سرعت این بی‌رحمی حیرت‌آور بوده است.
در عرض چند هفته، دولت ترامپ، به رهبری ایلان ماسک، اصلی‌ترین ارائه دهنده کمک‌های بشردوستانه جهانی آمریکا، آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده را نابود کرده است.
USAID که در سال 1961 تأسیس شد، تا کنون در بیش از 100 کشور جهان فعالیت داشته و به ترویج بهداشت جهانی، مبارزه با اپیدمی‌ها و گرسنگی، ارائه درمان برای افراد مبتلا به HIV/AIDS، آموزش کودکان و مبارزه با قاچاق جنسی کودکان، اسکان مجدد پناهندگان و تأمین پناهگاه برای افراد آواره در سراسر جهان و حمایت از برنامه‌ها در زمینه بهداشت مادر و کودک و مبارزه با فساد می‌پردازد.
USAID کمتر از 1 درصد از بودجه فدرال را به خود اختصاص می‌دهد. با این بودجه، این سازمان مسئولیت ساخت بیمارستان‌های صحرایی در سوریه جنگ‌زده و مین‌روبی در کامبوج، تأمین بودجه برنامه‌های واکسیناسیون در نیجریه و دسترسی به غذا، آب، برق و مراقبت‌های بهداشتی اولیه برای میلیون‌ها نفر در شرق کنگو را بر عهده داشته است. این سازمان یک شیوع بزرگ ابولا را یک دهه پیش مهار کرد و از قحطی گسترده در جنوب آفریقا در دهه 1990 جلوگیری کرد. سالانه بیش از 3 میلیون نفر از طریق برنامه‌های ایمن‌سازی USAID نجات می‌یابند.
بخوانید: آمریکا نمی‌تواند به سادگی USAID را از حالت تعلیق خارج کند
افرادی که دهه‌ها در توسعه بین‌المللی کار کرده‌اند به شما خواهند گفت که هیچ حوزه توسعه و کمک‌های بشردوستانه‌ای وجود ندارد که USAID در آن دخیل نبوده باشد.
در روز دومین تحلیف خود، دونالد ترامپ یک توقف 90 روزه در کمک‌های خارجی ایجاد کرد. تقریباً تمام پیمانکاران و کارکنان USAID از آن زمان اخراج شده یا به مرخصی اداری فرستاده شده‌اند، وب‌سایت برداشته شده و علائم از مقر آن در واشنگتن دی سی حذف شده است. روز جمعه، یک قاضی فدرال یک دستور منع موقت صادر کرد و دولت را از مرخصی دادن به 2200 کارمند USAID منع کرد، اما این هرج و مرج در حال حاضر یک بحران بشردوستانه جهانی ایجاد کرده است.
بسیاری از سازمان‌های کوچکی که به USAID وابسته بودند تعطیل شده‌اند. حتی بزرگ‌ترین آنها به شدت تضعیف شده‌اند. یک نظرسنجی نشان می‌دهد که حدود یک چهارم سازمان‌های غیرانتفاعی گفتند که ممکن است یک ماه دوام بیاورند. بیش از نیمی گفتند که ذخایر کافی برای زنده ماندن حداکثر به مدت سه ماه را دارند.
نیویورک تایمز گزارش می‌دهد که بودجه درمان نوزادان متولد شده در اوگاندا با HIV متوقف شده است، در حالی که در آفریقای جنوبی، محققان مجبور شدند یک آزمایش پیشگیری از HIV را متوقف کنند و زنان را با ایمپلنت‌های آزمایشی در داخل بدن خود و بدون نظارت پزشکی مداوم رها کردند. یک آزمایش درمان وبا در بنگلادش رها شده است. به بیماران گفته شده است که بیمارستان‌های پناهندگان در تایلند را ترک کنند. آشپزخانه‌های سوپی که به صدها هزار نفر در سودان غذا می‌دهند، تعطیل شده‌اند.
