هالک هوگان، که شور و اشتیاق و ستاره بودنش به تبدیل کشتی‌کج حرفه‌ای از یک جاذبه منطقه‌ای کم‌بودجه به یک صنعت چند میلیارد دلاری کمک کرد، روز پنجشنبه در کلیرواتر، فلوریدا درگذشت. او ۷۱ سال داشت.
پلیس و پرسنل آتش‌نشانی در کلیرواتر به خانه هوگان در ساحل کلیرواتر فراخوانده شدند، جایی که هوگان به دلیل ایست قلبی تحت درمان قرار گرفت. پلیس این خبر را در پست "هشدار خبری" خود در فیس‌بوک اعلام کرد. به گفته آنها، او به بیمارستانی در همان نزدیکی منتقل شد و در آنجا مرگش تأیید شد.
هوگان برای دهه‌ها چهره اصلی کشتی‌کج بود، با موهای بلوند و سبیل اسبی، دستمال‌سرهای رنگارنگ و بازوهای عظیمش که آنها را "مارهای ۲۴ اینچی" می‌نامید.
حتی پس از پایان دوران کشتی‌گیری‌اش، او در کانون توجه باقی ماند، اخیراً زمانی که سال گذشته در کنوانسیون ملی جمهوری‌خواهان در میلواکی سخنرانی کرد و پیراهنش را پاره کرد تا پیراهن ترامپ/ونس را زیر آن آشکار کند. او قبلاً در سال ۲۰۱۲ در یک دعوای حقوقی مهم، که توسط میلیاردر پیتر تی‌یِل تأمین مالی شده بود، علیه Gawker، شرکت رسانه‌ای جسور، درگیر شد. این اتفاق پس از آن رخ داد که Gawker ویدئویی از هوگان در حال رابطه جنسی با همسر یکی از دوستانش منتشر کرد. او در این پرونده به دلیل نقض حریم خصوصی پیروز شد و میلیون‌ها دلار غرامت دریافت کرد.
روال هوگان قبل از یک مسابقه کشتی‌کج تضمین می‌کرد که هواداران را به شور و هیجان وا دارد. او دستش را به گوشش می‌گرفت تا جمعیت غران را تشویق کند و پیراهنش را پاره می‌کرد؛ پیراهن‌ها از قبل پاره شده بودند تا این فرآیند آسان‌تر شود. هواداران او را هم به خاطر جذابیت و فیزیکش و هم به خاطر توانایی گلاویز شدنش به سبک قدیمی دوست داشتند.
هوگان با نام تری جین بوله‌آ در ۱۱ اوت ۱۹۵۳ در آگوستا، جورجیا به دنیا آمد. پدرش، پیتر، سرپرست ساختمان‌سازی بود؛ مادرش، روث (مودی) بوله‌آ، معلم رقص بود. او در دانشگاه فلوریدای جنوبی تحصیل کرد اما ترک تحصیل کرد و تشک کشتی را به کلاس درس ترجیح داد.
او در سال ۱۹۷۷ کشتی‌کج را آغاز کرد. مانند بسیاری در این رشته، او مردی درشت هیکل بود و در اوج دورانش ۳۰۰ پوند وزن داشت. او همچنین به طور استثنایی بلند قد بود، ۶ فوت و ۸ اینچ، که به تقویت روند به سمت مردان بسیار بزرگ در کشتی‌کج کمک کرد.
او نام "هالک" را به دلیل مقایسه با شخصیت عضلانی کتاب‌های کمیک در برنامه تلویزیونی سی‌بی‌اس "هالک باورنکردنی" برگزید. در سال ۱۹۷۹، او وارد فدراسیون جهانی کشتی (World Wrestling Federation – اکنون World Wrestling Entertainment) شد و نام خانوادگی "هوگان" را برگزید که هم‌قافیه بود.
آن روزها، خوب‌های کشتی‌کج، یا "فیس‌ها"، تیپ‌های آمریکایی مرتب و تمیز بودند، و یک هوادار باهوش می‌توانست حدس بزند که یک کشتی‌گیر با بلندتر شدن موهایش قرار است بد شود. در آن محیط، هوگان با موهای بلندتر و چهره‌ای سرسخت‌تر، به وضوح در دسته بدها، یا "هیِل‌ها"، قرار می‌گرفت. او با باب بکلند، قهرمان سنتی نوشنده شیر از غرب میانه و یک فرد خوب، رقابتی را آغاز کرد.
