هر تعطیلی دولت، بازی بر سر یک مسابقه قدرت بین دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان، یا گاهی بین کنگره و کاخ سفید است. و هر دولتی تلاش می‌کند از قدرت خود برای تحت فشار قرار دادن مخالفان استفاده کند، با جابجایی پول برخی برنامه‌ها را فعال نگه دارد و برخی دیگر را تعطیل کند. به عنوان مثال، پس از تعطیلی دولت توسط جمهوری‌خواهان در سال ۲۰۱۳، کاخ سفید باراک اوباما مراکز سازمان پارک‌های ملی را بست. اگرچه امروز این اقدام کمی قدیمی به نظر می‌رسد، اما در آن زمان جنجال بزرگی به پا کرد و جمهوری‌خواهان در کنگره آن را یک توطئه سیاسی آشکار نامیدند. اما این ترفند کارساز بود: بسیاری از رأی‌دهندگان، جمهوری‌خواهان کنگره را مقصر این تعطیلی‌ها دانستند.
نسخه دونالد ترامپ از این وضعیت، همانطور که انتظار می‌رود، هم چشمگیرتر و هم بی‌رحمانه‌تر است. این هفته، او و دولت او تهدید کرده‌اند که بودجه برنامه کمک تغذیه تکمیلی (SNAP) را قطع خواهند کرد و کودکان و سالمندان گرسنه را به عنوان سلاح‌های سیاسی به کار گرفته‌اند، و همچنین با کاهش پروازها از طریق فرودگاه‌های اصلی، سفر هوایی را دچار اختلال کرده‌اند. همانند تعطیلی پارک‌های ملی در زمان اوباما، توجیهات ارائه شده نیمه‌معقول به نظر می‌رسند، اما روش ماکیاولیستی که رئیس‌جمهور با آن خدمات و زیرساخت‌های ضروری را به هم می‌ریزد، خطرات دیدگاه او را برای دولت بزرگ نشان می‌دهد که ترامپ دنبال کرده است. یک قوه مجریه که توسط کنگره یا دادگاه‌ها محدود نشده باشد، توانایی بی‌نظیری در تحمیل و طولانی کردن درد و رنج بر مردم دارد.
رویکرد رئیس‌جمهور به برنامه کمک تغذیه تکمیلی (SNAP)، که معمولاً به عنوان کوپن غذا شناخته می‌شود، به ویژه بی‌ثبات بوده است. در آستانه تعطیلی دولت، وزارت کشاورزی یادداشتی منتشر کرد که بودجه اضطراری هرگونه کسری را پوشش خواهد داد. در این یادداشت آمده بود: «قصد کنگره برای ادامه عملیات SNAP آشکار است.» اما اواخر ماه گذشته، دولت این یادداشت را حذف کرد و اعلام نمود که بودجه در ۱ نوامبر به پایان خواهد رسید.
هفته گذشته، یک قاضی فدرال به دولت دستور داد تا بودجه را بازگرداند. دولت در پاسخ گفت که تنها نیمی از مزایای SNAP را در ماه نوامبر پرداخت خواهد کرد. روز سه‌شنبه، ترامپ گفت که از دستور دادگاه سرپیچی خواهد کرد و در تروث سوشال نوشت که مزایای SNAP «تنها زمانی پرداخت خواهد شد که دموکرات‌های رادیکال چپ دولت را بازگشایی کنند، کاری که به راحتی می‌توانند انجام دهند، و نه قبل از آن!» خوشبختانه، کاخ سفید اساساً او را نادیده گرفت. دیروز، قاضی به دولت دستور داد که مزایای کامل را پرداخت کند، نه فقط نیمی از آن را، و اظهار داشت که دولت این شکاف را «به دلایل سیاسی» ایجاد کرده است. گویا برای اثبات ادعایش، دولت امروز به این دستور تجدیدنظرخواهی کرد و به دنبال نگه داشتن کمک غذایی ضروری در بلاتکلیفی است.
