پیام این روزهای شرکتهای بزرگ فناوری این است که حتی شغل مدیرعاملی نیز با ظهور هوش مصنوعی در خطر است.
ما به تمام صحبتها در مورد اینکه هوش مصنوعی فوقهوشمند شغلهای اداری را از بین میبرد و رباتها جایگزین کارگران در کارخانهها میشوند، عادت کردهایم. اما اکنون به نظر میرسد که موقعیت مدیرعامل نیز در خطر است.
سوندار پیچای، مدیرعامل شرکت آلفابت (شرکت مادر گوگل)، اخیراً به یک خبرنگار گفت: «آنچه یک مدیرعامل انجام میدهد، شاید یکی از آسانترین کارها برای هوش مصنوعی باشد.»
گاهی اوقات احساس میشود که شرکتهای بزرگ فناوری فقط در تلاشند تا از یکدیگر پیشی بگیرند – پیشبینی تمام راههای بیشماری که هوش مصنوعی دنیا را دگرگون خواهد کرد. و به نظر میرسد، هر روز بیشتر، یک کارگر هوش مصنوعی جذاب نیست. میدانید چه چیزی جذاب است؟ یک مدیرعامل هوش مصنوعی جذاب است.
سم آلتمن، مدیرعامل اوپنایآی، چند هفته پیش از اظهارات پیچای در کنفرانسی گفت: «شرم بر من اگر اوپنایآی اولین شرکت بزرگی نباشد که توسط یک مدیرعامل هوش مصنوعی اداره میشود.»
آلتمن در مورد اینکه چگونه هوش مصنوعی میتواند به زودی آماده شود تا اساساً بخشهایی از شرکتها، اگر نه خود شرکتها را اداره کند، صحبت میکرد. آلتمن نتیجه گرفت که چالش اصلی میتواند نیروی کار انسانی باشد.
آلتمن گفت: «شاید زمان بسیار بیشتری طول بکشد تا جامعه با این موضوع راحت شود. اما در مورد تصمیمگیری واقعی – برای بیشتر چیزها – شاید هوش مصنوعی خیلی زود خوب عمل کند.»
ایده اینکه برنامههای هوش مصنوعی روزی به یک کسبوکار کمک کنند تا خود را اداره کند، به ایدهای رایج در سیلیکونولی تبدیل شده است – حتی اگر در جامعه عمومی اینطور نباشد.
با این حال، موانعی وجود دارد. بنیانگذاران آزمایشگاههای آندون، یک گروه تحقیقاتی هوش مصنوعی، در مقالهای در فوریه ۲۰۲۵ نوشتند: «مدلهای زبان بزرگ (LLM) میتوانند مهارت چشمگیری را در کارهای جداگانه و کوتاهمدت از خود نشان دهند، اما اغلب در حفظ عملکرد منسجم در بازههای زمانی طولانیتر شکست میخورند.»
آنها آزمایشی با هدف ارزیابی توانایی هوش مصنوعی در مدیریت موقعیتهای «تجاری بلندمدت» به نام «وندینگ-بنچ» (Vending-Bench) ایجاد کردند. برای این کار، این آزمایش نحوه عملکرد مدلهای مختلف را در طول زمان در اداره یک کسبوکار دستگاه فروش خودکار (وندینگ ماشین) در محیط شبیهسازی شده ردیابی میکند. این شامل مدیریت موجودی و تامینکنندگان فرضی نیز میشود.
اوایل امسال، ایلان ماسک در یک نمایش عمومی برای شرکت xAI، موفقیت هوش مصنوعی خود را در این معیار جشن گرفت.
ماسک به شوخی با اشاره به تراشههای گرانقیمت مورد استفاده برای آموزش هوش مصنوعی گفت: «دیدن اینکه اکنون راهی برای پرداخت هزینه تمام آن GPUها پیدا کردهایم، عالی است. ما فقط به یک میلیون دستگاه وندینگ نیاز داریم.»
ساخت هوش مصنوعی بسیار پرهزینه است. گوگل، اوپنایآی، xAI و دیگر بازیگران بزرگ فناوری روی قدرت تحولآفرین این فناوری پیشرفته شرطبندی بزرگی کردهاند. به عنوان مثال، مورگان استنلی تخمین زده است که هزینه جمعی شرکتهای بزرگ فناوری در هوش مصنوعی تا سال ۲۰۲۸ تقریباً ۳ تریلیون دلار خواهد بود.
بازگشت چنین سرمایهگذاریهایی نیازمند تحولات جهانشمول است، نه صرفاً اداره دستگاههای وندینگ.
