ببینید تهاجم چین به تایوان چگونه ممکن است رخ دهد

پنج مایل دورتر از ساحل تایوان، خودروهای آبی-خاکی ZTD-05 از کشتی‌ها خارج شده و در میان رگبار آتش توپخانه، با سرعت از روی آب عبور می‌کنند. سربازان چینی در داخل این خودروها دستورات خود را دریافت کرده‌اند: ساحل را تصرف کنید، یا در این راه بمیرید.

در نزدیکی آنجا، نیروهای هوابرد چین در حال تحمل تلفات هستند. آن‌ها پیش از طلوع آفتاب با هواپیماهای Y-20 با پرواز در ارتفاع پایین به منظور تصرف فرودگاه تائویوان رسیدند. مدافعان تایوان چندین هواپیما را سرنگون کردند. چتربازانی که فرود آمدند و پراکنده شدند، در حال تلاش برای حمله به فرودگاه هستند پیش از آنکه تایوان آن را تخریب کند.

این سناریوی نبرد فرضی، تهاجم چین به تایوان را به تصویر می‌کشد، همانطور که ارتش‌ها، سیاست‌گذاران و شبیه‌سازان جنگی در حال انجام آن هستند. یک تهاجم آبی-خاکی یکی از دشوارترین عملیات‌های نظامی برای اجرا خواهد بود. و یک جنگ تمام عیار بسیار خونین خواهد بود، اقتصاد جهانی را ویران خواهد کرد و مسیر قرن بیست و یکم را تغییر خواهد داد.

اینکه آیا پکن تلاش خواهد کرد تا این جزیره دموکراتیک را با زور تسخیر کند، بزرگترین ناشناخته ژئوپلیتیک پیش روی جهان است. دومین موضوع مهم: چگونگی واکنش ایالات متحده، شریک اصلی دفاعی تایوان.

تنگه

تنگه تایوان یک مانع ترسناک است. ده‌ها هزار سرباز چینی باید با تانک، کامیون و تجهیزات بیشتر از آن عبور کنند، در حالی که موشک‌ها و مین‌های تایوان – و احتمالاً بمب‌افکن‌ها و زیردریایی‌های ایالات متحده – ناوگان مهاجم را هدف قرار می‌دهند.

این تنگه حتی بدون هیچ یک از این‌ها نیز می‌تواند خصمانه باشد. بسته به ماه، خودروهای آبی-خاکی که قصد فرود در تایوان را دارند، با ترکیبی از توفان‌ها، جریان‌های غیرقابل پیش‌بینی، بادهای شدید، باران و مه روبرو خواهند شد. جاشوا آروستگویی، کارشناس ارتش چین در کالج جنگ ارتش ایالات متحده، شرایط دریا را "واقعاً، واقعاً بد" توصیف کرد.

جزیره

تایوان بسیار بزرگ‌تر از اوکیناوا و ایووجیما است؛ جزایر ژاپنی نزدیکی که نیروهای آمریکایی در نبردهای وحشتناک جنگ جهانی دوم تصرف کردند.

یان ایستون، نویسنده کتابی درباره نبرد احتمالی تایوان، گفت: «نبرد اوکیناوا در سال ۱۹۴۵ آخرین باری بود که یک عملیات آبی-خاکی در مقیاس بسیار بزرگ اتفاق افتاد.» او افزود: «و آن نبرد در مقایسه با آنچه که تهاجم به تایوان خواهد بود، بسیار ساده‌تر بود.»

در آن زمان، ایالات متحده نیز برنامه‌های گسترده‌ای برای حمله به تایوان داشت، که سپس تحت کنترل ژاپن بود. این تلاش، که عملیات کازوی (Operation Causeway) نام داشت، به دلیل مقیاس و پیچیدگی که به صدها هزار نیرو نیاز داشت، لغو شد.

زمین‌شناسی

کوهستان‌ها در طول جزیره اصلی تایوان امتداد یافته‌اند و شهرها و سواحل را احاطه کرده‌اند. شبکه‌های تونل و پایگاه‌های نظامی در دل این کوهستان‌ها ساخته شده‌اند. در یک درگیری، مدافعان از موقعیت‌های مرتفع و پنهان شلیک خواهند کرد.

