سال‌ها بود که مخالفان بنیامین نتانیاهو هشدار می‌دادند اسرائیل در نهایت با "سونامی دیپلماتیک" به دلیل عدم حل و فصل منازعه خود با فلسطینیان روبرو خواهد شد. این تهدید هرگز به این اندازه واقعی و بااهمیت نبوده است که نخست‌وزیر اسرائیل روز جمعه در سازمان ملل در نیویورک پشت تریبون قرار گرفت.
طی هفته گذشته، کشورهایی از جمله استرالیا، بریتانیا، کانادا و فرانسه، با ابراز خشم از نحوه مدیریت جنگ غزه توسط اسرائیل، همگی اعلام کردند که کشور فلسطین را به رسمیت می‌شناسند. این گامی تاریخی بود که اسرائیل هرگز نمی‌خواست شاهد آن باشد و دولت ترامپ تلاش کرد، اما نتوانست از آن جلوگیری کند.
یک هفته قبل از آن، پنجمین سالگرد پیمان‌های ابراهیم (یک سری توافقنامه‌های عادی‌سازی دیپلماتیک بین اسرائیل و چندین کشور عربی) بود. اما به جای گردهمایی برای جشن گرفتن این نقطه عطف، شرکای عرب اسرائیل، به همراه رهبران سایر کشورهای منطقه از جمله ایران، گرد هم آمدند تا اسرائیل را به دلیل تلاش ناکامش برای کشتن مذاکره‌کنندگان ارشد حماس در دوحه، قطر، محکوم کنند.
فشار بین‌المللی بر سر جنگ غزه، که با حمله حماس به جنوب اسرائیل در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد، هم‌اکنون در سراسر زندگی اسرائیلی‌ها احساس می‌شود. کشورهای اروپایی تعرفه‌های جدیدی اعمال کرده یا تهدید به اعمال آن کرده‌اند، در حالی که تحریم‌های تسلیحاتی توانایی اسرائیل برای پر کردن زرادخانه خود را پیچیده کرده است. گردشگران اسرائیلی در خارج از کشور با اعتراضات و آزار و اذیت مواجه می‌شوند و تیم‌های فوتبال آن با احتمال تعلیق از مسابقات بین‌المللی روبرو هستند.
با این حال، رهبر اسرائیل می‌داند که رئیس‌جمهور ترامپ از او حمایت می‌کند. و این نتانیاهوِ سرزنش‌شده نبود، بلکه نتانیاهوِ گستاخی بود که در مجمع عمومی سخنرانی کرد، یا حداقل برای آن تعداد معدودی از نمایندگان که پس از خروج ده‌ها نفر دیگر در اعتراض، برای گوش دادن به او ماندند.
او کشورهایی را شرمنده کرد که به گفته وی، حمایتشان از اسرائیل پس از کشتار ۷ اکتبر ۲۰۲۳، "تحت فشار رسانه‌های مغرض، محافل رادیکال اسلامی و گروه‌های یهودستیز فرو پاشید."
او افزود: "وقتی اوضاع سخت شد، شما عقب‌نشینی کردید."
او علیه کشورهایی که اقدامات اقتصادی، سیاسی یا قانونی علیه دولت یهود انجام می‌دهند، تاخت و گفت که چنین اقداماتی نه محکومیت اسرائیل، بلکه محکومیت "رهبران ضعیفی است که به جای حمایت از ملتی که سربازان شجاعش شما را از بربرهای پشت دروازه‌ها محافظت می‌کنند، شر را ارضا می‌کنند."
و او با تلخی گفت که عجله برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین پیام روشنی را به فلسطینیان ارسال کرده است: "کشتن یهودیان سودآور است."
آقای نتانیاهو معمولاً در سخنرانی‌های خود در سازمان ملل گستاخی از خود نشان می‌دهد، که در اسرائیل بیشتر به عنوان سخنرانی‌هایی برای مخاطبان سیاسی داخلی تفسیر می‌شوند تا بین‌المللی، اگرچه هزاران مایل دورتر از خانه و به زبان انگلیسی و نه عبری ایراد می‌شوند.
این مخاطبان برای او در آستانه سال انتخاباتی که ممکن است نیاز به تقویت حمایت راست‌گرایان از خود داشته باشد، حیاتی هستند، بسته به اینکه جنگ غزه چگونه و کِی پایان یابد.
الی گرونر، مدیر کل سابق دفتر نخست‌وزیری، گفت: "انزوا واقعی است، اما نتانیاهو حساب می‌کند که پایگاه سیاسی داخلی او بیشتر به گستاخی پاداش می‌دهد تا مصالحه." او افزود: "او می‌تواند از عقب‌نشینی بین‌المللی به عنوان دلیلی برای اسرائیلی‌ها استفاده کند که تنها کسی است که خم نمی‌شود."
حمله نخست‌وزیر به کشورهایی که کشور فلسطین را به رسمیت می‌شناسند، به نظر آقای گرونر یک هدف سیاسی خاص در داخل کشور داشته است. او گفت: "نتانیاهو در تلاش است خط بازی را تغییر دهد." و افزود: "آنچه او نشان می‌دهد این است که 'من مجبور به پایان دادن به جنگ هستم، اما از تشکیل کشور فلسطین جلوگیری می‌کنم.'"