همانطور که میچل وارن، مدیر اجرایی سازمان پیشگیری از HIV، AVAC، به آپوروا مانداویلی از تایمز گفت: «شما همه کارکنان، همه حافظه سازمانی، همه اعتماد و اطمینان را نه تنها در ایالات متحده، بلکه در ده‌ها کشوری که U.S.A.I.D. در آن فعالیت دارد، از بین برده‌اید. این چیزها دهه‌ها طول کشیده است تا ساخته شوند، اما دو هفته طول کشید تا نابود شوند.»
یک کارمند کمک‌های بشردوستانه در سودان بهواشنگتن پست گفت که سازمان آنها دستور توقف کار برای کمک‌های مالی به ارزش صدها میلیون دلار دریافت کرده است. این کارمند کمک گفت: «این به این معنی است که بیش از 8 میلیون نفر در سطوح شدید گرسنگی ممکن است از گرسنگی بمیرند. «بعدش چی؟ چه کار کنیم؟»
برای ترامپ و ماسک، رئیس به اصطلاح وزارت کارایی دولت، کافی نبود که با یک قلم باعث رنج و مرگ دسته‌جمعی شوند. آنها مجبور بودند به USAID تهمت بزنند و در این روند در مورد این آژانس دروغ پراکنی کنند.
ماسک USAID را «شیطانی» و یک «سازمان جنایتکار» خوانده است. به گفته ماسک، این سازمان «لانه افعی مارکسیست‌های رادیکال چپ است که از آمریکا متنفرند». ماسک افزود، این آژانس «یک سیب با یک کرم در آن» نیست، بلکه «توپی از کرم‌ها» است.
ماسک در X پست کرد: «وقت آن است که بمیرد.»
بخوانید: پارانویا در حال پیروز شدن است
ترامپ نیز به نوبه خود USAID را یک «تقلب بزرگ» خواند و ادعا کرد که افراد موجود در این آژانس «دیوانگان رادیکال چپ از آب درآمدند».
به منظور ترویج این تهمت، ترامپ، ماسک و پیروان آنها بهمن دروغ‌ها و اطلاعات نادرست را به راه انداخته‌اند. نه اینکه USAID نباید فراتر از انتقاد باشد: همانطور که نیکلاس کریستوف، ستون نویس نیویورک تایمز استدلال کرده است، این سازمان می‌تواند بیش از حد به پیمانکاران متکی باشد، بی‌اندازه بوروکراتیک باشد و مستعد پرداخت پول به مشاورانی باشد که می‌توان از آن پول در جای دیگری بهتر استفاده کرد. اما هیچ یک از اینها با نحوه توصیف ماسک و ترامپ از آن مطابقت ندارد. و رهبران اقتدارگرا از سراسر جهان اکنون در حال جشن گرفتن نابودی یکی از مهم‌ترین سازمان‌های بشردوستانه در جهان هستند.
جورج اورول در 1984 نوشت: «قدرت در تکه تکه کردن ذهن انسان و دوباره کنار هم قرار دادن آنها به اشکال جدید به انتخاب خودتان است.»
شش سال پیش، همکارم آدام سرور در مورد ترامپ و جنبش او نوشت: «بی‌رحمی هدف است.» این موضوع هرگز واضح‌تر از تصمیم رئیس جمهور برای تخریب USAID نبوده است. صرفه جویی در هزینه حداقل خواهد بود. کشتار گسترده خواهد بود. و تمام رنجی که با این تصمیم به وجود خواهد آمد - فریادهای دردی که ترامپ هرگز نخواهد شنید، اشک های غمی که ماسک هرگز نخواهد دید - تصادفی نیست. این کار با بدخواهی انجام شد. این چیزی است که ترامپ و MAGA نماینده آن هستند، چیزی که در هسته اخلاقی آنها نهفته است. سکوت در برابر این، همدستی در کاری است که آنها انجام می‌دهند.
برای شش سال گذشته، آن لین برای طرح ابتکاری رئیس جمهور در زمینه مالاریا، یکی دیگر از برنامه های ایالات متحده، کار کرده است. اما او اوایل این ماه به دلیل اقدامات ترامپ و ماسک شغل خود را از دست داد. قرارداد او با PMI لغو شد.
