چهار تابستان پیش، زمانی که ایالات متحده و روسیه آخرین اجلاس رؤسای جمهور خود را برگزار کردند، یکی از مقامات مسئول سازماندهی آن اریک گرین بود. به عنوان مدیر ارشد روسیه و آسیای مرکزی در شورای امنیت ملی، تلفن او هر بار که رئیس‌جمهور بایدن سؤالی درباره ولادیمیر پوتین داشت، زنگ می‌زد. در اوایل سال ۲۰۲۱، این اتفاق مکرراً رخ می‌داد.
از یک سو، پوتین در بهار آن سال تصمیم گرفت ده‌ها هزار نیرو را به مرز خود با اوکراین بفرستد و ترس از یک تهاجم قریب‌الوقوع را افزایش داد.
هم‌زمان، هکرهای روسی مجموعه‌ای از حملات باج‌افزاری فلج‌کننده را علیه بیمارستان‌ها و کسب‌وکارهای آمریکایی آغاز کردند. علاوه بر این، یک پیمان هسته‌ای مهم بین ایالات متحده و روسیه در آستانه انقضا بود. بنابراین بایدن کاری را انجام داد که جانشین او، دونالد ترامپ، چهار سال بعد انجام خواهد داد: او پوتین را برای دیدار و گفتگو دعوت کرد.
گرین این هفته، وقتی از او درباره مقایسه با اجلاسی که ترامپ امروز با پوتین در آلاسکا برگزار می‌کند پرسیدم، به من گفت: «زمینه کاملاً متفاوت بود.»
بیشتر بخوانید: انحصاری: کانال ارتباطی مخفی کاخ سفید که راه را برای اجلاس ترامپ با پوتین هموار کرد
در واقع، روسیه هنوز به اوکراین حمله نکرده بود، زمانی که بایدن و پوتین آخرین بار در ژوئن ۲۰۲۱ با یکدیگر دیدار کردند. اما پوتین در یک چیز سرسختانه ثابت‌قدم مانده است.
گرین می‌گوید: «در دیدگاه‌های او درباره اوکراین پیوستگی وجود دارد. او می‌خواهد آزادی عمل آن را کنترل کند، می‌خواهد بر آن تسلط یابد.»
اهداف اعلام شده اجلاس ترامپ با پوتین — مانند ایده او مبنی بر «مبادله» یک بخش از قلمرو اوکراین با بخش دیگر، یا مفهوم آتش‌بس جزئی — به آنچه که رهبر روسیه مدت‌هاست «علل ریشه‌ای» جنگ توصیف کرده است، نخواهد پرداخت. گرین توضیح می‌دهد: «وقتی او از علل ریشه‌ای صحبت می‌کند، منظور او وجود اوکراین به عنوان یک کشور مستقل و خودمختار است. این چیزی نیست که ترامپ بتواند آن را واگذار کند.»
بدون این، نمی‌توان انتظار داشت پوتین اوکراین را در صلح رها کند. در بهترین حالت، او ممکن است نبرد را متوقف کند – اجازه می‌دهد یک آتش‌بس موقت برای بازیابی ارتش‌هایش و بازیابی بخشی از ثروت تحلیل رفته روسیه. اما تصرف برخی از قلمروهای اوکراین، تمایل پوتین برای تحت کنترل درآوردن کل کشور را برآورده نخواهد کرد. ولادیمیر سولوویف، یکی از مبلغان برجسته تلویزیون دولتی روسیه، این هفته برای میلیون‌ها بیننده‌اش این موضوع را روشن کرد. او درباره چشم‌انداز صلح اجلاس به آن‌ها گفت: «خودتان را گول نزنید. این جنگ طولانی خواهد بود.»
