منتقدان مارجری تیلور گرین کم‌کم در حال فکر کردن هستند که برداشتشان از او اشتباه بوده است. سانی هاستین از برنامه «The View» هفته گذشته وقتی این نماینده جورجیا برای بحثی عمدتاً دوستانه به این برنامه پیوست، با شگفتی گفت: «شما شخص بسیار متفاوتی نسبت به آنچه فکر می‌کردم هستید.» اخیراً، گرین از استراتژی تعطیلی دولت، عدم وجود برنامه‌ای برای رسیدگی به هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و امتناع از انتشار پرونده‌های جفری اپستاین توسط حزب جمهوری‌خواه انتقاد کرده است. این چرخش باعث هیجان برخی لیبرال‌ها و رسانه‌ها شده است، گاهی تا حد سادگی.
گرین عضو کمیته‌های قدرتمند نظارت و امنیت داخلی مجلس نمایندگان است. او علناً تمایل خود را برای نامزدی در مناصب بالاتر، از جمله فرمانداری و سنا، ابراز کرده و اخیراً گزارش شده است که به دنبال ریاست جمهوری است (البته او این موضوع را تکذیب کرد). با این حال، با تماشای مصاحبه‌های دوستانه با او در تلویزیون، این احساس به بیننده دست می‌دهد که با گرین به عنوان یک کنجکاوی رفتار می‌شود، نه یکی از قدرتمندترین افراد کشور که به دنبال نفوذ بیشتر است.
در معدود مواردی که او با مواضع گذشته و اظهارات تحریک‌آمیز خود مواجه شده است، گرین طفره رفته یا ادعای بی‌اطلاعی کرده است. در برنامه «The View»، او تئوری توطئه کیواِنان را رد کرد و گفت – همانطور که پیشتر نیز گفته بود – که توسط «دروغ‌های رسانه‌ای و مطالبی که در شبکه‌های اجتماعی می‌خوانید» گمراه شده است. در برنامه «Real Time With Bill Maher»، گرین اشاره کرد که هرگز نگفته است هیچ آتش‌سوزی توسط «لیزر فضایی یهودیان» ایجاد شده است، همانطور که برخی رسانه‌ها گزارش داده‌اند. او صرفاً چنین فناوری آتش‌افروز را به سلسله بانکی روچیلد، یک خانواده یهودی که هدف بی‌شمار تئوری‌های توطئه ضدیهودی قرار گرفته‌اند، مرتبط کرد. گرین با یک شانه بالا انداختن از روی ناآگاهی توضیح داد: «من حتی نمی‌دانستم روچیلدها یهودی هستند. قبل از ورود به سیاست، چیز زیادی از این مسائل نمی‌دانستم.»
درست است. گرین تنها ۴۴ سال داشت که به روچیلدها اشاره کرد – همان سنی که نظر یکی از کاربران شبکه‌های اجتماعی را که می‌گفت «گلوله به سر سریع‌تر است» برای خلاص شدن از شر نانسی پلوسی، رئیس وقت مجلس نمایندگان، لایک کرد. او عملاً یک کودک ۴۳ ساله بود که در مورد اعدام هیلاری کلینتون و باراک اوباما، رئیس جمهور سابق، تأمل کرد. اما جهل جوانی هر تئوری توطئه‌ای را که گرین از زمان ورودش به سیاست مطرح کرده است، و هر متعصبی را که در آغوش گرفته است، توجیه نمی‌کند. از آنجا که به نظر می‌رسد برخی از پرسش‌گران، بازجویی از او را چالش‌برانگیز می‌دانند، فکر کردم برای حضور رسانه‌ای بعدی گرین، چند خط سؤال را پیشنهاد دهم. شاید بگویید من فقط دارم سؤال می‌پرسم.
آیا دونالد ترامپ در انتخابات ۲۰۲۰ پیروز شد؟
این هفته، رئیس‌جمهور گروهی از فعالان جمهوری‌خواه را که به عنوان انتخاب‌کنندگان جعلی در تلاش برای براندازی شکست او در سال ۲۰۲۰ عمل کرده بودند، عفو کرد. گرین نه تنها این تصمیم را تحسین کرد – بلکه خواستار موارد بیشتری شد. این موضع چیز جدیدی نیست. گرین سال‌هاست که نتایج انتخابات ۲۰۲۰ را انکار کرده و ادعاهای نادرستی در مورد آن رقابت و پیامدهای آن منتشر کرده است. او در ۶ ژانویه ۲۰۲۱، اندکی پیش از حمله شورشیان به کنگره و تلاش برای سرقت انتخابات به نفع ترامپ، اعلام کرد: «امروز به یک انتخابات سرقت شده اعتراض خواهم کرد.» در سال ۲۰۲۲، گرین اصرار داشت که «آنتی‌فا»، نه حامیان ترامپ، پشت آن شورش نافرجام بوده است. در سال ۲۰۲۳، هنگامی که حکیم جفریز، رهبر اقلیت مجلس نمایندگان، اشاره کرد که جو بایدن در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ پیروز شده است، گرین فریاد زد: «نه، او پیروز نشد.» در سال ۲۰۲۴، او یک شایعه بی‌اساس را منتشر کرد که ماشین‌های رأی‌گیری جورجیا مخفیانه آرای اولیه را تغییر می‌دهند. او هیچ یک از این ادعاها را رد نکرده است.
