دونالد ترامپ تا حدی با سوءاستفاده بیامان از ناتوانی جو بایدن در توجه به نگرانیهای گسترده در مورد افزایش هزینههای زندگی، کاخ سفید را پس گرفت. اکنون، به طرز عجیبی، رئیسجمهور ترامپ خود را – و حزبش را – به همان دام خطرناک میاندازد و واقعیت اقتصادی را که خانوادههای کارگر با آن دست و پنجه نرم میکنند، انکار میکند.
در تابستان ۲۰۲۳، با آماده شدن بایدن برای رقابت نافرجامش برای انتخاب مجدد، او کارزاری را آغاز کرد تا مردم را متقاعد کند که سیاستهایش اقتصاد و کارگران آمریکایی را از اعماق دوران پاندمی به سوی رفاهی دوباره رهنمون کرده است. رئیسجمهور در جریان یک گردهمایی در کشتیسازی فیلادلفیا اعلام کرد: «طرح ما – بایدنومیکس – در حال کار است.»
بایدن ادعاهای مشروعی داشت. ۱۳ میلیون شغل چشمگیر در دوران ریاست او ایجاد شده بود و رشد اقتصادی نسبتاً قوی بود. او سیاستهایی را به پیش برده بود که شروع به افزایش دستمزدها کرده بود. با این حال، آمریکاییها به هیچ وجه به اندازه رئیسجمهور درباره اقتصادی که او به طرز نابخردانهای با نام خود علامتگذاری کرده بود، مشتاق نبودند.
با فروکش کردن پاندمی، تورم افزایش یافت که ناشی از تقاضای انباشته بود و با برنامه محرک عظیمی که بایدن در طول بحران کووید اجرا کرده بود، تشدید شد. اکنون آمریکاییها بحران هزینههای زندگی را احساس میکردند. روزی که بایدن با کارگران کشتیسازی در فیلادلفیا صحبت کرد، هزینه کالاها حدود ۱۷ درصد بیشتر از زمانی بود که او وارد دفتر شده بود؛ این رقم تا پایان دوره او به ۲۱ درصد میرسید. در نظرسنجیها، آمریکاییها به طور مداوم اقتصاد و تورم را به عنوان مهمترین نگرانیهای خود ذکر میکردند و به بایدن نمرات ضعیفی برای مدیریت آنها میدادند.
با این حال، به جای اعتراف کامل به دردی که افزایش هزینهها بر آمریکاییها وارد میکرد و تغییر تمرکز خود به مبارزه برای مهار تورم، رئیسجمهور، که همدلی با کارگران آمریکایی را طی نیم قرن فعالیت سیاسی خود به کارت شناساییاش تبدیل کرده بود، مصمم شد که آنها را با لفاظی به پذیرش دیدگاه خوشبینانهتر خود وادار کند.
بایدن در فیلادلفیا گفت: «در حالی که ما بیشتر داریم، تورم در ۱۲ ماه گذشته هر ماه کاهش یافته است. این پایینترین نقطه – تورم – در بیش از دو سال است.» این گفته نادرست نبود، اما این کاهش پس از آن بود که بایدن ریاست تندترین افزایش سالانه تورم در چهار دهه گذشته را بر عهده داشت. رئیسجمهور افزود: «ایالات متحده پایینترین نرخ تورم را در میان اقتصادهای بزرگ جهان – گروه ۷ – دارد»، نکتهای که او بارها در ماههای آینده در مسیری که به بازنشستگی اجباری او انجامید، مطرح کرد. اگرچه این واقعیت نیز درست بود، اما برای آمریکاییهایی که افزایش قیمتها هنوز دغدغه روزمره آنها بود، کاملاً بیربط و تا حدی گنگ به نظر میرسید.
هرچه بایدن بحران هزینهها را کماهمیت جلوه میداد و بر اعتبار خود برای موفقیت اقتصادی اصرار میورزید، جایگاه او در میان آمریکاییها بیشتر آسیب میدید. و هیچکس به اندازه ترامپ بر این موضوع تأکید نکرد، که به «جو خوابآلو» به خاطر بیکفایتی و شکست اقتصادی تاخت.