توپوگرافی همچنین یک تصمیم کلیدی برای چین را پیچیده می‌کند: محل فرود. اگر نیروهای آبی-خاکی به سمت ساحل شرقی تایوان نزدیک شوند، با صخره‌های شیب‌دار روبرو خواهند شد. اگر در جنوب فرود بیایند، سربازان خود را در حال جنگ از طریق مناطق ناهموار و "کندرو" به سمت تایپه خواهند یافت.

سواحل

سواحل تایوان برای فرود آبی-خاکی مناسب نیستند. بسیاری از آن‌ها برای جمع‌آوری نیروی قابل توجه بسیار کوچک هستند. تعدادی از آن‌ها توسط کوهستان‌ها، شهرها یا شالیزارها محصور شده‌اند که خروج از منطقه ساحلی را دشوارتر می‌کند.

اینجا نرماندیِ عملیات روز دی نیست.

گزینه‌های چین با یک اولویت دیگر محدود می‌شوند: تصرف یک بندر یا فرودگاه – و در حالت ایده‌آل هر دو – برای آوردن نیروهای پشتیبانی و تجهیزات حجیم. تنها چند منطقه ساحل، بندر و فرودگاه را در مجاورت نزدیک به هم ارائه می‌دهند.

شهرها

بیشتر ۲۳ میلیون نفر جمعیت تایوان در امتداد ساحل روبروی چین متمرکز شده‌اند.

ک. تریستان تانگ، پژوهشگر همکار در شرکت تحقیقاتی Secure Taiwan Associate Corp. در تایپه، گفت: تایوان به طور فزاینده‌ای در حال آماده‌سازی برای درگیر کردن نیروهای چینی در نبردهای مرگبار شهری است. او افزود: مدافعان شهرها را می‌شناسند، می‌توانند موقعیت‌های تک‌تیراندازی را مستقر کنند و شناسایی استحکامات پنهان در بتن را برای چین دشوار سازند.

تایپه

تایپه با کوهستان‌ها احاطه شده و رودخانه‌ها از میان آن می‌گذرند. این شهر به شدت دفاع خواهد شد، به ویژه در برابر "حملات سرکوبگرانه" که ساختمان‌های کلیدی دولتی را هدف قرار می‌دهند، حملاتی که نیروهای چینی روی ماکت‌های آن‌ها تمرین می‌کنند.

تانگ گفت: اگر نیروهای چینی از رودخانه تامسوئی بالا بیایند، تایوان می‌تواند با تخریب پلی بزرگ که بر روی آن قرار دارد، راه آن‌ها را مسدود کند. تفنگداران دریایی تایوان، مجهز به موشک‌های ضد هوایی، احتمالاً از فرودگاه شهر دفاع خواهند کرد.

منابع: سالنامه آماری جمهوری چین؛ وزارت جنگ ایالات متحده؛ سازمان اطلاعات مکانی ژاپن؛ آژانس فضایی اروپا؛ سرشماری ایالات متحده؛ اداره آمار سنگاپور؛ اداره سرشماری و آمار هنگ کنگ؛ کتابچه آماری ژاپن؛ "تهدید تهاجم چین" نوشته یان ایستون.

نکته مقابل این است که پکن این مشکلات را بهتر از هر کس دیگری می‌داند. یک جنگ داغ اجتناب‌ناپذیر نیست، اما شی جین‌پینگ، رهبر چین، از برنامه‌ریزان نظامی خود خواسته است که آماده شوند، و این امر به یک توسعه سریع در زمان صلح منجر شده است.

تهاجم چگونه آشکار خواهد شد؟ بخش زیادی به این بستگی دارد که تایوان برای مقابله چه می‌کند، آیا ایالات متحده دخالت خواهد کرد و نیروهای چینی چگونه در آسمان، دریاها، خشکی و فضا با یکدیگر همکاری می‌کنند.

