در سال گذشته، ده‌ها کشور تعرفه‌های جدیدی را بر واردات فولاد پیشنهاد یا معرفی کردند. اکثر این اقدامات چین را هدف قرار دادند، که متهم به سرازیر کردن فلز ارزان به بازارهای بین‌المللی بود. در 9 فوریه، دونالد ترامپ رویکرد متفاوتی در پیش گرفت: او به جای تفنگ تک‌تیرانداز، یک تفنگ ساچمه‌پراکنی برداشت. در حالی که رئیس‌جمهور با هواپیمای ایر فورس وان به سمت سوپر بول در نیواورلئان پرواز می‌کرد، به خبرنگاران گفت که تعرفه‌های جدید 25 درصدی را بر تمام واردات آلومینیوم و فولاد به آمریکا اعلام خواهد کرد. در 10 فوریه، عوارض به طور شایسته از راه رسیدند.
آقای ترامپ به وضوح بیان کرده است که تعرفه‌ها را راهی برای تشویق سرمایه‌گذاری خارجی در آمریکا و تقویت تولید در داخل می‌داند. آقای ترامپ هنگام امضای این دستور در دفتر بیضی به خبرنگاران گفت: «این به معنای افتتاح بسیاری از مشاغل در ایالات متحده خواهد بود.» این دستور، که امنیت داخلی را به عنوان توجیهی برای این عوارض ذکر می‌کند، از 12 مارس به اجرا در خواهد آمد و شامل تمام شرکای تجاری آمریکا و همچنین محصولات فلزی نهایی خواهد شد. چنین تعرفه‌هایی تهدید می‌کند که متحدان آمریکا را بیشتر از دشمنانش مجازات کند—و به اقتصاد خود آمریکا نیز آسیب خواهد رساند.
حجم‌های در معرض خطر قابل توجه هستند. آمریکا 25 درصد از فولاد مصرفی خود را وارد می‌کند، که چهار پنجم آن در حال حاضر تحت توافق‌نامه‌ها با کانادا، برزیل، مکزیک و اتحادیه اروپا، بزرگترین تامین‌کنندگان آن، و همچنین سایر کشورها، عاری از تعرفه است. آمریکا همچنین 70 درصد از آلومینیوم خود را وارد می‌کند، که حدود 60 درصد آن از کانادا بدون تعرفه وارد می‌شود. بنابراین، این عوارض کالاهایی را هدف قرار می‌دهد که عمو سام بیشتر از دوستانش دریافت می‌کند، نه از دشمنانی مانند چین و روسیه. داگ فورد، نخست‌وزیر انتاریو، یک استان کانادایی، رئیس‌جمهور آمریکا را متهم کرد که «تغییر مداوم اهداف و هرج و مرج دائمی» ایجاد می‌کند. امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، گفته است که آقای ترامپ باید دست از کوبیدن اروپا بردارد و به جای آن بر چین تمرکز کند.
دوره اول ریاست جمهوری آقای ترامپ راهنمایی برای آنچه ممکن است در ادامه رخ دهد ارائه می‌دهد. در سال 2018، رئیس‌جمهور تعرفه 25 درصدی بر فولاد وارداتی و 10 درصدی بر آلومینیوم اعلام کرد. ظرف چند ماه، او با اکثر بزرگترین تامین‌کنندگان آمریکا به توافق رسید و معافیت‌هایی را اعطا کرد. دولت بایدن بعداً موافقت کرد که برخی از تعرفه‌ها را با سهمیه‌ها جایگزین کند. حتی با کاهش تأثیر، این اقدامات سرمایه‌گذاری در فولادسازی داخلی را تشویق کرد، جایی که ظرفیت از سال 2018 تاکنون 6 درصد افزایش یافته است. با این حال، این منجر به افزایش بزرگ در تولید نشد، که همچنان کمتر از سطوح سال 2019 است، همانطور که تعداد افراد شاغل در کارخانه‌های فولاد نیز کمتر است. سال گذشته، تولید آلومینیوم تازه به پایین‌ترین حد خود در این قرن رسید. حتی با وجود تعرفه‌ها، تقاضای داخلی به اندازه کافی قوی نبوده است که الهام‌بخش یک رونق باشد.