رسیدگی به بحران توان خرید به محور اصلی کارزار انتخاباتی ترامپ در سال ۲۰۲۴ تبدیل شد. ترامپ در اوت ۲۰۲۴ در یک گردهمایی در ویلکس-بار، پنسیلوانیا گفت: «از روزی که سوگند یاد میکنم، به سرعت قیمتها را کاهش خواهم داد و آمریکا را دوباره مقرونبهصرفه خواهیم کرد!» این شعار او و به جرئت میتوان گفت، جذابترین پیشنهاد او به رأیدهندگان بود که در نهایت، او را انتخاب بهتری نسبت به معاون بایدن، کامالا هریس، برای رسیدگی به نگرانیهای اقتصادی خود میدانستند.
اما ترامپ به این وعده عمل نکرده است. تورم امروز به همان اندازه بالاست که روزی که او به قدرت رسید بود. ابتکار اقتصادی اصلی او – بالاترین تعرفهها بر کالاهای وارداتی از زمان رکود بزرگ – به طور قابل پیشبینی، هزینهها را افزایش داده است. رشد مشاغل امسال کند شده است. اکنون رتبهبندی محبوبیت عمومی اقتصاد و مدیریت ترامپ بر آن، منعکسکننده اعداد ضعیف بایدن است. با حاشیههای گسترده، آمریکاییها معتقدند که سیاستهای ترامپ اقتصاد را بدتر کرده است و نگرانیهای مربوط به هزینههای زندگی محرک اصلی دستاوردهای عمده دموکراتها در انتخابات ایالتی و محلی در سراسر کشور در پاییز امسال بوده است.
از زمان آن انتخابات، ترامپ تلاشهای پراکندهای برای رسیدگی به مسئله توان خرید انجام داده است. او در یک پست در شبکه اجتماعی آخر هفته گذشته به جمهوریخواهان فرمان داد: «من رئیسجمهور توان خرید هستم. بلند و با افتخار صحبت کنید.» اما در بیشتر موارد، او همان اشتباه اساسی بایدن را مرتکب میشود: کورکورانه در مسیری از سرکشی، انکار و خودستایی پیش میرود. در سخنرانیها، مصاحبهها و پستهای تروث سوشال، او به شدت از کارنامه خود به عنوان موفقیتی بیقید و شرط – یک «معجزه اقتصادی» – تمجید میکند؛ حتی در حالی که بهطور ضمنی خلاف آن را میپذیرد و بایدن را، که تقریباً یک سال است از قدرت کنار رفته، مقصر ناراحتی اقتصادی آمریکاییها میداند.
روز سهشنبه، آفتین بن، نامزد دموکرات کنگره، جمهوریخواهان را در یک انتخابات ویژه در تنسی به وحشت انداخت. بن تورم و هزینههای مراقبتهای بهداشتی را کانون رقابت خود قرار داد و بسیار نزدیکتر از آنچه هر دموکراتی انتظار داشت در این منطقه قرمز پررنگ که او در آن رقابت میکرد، ظاهر شد. این تنها آخرین هشدار برای ترامپ و حزبش بود، کمتر از یک سال پیش از انتخابات میاندورهای که میتواند کنترل تکحزبی را از رئیسجمهور بگیرد.
در حالی که رأیدهندگان در حوزه انتخابیه هفتم تنسی به پای صندوقهای رأی میرفتند، ترامپ کابینهاش را برای یک دور تمجیدهای چاپلوسانه معمول جمع کرد. اما رئیسجمهور، که به نظر میرسید در طول این تمجیدها گهگاه به خواب میرفت و بیدار میشد، زمانی که خبرنگاران درباره قدرت مسئله توان خرید پرسیدند، تند و تیز شد. او با غرغر آن را «کلاهبرداری دموکراتها» و «کار فریبکارانه» خواند. یک «روایت ساختگی» که برای پیروزی در انتخابات جعل شده است. از سوی رئیسجمهوری که یک سالن رقص کاخ سفید باشکوه جدید را یک اولویت فوری قرار داده است، کلمات تند و نگرش او آنقدر توهینآمیز بود که انکارگرایی بایدن تقریباً زیرکانه به نظر میرسید.
ترامپ دیگر هرگز در یک رأیگیری نخواهد بود. اما او به شدت میخواهد اطمینان حاصل کند که، برخلاف انتظار، میتواند کنگرهای مطیع و چاپلوس را در سال آینده حفظ کند. نگرش عمومی در مورد او و اقتصاد نقش زیادی در نتیجه آن انتخابات خواهد داشت. او باید با دشمن قدیمیاش در مورد عقلانیت درخواست از رأیدهندگانی مشورت کند که هر بار که به فروشگاه میروند یا قبوض خود را پرداخت میکنند، با واقعیت افزایش هزینهها روبرو هستند، تا او را به جای چشمان دروغگوی خود باور کنند.