این روزها همه پوپولیست هستند. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور، خشم خود را متوجه نخبگان در سیاست، دانشگاه و تجارت کرده است. این روحیه بازارهای مالی را نیز فرا گرفته است. طرفداران ارزهای دیجیتال (کریپتوکارنسی‌ها) می‌گویند که آن‌ها نیاز به واسطه‌های رانت‌خوار را از بین می‌برند؛ بازارهای پیش‌بینی به هر کسی اجازه می‌دهند روی هر چیزی شرط‌بندی کند. مدیران عامل شرکت‌های فناوری مستقیماً در پادکست‌ها با سرمایه‌گذاران مشتاق خود صحبت می‌کنند، نه از طریق روزنامه‌ها. بزرگان وال استریت از «دموکراتیک شدن» بازارها صحبت می‌کنند، که در واقع به معنای باز کردن ریسک مالی برای همه است.
بنابراین، بازدهی حاصل از «خودی بودن»—کسی که دارای موقعیت، دسترسی به قدرت یا اطلاعات ممتاز است—باید در حال کاهش باشد. اما در عوض، این بازدهی به شدت رو به افزایش است. اول، این واقعیت را در نظر بگیرید که آقای ترامپ، که با توجه به قدرت خود بر سیاست، یک «خودی» تمام‌عیار است، در دوران تصدی خود به شکل گزافی سود می‌برد، عمدتاً از طریق معاملات کریپتو. دوم، مدیران عامل شرکت‌ها برای دسترسی به رئیس‌جمهور تلاش می‌کنند. سوم، انفجار بازارهای پیش‌بینی به این معنی است که ارزش اطلاعات داخلی هرگز به این اندازه بالا نبوده است.
با کسب‌وکار خانوادگی رئیس‌جمهور شروع می‌کنیم. در دوره اول ریاست‌جمهوری او، نگرانی‌ها مبنی بر سودجویی آقای ترامپ از ریاست‌جمهوری بر هتل‌های سازمان ترامپ در فلوریدا و واشینگتن متمرکز بود. این بار معاملات بزرگ‌تر در خارج از کشور هستند. در ۱۷ نوامبر، این شرکت اعلام کرد که یک هتل در مالدیو خواهد ساخت، یکی از حداقل هشت پروژه در حال انجام با شرکت توسعه‌دهنده سعودی «دار گلوبال» (Dar Global). اغلب، پروژه‌های آقای ترامپ با استقبال ویژه‌ای روبرو می‌شوند. در ماه مه، فام مین چین (Pham Minh Chinh)، نخست‌وزیر ویتنام، در مراسم کلنگ‌زنی یک پروژه توسعه در نزدیکی هانوی شرکت کرد، در حالی که کشورش در حال مذاکره در مورد تعرفه‌های اعمال‌شده توسط کاخ سفید بود. این ماه، پارلمان صربستان قانونی را تصویب کرد تا بقایای یک ساختمان تاریخی که توسط ناتو بمباران شده بود، تخریب کند تا راه را برای یک هتل ترامپ باز کند.
محدودیت‌های کمی برای اینکه رئیس‌جمهور نام خود را بر چه چیزی بگذارد، وجود دارد. لابی برج ترامپ در منهتن شامل یک کافه، گریل، شیرینی‌فروشی و بار ویسکی با تم ترامپ است. اما او چقدر درآمد دارد؟ اظهارنامه‌های مالی آقای ترامپ برای سال ۲۰۲۴، قبل از شروع دوره دوم ریاست‌جمهوری او، درآمدی معادل ۲۲ میلیون دلار از قراردادهای صدور مجوز با «دار گلوبال» را نشان می‌دهد. رئیس‌جمهور بیش از ۲۰ میلیون دلار از پوشاک، عطر و سایر اقلام یادگاری، از جمله ۱.۱ میلیون دلار برای تأیید یک سری گیتارهای با تم MAGA (Make America Great Again)، کسب کرد. درآمد حاصل از باشگاه‌های گلف و هتل‌های آقای ترامپ در آمریکا حدود ۳۵۰ میلیون دلار بود، اگرچه میزان سود مشخص نیست.
اما این درآمدها در مقایسه با ثروتی که رئیس‌جمهور در بازارهای دیجیتال به دست آورده، ناچیز است. سهم او در شرکت مادر «تروث سوشیال» (Truth Social)، شرکت رسانه اجتماعی ضرردهی که سال گذشته با ادغام با یک شرکت با هدف ویژه (SPAC) عمومی شد، ۱.۲ میلیارد دلار ارزش دارد.