دکترین چین و کارشناسان غربی به سه فاز کلی اشاره می‌کنند. اول، چین تایوان را با موشک‌باران هدف قرار خواهد داد. دوم، کشتی‌های آن از تنگه تایوان عبور خواهند کرد و واحدهای آبی-خاکی تلاش خواهند کرد در یک یا چند ساحل فرود بیایند. سوم، نیروهای چینی از منطقه فرود خارج شده و یک حمله زمینی به سمت تایپه را آغاز خواهند کرد.

در واقعیت، جنگ شامل مجموعه‌ای سرگیجه‌آور از حملات و ضدحملات خواهد بود. چین می‌تواند با تصرف جزایر کوچک دورافتاده تایوان آغاز کند. می‌تواند یک محاصره را اعمال کند تا تایپه را به تسلیم وادارد. می‌تواند کابل‌های زیردریایی اینترنت را قطع کند تا جزیره را در تاریکی دیجیتال فرو ببرد، یا حملات سایبری فلج‌کننده را دستور دهد.

چین یک "حمله ترکیبی قدرت آتش" را آغاز خواهد کرد و تایوان را با موشک مورد حمله قرار خواهد داد. اهداف: "نرم کردن" تایوان با کوبیدن دفاعیات آن، ایمن‌تر کردن عبور کشتی‌های چینی از تنگه، شکستن اراده تایوان برای نبرد، و منصرف کردن مداخله ایالات متحده با نمایش قدرتمند نیرو.

این عملیات احتمالاً شامل صدها موشک خواهد بود که بر روی صدها هدف فرود می‌آیند، از سیستم‌های دفاع هوایی تایوان و پایگاه‌های نیروی هوایی گرفته تا انبارهای مهمات، مراکز فرماندهی و توپخانه ساحلی. هدف این حمله سریع، نابود کردن هواپیماهای جنگی بر روی زمین، تخریب باند فرودگاه‌ها و گیج کردن مدافعان خواهد بود.

مدت زمان بمباران – چند روز یا چند هفته – تصمیمی حیاتی است که برنامه‌ریزان جنگی چین باید بگیرند. طولانی کردن آن می‌تواند به ایالات متحده زمان برای اقدام بدهد، اما عدم از بین بردن قابلیت‌های کلیدی می‌تواند مراحل بعدی تهاجم را به خطر اندازد.

چین به طور چشمگیری اقدام به تقویت زرادخانه موشکی خود کرده است. نیروی موشکی (Rocket Force)، که یک دهه پیش به یک شاخه کامل نظامی ارتقا یافت، دارای ۳۵۰۰ موشک با برد‌های مختلف است.

منابع: موسسه مطالعات دریایی چین، جاشوا آروستگویی؛ سازمان رزم نیروی موشکی ارتش آزادی‌بخش خلق ۲۰۲۳، دکر ایولث؛ CSIS

پس از حملات برق‌آسا، نوبت به حمله آبی-خاکی می‌رسد. در این بخش از تهاجم، کشتی‌های چینی غرق خواهند شد، نیروهای فرود ممکن است در آب منفجر شوند یا در سواحل مورد حمله قرار گیرند و نبردهایی شبیه به نبردهای خونین جنگ جهانی دوم ممکن است رخ دهد.

این عملیات چگونه آغاز می‌شود؟ هزاران سرباز چینی و میلیون‌ها تن تجهیزات جنگی با کامیون، قطار و هواپیما به مناطق تجمع ساحلی در چین منتقل می‌شوند – که احتمالاً به دشمنان هشدار می‌دهد.

دنیس بلاسکُو، وابسته نظامی سابق ارتش ایالات متحده در پکن و هنگ کنگ، گفت: «اگر قرار است در مقیاس بزرگ عمل کنند – که یا در مقیاس بزرگ عمل می‌کنند یا خیر – نیاز به آمادگی زیادی دارد.»

