول تمام ازدواج خود با آن بانک معامله کرده بودند، زنگ خطر را به صدا درآورده بود. این بانک حساب‌های کریگ را پس از اینکه او حداقل یک پرداخت مشکوک انجام داد، بست. بانک دیگری که او در آن حساب باز کرد، به سرعت همین کار را انجام داد.
بانک‌ها موظفند فعالیت‌های احتمالی پولشویی مشتریان خود را بررسی و گزارش دهند. اگر مشتری به فعالیت‌های مشکوک ادامه دهد، بانک‌ها گاهی اوقات حساب را می‌بندند.
قانونی که بانک‌ها را ملزم به گزارش فعالیت‌های مشکوک پولشویی می‌کند در سال ۱۹۷۰ تصویب شد. بعدتر در همان دهه، با رواج پرداخت‌های الکترونیکی مانند کارت‌های نقدی و دستگاه‌های خودپرداز، کنگره قانونی را نیز تصویب کرد که بانک‌ها را ملزم به بررسی فعالیت‌های کلاهبردارانه و بازپرداخت وجوه سرقت شده به مشتریان می‌کرد.
با این حال، کلاهبرداری در آن زمان توسط قانونگذاران به عنوان یک انتقال غیرمجاز تعریف شد – یعنی زمانی که یک مجرم به جای مشتری تظاهر می‌کرد یا بدون کمک مشتری به حساب دسترسی پیدا می‌کرد. کلاهبرداری‌های «ذبح خوک» امروزی اغلب از برنامه‌های مبارزه با پولشویی و تشخیص کلاهبرداری بانک‌ها نادیده گرفته می‌شوند، زیرا قربانیان توسط کلاهبرداران فریب می‌خورند تا خودشان تراکنش‌های کلاهبردارانه را تأیید کنند.
در آوریل ۲۰۲۱، کریگ به بانک آرواست رفت و یک حساب جاری در شعبه‌ای که پنج دقیقه رانندگی تا خانه هرت‌ها فاصله داشت، باز کرد. در آنجا او شروع به ارسال حواله‌های بیشتری به کلاهبرداران کرد، با مبلغ ۲۵,۰۰۰ دلار شروع شد و به سرعت به مبالغ بزرگتر رسید.
بر اساس شکایت هرت‌ها، کریگ حواله‌ها را شخصاً و با کمک کارمندان آرواست ارسال می‌کرد. برای تامین مالی این انتقالات، او وجوه بازنشستگی هرت‌ها را در ریموند جیمز نقد کرد. او همچنین صندوق امانی مادرش را خالی کرد و پس از اینکه به او گفته شد برای دسترسی به سودهای سرمایه‌گذاری جعلی‌اش باید هزینه‌های اضافی بپردازد، وجوه حاصل از وام ۳۵۰,۰۰۰ دلاری وام مسکن بر خانه هرت‌ها را نیز از دست داد.
شکایت آنا ماری بعداً به قوانین فدرال مبارزه با پولشویی استناد کرد که بانک‌ها را ملزم به بررسی فعالیت‌های مشکوک می‌کند. به رغم آنچه در شکایت، "پرچم‌های قرمز آشکار" نامیده می‌شود، مانند حجم انتقالات و نام‌های مشکوک دریافت‌کنندگان، کارمندان آرواست که به کریگ کمک می‌کردند، حواله‌های او را بررسی نکردند یا به آنا ماری، که نامش در حساب بود، هشدار ندادند.
وکلای آنا ماری استدلال کردند که این کوتاهی‌ها نوعی سهل‌انگاری قانونی محسوب می‌شود. آنها همچنین موافقت آرواست با وام مسکن را زیر سوال بردند، زیرا برای گرفتن چنین وامی معمولاً امضای تمامی صاحبان ملک لازم است. اما آنا ماری از این وام اطلاعی نداشت و هیچ سندی را امضا نکرده بود، طبق شکایت او.
سایر شکایات قربانیان کلاهبرداری، بانک‌ها را به عدم بررسی کافی حساب‌های بانکی باز شده توسط کلاهبرداران برای پولشویی وجوه «ذبح خوک» متهم می‌کنند یا به قوانین ایالتی، از جمله قانونی در کالیفرنیا که به قربانیان اجازه می‌دهد علیه موسسات یا افرادی که در سوءاستفاده از سالمندان کمک می‌کنند، شکایت کنند، استناد می‌کنند. در یک شکایت جاری در آنجا، بیوه‌ای ۸۰ ساله به نام آلیس لین، جی‌پی مورگان چیس و چندین تن از کارمندان آن را متهم کرده است که به کلاهبرداران «ذبح خوک» کمک کرده‌اند که تقریباً تمام پس‌انداز زندگی او را کلاهبرداری کرده‌اند.