سپس نوبت به کریپتو می‌رسد. آقای ترامپ پس از فروش توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) برند خود در فاصله بین دوره‌های ریاست‌جمهوری، دارایی‌هایی با ارزش بنیادی کم را به عنوان منابع ثروت واقعی دید. او به عنوان رئیس‌جمهور، به شدت ترویج مقررات‌زدایی صنعت کریپتو را نیز دنبال کرده است. در ماه ژانویه، آقای ترامپ ارز دیجیتال میم (meme coin) خود، با نماد $TRUMP، را راه‌اندازی کرد که بنا بر گزارش‌ها، حداقل ۳۰۰ میلیون دلار برای خانواده‌اش درآمد داشته است. «ورلد لیبرتی فایننشال» (World Liberty Financial - WLF)، یک شرکت کریپتو که توسط یکی از پسران استیو ویتکاف (Steve Witkoff)، نماینده آقای ترامپ در خاورمیانه، اداره می‌شود، قبلاً رئیس‌جمهور را به عنوان «مدافع ارشد کریپتو» خود معرفی کرده بود. سه چهارم عواید حاصل از فروش توکن‌های این شرکت به «دی‌تی مارکس دیفای ال‌ال‌سی» (DT Marks DEFI LLC)، یک نهاد مرتبط با خانواده ترامپ، سرازیر می‌شود. در ماه مارس، WLF اعلام کرد که ۵۵۰ میلیون دلار توکن به سرمایه‌گذاران جهانی فروخته است که سود ۴۱۳ میلیون دلاری از این معاملات را نشان می‌دهد.
پسران آقای ترامپ، دونالد جونیور و اریک، منافع تجاری رئیس‌جمهور را که در یک تراست نگهداری می‌شوند، مدیریت می‌کنند (خانواده اغلب هرگونه تعارض منافع را رد کرده است). اما آن‌ها نفوذ خود را نیز افزایش می‌دهند. دونالد جونیور به هیئت مدیره «پابلیک‌اسکوئر» (PublicSquare)، یک بازار آنلاین «مقاوم در برابر لغو»، و «گرب‌اگان» (GrabAGun)، یک فروشنده اسلحه با تخفیف، پیوسته و مشاور «آن‌یوزوال ماشینز» (Unusual Machines)، یک شرکت پهپادسازی با قراردادهای دولتی است. او در «تام‌زآپ مدیا» (Thumzup Media)، یک شرکت بازاریابی که کریپتو می‌خرد، و به همراه برادرش اریک، در «آمریکن بیت‌کوین» (American Bitcoin)، یک شرکت کریپتو که به شدت بازاریابی می‌کند، سرمایه‌گذاری کرده است. اریک همچنین مشاور «متاپلانت» (Metaplanet)، یک شرکت ژاپنی خزانه بیت‌کوین، و ناظر هیئت مدیره در «ای‌ال‌تی۵ سیگما» (ALT5 Sigma) است که توکن‌ها را از WLF می‌خرد.
احیای شور و شوق سرمایه‌گذاران برای SPACها در سال جاری کمک‌کننده بوده است. «گرب‌اگان» (GrabAGun) سهام خود را با ادغام با یک SPAC لیست کرد. در ماه اوت، برادران ترامپ اعلام کردند که قصد دارند با لیست کردن SPAC خودشان، ۳۰۰ میلیون دلار سرمایه جمع‌آوری کنند. احیای SPACها برای «کانتور فیتزجرالد» (Cantor Fitzgerald)، بانک سرمایه‌گذاری که قبلاً توسط هاوارد لوت‌نیک (Howard Lutnick)، وزیر بازرگانی، اداره می‌شد و اکنون توسط پسرانش اداره می‌شود، نیز خوب بوده است؛ این بانک بزرگترین ضامن معاملات SPAC در سال جاری است. دونالد جونیور و اریک همچنین مشاور و سرمایه‌گذار در یک بانک سرمایه‌گذاری دیگر به نام «دومیناری سکیوریتیز» (Dominari Securities) هستند.
