تصور رایج در مورد تعطیلی دولت‌ها این است که آن‌ها همیشه شکست می‌خورند. دموکرات‌های سنا نیز احتمالاً همین را فرض کرده بودند وقتی دولت را تعطیل کردند. شاید آن‌ها فکر می‌کردند که با این کار به فعالان حزبی چیزی برای حمایت می‌دهند، حتی برای مدت کوتاهی، پیش از آنکه در نهایت تسلیم شوند.
این یک محاسبه منطقی، اگرچه تا حدودی بدبینانه بود. نکته عجیب این است که تعطیلی دولت در واقع برای دموکرات‌ها کارساز بود، اما به شکلی که برخی سناتورهای دموکرات به طور کامل آن را درک نکردند و همین امر تسلیم نهایی آن‌ها را امشب بسیار دشوارتر می‌سازد.
دلیل اینکه تعطیلی‌ها همیشه شکست می‌خورند این است که افکار عمومی در نهایت علیه حزب مسئول برمی‌گردد و فشار بیشتری وارد می‌کند تا آسیب‌پذیرترین اعضای آن مجبور به تسلیم شوند. رؤسای جمهور دلیل کمی برای امتیاز دادن برای پایان دادن به تعطیلی‌ها دارند، زیرا بخش عمده درد سیاسی معمولاً توسط مخالفان آن‌ها در کنگره احساس می‌شود.
این بار چنین نشد. نظرسنجی‌ها نشان دادند که افکار عمومی با اختلاف کمی اما به طور مداوم مسئولیت را متوجه دونالد ترامپ و متحدانش می‌دانست، نه دموکرات‌های کنگره. دلیل احتمالی این است که ترامپ برخلاف هر رئیس‌جمهور دیگری رفتار کرده است، و مصونیت خود را به طرق مهم (امتناع از تأمین بودجه برنامه‌های مجاز کنگره) و آشکار ( تخریب یک‌جانبه بال شرقی) به نمایش گذاشته است. او ساعت‌ها قبل از اینکه میلیون‌ها آمریکایی کوپن غذا را از دست بدهند، یک مهمانی مجلل هالووین به سبک «گتسبی بزرگ» در مارالاگو برگزار کرد.
میزان محبوبیت ترامپ در طول تعطیلی دولت به شدت کاهش یافته است. در واقع، خود ترامپ عملکرد ضعیف و غافلگیرکننده حزب جمهوری‌خواه در انتخابات سه‌شنبه را به تعطیلی دولت نسبت داد.
علاوه بر این، هدف دموکرات‌ها در طول تعطیلی دولت جلب توجه بیشتر افکار عمومی به مراقبت‌های بهداشتی بود، یکی از قوی‌ترین مسائل آن‌ها و مسئله‌ای که جمهوری‌خواهان در آن در حال مهندسی یک فاجعه اجتماعی هستند. دموکرات‌ها خواستار تمدید اعتبار مالیاتی برای افرادی هستند که بیمه درمانی را در بازار فردی خریداری می‌کنند. این موضوعی است که در آن از حمایت گسترده عمومی برخوردارند.
بعید بود که جمهوری‌خواهان هرگز در مورد اعتبار مالیاتی تسلیم شوند، زیرا مخالفت ایدئولوژیک آن‌ها با مراقبت‌های بهداشتی همگانی آنقدر قاطع است که ترجیح می‌دهند شکست بخورند تا تسلیم شوند. اما نکته همین است: آن‌ها داشتند ضربه می‌خوردند. دموکرات‌ها موفق شده بودند پوشش خبری را به مراقبت‌های بهداشتی جلب کنند و حتی جمهوری‌خواهان را به طرح ایده‌های سمی و رادیکال‌تر خود برای تغییر سیستم واداشته بودند.
محتمل‌ترین راه خروج از این بن‌بست این نبود که جمهوری‌خواهان در مورد قانون مراقبت‌های بهداشتی مقرون‌به‌صرفه (Affordable Care Act) امتیاز بدهند، بلکه این بود که آن‌ها تصمیم بگیرند به فیلیباستر پایان دهند و قوانین سنا را تغییر دهند تا احزاب اقلیت از تعطیلی دولت جلوگیری کنند. ترامپ از سناتورهای جمهوری‌خواه این را خواسته است و درخواست او کاملاً منطقی است. برای کنگره منطقی نیست که صرفاً برای باز ماندن دولت به رأی اکثریت قاطع نیاز داشته باشد.
این نتیجه در نهایت یک پیروزی برای دموکرات‌ها بود. سنا قوانین عادلانه‌تر و معقول‌تری پیدا می‌کرد. دموکرات‌ها در موقعیت ناعادلانه‌ای قرار نمی‌گرفتند که از آن‌ها خواسته شود برای توافق هزینه‌های دولتی که ترامپ آزادانه آن را نقض می‌کند، رأی بدهند. و دفعه بعد که دموکرات‌ها کنترل کامل دولت را به دست آورند، اما کمتر از ۶۰ رأی در سنا داشته باشند، می‌توانستند برنامه‌های خود را راحت‌تر به تصویب برسانند.
با این حال، ممکن است این همان احتمالی باشد که باعث شد تعدادی از دموکرات‌های سنا از این خط خارج شوند. استدلال‌های اساسی برای فیلیباستر وحشتناک هستند، اما به غرور سناتوری جذابیت دارند. سناتورها در هر دو حزب، فیلیباستر را به عنوان چیزی که مجلس آن‌ها را منحصربه‌فرد می‌کند، گرامی می‌دارند.
دموکرات‌ها می‌توانستند در مورد تعطیلی دولت مقاومت کنند و هفته‌ها شاهد کاهش محبوبیت ترامپ باشند، در حالی که جنگ بین سناتورهای جمهوری‌خواه حامی فیلیباستر و رئیس‌جمهور و وفادارانش در می‌گرفت. این امر به نتیجه نهایی بهتر و دموکراتیک‌تری منجر می‌شد.
مقاومت کردن در کوتاه‌مدت درد و رنج جدی به همراه می‌آورد. سناتور آنگوس کینگ، مستقل اهل مین که با دموکرات‌ها ائتلاف می‌کند، به خبرنگاران گفت: «فکر می‌کنم مردم می‌گفتند 'ما به آنچه می‌خواهیم نمی‌رسیم'، هرچند هنوز شانس داریم. اما در همین حال، افراد زیادی آسیب می‌بینند.» با این حال، اگر واقعاً معتقدید که ترامپ تهدیدی وجودی برای جمهوری است، این همان نوع مانور بی‌رحمانه‌ای است که باید انجام دهید. ترامپ تاکنون نتایج وحشتناکی برای آمریکایی‌های آسیب‌پذیر ایجاد کرده و همچنان ایجاد خواهد کرد.
دموکرات‌ها شاید بیش از هر کس دیگری از کشف اینکه استراتژی تعطیلی دولت آن‌ها واقعاً در حال ایجاد ضربه سیاسی بود، غافلگیر شدند. غریزه آن‌ها این بود که به هر حال چاقو را بیرون بکشند.