تصویرسازی: لینا جردات
تصویرسازی: لینا جردات

دنیای معطر به پای سیب رسانه‌های زنان محافظه‌کار

لباس شیردوش‌تان را بپوشید: زمان ورود به «زن‌فضا» فرا رسیده است

فمینیسم همواره سؤالات دشواری را مطرح کرده است، مانند: آیا می‌توانید شکاف دستمزد جنسیتی را حل کنید؟ چگونه زنان می‌توانند مادرانگی و کار را با هم ترکیب کنند؟ چه چیزی ممکن است از خشونت جنسی جلوگیری کند؟ اکنون نشریه آمریکایی ایوی (Evie) یک مسئله بحث‌برانگیز دیگر را مطرح کرده است: "آیا بوی یک فمینیست را می‌دهید؟"

ایوی به مسائل دیگری نیز می‌پردازد، از معاشرت ("چگونه مهارت‌های مکالمه خود را ارتقا دهید تا همه عاشق صحبت کردن با شما شوند") تا عشق ("دوستیابی یک فاجعه است، اما آیا مردان واقعاً مقصرند؟") و رفاه ("چرا پوشیدن لباس‌های زنانه در واقع ممکن است برای سلامتی شما بهتر باشد"). این امر منجر به نگرانی‌هایی شده است که شاید خواندن ایوی برای فمینیسم زنان جوان چندان هم خوب نباشد.

به «زن‌فضا» (womanosphere)، دنیای رسانه‌های زنان محافظه‌کار خوش آمدید. این دسته‌بندی شاید از نظر بسیاری غیرضروری به نظر برسد: زنان محافظه‌کار همیشه در رسانه‌ها حضور داشته‌اند. املین پنکهرست مقالات پرمحتوایی درباره حق رأی زنان با عناوینی مانند "آنچه زنان مطالبه می‌کنند" می‌نوشت. مارگارت تاچر نیز مقالات پیچیده‌تری درباره اقتصاد آزاد با عناوینی نظیر "اجماع یا انتخاب" می‌نوشت.

اما این مورد متفاوت است. زنان محافظه‌کار یک نیروی سیاسی هستند: دونالد ترامپ در سال‌های ۲۰۱۶، ۲۰۲۰ و ۲۰۲۴ اکثریت رأی‌دهندگان زن سفیدپوست را به خود اختصاص داد. با این حال، این رسانه‌های جدید محافظه‌کار —که شامل مجله‌هایی مانند ایوی (که مخاطب اصلی‌اش زنان ۲۵ تا ۳۴ ساله هستند)، پادکست‌سازانی مانند اریکا کرک و مفسرانی از جمله کندیس اوونز می‌شود— درباره چگونگی دستیابی به تغییرات قانون اساسی یا اقتصاد کم‌مالیات بسیار کم صحبت می‌کنند. آن‌ها بیشتر درباره مزایای دعا، بدی‌های کنترل بارداری و "۴۵ لباس شیردوش که هر مردی را به زانو درمی‌آورد" حرف می‌زنند. مجلات شیردوش‌گونه همچنین به ضعف‌های بی‌شمار دیگری متهم شده‌اند: این ژانر توسط افراد مترقی "شوم" و "زیان‌بار" خوانده شده است.

این خشم ممکن است عجیب به نظر برسد، زیرا این ژانر، در نگاه اول، تقریباً به‌طور صنعتی بی‌ضرر است. اوج آن هانا نیلمن است، یک بالرین سابق که ملکه زیبایی شده و با پسر یک کارآفرین میلیونر ازدواج کرده است. خانم نیلمن اکنون در مزرعه‌ای در یوتا زندگی می‌کند، جایی که گاوداری (حدود ۱۲۰ گاو) می‌کند، فرزندان زیادی (هشت فرزند) تربیت می‌کند و دنبال‌کنندگان اینستاگرام (۱۰ میلیون نفر) را پرورش می‌دهد. همانطور که یک مصاحبه اخیر در ایوی بیان کرد، خانم نیلمن "شادی و رضایتی" را به ما یادآوری می‌کند که از "پذیرفتن رسالت منحصر به فردتان" حاصل می‌شود – مانند ازدواج با یک میلیونر.

با این حال، با ادامه مطالعه این ژانر، علت ناراحتی روشن‌تر می‌شود. «زن‌فضا» (womanosphere) ممکن است از مادرانگی و دسرها حمایت کند، اما هر برش آن طعم تلخ کوچکی دارد. یک دستور پخت که ادعا می‌کند به هر خواننده کمک می‌کند تا به وضعیت "بهترین پای سیب‌پز" دست یابد، با تیتر "۱۱ دستور پخت که هر همسری باید بداند چگونه آن‌ها را درست کند" منتشر شده است، اگر او "قصد خوشحال کردن همسرش را دارد".

در حالی که محافظه‌کاری پنکهرست و تاچر ذاتاً فمینیستی بود، بخش عمده‌ای از «زن‌فضا» (womanosphere) آشکارا چنین نیست. بریتانی مارتینز، که ایوی را با همسرش تأسیس کرده و سردبیر آن است، می‌گوید که خودش را فمینیست نمی‌خواند: این برچسب "کمی مایه شرمساری" است. خانم اوونز فمینیسم را "انقلابی شکست‌خورده علیه زیست‌شناسی" می‌نامد. خانم کرک خواهان احیای "زنانگی کتاب مقدسی" شده است (البته احتمالاً نه ایزابل).