آیا گرین با ملی‌گرایان سفیدپوست آمریکایی تفاوت ایدئولوژیک دارد؟
ماه گذشته، تاکر کارلسون، یکی از بانفوذترین صداها در جناح راست آمریکا، میزبان نیک فوئنتس، یکی از بدنام‌ترین ملی‌گرایان سفیدپوست این کشور، در پادکست خود بود. گفتگوی آن‌ها جنجالی در میان محافظه‌کاران بر سر جایگاه یهودستیزی و توجیه نازیسم در جنبش MAGA به راه انداخت. اما خیلی پیش از اینکه فوئنتس به کارلسون بپیوندد، گرین به فوئنتس پیوسته بود. در فوریه ۲۰۲۲، او در کنفرانس اقدام سیاسی «اول آمریکا» که توسط فوئنتس سازماندهی شده بود، سخنرانی کرد و با لبخند با او روی صحنه دست داد. بعدها، گرین ادعا کرد که از دیدگاه‌های او بی‌خبر بوده و گفت که «با هیچ چیز بحث‌برانگیزی همسو نیست»، بدون اینکه توضیح دهد او به عنوان یک سیاستمدار حرفه‌ای چگونه بدون اطلاع از محتوای آن، در یک گردهمایی نژادپرستانه سخنرانی کرده است. هشت ماه بعد، تحت فشار رسانه‌ها، گرین در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد: «البته من نیک فوئنتس و ایدئولوژی نژادپرست [اشتباه نوشتاری در متن اصلی] یهودستیز او را محکوم می‌کنم» (او در ادامه رسانه‌ها را به خاطر «وسواس» در مورد فوئنتس سرزنش کرد).
رویدادهای اخیر نشان می‌دهد که انکار گرین ممکن است کاملاً واقعی نبوده باشد. فوئنتس به کارلسون گفت: «من دوست او بودم و او در کنفرانس من سخنرانی کرد، و روز بعد، تظاهر کرد که مرا نمی‌شناسد. او دقیقاً می‌دانست چه خبر است.» روزها پس از میزبانی کارلسون از فوئنتس برای آن تبادل دوستانه، که در آن این اینفلوئنسر راست افراطی نیز جوزف استالین را ستایش کرد و علیه «یهودیان سازمان‌یافته» تاخت، گرین نه فوئنتس، بلکه منتقدان «دوست خوب من تاکر کارلسون» را مورد انتقاد قرار داد. با توجه به اینکه گرین هفته قبل از فوئنتس مهمان کارلسون بود، این دفاع تعجب‌آور نیست. اما سؤالی را مطرح می‌کند: آیا گرین با فوئنتس یا کارلسون در مورد هیتلر، سیاه‌پوستان، زنان و بقیه موافق است؟ بدون شک، او به حق این دو مرد در آزادی بیان اعتقاد دارد، اما آیا هرگز از آزادی بیان خود برای انتقاد از ایده‌های خاص آن‌ها استفاده خواهد کرد؟ کسی باید بپرسد.
آیا واکسن کووید «مقادیر بسیار زیادی» از مردم را کشته است؟
در یک رشته پیام در شبکه‌های اجتماعی در نوامبر ۲۰۲۱، گرین با تایید به لوئی فراخان، مبلغ افراطی سیاه‌پوستی که به خاطر لفاظی‌های همجنس‌گراستیزانه و ضد یهودی درباره «کنیسه شیطان» شناخته می‌شود، استناد کرد. دلیل آن؟ فراخان و سازمان «امت اسلام» او صراحتاً ضد واکسن هستند – فراخان یک بار ادعا کرد که واکسن آنفلوآنزای H1N1 برای کشتن مردم ساخته شده است – و بر این اساس با واکسن‌های کووید-۱۹ مخالفت کردند. گرین در آن سری پست‌ها ادعا کرد: «مقادیر بسیار زیادی مرگ در سیستم گزارش رویدادهای نامطلوب واکسن (VAERS) گزارش شده است، اما هیچ تحقیقی در مورد این مرگ‌ها انجام نمی‌شود»، در حالی که معنای داده‌های سیستم VAERS را نادرست بیان می‌کرد. مزایای دستورات واکسن یک موضوع نظری است. اما اینکه آیا تعداد زیادی از مردم توسط واکسن کووید کشته شده‌اند و مرگ آن‌ها پنهان شده است، یک سؤال واقعی است – سؤالی که گرین باید بتواند با مدرک به آن پاسخ دهد، به ویژه با توجه به موقعیت او در کمیته نظارت مجلس نمایندگان.
