در طول اولین دوره ریاست جمهوری ترامپ، حامیان او ادعا کردند که یک بیماری روانی جدید را شناسایی کرده‌اند: سندرم ترامپ‌هراسی. این وضعیت عمدتاً مترقیان را در مؤسسات اصلی مانند رسانه‌ها و دانشگاه آلوده کرد. هر زمان که موضوع Donald Trump مطرح می‌شد، باعث از دست دادن ناگهانی دیدگاه می‌شد.
لیبرال‌ها این سندرم ادعایی را واکنشی مناسب به یک رئیس‌جمهور بی‌قانون منحصربه‌فرد می‌دانستند. اما حامیان ترامپ اشتباه نمی‌کردند که وحشت غریزی برخی از افراد باعث شد که آنها بارها واکنش‌های اغراق‌آمیزی نشان دهند - برای مثال، Russiagate.
این نه تنها برای کشور ناسالم بود، بلکه مقابله با بدترین ایده‌های ترامپ را نیز دشوارتر می‌کرد، زیرا لیبرال‌ها به پسری تبدیل شدند که فریاد می‌زد گرگ آمد. بنابراین، این بار، وظیفه مخالفان ترامپ این است که آرامش خود را حفظ کرده و با آرامش جنبه‌های منفی سیاست‌های او را برجسته کنند، نه اینکه هشدارهای بی‌وقفه صادر کنند که شب تاریک فاشیسم در حال نزول بر آمریکاست.
در همین حال، وظیفه حامیان ترامپ این نیست که نوع خاص خود را از سندرم ترامپ‌هراسی ایجاد کنند.
به عنوان مثال، زمانی که ترامپ تعرفه‌هایی را بر کانادا تحمیل کرد، ادعا کرد که برای متوقف کردن جریان‌های فنتانیل و مهاجران غیرقانونی از مرزهای شمالی ما مورد نیاز است. به نظر می‌رسید این به وضوح بهانه‌ای برای توجیه تعرفه‌هایی بود که او سال‌هاست وعده داده است، نه به دلیل نگرانی‌های امنیتی، بلکه به این دلیل که فکر می‌کند برای اقتصاد خوب هستند.
تا آنجا که بهانه‌ها پیش می‌روند، این یکی بسیار ضعیف است. در سال مالی 2024، گمرک و حفاظت مرزی گرفت 23721 نفر در تلاش برای عبور غیرقانونی از کانادا به ایالات متحده، تنها 1.5 درصد از کل بازداشت‌ها - و برای مقایسه، در سال 2023، بیش از 30000 مهاجر غیرقانونی در جهت دیگر عبور کردند. به طور مشابه، اداره مبارزه با مواد مخدر ضبط کرد 43 پوند فنتانیل از مرزهای شمالی ما وارد می‌شود، در حالی که 21148 پوند از مکزیک وارد می‌شود. کانادا به سادگی سهم قابل توجهی در مشکل فنتانیل ما ندارد.
با این وجود، هنگامی که ترامپ آن را گفت، جناح راست در X بسیار، بسیار در این ایده سرمایه‌گذاری کرد که فنتانیل کانادایی مشکل بزرگی است که نیاز به یک راه حل اساسی دارد. پیشنهاد کنید که تعرفه‌ها راه حلی در جستجوی یک مشکل هستند، و شما توسط افرادی مورد هجوم قرار می‌گیرید که صمیمانه از موضوعی خشمگین شده‌اند که سه روز پیش هرگز در مورد آن نشنیده بودند.
به طور مشابه، به محض اینکه Elon Musk به دنبال آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده رفت، مفسران جناح راست متقاعد شدند که این آژانس یک خرج چپ‌گرایانه است که باید تعطیل شود. تئوری‌پردازان توطئه پیشنهاد کردند که این آژانس در حال یارانه دادن به رسانه‌هایی مانند Politico است. (هشدار اسپویلر: آنها برای اشتراک هزینه می‌کردند.) حتی عجیب‌تر، آنها تصمیم گرفتند که آشوبگر محافظه‌کار Chris Rufo سوار قطار گوشت USAID است.
من هیچ شکی ندارم که USAID برنامه‌های چپ‌گرایانه زیادی را تأمین مالی کرده و تلاش‌هایی برای فشار دادن ارزش‌های فرهنگی مترقی در کشورهای دیگر انجام داده است. اما همچنین چیزهایی را تأمین مالی می‌کند که چندان بحث‌برانگیز نیستند، مانند مبارزه با ایدز و مالاریا و ارائه کمک‌های زلزله. شاید در انجام آن مشاغل چندان خوب نباشد، اما کارشناسان insta-USAID استدلال پیچیده‌ای در مورد طراحی و اجرای برنامه ارائه نمی‌کردند.
Mike Benz، مدیر اجرایی بنیاد آزادی آنلاین، گفت: «با حمله به USAID در همان هفته اول، کاخ سفید کاری را انجام داده است که در زندان می‌گویند: بزرگترین، بدترین و بدجنس‌ترین مرد در بلوک سلول خود را پیدا کنید و در روز اول او را مستقیماً در فک بزنید.»
Mike Cernovich، اینفلوئنسر محافظه‌کار، اظهار داشت: «من تخمین می‌زنم که بیش از نیمی از اقتصاد DC یک غارت آشکار از همه ما از طریق کمک‌های USAID است.»
دلیل حمله از جلو به USAID این نیست که تأثیر عمده‌ای بر سیاست و سیاست ایالات متحده دارد، بلکه به این دلیل است که اینطور نیست. حوزه انتخابیه داخلی برای برنامه‌های کمک خارجی کوچک است و کاهش آنها بسیار محبوب‌تر از کاهش هزینه‌های داخلی یا دفاعی است. دست انداختن این آژانس مانند رفتن به دنبال بزرگترین مرد در حیاط زندان نیست. این مانند سرگردانی در درمانگاه زندان و کتک زدن بیمارترین زندانی است که می‌توانید پیدا کنید.
دولت ترامپ به سختی اولین دولتی است که سعی می‌کند با حمله به برنامه‌های آسیب‌پذیر سیاسی، بردهای سیاسی آسانی کسب کند. ترامپ همچنین اولین رئیس‌جمهوری نیست که بهانه‌های قانونی برای کاری که می‌خواست به دلایل دیگر انجام دهد، جعل می‌کند. (شاهد تلاش دولت بایدن برای بخشش وام‌های دانشجویی به عنوان یک اقدام اضطراری همه‌گیر باشید.) و شما نمی‌توانید اعضای دولت ترامپ را برای همراهی با این حقه سرزنش کنید، زیرا حمایت از سیاست‌های رئیس بخشی از شرح وظایف است.
اما بقیه ما تحت هیچ محدودیتی فعالیت نمی‌کنیم، و شایسته نیست که هر بار که ترامپ دهانش را باز می‌کند، عقل خود را از دست بدهیم. ترامپ مانند بسیاری از سیاستمداران، ایده‌های بد زیادی دارد و با گفتن چیزهایی که درست نیستند از آنها دفاع می‌کند. وقتی به دنبال او به سوراخ خرگوش می‌رویم، برای ما و کشور بد است.