این دنیای متاثر از میم‌ها و تأمین مالی شده با کریپتو، پسران آقای ترامپ، آقای لوت‌نیک و آقای ویتکاف را در مرکز خود دارد. انواع شخصیت‌ها در مدار آن‌ها می‌چرخند. یکی از آن‌ها جاستین سان (Justin Sun)، سرمایه‌گذار چینی‌تبار است که قبلاً به عنوان نماینده گرانادا در سازمان تجارت جهانی خدمت می‌کرد. شرکت کریپتوی او، «ترون» (Tron)، یکی از خریداران اولیه توکن‌های WLF بود. اوایل سال جاری، کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) پرونده دستکاری بازار کریپتوی خود علیه آقای سان را (که همچنین افراد مشهوری از جمله سولجا بوی (Soulja Boy)، خواننده رپ، را به تبلیغ فاش‌نشده ارزهای دیجیتال متهم کرده بود) متوقف کرد. سپس، در ماه مه، آقای سان پس از تبدیل شدن به یک دارنده بزرگ کوین $TRUMP، با آقای ترامپ شام خورد. در ماه ژوئن، او «ترون» را از طریق معامله‌ای با «اس‌آر‌ام انترتینمنت» (SRM Entertainment)، یک شرکت کوچک اسباب‌بازی‌سازی، عمومی کرد. «دومیناری» (Dominari) این معامله را ترتیب داد.
مدیران عامل شرکت‌های آمریکایی در مورد کسب‌وکار خانوادگی ترامپ چه فکری می‌کنند؟ یک لابی‌گر ارشد می‌گوید: «هیچ کس اهمیت نمی‌دهد.» یکی از دلایل این است که معاملات خانواده رئیس‌جمهور عمدتاً کوچک و متمرکز بر کریپتو هستند، به این معنی که به ندرت با شرکت‌های بزرگ تعامل دارند. توضیح دیگر این است که مدیران، از بین رفتن هنجارها در مورد تضاد منافع را هزینه‌ای قابل قبول برای مزایای دیگر، مانند مقررات‌زدایی، می‌دانند.
اما بزرگترین انگیزه برای سکوت این است که خود شرکت‌های بزرگ نیز به دسترسی داخلی نیاز دارند. روابط خوب با رئیس‌جمهور برای کسب‌وکار حیاتی شده است. ابزارهایی که مدیران برای جلب نظر رئیس‌جمهور استفاده می‌کنند شامل طرح‌های سرمایه‌گذاری پر زرق و برق، کمک‌های مالی به مجالس و تملق‌های قدیمی است. معافیت‌های تعرفه‌ای، تأیید ادغام‌ها و حتی سرمایه‌گذاری دولتی جوایز به اندازه کافی بزرگی هستند که سهامداران از آن‌ها حمایت می‌کنند.
علاوه بر این، نگرانی در مورد «تضاد منافع» در محافل تجاری امروز قدیمی به نظر می‌رسد. ایلان ماسک (Elon Musk) شاید بزرگترین ذینفع این فضا باشد. او پس از تهدید به تغییر تمرکز خود در شبکه شرکت‌هایش، بزرگترین قرارداد حقوقی را از سهامداران تسلا (Tesla) تضمین کرد. از ده شرکت با ارزش در آمریکا، سه شرکت دیگر توسط مردانی که آن‌ها را ساخته‌اند، کنترل می‌شوند. دلاور (Delaware)، که با موجی از تغییر محل ثبت شرکت‌های بزرگ به جاهای دیگر متزلزل شده است، اخیراً قانونی را تصویب کرد که تأثیرگذاری سهامداران کنترل‌کننده بر معاملات و قراردادهای حقوقی که به نفع آن‌هاست را بسیار آسان‌تر می‌کند.
اطلاعات، سومین ستون اقتصاد رانتی (اقتصاد خودی) است. رشد Kalshi و Polymarket، دو شرکت بزرگ در بازارهای پیش‌بینی، شگفت‌انگیز است. با حدود ۲ میلیارد دلار شرط‌بندی هفتگی روی این دو پلتفرم (که هر دو دونالد جونیور را به عنوان مشاور استخدام کرده‌اند)، آن‌ها چهار برابر بزرگ‌تر از تابستان امسال هستند. بازارهای آن‌ها در هر طبقه معاملاتی و در هر دفتر مدیریتی مورد بحث قرار می‌گیرد. در اندازه فعلی خود، آن‌ها به افراد آگاه اجازه می‌دهند تا در بازاری که برای جذب نهادهای پیچیده بسیار کوچک است، با پول‌های بی‌فکر شرط‌بندی کنند. آن‌ها همچنین معامله‌گری بر اساس اطلاعات محرمانه (اینسایدر تریدینگ) را بسیار جذاب‌تر می‌کنند.