با این حال، در دو سال گذشته، برخی ناظران ارتش آزادی‌بخش خلق به این فکر افتاده‌اند که آیا می‌توان از پوشش رزمایش‌های نظامی برای پنهان کردن نشانه‌های هشداردهنده استفاده کرد. از سال ۲۰۲۲، رزمایش‌های چین در اطراف تایوان بسیار پیچیده‌تر و واقع‌بینانه‌تر شده‌اند. برخی کارشناسان می‌گویند اگر این روند سال به سال تشدید شود، چین می‌تواند به سمت یک حمله سریع و پرشدت تغییر مسیر دهد.

انتخاب نقاط فرود مناسب دشوار خواهد بود.

مارک کانسیان، سرهنگ بازنشسته تفنگداران دریایی ایالات متحده که بازی‌های جنگی شبیه‌سازی چنین سناریویی را اجرا کرده است، گفت: اگر نیروهای آبی-خاکی به جنوب تایوان بروند، ممکن است نبرد آسان‌تری داشته باشند زیرا ارتش تایوان در شمال جزیره متمرکز است. اما پس از آن، آن‌ها باید یک کمپین زمینی طاقت‌فرسا را برای رسیدن به تایپه، رودخانه به رودخانه، و خط‌الراس به خط‌الراس انجام دهند.

مدافعان می‌توانند پل‌ها را منفجر کنند، تونل‌ها را فرو ریزند و دشمن را در شهرها یا کوهستان‌ها به دام بیندازند.

نزدیک شدن به تایوان از شمال، تیم‌های فرود را به تایپه نزدیک‌تر می‌کند، اما آن‌ها در ساحل و فراتر از آن با مقاومت شدید تانک‌ها، توپخانه‌ها، مین‌ها و غیره روبرو خواهند شد. تایوان ضدحملات خود را متمرکز خواهد کرد و تله‌های انفجاری را در مسیرهای محدود خروج از سواحل کار خواهد گذاشت.

بر اساس تحقیقات بلاسکُو، از زمان سازماندهی مجدد نظامی در سال ۲۰۱۷، چین یک تیم عالی را آماده کرده است که احتمالاً به عنوان نوک پیکان عمل خواهد کرد. این تیم شامل شش تیپ رزمی ترکیبی آبی-خاکی ارتش است که مجموعاً حدود ۳۰,۰۰۰ سرباز و بیش از ۲,۴۰۰ وسیله نقلیه دارند. این نیروها از تنگه با کشتی عبور خواهند کرد، در آب با وسایل نقلیه زرهی سریع حرکت خواهند کرد و به صورت ردیفی به سمت ساحل هدف "شنا" خواهند کرد.

چین همچنین نیروی دریایی خود را به سرعت گسترش داده است، از دو تیپ در سال ۲۰۱۷ به ۱۱ تیپ امروزی، که ماموریت‌ها را به صورت همزمان یا جداگانه از ارتش اجرا خواهند کرد.

مورد بحث‌برانگیزترین سوال این است: آیا نیروهای چینی و تسلیحات آنها می‌توانند در تعداد مورد نیاز از تنگه تایوان عبور کنند؟

نیروی دریایی چین ده‌ها کشتی آبی-خاکی دارد، اما نه صدها فروند. این کشور تولید انواع کشتی‌های فرود را که برای حمله به تایوان بهترین کارایی را دارند، به شدت افزایش نداده است، اگرچه در آینده می‌تواند به راحتی این کار را انجام دهد، چرا که بزرگترین سازنده کشتی در جهان است. در عوض، به ساخت کشتی‌های جنگی بزرگتر و بزرگتر روی آورده است که برای نمایش قدرت در فواصل دور از سواحل چین مناسب‌ترند.

با این حال، این غول‌ها نیز در نبرد تایوان به کار گرفته خواهند شد.

برای پر کردن شکاف در "حمل‌ونقل دریایی"، ارتش چین به منبع ثانویه متکی خواهد بود: کشتی‌های غیرنظامی. به عنوان مثال، کشتی‌های رول‌آف/رول‌آف (Ro-Ro) که معمولاً مسافر، کامیون و بار را حمل می‌کنند، اما اکنون بر اساس استانداردهای دفاعی ساخته شده و با ارتش تمرین می‌کنند.