در اصل، اکنون فضایی برای افزایش تولید فلز وجود دارد. کارخانه‌های فولاد خام آمریکا از حدود 60 درصد ظرفیت خود استفاده می‌کنند (80 درصد به عنوان میزان بهینه در نظر گرفته می‌شود). در واقعیت، آمریکا همچنان فاقد تخصص برای تولید فراوان محصولات پالایش شده در داخل خواهد بود، به گفته متیو واتکینز از CRU، یک شرکت مشاوره. به عنوان مثال، حتی پس از اولین تعرفه‌های آقای ترامپ، آمریکا همچنان به واردات همان تعداد محصولات با ارزش افزوده بالا ادامه داد—از جمله فولاد بسته‌بندی و لوله‌های بدون درز، که مایعات و سوخت‌ها را در خود جای می‌دهند و حمل می‌کنند—از اروپا، همانطور که قبل از آن انجام می‌داد. آمریکا کارخانه‌های ذوب آلومینیوم کمی دارد و ساخت کارخانه‌های جدید می‌تواند سال‌ها طول بکشد. در این میان، همچنان به واردات متکی خواهد بود.
تولیدکنندگان داخلی، که اکنون با رقابت کمتری روبرو هستند، سرمست هستند. پس از اعلام آقای ترامپ، قیمت سهام Century Aluminum و Nucor، بزرگترین تولیدکنندگان آلومینیوم و فولاد به ترتیب 10 و 6 درصد افزایش یافت. این تعرفه‌ها همچنین می‌تواند کمکی به US Steel، یک غول بیمار که خرید آن توسط Nippon Steel، یک شرکت ژاپنی، توسط جو بایدن مسدود شد، ارائه دهد. اما این بیشتر از آنکه با قیمت‌های بالاتر برای مصرف‌کنندگان و این واقعیت که خریداران صنعتی آلومینیوم و فولاد با هزینه‌های بالاتری روبرو خواهند شد، جبران شود. احسان خمان و سوجین کیم از MUFG، یک بانک، تخمین می‌زنند که تعرفه 25 درصدی هزینه یک تن فولاد وارداتی به آمریکا را از 755 دلار به بیش از 900 دلار افزایش می‌دهد، و یک مزیت هزینه‌ای را که آمریکا در حال حاضر نسبت به اروپا دارد، از بین می‌برد. شرکت‌های داخلی که از رقابت محافظت می‌شوند، با فشار کمتری برای پایین نگه داشتن هزینه‌ها مواجه خواهند شد.
تعرفه‌های آقای ترامپ می‌تواند پیامدهای عمیق‌تری برای نحوه عملکرد بازار جهانی فلزات داشته باشد. سهام شرکت‌های فولادی خارج از آمریکا از زمان پیام 30000 فوتی آقای ترامپ کاهش یافته است. بسیاری بدون شک سعی خواهند کرد برخی از کالاهای خود را تغییر مسیر دهند، و قیمت‌ها را در خارج از آمریکا پایین بیاورند. سایر کشورها ممکن است در پاسخ برای محافظت از صنایع خود، موانع تجاری ایجاد کنند. مازاد ناشی از آن در ظرفیت کلی می‌تواند، به نوبه خود، اطمینان حاصل کند که قیمت‌های بین‌المللی همچنان افسرده باقی می‌مانند، حتی در حالی که شرکت‌های فلزی محافظت‌شده زنگ‌زده‌تر و حریص‌تر می‌شوند. در آمریکا و جاهای دیگر، جنگ‌های فلزی آقای ترامپ اقتصاد را فرسایش خواهد داد. ¦
یادداشت ویراستار (11 فوریه 2025): این مقاله به‌روزرسانی شد تا اشاره شود که عوارض از 12 مارس به اجرا در می‌آیند.
برای تجزیه و تحلیل تخصصی بیشتر از بزرگترین داستان‌ها در اقتصاد، امور مالی و بازارها، در Money Talks، خبرنامه هفتگی اختصاصی مشترکین ما، ثبت نام کنید.