آنچه نخست‌وزیر نگفت نیز به همان اندازه گویا بود.
هیچ اشاره‌ای به الحاق کامل یا بخشی از کرانه باختری نشد. کرانه باختری به طور گسترده‌ای به عنوان هسته یک کشور فلسطینی دیده می‌شود، و شرکای ائتلاف راست‌گرای او فشار می‌آورند که آن را برای همیشه الحاق کند، به عنوان پاسخی به به رسمیت شناختن بین‌المللی کشور فلسطین.
به نظر می‌رسید رئیس‌جمهور ترامپ این فشار را متوقف کرده است، و روز پنجشنبه در دفتر بیضی کاخ سفید به صراحت گفت که "به اسرائیل اجازه نخواهد داد کرانه باختری را الحاق کند." (آقای نتانیاهو خود را هم‌تراز آقای ترامپ نشان داده است، اما لحن تحقیرآمیز رئیس‌جمهور چیز دیگری را نشان می‌داد.)
همچنین در سخنرانی روز جمعه آقای نتانیاهو هیچ وعده‌ای برای پایان دادن به جنگ در غزه وجود نداشت.
سخنرانی سازمان ملل، با تمام شکوهش، به سختی رویداد اصلی سفر آقای نتانیاهو بود. آن در روز دوشنبه در دیداری با آقای ترامپ در کاخ سفید اتفاق خواهد افتاد، که به وضوح بی‌صبری خود را برای پایان دادن به جنگ دو ساله غزه توسط آقای نتانیاهو، و نیز برای حماس به دلیل عدم آزادی همه گروگان‌هایش، اعلام کرده است.
کمتر مشخص است که او بتواند آقای نتانیاهو را به رعایت این خواسته وادار کند. در سخنرانی خود، آقای نتانیاهو تنها گفت: "اگر حماس با خواسته‌های ما موافقت کند، جنگ می‌تواند همین الان پایان یابد،" و دعا کرد برای "پیروزی سریع."
با این حال، قلب سخنرانی آقای نتانیاهو، استدلالی شدید علیه تشکیل کشور فلسطین بود.
او اعطای یک کشور به فلسطینیان پس از ۷ اکتبر را به "اعطای یک کشور به القاعده در یک مایلی شهر نیویورک پس از ۱۱ سپتامبر" تشبیه کرد.
آقای نتانیاهو خطاب به رهبران غربی که کشور فلسطین را به رسمیت شناخته بودند، افزود: "اسرائیل به شما اجازه نخواهد داد که یک دولت تروریستی را به زور به ما تحمیل کنید. ما خودکشی ملی نخواهیم کرد فقط به این دلیل که شما شجاعت مقابله با رسانه‌های خصمانه و گروه‌های یهودستیز را که خون اسرائیل را می‌خواهند، ندارید."
آقای نتانیاهو همچنین با دقت خاطرنشان کرد که مخالفت با کشور فلسطین صرفاً موضع او، یا دولت او نیست، بلکه پس از ۷ اکتبر، موضع اکثریت قریب به اتفاق اسرائیلی‌هاست. او گفت: "این یک گروه حاشیه‌ای نیست." او در ادامه، با اشاره به تحلیلگران سیاسی، گفت: "این نخست‌وزیری نیست که خودش افراطی است، یا توسط احزاب افراطی راست‌گرا در گروگان گرفته شده است. این بیش از ۹۰ درصد اسرائیلی‌ها هستند."
برخی تحلیلگران گفتند که از دیدگاه سیاسی داخلی، تمرکز نخست‌وزیر بر جلوگیری از تشکیل کشور فلسطین می‌تواند پیش‌نمایشی از استدلال او به رأی‌دهندگان باشد، در صورتی که آقای ترامپ او را مجبور به پایان دادن به جنگ غزه قبل از آن که بسیاری در راست‌گرایان اسرائیل می‌خواهند، کند. پایان جنگ تقریباً به طور قطع به برگزاری انتخابات در اوایل سال ۲۰۲۶ منجر خواهد شد.
مایکل کوپلو، مدیر ارشد سیاست‌گذاری برای "فروم سیاست اسرائیل" (گروهی که از راه‌حل دو کشوری برای منازعه اسرائیل-فلسطین حمایت می‌کند)، گفت که او نشانه‌هایی از یک موضوع کمپین انتخاباتی برای آقای نتانیاهو می‌بیند، زیرا او نمی‌تواند بر اساس مدیریت جنگ، اقتصاد یا عادی‌سازی منطقه‌ای کمپین کند.
آقای کوپلو گفت: "تنها چیزی که برای او باقی مانده است این است که بگوید 'هیچ یک از رقبای او به اندازه کافی قوی نخواهند بود که در برابر جهان بایستند' و در برابر راه‌حل دو کشوری مقاومت کنند. او بر اساس ترس اسرائیلی‌ها از اینکه مجبور به ایجاد چیزی خواهند شد که نمی‌خواهند، کمپین خواهد کرد."