لین، که بیش از شش سال بود حواله بانکی ارسال نکرده بود، طبق شکایت، فریب خورد و در طول سه هفته ۷۲۰ هزار دلار حواله کرد. در یک پیروزی برای لین، یک قاضی فدرال سال گذشته درخواست جی‌پی مورگان برای رد پرونده را رد کرد.
سخنگوی جی‌پی مورگان گفت که این بانک ادعاهای او را رد می‌کند و کارمندان به او هشدار داده بودند که پرداخت‌ها غیرقابل برگشت خواهند بود.
در طول بازدید هرت‌ها از پلیس در سال ۲۰۲۲، یک افسر به آنا ماری گفت که از کریگ وکالت بگیرد. روز بعد کریگ از همکاری خودداری کرد و تهدید به خودکشی کرد. او برای کریگ کمک روانپزشکی گرفت و دادگاه را وادار کرد که او را قیم قانونی کریگ تعیین کند. هرت‌ها فرزندی ندارند.
چند روز بعد در آرواست، آنا ماری و خواهرش کشف کردند که تنها چند صد دلار در حساب جاری هرت‌ها باقی مانده است.
آنا ماری به یاد آورد که مدیر بانک گفت: «اوه، ما کریگ را می‌شناسیم. او همیشه اینجاست.»
«این پول آنهاست»
در برخی ایالت‌ها، بانکی مانند آرواست می‌توانست پرداخت‌هایی را که کریگ انجام می‌داد، متوقف کند و ملزم به گزارش رفتار او به مقامات یا تلاش معقول برای تماس با آنا ماری یا یکی دیگر از اعضای خانواده باشد.
این مورد در اوکلاهما صادق نبود. این ایالت برای مشاوران سرمایه‌گذاری و کارگزاران-معامله‌گران مانند ریموند جیمز، الزامات خاصی دارد، اما برای بانک‌ها هیچ الزامی ندارد - بانک‌ها اغلب آخرین ایستگاه قبل از ارسال پول قربانی به کلاهبرداران و از دست رفتن برای همیشه هستند. برای حساب‌های مشترک، بانک‌ها معمولاً ملزم به اطلاع‌رسانی به صاحب حساب دیگر در مورد برداشت‌های مشکوک نیستند.
بیش از ۲۰ ایالت قوانینی دارند که به بانک‌ها پناهگاه امنی از اقدامات قانونی برای تاخیر در تراکنش‌ها ارائه می‌دهد، اگر به مظنون باشند که مشتری قربانی سوءاستفاده مالی شده است. بیش از ۴۰ ایالت نیز پناهگاه امن مشابهی برای متخصصان سرمایه‌گذاری مانند کارگزاران-معامله‌گران دارند.
بسیاری – اما نه همه – از قوانین ایالتی به طور خاص برای مشتریان بالای ۶۰ یا ۶۵ سال اعمال می‌شوند. در برخی موارد، این قوانین همچنین گزارش به مقامات ایالتی را الزامی می‌کنند یا به بانک‌ها اجازه می‌دهند با یک شخص ثالث مورد اعتماد مانند یکی از اعضای خانواده تماس بگیرند.
آماندا سن، مدیر نهاد نظارتی اوراق بهادار ایالت، گفت که در آلاباما، قوانین پناهگاه امن به ایالت اجازه داده است تا از خروج میلیون‌ها دلار از سالمندان جلوگیری کند. قانونی که به متخصصان سرمایه‌گذاری امکان می‌دهد تا یک پرداخت را تا ۲۵ روز به تعویق بیندازند در سال ۲۰۱۶ اجرایی شد و یک پناهگاه امن موازی برای بانک‌ها در سال ۲۰۲۱ ایجاد شد.
بانک‌ها و مشاوران مالی از زمان ایجاد این قوانین دوگانه در آلاباما، تعداد فزاینده‌ای از گزارش‌های سوءاستفاده‌های احتمالی را ثبت کرده‌اند. کمیسیون اوراق بهادار آلاباما در اولین سال مالی کامل پس از اجرایی شدن قانون اول، ۳۷ گزارش دریافت کرد. در آخرین سال مالی خود، کمیسیون ۳۱۹ گزارش دریافت کرد.
سن گفت: «متخصصان مالی مراقب مشتریان خود هستند، اما این کار برای همه به طور فزاینده‌ای دشوارتر می‌شود.»