آیا اسرائیل اجازه داد حملات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ اتفاق بیفتد؟
بسیاری از افراد در کنگره و فراتر از آن از رفتار اسرائیل در غزه انتقاد کرده‌اند، از جمله خود من. اما گرین بسیار فراتر رفته است. هنگامی که درگیری آغاز شد، او ابتدا از اسرائیل طرفداری کرد و تلاش کرد از حمله حماس برای محکوم کردن نماینده مسلمان، رشیده طلیب، به خاطر «فعالیت‌های یهودستیزانه» و «همدردی با سازمان‌های تروریستی» بهره‌برداری کند. اما از آن زمان به بعد، گرین نه تنها مسیر خود را تغییر داده است، بلکه شروع به القای چیزی بسیار بدتر از هر آنچه طلیب تا به حال بیان کرده بود، کرده است: اینکه اسرائیل از قبل از نقشه ۷ اکتبر خبر داشته، اما کاری برای توقف حمله انجام نداده است.
در ماه سپتامبر، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، ادعا کرد که اطلاعات اسرائیل تلفن‌ها را در غزه هک کرده تا سخنرانی او در سازمان ملل را پخش کند. در آن زمان، روزنامه‌نگاران در محل گزارش دادند که هیچ مدرکی دال بر وقوع این اتفاق پیدا نکرده‌اند. با این حال، گلن گرینوالد، مفسر، پرسید: «اسرائیل چنین نظارت و کنترل کاملی بر شبکه‌های ارتباطی غزه دارد که می‌تواند آن‌ها را برای پخش اجباری سخنرانی نتانیاهو از طریق تلفن‌ها به کار گیرد، اما اسرائیل هیچ اطلاعی از برنامه‌ریزی حماس برای عملیاتی به بزرگی ۷ اکتبر نداشته و سپس ساعت‌ها طول کشیده تا واکنش نشان دهد؟» دلایل بسیار سرراست و غیر توطئه‌آمیزی وجود دارد که چرا اسرائیل نتوانست حمله حماس در سال ۲۰۲۳ را دفع کند، اما این مانع از آن نشد که گرین ادعای گرینوالد را با یک ایموجی چشم‌های درشت بازنشر کند. (گرین همچنین بارها تلویحاً گفته است که اسرائیل در ترور رئیس جمهور جان اف کندی دست داشته است.)
تعداد اندکی از ارتدادهای اخیر از حزبش، یک عمر تئوری‌های توطئه گرین را از بین نمی‌برد. این مواضع، در مجموع، نشان‌دهنده یک فرد با ثبات و دارای قضاوت صحیح نیستند. بلکه، تصویری از فردی را ترسیم می‌کنند که پیوسته قادر به تشخیص فانتزی‌های حزبی از واقعیت نیست، و از یک افراط توطئه‌آمیز به افراطی دیگر می‌پرد. او در برنامه «The View» درباره خودش گفت: «همه می‌گویند: 'مارجری تیلور گرین تغییر کرده است.' اوه نه، هیچ چیز در مورد من تغییر نکرده است.»
به افراد – حتی سیاستمداران – باید اجازه داده شود تا رشد کنند و برای همیشه به بدترین نسخه خود تقلیل داده نشوند. اما تفاوت بین یک تکامل صادقانه، که مستلزم مسئولیت‌پذیری است، و فرصت‌طلبی سطحی، که هیچ کدام را ارائه نمی‌دهد، وجود دارد. گرین در کدام دسته قرار می‌گیرد؟ با توجه به پیروان قابل توجه و جاه‌طلبی‌های سیاسی اعلام شده‌اش، کشف این موضوع به نفع همه است. اما برای این اتفاق، پرسش‌کنندگان او باید شروع به پرسیدن سؤالات سختی کنند که او تا کنون از آن‌ها طفره رفته است.