بر اساس تحقیقات منتشر شده در روز چهارشنبه، استفاده طولانی مدت از گوشی هوشمند در توالت میتواند با افزایش خطر ابتلا به بواسیر مرتبط باشد، نه به دلیل فشار آوردن بیشتر، بلکه به علت طولانیتر شدن مدت زمان نشستن افراد.
یک تحلیل مقطعی بر روی ۱۲۵ بیمار تحت کولونوسکوپی غربالگری نشان داد که کاربران گوشیهای هوشمند در این گروه به طور قابل توجهی زمان بیشتری را در توالت سپری میکنند. این مطالعه که در مجله PLOS One توسط مرکز پزشکی بث اسرائیل دیکنس در بوستون منتشر شد، بیان میکند حدود ۳۷ درصد از افرادی که در مطالعه شرکت کرده و استفاده از گوشی هوشمند در توالت را گزارش کردند، بیش از پنج دقیقه در هر بار مراجعه به سرویس بهداشتی وقت گذراندند، در مقایسه با ۷ درصد از غیرکاربران.
پس از تنظیم دادهها برای سن، جنسیت، شاخص توده بدنی (BMI)، مصرف فیبر، فعالیت بدنی و فشار آوردن، استفاده از گوشی هوشمند با ۴۶ درصد افزایش خطر ابتلا به بواسیر مرتبط بود.
چتان رامپرasad، یکی از نویسندگان این مطالعه که متخصص تحرک دستگاه گوارش است، گفت که بواسیر اغلب نادیده گرفته میشود زیرا «آنقدر جدی گرفته نمیشود»، با وجود اینکه میلیونها دلار از هزینههای مراقبتهای بهداشتی صرف درمان بواسیر میشود.
رامپرasad اظهار داشت: «هیچ کس واقعاً نمیخواهد درباره چیزی که در ناحیه مقعدی و رکتومش قرار دارد صحبت کند، اما این یک موضوع کاملاً انسانی است.»
تریشا پاسریچا، نویسنده ارشد این مطالعه، ستوننویس «از یک پزشک بپرسید» در واشنگتن پست است. او در گزارش این مقاله نقشی نداشت.
چرا نشستن طولانی مدت با گوشی در توالت مشکلساز است؟
تلفنها اکنون برای اکثر مردم به یک همراه در سرویس بهداشتی تبدیل شدهاند. یک مطالعه در سال ۲۰۲۲ نشان داد که ۶۵ درصد آمریکاییها اعلام کردهاند از گوشیهای خود در توالت استفاده میکنند. محققان میگویند این حواسپرتی منجر به طولانیتر شدن جلسات توالت میشود که خود به افزایش خطر ابتلا به بواسیر میانجامد.
فشار آوردن، که به طور تاریخی عامل اصلی در نظر گرفته میشد، در گروه مورد مطالعه به طور قابل توجهی با بواسیر مرتبط نبود. محققان میگویند این موضوع نشان میدهد که مدت زمان نشستن در توالت ممکن است عامل خطر مهمتری باشد.
بسیاری از متخصصان گوارش مدتهاست نسبت به نشستن طولانی مدت در توالت هشدار دادهاند. نویسندگان مطالعه میگویند: «نشستن روی یک توالت فرنگی استاندارد، بدون هیچ حمایتی برای کف لگن، فشار را در بالشتکهای هموروئیدی به طور نامتناسبی افزایش میدهد. با گذشت زمان و ادامه این فشار، این بالشتکها ممکن است پرخون و متورم شوند و در نتیجه به بواسیر قابل توجهی تبدیل گردند.»
اکثر افرادی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند، متوجه نشدند که گوشیهایشان باعث طولانی شدن مدت زمان حضورشان در توالت میشود، که این موضوع شکاف بین درک و رفتار واقعی را برجسته میکند.
بواسیر، رگهای متورم یا ملتهب در مقعد و بخش پایینی رکتوم است که میتواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله بارداری، مصرف کم فیبر، یبوست یا اسهال مزمن و اضافه وزن باشد. با اینکه بواسیر سرطانی نیست، میتواند ناراحتکننده، دردناک و گاهی با خونریزی همراه باشد.
همچنین، درمان غیرجراحی این عارضه پرهزینه است. تحقیقات سال ۲۰۱۴ نشان داد که حدود ۱.۴ میلیون نفر تحت پوشش بیمه کارفرمایان خود، در آن سال به دنبال مراقبتهای بواسیر بودند که ۷۷۰ میلیون دلار هزینه دربرداشت. و تقریباً نیمی از افراد بالای ۵۰ سال در مقطعی از زندگی خود به بواسیر مبتلا خواهند شد، طبق گفته مرکز پزشکی جانز هاپکینز.
موسسه ملی دیابت و بیماریهای گوارشی و کلیوی (NIDDK) برای کاهش خطر، رژیم غذایی غنی از فیبر، هیدراته ماندن، ورزش منظم و پرهیز از نشستن طولانی مدت در توالت را توصیه میکند.
چه اقداماتی برای پیشگیری از بواسیر میتوانید انجام دهید؟
جسیکا دی. دهموس، استادیار پزشکی در کالج پزشکی پن استیت و متخصص گوارش در پن استیت هلث، که در این نظرسنجی شرکت نداشت، گفت که او به بیمارانش توصیه میکند تنها پنج تا ۱۰ دقیقه در توالت بمانند و از آوردن تلفن همراه خود به سرویس بهداشتی خودداری کنند.
او همچنین اظهار داشت که افزایش فیبر در رژیم غذایی فرد میتواند به حداقل رساندن یبوست کمک کند که این امر از فشار آوردنی که میتواند منجر به بواسیر شود، جلوگیری میکند.
دهموس گفت: میزان توصیه شده مصرف روزانه برای زنان ۲۵ گرم و برای مردان ۳۰ گرم است، اما اکثر آمریکاییها کمتر از این مقدار مصرف میکنند.
تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۷ در مجله آمریکایی پزشکی سبک زندگی (American Journal of Lifestyle Medicine) نشان داد که تنها حدود ۵ درصد از جمعیت، توصیه روزانه برای مصرف فیبر را رعایت میکنند.
کارشناسان میگویند غذاهای غنی از فیبر شامل لوبیا، عدس، غلات کامل، انواع توتها و سبزیجات برگدار هستند که میتوانند به نرم شدن مدفوع و تسهیل اجابت مزاج کمک کرده و فشار بر رگهای رکتوم را کاهش دهند.