مایکل داهام، افسر اطلاعاتی بازنشسته نیروی دریایی ایالات متحده و پژوهشگر ارشد در موسسه مطالعات هوافضا میچل، گفت: این کشتی‌های بزرگ رمپ‌های اصلاح‌شده‌ای دارند که می‌توانند تا زیر آب فرو بروند و به خودروهای زرهی اجازه می‌دهند وارد آب شوند. او افزود که رمپ‌های عقبی می‌توانند امواج سنگین و وزن را تحمل کنند.

داهام گفت: چالش اصلی، افزایش مقیاس برای درگیری‌ای است که در آن نیاز به حرکت کاروان‌ها در آرایش نزدیک و تحت حفاظت کشتی‌های جنگی دارند.

یک حمله موفق به ساحل، جای پایی را فراهم می‌کند. اما پس از آن، موج‌هایی از سربازان – احتمالاً صدها هزار نفر – باید برای نفوذ از ساحل، پیشروی عمیق‌تر و تصرف تایپه وارد عمل شوند. تجهیزات آن‌ها، مانند تانک‌های سنگین نبرد و کامیون‌های پر از گلوله، سوخت و لوازم پزشکی، نمی‌توانند از طریق آب به ساحل برسند.

بهترین راه ورود، یک بندر است.

توماس شوگارت، پژوهشگر ارشد وابسته در مرکز امنیت نوین آمریکا، گفت: «اگر بندری را بگیرند، بازی تقریباً تمام است.»

این بدان معناست که چین می‌تواند کشتی‌های مسافربری غیرنظامی، کشتی‌های باری عرشه باز و سایر شناورهای تجاری را وارد کند. اینها با نیروهای جنگی و مقادیر زیادی از تدارکات مورد نیاز برای یک عملیات زمینی بارگیری می‌شوند. شوگارت گفت: «اکثر توان حمل‌ونقل دریایی آنها از طریق شناورهای تجاری خواهد بود و عرضه آن تقریباً نامحدود است.»

این کابوس تایوان است. برای جلوگیری از آن، نیروهایش می‌توانند بنادر خود را تخریب کنند تا از دسترسی چینی‌ها به آنها جلوگیری کنند یا کشتی‌ها را در کانال غرق کنند تا راه را مسدود سازند.

امسال، قابلیت جدیدی در سواحل چین ظاهر شد: اسکله‌های متحرک که می‌توانند مستقیماً برای تخلیه بار روی یک ساحل یا احتمالاً یک بندر آسیب‌دیده استفاده شوند. این سازه از سه بارج تشکیل شده که یکی پس از دیگری، نزدیک به ساحل ردیف می‌شوند. هر کدام دارای پایه‌های جمع‌شونده‌ای هستند که به بستر دریا فرو می‌روند تا کشتی‌ها را در موقعیت خود نگه دارند.

پس از تثبیت شدن، پل‌های بلند گسترش می‌یابند و یک بارج را به دیگری و اولین بارج را به ساحل متصل می‌کنند، همانطور که تحقیقات داهام و شوگارت نشان می‌دهد.

نتیجه یک پل‌گذر ۲۷۰۰ فوتی است که کشتی‌های مسافربری یا کشتی‌های باری غیرنظامی می‌توانند به آن متصل شوند. تانک‌ها، کامیون‌ها و وسایل نقلیه تاکتیکی به سمت پل و سپس به سمت تایوان حرکت می‌کنند، احتمالاً صدها مورد در هر بار. با این حال، این اسکله‌ها در برابر حمله آسیب‌پذیر خواهند بود، به این معنی که تنها پس از تأمین امنیت یک ساحل می‌توان از آنها استفاده کرد.

اگر چین بتواند نیروی بزرگی را به ساحل برساند، به سمت تایپه حرکت خواهد کرد و نبردی قرن بیست و یکمی برای یک کلان‌شهر را آغاز خواهد کرد.

برای ارتباط با نیهاریکا ماندان به [email protected]، دانیل کیس به [email protected] و کارل چرچیل به [email protected] ایمیل بزنید.