درخواست‌ها برای وضع قانون فدرال که به مسئولیت‌های بانک‌ها در مورد کلاهبرداری از سالمندان و کلاهبرداری‌های سرمایه‌گذاری می‌پردازد، در حال افزایش است. سال گذشته، دموکرات‌ها در کنگره لایحه‌ای را معرفی کردند که قوانین کلاهبرداری مربوط به دهه ۱۹۷۰ را گسترش می‌داد و بانک‌ها را مجبور می‌کرد ضرر و زیان در مواردی که مصرف‌کنندگان فریب خورده و پرداخت‌ها را ارسال می‌کنند، پوشش دهند.
برخی از نمایندگان صنعت، خواستار راهنمایی‌های نظارتی شده‌اند که به بانک‌ها امکان دهد اطلاعات بیشتری را درباره مشتریان آسیب‌دیده از کلاهبرداران با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
وکلای خواهان و حامیان قربانیان نیز ایالت‌ها را تحت فشار قرار داده‌اند تا فراتر از قوانین فعلی توقف پرداخت عمل کنند، قوانینی که به بانک‌ها اجازه می‌دهد در صورت تمایل تراکنش‌ها را به تعویق بیندازند، اما خواهان این هستند که بانک‌ها در صورت وجود ظن معقول به کلاهبرداری، ملزم به انجام این کار شوند.
سال گذشته، مجلس قانون‌گذاری کالیفرنیا به تصویب قانونی رأی داد که بانک‌ها و سایر کسب‌وکارها را ملزم می‌کرد تا برنامه تماس اضطراری ایجاد کنند و تراکنش‌های مشکوک را برای صاحبان حساب‌های سالمند ۶۵ سال یا بیشتر به تعویق بیندازند. انجمن بانکداران کالیفرنیا با این قانون مخالفت کرد و استدلال کرد که بانک‌ها «فاقد ابزارهای لازم برای زیر سوال بردن تصمیمات مشتریان خود» هستند، و این لایحه در نهایت توسط فرماندار گاوین نیوسام وتو شد.
کن پالا، کارشناس امنیت مالی و مدیر سابق بانک MUFG Union، گفت: «استدلال این است که خود مشتری این کار را می‌کند. این پول آنهاست و آنها می‌توانند ما را به هر کجا که بخواهند هدایت کنند.»
قربانیان می‌توانند مصر باشند و از باور کردن اعضای خانواده یا مقامات که به آنها می‌گویند در حال کلاهبرداری شدن هستند، خودداری کنند. پالا گفت: «آنها واقعاً این افراد را در چنبره خود می‌گیرند.»
بر اساس یک نوار ضبط شده از مکالمه که توسط وال استریت ژورنال بررسی شده است، حداقل در یک مورد، کریگ پس از اینکه در مورد یک پرداخت مشکوک ۱۰۰۰ دلاری Zelle مورد سوال قرار گرفت، به نماینده خدمات مشتری آرواست به صورت تلفنی اعتراض کرد.
نماینده به کریگ گفت که نام موجود در حساب Zelle که او سعی داشت پول را به آن ارسال کند با نام موجود در آدرس ایمیلی که به او داده شده بود مطابقت ندارد و این یک پرچم قرمز است. در نتیجه، حساب Zelle کریگ مسدود شده بود.
کریگ پاسخ داد: «من به ناظر نیاز ندارم. اگر نمی‌خواهید انجام دهید، فقط معامله را لغو کنید، و من آن را در جای دیگری انجام خواهم داد.»
بر اساس نوار ضبط شده، نماینده آرواست در نهایت از آزاد کردن حساب خودداری کرد. کریگ به او با کنایه گفت: «می‌توانی کارمند نمونه سال شوی.»
تهدید به مرگ
مدت کوتاهی پس از کشف کلاهبرداری، آنا ماری چیز دیگری درباره کریگ فهمید که به توضیح آنچه اتفاق افتاده بود کمک کرد. پزشک او به وی گفت که کریگ دچار زوال عقل عروقی است، که احتمالا به دلیل آسیب مغزی ناشی از افتادن در سال ۲۰۱۵ در حین راه رفتن با سگ برادر همسرش رخ داده است.
فردی مبتلا به زوال عقل عروقی می‌تواند کاملاً گویا باشد و برای دوستان و خانواده‌اش عادی به نظر برسد، اما در توانایی ارزیابی ریسک و تصمیم‌گیری دچار اختلال باشد. آنا ماری از این آسیب آگاه بود، اما تصور می‌کرد که کریگ پس از دریافت دارو عمدتاً بهبود یافته است.
وکلای او همچنین اطلاعات بیشتری در مورد اینکه چگونه کلاهبرداران کریگ را فریب دادند تا کنترل وجوهش را از مشاور مالی دیرینه‌اش در ریموند جیمز سلب کند، کشف کردند. مشاور بارها سعی کرده بود کریگ را متقاعد کند که "تیفانی" در حال کلاهبرداری از اوست، اما بی‌نتیجه بود. در حالی که اوکلاهما قانونی برای توقف تراکنش‌ها توسط بانک‌ها ندارد، اما یک پناهگاه امن برای کارگزاران-معامله‌گران برای انجام این کار فراهم می‌کند.
