مردم در حال حمل جعبه‌های امدادی از بنیاد بشردوستانه غزه (GHF) هستند، در حالی که فلسطینیان آواره از یک مرکز توزیع کمک در مرکز نوار غزه در 29 مه 2025 بازمی‌گردند. — عیاد بابا/AFP از طریق گتی ایمیجیز
مردم در حال حمل جعبه‌های امدادی از بنیاد بشردوستانه غزه (GHF) هستند، در حالی که فلسطینیان آواره از یک مرکز توزیع کمک در مرکز نوار غزه در 29 مه 2025 بازمی‌گردند. — عیاد بابا/AFP از طریق گتی ایمیجیز

پس از ممنوعیت حماس و کمین مرگبار، ساکنان غزه از مشاغل امدادی GHF دوری می‌کنند

حماس همکاری با بنیاد بشردوستانه غزه (GHF) را هفته‌ها پس از اعدام چندین کارمند GHF توسط افراد مسلح در خان یونس ممنوع کرد.

نهادهای امدادرسان فعال در غزه با چالش‌های فزاینده‌ای از همه جهات مواجه هستند؛ از جمله بمباران‌های شدیدتر ارتش اسرائیل، تهدیدات حماس و گروه‌های مسلح، و فروپاشی نظم و قانون، که به شدت مانع از رساندن کمک‌های حیاتی در غزه می‌شود، جایی که قحطی در سراسر منطقه در حال گسترش است.

همه این‌ها در حالی رخ می‌دهد که سازمان ملل می‌گوید بیش از 500,000 نفر با "شرایط شبیه قحطی"، گرسنگی شدید و سوءتغذیه حاد دست و پنجه نرم می‌کنند.

بر اساس بیانیه‌ای که توسط دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل (OCHA) در 27 ژوئیه منتشر شد، کارمندان امدادی به دلیل نزدیکی به مناطق جنگی، به طور فزاینده‌ای در حین کار ناامن هستند و گاهی حتی هدف قرار می‌گیرند.

ناتوانی حماس در حفظ نظم و قانون پس از 22 ماه جنگ که به کشته شدن بسیاری از مبارزانش منجر شده است، همراه با ظهور گروه‌های مسلح و باندهای تبهکار، به غارت، ناامنی در گذرگاه‌های کمک‌رسانی و حملات مستقیم به کاروان‌های امدادی انجامیده است. شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که این گروه‌ها به کاروان‌های کمک‌رسانی حمله می‌کنند تا اقلام را با قیمت‌های بالاتر در بازارهای محلی به فروش برسانند.

کارگران محلی هدف قرار می‌گیرند

بنیاد بشردوستانه غزه (GHF) که فعالیت خود را در ماه مه در غزه آغاز کرد، از شرکت‌های امنیتی و لجستیکی خصوصی آمریکایی برای رساندن کمک به غزه استفاده می‌کند و تا حد زیادی سیستم تحت رهبری سازمان ملل را که اسرائیل ادعا می‌کند توسط حماس مورد سوءاستفاده قرار گرفته است، دور می‌زند. سازمان ملل می‌گوید شواهد گسترده‌ای دال بر انحراف کمک‌ها توسط این گروه شبه‌نظامی وجود ندارد. GHF با حمایت اسرائیل و ایالات متحده، غذا و سایر اقلام حیاتی را از طریق چهار مرکز توزیع به جمعیت غزه می‌رساند.

سازمان ملل مکان‌های تحت مدیریت GHF را "تله‌های مرگ" نامیده و می‌گوید که این مکان‌ها بی‌طرفی و شفافیت فرآیند توزیع کمک‌های بشردوستانه را نقض می‌کنند، زیرا سازوکار مورد استفاده آن‌ها فلسطینیان گرسنه را مجبور می‌کند برای دریافت کمک به مناطق نظامی‌شده و محصور شده تحت نظارت اسرائیل بروند. مقامات سازمان ملل می‌گویند بیش از 800 فلسطینی در نزدیکی مراکز توزیع GHF جان باخته‌اند. بیشتر این مرگ و میرها به آتش ارتش اسرائیل نسبت داده شده است.

مهندس نور الخوزندار، که مدیری یک شرکت پیمانکار تامین نیروی کار برای پروژه‌های بازسازی GHF در چهار منطقه در سراسر غزه است، گفت که کارگرانش با تهدیدات و ارعاب فزاینده‌ای از سوی حماس مواجه هستند که به شدت مانع عملیات در صحنه می‌شود.

وی به المانیتور گفت که تهدیدات حماس تقریباً ادامه کار شرکت را غیرممکن کرده است.

خوزندار از خارج از غزه به المانیتور گفت که پس از یک حادثه مرگبار در 11 ژوئن — که در آن چندین کارگر که شرکتش برای ارائه خدمات در تاسیسات GHF با آن‌ها قرارداد بسته بود، در حین سفر با اتوبوس به محل کار در کمین قرار گرفتند — وضعیت حتی بدتر شده است.

این حادثه که در آن افراد مسلح ناشناس — که شاهدان ادعا می‌کنند اعضای حماس بوده‌اند — به کارکنان در خان یونس در جنوب غزه تیراندازی، ضرب و شتم و اعدام کرده و 11 نفر را در محل کشتند، نقطه عطفی در مقاومت حماس در برابر مدل جنجالی کمک‌رسانی GHF بود.

از آن زمان، این شرکت با تایید ارتش اسرائیل، اسکان کارگران خود را در یک منطقه امن و عاری از درگیری در داخل غزه آغاز کرد و به آن‌ها اجازه داد تا در طول دوره قراردادی خود به مدت 30 تا 60 روز در محل بمانند و از حرکت روزانه که می‌تواند آن‌ها را در معرض خطر قرار دهد، اجتناب کنند.

