رای‌دهندگان، با وعده تغییرات مترقی و شهری با هزینه‌های زندگی مناسب‌تر مجاب شده، روز سه‌شنبه به سمت مراکز رأی‌گیری هجوم آوردند تا آرای خود را به نفع زهران ممدانی به صندوق بیندازند.
برای بسیاری از حامیانش، آقای ممدانی ۳۴ ساله، نمادی از امید و فرصت بود که برنامه‌ای بلندپروازانه را در مواجهه با افزایش هزینه‌های زندگی و تهدیدات رئیس‌جمهوری که به شدت اختیارات اجرایی را گسترش داده بود، ارائه می‌داد.
میشل مک‌سویی، ۴۴ ساله، در «بی ریج»، بروکلین، جایی که همراه با دو فرزندش به ممدانی رأی داد، گفت: «احساس امیدواری می‌کنم. فکر نمی‌کنم از زمان باراک اوباما چنین حسی داشته باشم.»
وعده‌های جذاب مانند اتوبوس‌های رایگان و توقف اجاره‌بها نیز نیویورکی‌هایی را که از گران شدن خانه‌هایشان و عدم توانایی در تأمین نیازهای اولیه می‌ترسیدند، هیجان‌زده کرد.
محمد اویس، ۳۲ ساله، که در یک فروشگاه مواد غذایی در «جکسون هایتس»، کوئینز کار می‌کند، گفت تعرفه‌های رئیس‌جمهور ترامپ قیمت کالاهای وارداتی در فروشگاه او را دو برابر کرده و پرداخت هزینه خواربار را برای خانواده‌ها و طبقه کارگر مانند خودش «دردناک» کرده است. آقای اویس، به عنوان یک مسلمان افتخارآمیز، گفت که می‌خواهد آقای ممدانی اولین شهردار مسلمان شهر شود.
گاوسو دیباسی، ۱۹ ساله، بومی «هارلم» که در کالج «سیراکیوز»، نیویورک تحصیل می‌کند، گفت با ارتدنتیست خود قرار ملاقاتی ترتیب داده بود تا بتواند برای رأی دادن به خانه بازگردد. او گفت که مقرون‌به‌صرفه بودن مهم‌ترین دغدغه‌اش است.
او اظهار داشت: «ممدانی حس تازه‌ای را به ارمغان می‌آورد که ما را درک می‌کند، و می‌داند که چه می‌گذرانیم، و به دنبال رسیدگی به مشکلاتی است که واقعاً بر زندگی ما تأثیر می‌گذارند.»
بسیاری از رأی‌دهندگان جوان گفتند که جذب سن و انرژی آقای ممدانی به همان اندازه جذب ایده‌های عوام‌گرایانه او شده‌اند.
عثمان زولوآگا، ۳۱ ساله، یک بارتندر که در «آستوریا»، کوئینز زندگی می‌کند، گفت که شباهت زیادی بین خود و آقای ممدانی می‌بیند؛ او نیز تقریباً هم‌سن اوست و در «آستوریا» زندگی می‌کند.
او گفت: «او که در همان محله بزرگ شده، قابل ارتباط است و لبخند زیبایی دارد.»
آقای زولوآگا از کودکی «آستوریا» را خانه خود می‌دانست، اما گفت که اگر هزینه‌های زندگی کاهش نیابد، «به جد در حال بررسی» ترک شهر است. او که پدر آینده است، گفت می‌تواند ۱۸۰۰ دلاری را که هر ماه برای اجاره می‌پردازد، برای نقل مکان به خانه‌ای خانوادگی در شیکاگو استفاده کند که برای خانواده سه نفره‌اش که به‌زودی تشکیل می‌شود، جادارتر و ارزان‌تر خواهد بود.
هویت آقای ممدانی به عنوان یک مهاجر مسلمان نیز با بسیاری از نیویورکی‌ها ارتباط برقرار کرده است. ملیسا ماتئوس، ۳۴ ساله، از پرو مهاجرت کرده و در «فلاشینگ»، کوئینز زندگی می‌کند. خانم ماتئوس، که دموکرات ثبت‌نام شده است، گفت شهر به «کسی برای مبارزه برای حقوق ما» نیاز دارد.
او افزود: «او نماینده همه مهاجران است، زیرا خودش هم مهاجر است. و این برای من بسیار مهم است.»
آقای ترامپ علناً آقای ممدانی را به عنوان یک لیبرال افراطی مورد انتقاد قرار داده و از رأی‌دهندگان خواسته بود که از فرماندار سابق اندرو ام. کوئومو، یک دموکرات که پس از شکست از آقای ممدانی در انتخابات مقدماتی به عنوان یک مستقل کاندیدا شده بود، حمایت کنند.
برای برخی از نیویورکی‌های مخالف ترامپ، این حمایت تصویر ممدانی از کوئومو را به عنوان دست‌نشانده رئیس‌جمهور تقویت کرد.
نوآ ازل، ۲۷ ساله، ساکن «کراون هایتس»، بروکلین، گفت: «من واقعاً علاقه‌ای ندارم که کسی شهر مرا رهبری کند که مورد حمایت دولت ترامپ باشد.» او افزود که معتقد است آقای ممدانی از نیویورکی‌ها در برابر سیاست‌های مهاجرتی رئیس‌جمهور محافظت خواهد کرد.
اما جذابیت آقای ممدانی جهانی نبود.
برخی از نیویورکی‌ها گفتند که نمی‌توانند باور کنند که آقای ممدانی، که به عنوان نماینده مجلس ایالتی در آلبانی تنها سه لایحه نسبتاً جزئی را طی چهار سال به قانون تبدیل کرده است، برای رهبری بزرگترین شهر کشور آماده باشد.
در بروکلین، آیزاک هیملمن، ۳۵ ساله، گفت که به آقای کوئومو رأی داده است زیرا فکر می‌کرد سیاست‌های اقتصادی آقای ممدانی نیت خوبی دارند اما واقع‌بینانه نیستند. نیکلاس رومانو، ۴۰ ساله، که او نیز در بروکلین به آقای کوئومو رأی داد، گفت: «ممدانی می‌تواند جالب باشد»، اما افزود: «فکر نمی‌کنم زمان او فرا رسیده باشد.»
آقای رومانو گفت: «قطبی‌سازی گسترده است. من به دنبال کسی هستم که سعی کند ما را بیشتر به سمت میانه سوق دهد.»
در «جامائیکا»، کوئینز، چانچول احمد، ۶۶ ساله، تصمیم گرفت به آقای ممدانی فرصت دهد.
آقای احمد گفت: «ممدانی باید خودش را ثابت کند. اما افراد دیگر، خودشان را اشتباه ثابت کرده‌اند.»