لیست اتهامات «زن‌فضا» (womanosphere) علیه فمینیسم طولانی است: این جنبش منجر به افزایش بارداری نوجوانان (از طریق آموزش جنسی ناموفق)؛ افزایش سقط جنین (از طریق آموزش جنسی آشکارا موفق‌تر)؛ به قرص‌های ضدبارداری؛ به مردان غمگین و بی‌انگیزه؛ و زنان بدبخت و مردانه شده است. خانم مارتینز اضافه می‌کند که فمینیسم نوعی "خودبیزاری" است که "قصد دارد زنان درجه یک را به مردان درجه دو تبدیل کند".

این طعنه‌آمیز است، زیرا «زن‌فضا» (womanosphere) برای تقلید از «مرد‌فضا» (manosphere) تکامل یافته است. (پادکست‌ها در هر دو مورد بسیار مهم هستند.) همان‌طور که «مرد‌فضا» به مردان عضله‌سازی همراه با شعار MAGA را ارائه می‌داد، «زن‌فضا» نیز نان خمیر ترش را با لفاظی‌های ضد سقط جنین مزه‌دار می‌کند. گاهی اوقات این امر طاقت‌فرساست: خانم اوونز سقط جنین را "قربانی کردن کودک" می‌نامد که به عنوان بخشی از یک "سیستم شیطانی" انجام می‌شود. این از آن دسته موضوعاتی نیست که مهارت‌های مکالمه شما را ارتقا دهد تا همه عاشق صحبت کردن با شما شوند.

«زن‌فضا» (womanosphere) متهم است به ترویج "زندگی خانه‌دار دهه ۱۹۵۰" – که گاهی اوقات در فضای آنلاین به آن محتوای "همسر سنتی" (tradwife) گفته می‌شود. خانم مارتینز مخالفت می‌کند: او مطمئن نیست چرا روزنامه‌نگاران "شیفته" "یک دهه‌ای هستند که من حتی در آن زندگی نکرده‌ام". نکته درستی است. روزنامه‌نگاران همیشه درباره دهه‌هایی مانند دهه ۱۹۲۰ (که زنان آمریکایی حق رأی به دست آوردند)؛ دهه ۱۹۳۰ (کنترل بارداری) و دهه ۱۹۶۰ (دستمزد برابر) سروصدا می‌کنند؛ با این حال، خانم مارتینز در هیچ یک از این دهه‌ها حضور نداشته است.

او ترجیح می‌دهد بر زنان مدرن تمرکز کند که به عقیده او، "رمانتیک، عاشق، زیبا، خانواده‌دوست و مؤمن" هستند، و بنابراین با مقالاتی مانند "من یک مادر جذاب هستم و از شرمساری مادرانه خسته‌ام"، این موارد را به آنها پیشنهاد می‌دهد. او نقل قول‌های زیادی از مری ولستون‌کرافت، فمینیست پیشگام که معتقد بود زیبایی قدرت زنان نیست بلکه "قفس طلایی" آنهاست – و زنانی که بر ظاهر تمرکز می‌کنند، زندگی خود را در جستجوی "تزئین زندان‌شان" هدر می‌دهند – ارائه نمی‌دهد. اما ولستون‌کرافت ۲۰۰ سال قبل از تولد خانم مارتینز درگذشت، پس چه کسی به او اهمیت می‌دهد؟

برخی دیگر علایق گسترده‌تری دارند. کتاب قبلی خانم اوونز، درباره سیاست‌های نژادی در آمریکا، پرفروش‌ترین کتاب نیویورک تایمز بود. موضوع آخرین کتاب او، "برایش ساندویچ درست کن: چرا زنان واقعی به فمینیسم دروغین نیاز ندارند"، خود گویاست. او می‌گوید به دنبال "حقیقت" است، که احساس می‌کند رسانه‌های اصلی آن را نادیده می‌گیرند. او زیبایی زنانه را جشن می‌گیرد، اما وقت نیز پیدا کرده تا به واکسن‌ها ("سم") و بریژیت ماکرون ("در واقع یک مرد") حمله کند. یکی از نشریات رسانه‌های اصلی که او از آن دوری می‌کند، دیکشنری است، زیرا او به طور منظم کلمات ساده انگلیسی مانند "magnanimous" (که به نظر می‌رسد فکر می‌کند به معنی "بزرگ" است) و "promiscuous" (که از آن به عنوان مترادف "sexy" استفاده می‌کند) را اشتباه به کار می‌برد.

تمسخر «زن‌فضا» (womanosphere) آسان است. اما بدتر از کمدی است: یک تراژدی است. زیرا، مانند «مرد‌فضا» (manosphere)، به بسیاری از مشکلات واقعی می‌پردازد. فمینیسم بر برخی دروغ‌های مصلحتی استوار بوده است. مادران شاغل زندگی سختی دارند: زنانی که با این باور بزرگ شده‌اند که می‌توانند "همه چیز را داشته باشند" اغلب احساس می‌کنند که در همه چیز شکست می‌خورند. بحث‌هایی وجود دارد که زنان جوان می‌توانند و باید داشته باشند. اما، این بحث‌ها پیچیده هستند و ممکن است شامل نقل قول از فمینیست‌های شرم‌آور باشد که سال‌ها پیش درگذشته‌اند. پس بیایید به خودمان زحمت ندهیم: بیایید به جای آن ایوی را باز کنیم و به "۱۵ راه برای زنانه تر کردن لباس‌های کریسمس شما" فکر کنیم.¦