هوگان پس از بازی در فیلم "راکی III" در سال ۱۹۸۲ به شهرت بیشتری دست یافت. او نقش یک کشتی‌گیر به نام تاندِرلیپس را بازی کرد که در یک مسابقه خیریه کشتی‌گیر در برابر بوکسور، با راکی (سیلوستر استالونه) مبارزه می‌کند. تاندِرلیپس مغرور و خودشیفته، راکی آماده‌نشده را کتک می‌زند و او را از رینگ به میان جمعیت پرتاب می‌کند. با وجود زمان کوتاه حضورش در صفحه، هوگان شخصیتی خلق کرد که در ذهن تماشاگران ماندگار شد، که کار کوچکی در فیلمی که آقای تی هم در آن بازی می‌کرد، نبود.
هوگان پس از مدتی کوتاه دوری، در سال ۱۹۸۳ به W.W.F. بازگشت. محبوبیت او به حدی رسیده بود که مشخص بود او قرار است یک "خوب" (Face) باشد، با وجود ظاهر غیر رسمی‌اش. تغییر برند او راه را برای گسترش دسته "فیس" جهت شامل شدن انواع کشتی‌گیران هموار کرد.
همه هواداران سرسخت کشتی‌کج از هوگان استقبال نکردند. برخی معتقد بودند که نقطه قوت اصلی او نمایش است نه توانایی کشتی‌گیری. او چندین بار در دوران حرفه‌ای خود توسط مجله تخصصی Wrestling Observer به عنوان کشتی‌گیر بیش از حد مطرح شده نامگذاری شد. اما بخش عمده‌ای از هواداران کشتی‌کج به سختی نگران کمبود مهارت فنی فرضی بودند و با پدیده‌ای که به نام "هالک‌مانیا" (Hulkamania) شناخته شد، همراه شدند.
نیویورک تایمز در سال ۱۹۸۴ نوشت: "در منهتن بی‌تفاوت، جایی که افرادی چون جکی او و آقای تی بدون مزاحمت در خیابان‌ها دیده می‌شدند، هالک هوگان نمی‌تواند ۱۰ فوت هم برود."
W.W.F. به هوگان شخصیتی میهن‌پرست داد: او با آیرون شیک و نیکولای وولکاف، که رقبای جهانی ایالات متحده، یعنی ایران و اتحاد جماهیر شوروی را نمایندگی می‌کردند (با وجود اینکه وولکاف در واقع کروات بود)، رقابت‌هایی را توسعه داد. هوگان شروع به حضور در مسابقات با همراهی آهنگ "آمریکایی واقعی" (Real American) از ریک درینگر کرد و هواداران را به مصرف ویتامین‌هایشان تشویق می‌کرد.
با وجود آن تشویق، او در سال ۱۹۹۴ اعتراف کرد که فیزیک بدنش تا حدی نتیجه مصرف استروئیدها بوده است.
هوگان در طول سال‌ها بارها کمربند قهرمانی W.W.F. را در اختیار داشت، از جمله یک دوره چهار ساله در اواسط دهه ۱۹۸۰، که یک دوره اوج سلطه در ورزشی همیشه در حال تغییر بود.
او به طور منظم سالن‌های ورزشی سراسر کشور را پر می‌کرد و رویدادهای بزرگی که او ستاره اصلی‌شان بود، مانند رسلمنیا، به راحتی می‌توانستند استادیوم‌ها را پر کنند.
هزاران نفر در جایگاه‌ها مشتاقانه منتظر پیروزی هوگان بودند، که اغلب شامل "هالک‌آپ" (Hulking up) می‌شد: یک هوگان به ظاهر شکست‌خورده با جذب ضربات حریفش، اوضاع را برمی‌گرداند، به طوری که هر ضربه به نوعی او را قوی‌تر می‌کرد. حرکت پایانی هوگان اغلب "لگ دراپ" (leg drop) بود، که در آن او از طناب رینگ کمانه می‌کرد، به هوا می‌پرید و با پا روی حریف افتاده فرود می‌آمد. تعداد کمی از دشمنان پس از آن حرکت دوام می‌آوردند.
شهرت در کشتی‌کج هرگز فقط مربوط به عملکرد در رینگ نیست، و هوگان در یک زمینه کلیدی دیگر نیز برتری داشت: مصاحبه‌های جلوی دوربین. او به نظر می‌رسید که در یک هیجان پرشور است، اما در باطن کنترل شده باقی می‌ماند و خط داستانی آن روز را ارائه می‌داد. یک ویژگی بارز او خطاب کردن مخاطب با "داداش" (brother) با صدایی خش‌دار بود.
هوگان پس از قهرمانی در سال ۱۹۸۴ به مصاحبه‌کننده جین اوکرلند گفت: "این رؤیای یک عمر است، پدر. این مثل ۱۰۰۰ بار رفتن به قله کوه است. من انرژی را احساس می‌کنم. هالک‌مانیا در سراسر جهان در جریان است!"
مدت کوتاهی پس از آن، توسط آندره غول با شامپاین خیس شد. اما دوستی آنها برای همیشه دوام نیاورد.
