این جنبش به عنوان جنبش مقاومت اسلامی متولد شد. اما معمولاً با مخفف عربی خود، حماس، شناخته می‌شود. مذاکراتی که در قاهره در جریان است می‌تواند تعیین کند که آیا این ستیزه‌جویان فلسطینی کلمه میانی را حذف می‌کنند، جنگ ۲۲ ماهه خود در غزه علیه اسرائیل را رها می‌کنند و خود را به عنوان یک حزب سیاسی بازسازی می‌کنند.
در تاریخ ۱۲ اوت، خلیل الحیه، رئیس شاخه غزه حماس، برای مذاکرات با میانجیگری مصر با قطر و ترکیه، وارد قاهره شد. روی میز، پیشنهادی برای خلع سلاح، انحلال گردان‌های مسلح، آزادی گروگان‌های باقی‌مانده و واگذاری قدرت قرار دارد. در ازای آن، اسرائیل از غزه عقب‌نشینی خواهد کرد، یک اداره تکنوکراتیک موقت فلسطینی با حمایت نیروی بین‌المللی مورد تأیید سازمان ملل مستقر خواهد شد و بازسازی منطقه ویران‌شده آغاز می‌شود.
فشار خارجی بر آقای الحیه برای پذیرش چنین توافقی بسیار زیاد است. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، تهدید به اشغال تمام غزه کرده است. در ۱۲ اوت، نیروهای اسرائیلی حملات سنگینی را بر شهر غزه آغاز کردند. حمله دیگری می‌تواند آنچه از حماس در آنجا باقی‌مانده را از بین ببرد و پاکسازی قومی کل نوار را تسریع کند. تضعیف ایران، شاخه مسلح این گروه، گردان‌های عزالدین قسام، را از حامی اصلی خارجی‌اش محروم کرده است. آخرین حامیان منطقه‌ای حماس، قطر و ترکیه، مدت‌هاست که از شاخه سیاسی این گروه حمایت می‌کنند. اما به نظر می‌رسد صبرشان تمام شده است. طبق اطلاعات، آنها گفته‌اند که اگر آقای الحیه توافق را رد کند، ممکن است اجازه بازگشت او و سایر رهبران حماس را که دو هفته پیش دوحه را ترک کردند، ندهند.
حماس حتی با فشار بیشتری از سوی کسانی که به نمایندگی از آنها ادعای جنگیدن دارد، روبرو است. این جنبش در غزه متولد شد. اما جمعیتی که دو دهه پیش آن را به پیروزی در انتخابات رساند، اکنون علیه این گروه شده‌اند. تعداد کمی ارزش مقاومت را که ویرانی را بر سر آنها می‌آورد، درک می‌کنند. در حالی که جنگجویانش در تونل‌ها پناه گرفته‌اند و سیاستمدارانش بر سر عرض منطقه حائل مذاکره می‌کنند، حدود صد نفر از ساکنان غزه در ماه ژوئیه هر روز کشته شدند که تقریباً همه آنها توسط اسرائیل بودند. تهدید به تلافی دیگر انتقادها را خاموش نمی‌کند. یک روزنامه‌نگار اهل غزه که اکنون در قطر در تبعید است، می‌گوید: «مردم در غزه از حماس خشمگین هستند. آنها فقط می‌خواهند این کابوس تمام شود.» یک فعال سیاسی در غزه، حماس را مقصر قحطی می‌داند. او می‌گوید: «اصرار حماس بر حفظ قدرت، به اسرائیل بهانه‌ای برای گرسنه نگه‌داشتن ما می‌دهد. حماس باید منحل و ناپدید شود.» مخالفت حتی در میان صفوف حماس نیز در حال نفوذ است. در گروه‌های واتس‌اپ، برخی از اعضا خواستار زمین گذاشتن سلاح‌ها قبل از اینکه غزه بیشتر رنج ببرد، شده‌اند.
برخی دیگر در حماس تصور می‌کنند که این گروه به یک حزب سیاسی تبدیل شود، به شیوه شین فین ایرلند شمالی یا حزب قانونی اسلام‌گرای خود اسرائیل، یعنی لیست متحد عرب. یکی از آنها پیشنهاد می‌کند آن را "عدالت و توسعه" بنامند. با بازنگری در خود، می‌تواند شرایط تعیین‌شده توسط محمود عباس، رئیس‌جمهور فلسطین، برای مشارکت در انتخابات اخیر فلسطینیان را بپذیرد. این شرایط شامل تأیید راه‌حل دو دولتی، مذاکره با اسرائیل و درخواست آقای عباس برای انحصار تسلیحات فلسطینی است. با توجه به ناامیدی از فتح، جنبش بی‌رمق خودش، و تحسینی که سرسختی حماس هنوز در خارج از غزه جلب می‌کند، آنها حتی ممکن است پیروز شوند. یکی از مشاوران این جنبش که از غزه تبعید شده، می‌گوید: «ماه‌هاست که تا این حد خوش‌بین نبوده‌ام.»