اداره هوانوردی فدرال (FAA) نیز روز چهارشنبه اعلام کرد که ۱۰ درصد کاهش در پروازها در برخی از شلوغ‌ترین فرودگاه‌های کشور را الزامی خواهد کرد. این اقدام به عنوان یک تدبیر ایمنی برای «کاهش فشار» بر کنترل‌کننده‌های ترافیک هوایی که به طور موقت بدون حقوق کار می‌کنند، توجیه شد، و گزارش شده است که برخی از آنها برای گذران زندگی شغل دوم پیدا کرده‌اند. فشارهای فزاینده در سیستم ترافیک هوایی کشور مشکلات واقعی هستند (اگرچه سابقه دولت ترامپ در مورد آنها دلگرم‌کننده نیست)، اما نحوه مدیریت آنها توسط FAA رویکردی منظم و روشمند را نشان نمی‌دهد. پس از اعلام کاهش، FAA تا شب گذشته سکوت رادیویی اختیار کرد و شرکت‌های هواپیمایی و فرودگاه‌ها را در تلاش برای حدس زدن اقدامات لازم رها کرد.
اگر هدف ترامپ واقعاً وارد کردن درد سیاسی به دموکرات‌ها باشد، او در حال تلاش برای یک حرکت پیچیده است. در گذشته، تعطیلی‌های دولت معمولاً توسط جمهوری‌خواهان در کنگره آغاز می‌شد، معمولاً با یک رئیس‌جمهور دموکرات. این امر برای کاخ سفید نسبتاً ساده بود که تقصیر را به گردن جمهوری‌خواهان بیندازد. این بار، اگرچه دموکرات‌ها تعطیلی را تحمیل کردند، نظرسنجی‌ها به طور مداوم نشان می‌دهند که رأی‌دهندگان بیشتری جمهوری‌خواهان را مقصر می‌دانند تا دموکرات‌ها. ترامپ حتی پس از پیروزی قاطع دموکرات‌ها در انتخابات سه‌شنبه شب، این موضوع را بیان کرد. او در جلسه‌ای با سناتورهای جمهوری‌خواه این هفته گفت: «اگر نظرسنجی‌ها را بخوانید، تعطیلی دولت عامل بزرگی و منفی برای جمهوری‌خواهان بوده است.» با این حال، کاخ سفید می‌خواهد اوضاع را برای افراد بیشتری بدتر کند و امیدوار است آمریکایی‌ها به جای اینکه دولت را بیشتر مقصر بدانند، نظر خود را عوض کنند.
این ممکن است نتیجه دهد، اما مشکوک است. اگرچه جمهوری‌خواهان تعطیلی را آغاز نکردند، کاخ سفید از زمان شروع آن، آشکارا از قطع برنامه‌های مختلف ابراز خشنودی کرده است. در برخی موارد، ترامپ یا سایر مقامات به صراحت این اقدامات را به عنوان مجازات برای دموکرات‌ها یا ایالت‌های تحت رهبری دموکرات‌ها توصیف کردند؛ رئیس‌جمهور همچنین ویدیوی هوش مصنوعی از راس ووت، مدیر دفتر مدیریت و بودجه، به عنوان فرشته مرگ منتشر کرد. مایک جانسون، رئیس مجلس نمایندگان و متحد نزدیک ترامپ، از بازگرداندن مجلس تا زمان دستیابی به توافق یا سوگند دادن به نماینده منتخب آدلیتا گریخالوا، دموکرات آریزونا که شش هفته پیش کرسی خود را به دست آورد، خودداری کرده است. اقدامات ترامپ فقط به دموکرات‌ها آسیب نمی‌زند: میلیون‌ها نفری که به SNAP وابسته هستند در ایالت‌ها و حوزه‌های جمهوری‌خواه زندگی می‌کنند.
یکی از دلایلی که دموکرات‌ها تصمیم گرفتند دولت را تعطیل کنند، اعتراض به دور زدن کنگره توسط ترامپ بود. دولت بدون موافقت کنگره بودجه را قطع یا جابجا کرده است، و ووت استدلال کرده است که از خرج کردن پولی که کنگره تخصیص داده است خودداری می‌کند، که به گفته او خلاف قانون کنترل توقیف بودجه (Impoundment Control Act) سال ۱۹۷۴ است. دموکرات‌ها استدلال کردند که نمی‌توانند با ترامپ به توافق برسند اگر او ممکن است به سادگی از احترام به آن سرپیچی کند یا از فرآیند ابطال برای لغو آن تنها با آرای جمهوری‌خواهان استفاده کند.
تعطیلی دولت راهی پرخطر برای دموکرات‌ها بود تا نکته‌ای را مطرح کنند، زیرا در کوتاه‌مدت به قوه مجریه آزادی عمل بیشتری می‌داد. اما استفاده تهاجمی ترامپ از این آزادی عمل، به اثبات ادعای آنها کمک کرده است و نشان داده است که چرا نظارت و توازن (Checks and Balances) تنها یک مفهوم انتزاعی نیستند.