حدود اوت ۲۰۲۱، بخش انطباق ریموند جیمز محدودیت‌هایی را بر حساب‌های کریگ اعمال کرد و خدمات حفاظت از بزرگسالان ایالت را در مورد رفتار او مطلع ساخت، طبق ایمیل‌هایی که توسط وال استریت ژورنال بررسی شده‌اند و گفته‌های فردی آشنا به موضوع.
اما کریگ همچنان اصرار داشت که پول را از حساب‌های ریموند جیمز خود برای سرمایه‌گذاری‌های جعلی ارز دیجیتال برداشت کند. در نهایت او وجوه خود را به یک حساب کارگزاری فیدلیتی منتقل کرد، جایی که آنها نقد شده و به آرواست منتقل شدند.
یکی از مدیران بخش انطباق در ایمیلی به مشاور مالی کریگ گفت: «شما نمی‌خواهید کسی باشید که درخواست او را برای یک کلاهبرداری و احتمالاً ضرر و زیان هنگفت اجرایی کرده‌اید - بگذارید او این کار را در جای دیگری انجام دهد. همه ما بهترین تلاش خود را برای کمک به او انجام دادیم.»
اینکه آیا شرکت به طور کامل آنا ماری را مطلع کرده است، نامشخص است. آنا ماری گفت که یک مکالمه تلفنی با مشاورشان در ریموند جیمز را به یاد می‌آورد، اما گفت که مشاور مبهم بود و این تماس او را گیج کرد. مشاور گفت که آنا ماری را به طور کامل از آنچه اتفاق می‌افتاد، مطلع کرده است.
او در ایمیلی پس از آن تماس، به مشاور گفت که پس از بازگشت به خانه و مشاهده کریگ در حال انتقال وجوه از فیدلیتی از طریق تلفن، با او در مورد اینکه آیا در حال کلاهبرداری شدن است یا خیر، روبرو شده است. آنا ماری نوشت: «نمی‌توانم او را متقاعد کنم که در حال کلاهبرداری شدن است... او در سرش فرو کرده که می‌داند چه کاری انجام می‌دهد.»
او گفت که بعداً ایمیل و حادثه را فراموش کرده و به اطلاع او، خدمات حفاظت از بزرگسالان هرگز با او تماس نگرفته‌اند. خدمات انسانی اوکلاهما از اظهار نظر خودداری کرد و گفت که همه پرونده‌ها محرمانه هستند. ریموند جیمز همچنان یک صندوق IRA جداگانه را که تنها متعلق به آنا ماری است، مدیریت می‌کند.
در ماه‌های پس از بازدید هرت‌ها از ایستگاه پلیس، کلاهبرداران تمایلی به رها کردن کریگ نشان ندادند. آنها به دستگاه‌های آنها نفوذ کردند و در یک مورد فاش کردند که مکان دقیق آنا ماری را می‌دانند: «الان شما در مرکز رقص سالمندان هستید.»
آنا ماری سرانجام تلفن کریگ را به طور کامل از او گرفت. به مدت یک سال، او با لپ‌تاپ، تلفن و کیف پولش زیر بالشش می‌خوابید تا او نتواند به آنها دسترسی پیدا کند.
داوری با آرواست قرار است اواخر سال جاری انجام شود. سایر پرونده‌های قضایی علیه بانک‌ها با رد یا حل و فصل با شرایط نامعلوم مواجه شده‌اند که این امر از ایجاد سابقه قانونی توسط این پرونده‌ها جلوگیری می‌کند.
به لطف اقدامات آنا ماری، رفتار کریگ تا حدودی عادی شده است. او دیگر سعی نمی‌کند به صورت مخفیانه به فروشگاه‌های محلی برود تا کارت‌های هدیه برای زنانی که آنلاین با آنها چت می‌کند بخرد. آنا ماری گفت که او اکنون ۱۸ تا ۲۰ ساعت در روز می‌خوابد، اغلب در صندلی راحتی که هنوز هم به دنبال تلفن خود می‌گردد.
آنا ماری گفت که او هرگز به خاطر خسارتی که وارد کرده عذرخواهی نکرده است. او گفت، اگر فرصتی پیدا کند، به نظر می‌رسد فکر می‌کند می‌تواند همه چیز را درست کند، و به او گفته است: «تنها چیزی که نیاز دارم یک سرمایه‌گذاری دیگر است.»
برای دیلن توکار به [email protected] ایمیل بزنید.