در حالی که برخی نگران اتفاقاتی هستند که اگر این رونق به شکست تبدیل شود، سرمایهگذاران عمدتاً از این هزینههای کلان استقبال کردهاند. این سرمایهگذاران رویای بازسازی کل صنایع و ایجاد برندگان جدید را در سر دارند.
و رؤسای شرکتهای فناوری کاملاً مشتاقند که این رویاها را تشویق کنند. آنها پیشبینی میکنند که نیروی کار رباتیک از جمعیت انسانی پیشی خواهد گرفت، عینکهای هوشمند خدایگونه جایگزین آیفونها به عنوان پارادایمهای جدید کامپیوتری خواهند شد و مراکز داده هوش مصنوعی تا فضا گسترش خواهند یافت.
با این حال، برای برخی، آخرین مرز ممکن است واگذار کردن شرکت به هوش مصنوعی باشد. همه برای این کار آماده نیستند.
در روزهای اخیر، ماتیاس دوپفنر، رئیس اکسل اشپرینگر، از ساتیا نادلا، مدیرعامل مایکروسافت (که سرمایهگذاریاش در اوپنایآی به صعود این شرکت سازنده ویندوز کمک کرده است) پرسید که آیا روزی هوش مصنوعی شرکتها را اداره خواهد کرد.
نادلا گفت: «این برای من کمی دور از ذهن است. سطوحی از اتوماسیون وجود خواهد داشت که پنج سال دیگر، ۱۰ سال دیگر، وقتی به عقب نگاه میکنیم، خیرهکننده خواهند بود، اما انسانها همچنان حضور خواهند داشت.»
در عوض، نادلا هوش مصنوعی را بیشتر ابزاری توصیف کرد تا یک خدا، و این فناوری را به انجام مجموعهای از وظایف و گزارش نتایج در پایان روز و درخواست راهنمایی بیشتر واگذار کرد. یا به عبارت دیگر، با رهبری انسان و عملیات توسط هوش مصنوعی.
او گفت: «عامل انسانی به شدت بخشی از آن خواهد بود.»
اگر نادلا اشتباه میکند: اگر هیچ هدف مهمی از چنگال ربات در امان نباشد، چه چیزی برای آرزو کردن باقی میماند؟
شاید باغبانی.
ماسک اساساً همین را پیشنهاد کرده است. میلیاردر پشت xAI، تسلا و دیگر شرکتها، کسی نیست که در نقاشی تصاویر خارقالعاده از آینده از دیگران عقب بماند.
در جلسه سهامداران ماه گذشته، مدیرعامل تسلا به سرمایهگذاران گفت که ناگزیر هوش مصنوعی تمام قدرت را در اختیار خواهد گرفت. او گفت: «اگر هوش مصنوعی به میزان بسیار زیادی از مجموع هوش انسانی فراتر رود، تصور اینکه هیچ انسانی واقعاً مسئولیت را بر عهده داشته باشد دشوار است. بنابراین فقط باید مطمئن شویم که هوش مصنوعی دوستانه است.»
او این اظهارات را مدت کوتاهی پس از آن بیان کرد که سهامداران یک بسته پاداش ۱ تریلیون دلاری را تصویب کردند که اگر او واقعاً در تبدیل خودروسازی به یک شرکت رباتیک موفق شود، میتواند به وی پرداخت شود.
ماسک مدتهاست در مورد کارخانههای خودروسازی که توسط رباتها اداره میشوند – ماشینی که ماشین را میسازد – صحبت کرده است، اما تاکنون از اینکه بتواند به سادگی چراغهای کارخانه را خاموش کند و اجازه دهد رباتها کار را انجام دهند، بسیار فاصله دارد.
این همچنان یک رویاست. در روزهای اخیر، ماسک ایدهآلهای سوسیالیسم علمی تخیلی خود را تکرار کرده است که هوش مصنوعی و رباتها کار را به یک گزینه اختیاری تبدیل خواهند کرد. او گفت که این چیزی شبیه به یک سرگرمی است، «همانطور که شما میتوانید سبزیجات خود را در باغ خود پرورش دهید یا میتوانید به فروشگاه بروید و سبزیجات بخرید. پرورش سبزیجات خودتان بسیار دشوارتر است. اما برخی افراد دوست دارند سبزیجات خود را پرورش دهند.»
بسیار خب، اکنون سعی کنید ماسک را تصور کنید که از زندگی پر از باغبانی راضی است.
برای تیم هیگینز به آدرس [email protected] ایمیل بنویسید.