بر اساس گزارش منابع فلسطینی آگاه از این تلاش، رئیسجمهور دونالد ترامپ و تیمش در حال آمادهسازی یک برنامه جامع پایان جنگ برای غزه هستند. این طرح که انتظار میرود در روزهای آینده علنی شود، بر انتصاب یک فرماندار واحد برای نظارت بر بازسازی و اداره غزه پس از جنگ تمرکز دارد. منابع میگویند ایالات متحده ظاهراً به سمت سمیر هلیله، بازرگان فلسطینی و وزیر سابق کابینه، برای این سمت تمایل دارد.
در حالی که پایان دادن به جنگ یک اولویت فوری باقی میماند، چالش واقعی در آنچه پس از آن میآید، نهفته است.
نام هلیله برای اولین بار اوایل این هفته در گزارشهای مطبوعات عبری در ارتباط با یک ابتکار آرام مورد حمایت آمریکا برای انتصاب وی به عنوان فرماندار غزه پس از جنگ مطرح شد. این تلاش، که توسط آری بن-مناشه، یک لابیگر اسرائیلی-کانادایی مستقر در مونترال، ترویج میشود و طبق گزارش Ynet، تحت نظارت اتحادیه عرب هماهنگ شده است، هدفش قرار دادن یک شخصیت فلسطینی قابل قبول برای هر دو اسرائیل و ایالات متحده در رأس بازسازی و اداره غزه است.
المانیتور توانست مستقیماً با هلیله، اقتصاددان و شخصیت سیاسی ارشد مستقر در رامالله، صحبت کند. او بسیاری از آنچه گزارش شده را تأیید کرد – از جمله اینکه برای این نقش با او تماس گرفته شده است – اما تأکید کرد که تنها تحت شرایط خاصی چنین نقشی را میپذیرد. این شرایط شامل آتشبس دائمی در غزه، توافقات روشن در مورد مرزها و مناطق حائل غزه، و تأمین مالی بازسازی از کشورهای خلیج فارس است.
هلیله به المانیتور گفت: «آنچه لازم است توافق اسرائیل بر سر مسئله مرزها و موافقت کشورهای خلیج فارس با تأمین مالی بازسازی است. بدون آتشبس دائمی و توافق بر سر مسئله گذرگاههای مرزی و تأمین مالی، من این پست دشوار و تقریباً غیرممکن را نخواهم پذیرفت.»
در همین حال، کابینه امنیتی اسرائیل هفته گذشته مخالفت خود را با هرگونه نقش تشکیلات خودگردان در اداره مدنی آینده غزه تأیید کرد، که چشمانداز یک فرماندار با سوابق ارتباطی با تشکیلات خودگردان را پیچیده میکند. در حالی که دولت مستقر در رامالله بر حق انتصاب کمیتهای که در اجلاس سران عرب در قاهره در ماه مارس مورد توافق قرار گرفت – یک کمیته «تکنوکرات» ششماهه تحت چتر تشکیلات خودگردان، که وظیفه نظارت بر بازسازی غزه و حفظ وضعیت آن به عنوان بخشی از یک کشور فلسطینی آینده را دارد – اصرار میورزد، آمریکاییها، احتمالاً تحت تأثیر حق وتوی اسرائیل، با هرگونه نقش عمومی رامالله در اداره غزه مخالفند.
چندین متغیر باید همسو شوند تا هرگونه پیشرفت در غزه حاصل شود. این متغیرها شامل دولت نتانیاهو، کاخ سفید، کشورهای خلیج فارس (عمدتاً عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی) و تشکیلات خودگردان فلسطینی مستقر در رامالله هستند. طبیعتاً، حماس یک طرف اصلی باقی میماند، و موضع آن در مورد آتشبس و خلع سلاح برای هر توافقی محوری است. مسئله زندانیان فلسطینی نیز که بسیاری از آنها برای جرایم خشونتآمیز حبس ابد را میگذرانند، همچنان بسیار مورد مناقشه است.
گرشون باسکین، مذاکرهکننده اسرائیلی که در سال ۲۰۱۱ به میانجیگری مبادله زندانیان گیلعاد شالیط کمک کرد، از رئیسجمهور فلسطینی، محمود عباس، خواسته است تا فرماندار غزه را علناً اعلام کند. باسکین ناصر القدوه، وزیر خارجه سابق فلسطین و خواهرزاده یاسر عرفات را که از راه حل دو دولتی حمایت میکند، توصیه میکند. در مورد آزادی زندانیان، باسکین استدلال کرده است که زندانیان با حکم ابد باید در سرزمینهای اشغالی بمانند تا نظارت اسرائیل و بازداشت احتمالی در صورت نقض شرایط آزادی تسهیل شود. منابع به المانیتور میگویند که بخش عمدهای از تمرکز مذاکرات بر تعداد دقیق فلسطینیانی است که قرار است آزاد شوند و اینکه آیا به آنها اجازه داده میشود در سرزمینهای اشغالی بمانند یا تبعید خواهند شد.
از زمان کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد مسئله فلسطین در ۳۱ ژوئیه، که به ریاست مشترک فرانسه و عربستان سعودی برگزار شد، شتاب حول آینده غزه پس از جنگ افزایش یافته است. در این نشست عالیرتبه در مورد جنگ غزه و تشکیل کشور فلسطین، تمامی ۲۲ عضو اتحادیه عرب به اتحادیه اروپا و دهها کشور دیگر پیوستند تا حماس را به خلع سلاح، آزادی گروگانها و کنارهگیری به عنوان بخشی از یک حرکت تازه به سوی تشکیل کشور فلسطین ترغیب کنند. اعلامیه مشترک صادر شده در این کنفرانس، یک مأموریت بینالمللی موقت برای تثبیت غزه و رویکردی گامبهگام به سوی تشکیل کشور را پیشبینی کرد.