اهداف پوتین در ژوئن ۲۰۲۱ هنوز برای واشنگتن مشخص نبود. پیش از آن اجلاس که در زمین بی‌طرفی در سوئیس، در سواحل دریاچه ژنو برگزار شد، روس‌ها بیشتر نیروهای خود را از مرز با اوکراین عقب کشیده بودند، که نشان می‌دادند می‌خواهند به ایالات متحده فرصتی برای جلوگیری از وقوع جنگ بدهند. با این حال، وقتی بایدن و پوتین از جلسه خود بیرون آمدند، مواضعشان آنقدر از هم دور بود که دو رهبر تصمیم گرفتند برای گفتگو درباره نتایج در برابر رسانه‌ها ظاهر نشوند. گرین می‌گوید: «ما از برگزاری کنفرانس مطبوعاتی مشترک با او خودداری کردیم. ما با یک دشمن سروکار داشتیم، نه یک شریک.»
چند هفته بعد، پوتین مانیفست طولانی‌ای منتشر کرد و استدلال کرد که اوکراین به حق به روسیه تعلق دارد و نمی‌تواند به عنوان یک ملت مستقل وجود داشته باشد. او نوشت: «حاکمیت واقعی اوکراین تنها با مشارکت با روسیه امکان‌پذیر است.»
تا پایان سال ۲۰۲۱، نیروهای روسی با تعداد بیشتری به مرز بازگشتند و بایدن تلاش دیگری برای کاهش تنش‌ها با یک اجلاس ریاست‌جمهوری انجام داد. او حتی پیشنهاد کرد درباره مسائلی بسیار فراتر از اوکراین، مانند آینده پیمان ناتو و امنیت اروپا، گفتگو کند.
روس‌ها با مجموعه‌ای از خواسته‌ها پاسخ دادند که آمریکایی‌ها حتی نمی‌توانستند وانمود کنند که آن را جدی می‌گیرند. اصلی‌ترین خواسته، خروج پیمان ناتو از اروپای شرقی بود و بازگشت به جایی که قبل از روی کار آمدن پوتین بودند. سرگئی ریابکوف، فرستاده ارشد روسیه در مذاکرات با آمریکایی‌ها، در آن زمان گفت: «ناتو باید وسایل خود را جمع کند و به جایی که در سال ۱۹۹۷ بود برگردد.»
ایالات متحده این اولتیماتوم را رد کرد و تحریم‌هایی را تهدید کرد که با حمله روسیه در فوریه ۲۰۲۲ به اجرا درآمد.
از آن زمان تاکنون، تنها چیزی که پوتین را از تصرف کل کشور بازداشته، نیروی نظامی اوکراین است که توسط تسلیحات غربی تقویت شده است. حتی شکست‌های میدانی — کیف در بهار ۲۰۲۲، خارکف و خرسون در پاییز همان سال — جاه‌طلبی‌های او را تغییر نداده است.
امروزه، جنگ به یک بن‌بست فرسایشی و خونین تبدیل شده که عمدتاً حول منطقه شرقی دونباس متمرکز است، جایی که نیروهای روسی با وجود تلفات وحشتناک خود و تخریب کامل شهرها و شهرک‌هایی که پوتین ادعا می‌کند در حال آزادی آن‌هاست، به پیشروی‌های سرزمینی آهسته، مایل به مایل ادامه داده‌اند.
با این حال، پوتین اصرار دارد که «علل ریشه‌ای» باید قبل از صلح حل شوند. در ۱ آگوست، چند روز قبل از تأیید اجلاس آلاسکا توسط ترامپ، پوتین تکرار کرد: «شرایط ما، اهداف روسیه، تغییر نکرده است. نکته اصلی ریشه‌کن کردن علل این بحران است.»
این عبارت ممکن است قابل تفسیر به نظر برسد، اما برای کسانی که با او سروکار داشته‌اند، هرگز چنین نیست.
گرین می‌گوید: «او در این مورد به طرز چشمگیری ثابت‌قدم بوده است.» پوتین تمام اوکراین را می‌خواهد – و برای به دست آوردن آن از هر وسیله‌ای استفاده خواهد کرد. توقف تاکتیکی برای ایفای نقش صلح‌طلب توسط ترامپ یک چیز است؛ تضمین آینده اوکراین چیز دیگری است. تنها اوکراینی‌ها، با هر سلاح و متحدی که بتوانند جمع کنند، می‌توانند این کار را انجام دهند.