اما تهدیدات ادامه یافته است.

این مهندس گفت: "این هفته، امنیت داخلی حماس وابسته به وزارت کشور، چندین نفر از کارکنان ما را برای بازجویی به یکی از بیمارستان‌هایی که اکنون در آن فعالیت می‌کنند، احضار کرد. حدود 45 نفر از کارمندان ما برای مصاحبه امنیتی توسط حماس دعوت شدند."

به گفته خوزندار، طی این بازجویی‌ها، مقامات حماس از کارگران خواسته‌اند تا ارتباط خود را با سازمان آمریکایی و شرکت وی قطع کنند. او همچنین ادعا کرد که یکی از کارمندانش این هفته ربوده شده و از سرنوشت او اطلاعی در دست نیست.

خوزندار افزود: "حتی قبل از جنگ، ما تحت فشار دولت حماس بودیم به دلیل رقابت با شرکت‌های سایه این گروه که برای منافع مالی ایجاد شده‌اند و آن‌ها در طول این جنگ بازار سیاه را کنترل می‌کنند. آن‌ها بر اقلام کلیدی تسلط داشتند و قیمت‌های رقابتی ما به یک تهدید تبدیل شده بود — و این امر فشار دائمی را به همراه داشت."

او گفت: "پس از حادثه اتوبوس، کارکنان امنیتی حماس تمام تجهیزات شرکت ما — پنل‌های خورشیدی، باتری‌ها، میزها و لوازم اداری — را مصادره کرده و به محل عملیات خود در چندین بیمارستان در غزه منتقل کردند."

ظرفیت شرکت برای جذب کارگر از زمان حمله 11 ژوئن به شدت کاهش یافته است — از 900 کارگر قراردادی به تنها 150 نفر. برخی از ساکنان غزه که با المانیتور صحبت کردند، گفتند که معتقدند این کاهش ناشی از تهدیدات حماس است؛ برخی دیگر معتقدند این به دلیل امتناع مردم از شرکت در مدلی بشردوستانه است که به طور فزاینده‌ای استثمارگرانه، ناامن و از نظر اخلاقی سازش‌کارانه تلقی می‌شود.

خوزندار هشدار داد: "اگر فشار حماس ادامه یابد، ممکن است نتوانیم کارگر دیگری از غزه بفرستیم. کارگران ممکن است به جای آن از کرانه باختری آورده شوند. این ضربه اقتصادی بزرگی برای خانواده‌های غزه خواهد بود، جایی که فوراً به شغل و کمک‌های بشردوستانه نیاز است."

رنج ناشی از کمین مرگبار

تقریباً یک ماه پس از این حادثه، وزارت کشور تحت اداره حماس در 3 ژوئیه بیانیه‌ای صادر کرد و در آن نسبت به هرگونه همکاری — مستقیم یا غیرمستقیم — با GHF یا هر یک از نهادهای وابسته به آن هشدار داد. این وزارتخانه این سازمان را به تسهیل عملیات نظامی اسرائیل در نزدیکی مراکز امدادی خود متهم کرد و آن‌ها را "مراکز تحقیر و نقض سیستماتیک کرامت انسانی" توصیف نمود.

ی.س.، 18 ساله، یکی از قربانیان آن حمله بود. او از ناحیه پا مورد اصابت گلوله قرار گرفت اما جان سالم به در برد. وی گفت که مهاجمان کارکنان را به همکاری با گروه موسوم به "ابو شباب" (یک گروه مسلح که حماس آن را به همکاری با اسرائیل متهم می‌کند) متهم کردند. او گفت: "ما همه چیز را انکار کردیم. آن‌ها اهمیتی ندادند."

اسامه المشعل، 23 ساله، یکی از کشته‌شدگان این حادثه است که پس از چند ساعت در بیمارستان ناصر در خان یونس به دلیل جراحات وارده جان باخت. خانواده‌اش گفتند شاهدان به آن‌ها اطلاع دادند که المشعل و دیگر قربانیان توسط افراد مسلح ناشناس از درمان محروم شدند. هیبا المشعل، خواهر اسامه و یک خبرنگار، به المانیتور گفت: "او جاسوس نبود. فقط می‌خواست نان برای خانه‌اش بیاورد."

شاهدان عینی که نخواستند نامشان فاش شود، به المانیتور گفتند که حدود هشت نفر از مجروحان حمله اتوبوس به حیاط بیمارستان کشانده شدند و ساعت‌ها توسط مردان ناشناس با لباس غیرنظامی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند تا اینکه کشته شدند.

یاسر ابو شباب، 35 ساله، که در طول جنگ جاری پس از گذراندن دوران محکومیت برای پرونده‌های جنایی از زندان تحت اداره حماس آزاد شد، رهبری یک باند مسلح معروف به "نیروهای مردمی" را در جنوب غزه بر عهده دارد. خود ابو شباب در 7 ژوئیه به روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحرونوت گفت که گروهش فعالانه با حماس مخالفت می‌کند و "حتی اگر آتش‌بس در غزه اعلام شود، به این کار ادامه خواهد داد."

در بیانیه‌ای در 18 ژوئن، کمیسیون مستقل حقوق بشر در فلسطین — نهاد رسمی حقوق بشر فلسطین که در سال 1993 توسط سازمان آزادیبخش فلسطین تأسیس شد — حمله 11 ژوئن به کارگران GHF را یک "قتل فراقانونی" خواند که منعکس‌کننده "فقدان جدی کنترل امنیتی" در غزه است.

هیبا گفت: "ما خواهان پاسخگویی هستیم. برادرم و همکارانش جاسوس نبودند. آن‌ها تلاش می‌کردند شغلی برای تأمین خانواده‌هایشان پیدا کنند."