معامله‌گری بر اساس اطلاعات محرمانه از دهه ۱۹۶۰، زمانی که دادگاه‌ها شروع به مقابله با کسانی کردند که با اطلاعاتی که متعلق به آن‌ها نبود معامله می‌کردند، یک کار دشوار بود. به جز فروش یا اعتراف به کلاهبرداری عظیم، یک شرکت نمی‌تواند چیز کمی بگوید که باعث افزایش یا کاهش قابل اعتماد سهامش شود. دسترسی به اطلاعات حساس به شدت کنترل می‌شود. با این حال، در بازارهای پیش‌بینی، جایی که شرط‌بندی‌های معمول شامل پیش‌بینی نتیجه یک بازی بسکتبال، شخص سال مجله تایم یا تعداد دفعاتی که جروم پاول (Jerome Powell) در یک کنفرانس مطبوعاتی کلمه «تعرفه» را می‌گوید، شرط‌بندی‌ها دقیق‌تر هستند و ابزارهای مورد استفاده برای ردیابی افراد مطلع احتمالاً کمتر پیچیده است.
حرکات چشمگیری اتفاق افتاده است. احتمال برنده شدن ماریا کورینا ماچادو (María Corina Machado) در جایزه صلح نوبل در ساعات قبل از اعلام برنده شدن او به شدت افزایش یافت. مدیر عامل کوین‌بیس (Coinbase) به طور ناگهانی گفت: «بیت‌کوین (bitcoin)، اتریوم (ethereum)، بلاکچین (blockchain)، استیکینگ (staking) و وب ۳ (web3)» که بر نتیجه بازار کوچک شرط‌بندی بر روی آنچه او در تماس‌های گزارش درآمد شرکت خواهد گفت، تأثیر گذاشت.
و برخلاف پرونده‌های مربوط به سهام، که عمدتاً توسط SEC (کمیسیون بورس و اوراق بهادار) رسیدگی می‌شوند، شرط‌بندی‌های پیش‌بینی به عنوان قراردادهای مشتقه توسط CFTC (کمیسیون معاملات آتی کالا) تنظیم می‌شوند، که تجربه بسیار کمتری در اجرای قوانین معامله‌گری بر اساس اطلاعات محرمانه دارد. تنظیم‌کننده‌ها قبلاً تلاش کرده‌اند نظریه‌های حقوقی خود را به بازارهای جدید گسترش دهند، اما همیشه موفق نبوده‌اند. در ماه ژوئیه، یک دادگاه تجدیدنظر، محکومیتی را به دلیل معامله NFTها بر اساس اطلاعات داخلی لغو کرد. پرونده‌ای که اخیراً مطرح شده و ادعا می‌کند گروهی، از جمله یک بازیکن فعلی بسکتبال NBA، از اطلاعات داخلی در بازارهای قمار سود برده‌اند، می‌تواند سابقه مهمی برای پلتفرم‌های پیش‌بینی ایجاد کند.
سودآوری
بنابراین، ممکن است دادگاه‌ها موانعی بر سر راه سرمایه‌داری خودی قرار دهند. آیا کنترل‌های دیگری وجود خواهد داشت که این پدیده ادامه پیدا نکند؟ بخش زیادی از آن، با هیجان در بازارها در هم تنیده است؛ به ویژه، امپراتوری کریپتوی رئیس‌جمهور اگر روند نزولی فعلی در این رده دارایی‌ها ادامه یابد، دچار آسیب خواهد شد. رئیس‌جمهور بعدی احتمالاً به اندازه آقای ترامپ مایل به کسب سود تجاری نخواهد بود یا وفاداری زیادی از مدیران عامل طلب نخواهد کرد. و بازارهای پیش‌بینی ممکن است با گذشت زمان، اگر شرط‌بندان احساس کنند که مطمئناً به شرکت‌کنندگان آگاه‌تر بازنده خواهند شد، آن‌ها را دلسرد کند. با این حال، تا آن زمان، "خودی بودن" سودآور است.┆
برای آگاهی از بزرگترین اخبار در حوزه کسب‌وکار و فناوری، در خبرنامه هفتگی و تنها برای مشترکین ما، "The Bottom Line"، ثبت‌نام کنید.
این مقاله در بخش کسب‌وکار نسخه چاپی با عنوان «سرمایه‌داری خودی» منتشر شد.