با این حال، در شهر غزه، گردان‌ها به مبارزه ادامه می‌دهند. ساخت کفش از چوب و لاستیک، یکی از آخرین فرصت‌های شغلی است که غزه هنوز ارائه می‌دهد. حملات اسرائیل ممکن است صفوف حماس را نابود کرده باشد، اما آنها هنوز سلاح برای آزار دشمن خود دارند. آنها به طور غیرقابل باوری می‌گویند که حضورشان غزه را از فجایع بدتر نجات داده است. پسر تبعیدشده یک فرمانده نظامی کشته‌شده، با اشاره به کشتار هزاران پناهنده فلسطینی در بیروت تحت اشغال اسرائیل در سال ۱۹۸۲، می‌گوید: «بدون گردان‌های قسام، ما صدها واقعه صبرا و شتیلا داشتیم.» بسیاری هنوز فکر می‌کنند که می‌توانند قدرت را در غزه دوباره به دست آورند. وقتی از یک میانجی فلسطینی نزدیک به حماس در مورد روحیه گردان‌های قسام سوال می‌شود، او لهجه‌ای ایرلندی به خود می‌گیرد. او می‌گوید: «تسلیم نمی‌شویم.»
در همین حال در تبعید، رهبران حماس معتقدند که اسرائیل ممکن است در نبردها پیروز شود، اما در جنگ بازنده است. به عنوان مثال در جنگ استقلال الجزایر، تفسیر آنها این است که مقاومت سلاح‌های دشمن را علیه خودش به کار گرفته، اسرائیلی‌ها را خسته کرده و مشروعیت بین‌المللی و اقتدار اخلاقی آنها را از بین برده است. آنها استدلال می‌کنند که مهاجرت گسترده فلسطینیان از غزه نه تنها به درگیری پایان نمی‌دهد، بلکه آن را تشدید خواهد کرد. الجزایر تنها پس از جان باختن یک میلیون الجزایری استقلال خود را به دست آورد. غازی حمد، یکی از اعضای ارشد حماس، می‌گوید: «صبر کن، غزه.»
چگونه می‌توان حماس را به پذیرش توافق وادار کرد؟ تعهد، در صورت ارائه، توسط یک کمیته جدید عربی ناظر بر اجرای آن، برای ادغام ده‌ها هزار نفر از کارمندان دولتی حماس در یک اداره جدید فلسطینی و شاید برخی از جنگجویان در نیروهای امنیتی، ممکن است کمک‌کننده باشد. رهبران سیاسی حماس آمادگی خود را برای تحویل سلاح‌هایشان به یک اداره جدید فلسطینی در غزه، پس از عقب‌نشینی کامل اسرائیل، ابراز کرده‌اند. یک استراتژیست نزدیک به حماس در استانبول می‌گوید: «گردان‌ها تصمیم جنبش را خواهند پذیرفت.»
اما موانع زیادی باقی مانده است. آمریکا و اسرائیل نیز باید شرایط را بپذیرند و هیچ یک از آنها به قاهره نیامده‌اند. با وجود افزایش هزینه‌ها برای اسرائیل، آقای نتانیاهو هنوز راه‌حل‌های نظامی را به دیپلماسی ترجیح می‌دهد. یک ناظر مصری می‌گوید که جزئیات خلع سلاح حماس، هر نیروی بین‌المللی و یک دولت موقت تکنوکراتیک فلسطینی هنوز مشخص نشده است. و "عمل‌گرایی" حماس همیشه حد و مرزی داشته است. در سال ۱۹۹۱، پس از پایان انتفاضه اول فلسطین و آغاز مذاکرات مستقیم اسرائیلی-فلسطینی، یکی از بنیانگذاران حماس اعلام کرد که مأموریت به انجام رسیده است. او پیشنهاد انحلال شاخه مسلح حماس و پیوستن به مذاکرات را داد. برادرانش پاسخ دادند که چگونه می‌توانیم شهرت برند خود را نادیده بگیریم؟ بسیاری در حماس ممکن است هنوز همین احساس را داشته باشند. ¦