در سال ۱۹۸۷، شاید در به‌یادماندنی‌ترین مسابقه هوگان، در اوج هالک‌مانیا، او در رسلمنیا III در سیلوردم میشیگان در برابر آندره قرار گرفت. آندره، که مدت‌ها مورد علاقه هواداران بود، اخیراً به "هیِل" (شخصیت بد) تبدیل شده بود.
گفته می‌شد آندره برای ۱۵ سال در رینگ شکست نخورده بود. اما هوگان او را شکست داد. نتیجه مسابقه، مانند تمام مسابقات کشتی‌کج حرفه‌ای، از پیش تعیین شده بود، اما این چیزی از تأثیر بزرگترین لحظه مسابقه کم نکرد: هوگان، آندره ۵۰۰ پوندی را "بادی اسلم" (body slammed) کرد.
هوگان به اوج شهرت رسیده بود و وارد دنیای بازیگری در فیلم‌ها شد. او در فیلم "بدون محدودیت" (No Holds Barred) (۱۹۸۹) نقش یک کشتی‌گیر و در "آقای پرستار بچه" (Mr. Nanny) (۱۹۹۳) نقش یک کشتی‌گیر سابق که به مراقب تبدیل شده بود را بازی کرد. او همچنین در سریال تلویزیونی "تندر در بهشت" (Thunder in Paradise) در نقش یک مزدور ایفای نقش کرد.
هنگامی که دوران حرفه‌ای او در فیلم و تلویزیون رو به افول گذاشت، هوگان در سال ۱۹۹۴ به World Championship Wrestling نقل مکان کرد و مجموعه‌ای کاملاً جدید از رقابت‌ها را، از جمله با ریک فلِیر، کشتی‌گیر مسلط سال‌ها در آن سازمان، آغاز کرد. هوگان که عمدتاً به عنوان "هیِل" (شخصیت بد) کشتی می‌گرفت، گروهی از کشتی‌گیران را به نام "نظم نوین جهانی" (New World Order) تشکیل داد و خود را "هالیوود" هوگان نامید.
او در سال ۲۰۰۲ به W.W.E. که تازه تغییر نام داده بود، بازگشت و بعدها چندین بار دیگر آنجا را ترک کرد و بازگشت، و در این میان برای شرکت‌های دیگر نیز کشتی گرفت.
در سال ۲۰۰۵، او در مجموعه واقع‌گرایانه "هالک هوگان بهترین می‌داند" (Hogan Knows Best) به همراه همسر وقت خود، لیندا (کلاریدج) هوگان، و فرزندانش، بروک (هوگان) اولکسی، خواننده، و نیک هوگان، راننده اتومبیلرانی، ظاهر شد. آنها به همراه همسر سوم او، اسکای دیلی، و دو نوه او، از او به یادگار مانده‌اند.
او در سال ۲۰۱۲، در طول دعوای حقوقی خود علیه Gawker، که توسط آقای تی‌یِل، حامی سیاسی جمهوری‌خواهان، حمایت می‌شد، به شکلی ناخوشایندتر در معرض دید عموم قرار گرفت. این سایت یک دهه قبل آقای تی‌یِل را به عنوان همجنس‌گرا معرفی کرده بود.
هوگان مدعی بود که Gawker با انتشار ویدئو به حریم خصوصی او تجاوز کرده است؛ Gawker گفت که این خبر ارزش خبری دارد. هیئت منصفه در سال ۲۰۱۶ به نفع هوگان رأی داد و ۱۴۰ میلیون دلار به او غرامت تعلق گرفت؛ پرونده در نهایت با ۳۱ میلیون دلار حل و فصل شد و Gawker Media اعلام ورشکستگی کرد.
در سال ۲۰۱۵، نواری از هوگان که در آن از الفاظ نژادپرستانه استفاده می‌کرد، فاش شد. او عذرخواهی کرد، اما از W.W.E. اخراج شد. او در سال ۲۰۱۸ به نمایش‌های W.W.E. بازگشت.
در طول تمام جنون هالک‌مانیا، هوگان می‌گفت که سعی کرده عادی بودن را حفظ کند. او در سال ۲۰۲۴ به برنامه گفتگوی "باشگاه ۷۰۰" گفت: "لحظه‌ای که به خانه می‌آیم، دستمال سر از روی سر طاسم برداشته می‌شود و فقط تری هستم: پدر، همسر، دوست."
"مشکل این است که لحظه‌ای که از خانه بیرون می‌روم، لحظه‌ای که از در ورودی خارج می‌شوم، دنیا تری را نمی‌خواهد. پستچی می‌گوید: «هی، هالک.» بنابراین به جای گفتن «صبح بخیر، آقا»، می‌گویم: «هی، داداش، حالت چطوره؟»"
اش وو در گزارش‌دهی همکاری داشت.