پرتره قاسم سلیمانی بر روی ساختمانی در جریان راهپیمایی سالگرد انقلاب اسلامی در تهران، ۱۰ فوریه. عکس: وحید سالمی/آسوشیتدپرس
پرتره قاسم سلیمانی بر روی ساختمانی در جریان راهپیمایی سالگرد انقلاب اسلامی در تهران، ۱۰ فوریه. عکس: وحید سالمی/آسوشیتدپرس

مراقب نخبگان حاکم جدید ایران باشید

تحقیر نظامی اخیر این کشور، راه را برای تندروهایی باز می‌کند که در مورد جاه‌طلبی‌های هسته‌ای خود مصالحه نخواهند کرد.

همه جنگ‌ها پیامدهایی دارند، به‌ویژه برای مغلوب‌شدگان. برای جمهوری اسلامی ایران، «جنگ ۱۲ روزه» — درگیری اخیرش با اسرائیل و آمریکا — مانند جنگ ایران و عراق، نبردی جان‌سوز و جامعه‌برهم‌زن نبوده است. در سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷، صدها هزار نفر کشته شدند و آسیب‌های میدان جنگ، نزدیک بود ستون حیاتی حکومت، یعنی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، را از هم بپاشد. اما آن درگیری فرصتی را برای ایران فراهم کرد: این نبرد باعث شد رژیم نهادهایی را بسازد که بقای انقلاب را تضمین می‌کردند.

در مقابل، جنگ ۱۲ روزه به‌طور قابل توجهی از قدرت رؤسای آن نهادها کاسته و به نظر می‌رسد نسل جدیدی از رهبران را به میدان بیاورد. این خبر بدی برای اسرائیل و آمریکاست.