او به کار خود افتخار می کند و به این واقعیت افتخار می کند که در 30 کشوری که PMI در آن فعالیت داشته است، از زمان راه اندازی این طرح توسط رئیس جمهور جورج دبلیو بوش در سال 2006، میزان مرگ و میر ناشی از مالاریا به نصف کاهش یافته است. (مالاریا هنوز سالانه بیش از نیم میلیون نفر را می کشد، که حدود سه چهارم آنها کودکان زیر 5 سال هستند.)
لین آگاه است که کمک های خارجی تصویر آمریکا را در جهان بهبود می بخشد و به شکوفایی اقتصادها کمک می کند. اما این دلیلی نیست که او کاری را که انجام می دهد انجام می دهد.
لین درBozeman Daily Chronicle نوشت: «من به عنوان یک مسیحی، با انجیل، سخنان عیسی مسیح، مجبور شدم زندگی خود را برای تلاش برای کاهش رنج آسیب پذیرترین افراد جهان به کار گیرم.»
او تا زمانی که ترامپ و ماسک USAID را هدف قرار دادند، این کار را انجام می داد. اکنون، او نوشت، «کودکان، فرزندان خدا، به طور غیرضروری خواهند مرد.»
لین در مصاحبه با تایم اینگونه بیان کرد: «من اینجا هستم تا هر کاری که می توانم انجام دهم، تا دستان و پاهای خدا در این جهان باشم. مثلا، چه کاری می توانم انجام دهم تا رنج دیگران، همسایگانم را کاهش دهم؟»
او نگران است که رنج آنها افزایش یابد زیرا پشه بندهایی که برای محافظت از مردم در برابر مالاریا استفاده می شود هنوز در انبار هستند و افرادی که برای تحویل آنها قرارداد بسته اند دستور توقف کار دارند. او از ترس خود برای مادران باردار و کودکان زیر 5 سال صحبت کرد که مالاریا می تواند آنها را بکشد. او پرسید: «چه کسی می تواند سخنان عیسی مسیح را بخواند و فکر کند این اشکالی ندارد؟» «این برای من گیج کننده است. اگر می گوییم طرفدار زندگی هستیم، نمی توانیم با این موضوع مشکلی نداشته باشیم.»
سوال لین - چه کسی می تواند سخنان عیسی مسیح را بخواند و فکر کند این اشکالی ندارد؟ - من و بسیاری از افراد مانند من را آزار می دهد. هیچ گروهی بیشتر از انجیلی های سفیدپوست مسئول حکومت ترامپ نیست. در سال 2024، برای سومین بار، آنها با اغلبیت قاطع به ترامپ رای دادند. اکثر انجیلی های سفیدپوست تحت هیچ شرایطی از او جدا نخواهند شد. آنها مدیون او هستند.
بخوانید: حمله ترامپ به USAID پروژه 2025 را شبیه بازی کودکانه جلوه می دهد
آنها همان سخنان عیسی را می خوانند که لین می خواند، اما در حالی که آن سخنان او را به سمت کاهش رنج آسیب پذیرترین افراد جهان سوق داده است، بسیاری از انجیلی های سفیدپوست در جای دیگری قرار گرفته اند. آنها در هماهنگی کامل با مردی هستند که از نابودی آژانسی لذت می برد که نابودی آن به طور چشمگیری رنج آسیب پذیرترین افراد جهان را افزایش می دهد.
تماشای این موضوع چیز قابل توجهی است. ده ها میلیون مرد و زن وجود دارند که به طور مرتب به کلیسا می روند، در مطالعات کتاب مقدس و کلاس های یکشنبه شرکت می کنند و به موسیقی عبادت مسیحی گوش می دهند و اگر کسی در رهبری کلیسا کتاب مقدس را به گونه ای تفسیر کند که حتی اندکی از دکترین آنها در مورد هر یک از مسائل منحرف شود، جنجال به پا می کنند.
با این حال، بسیاری از همین افراد اصرار دارند که تعهدات ایمانی آنها باعث شده است که از رئیس‌جمهوری حمایت کنند که بی‌رحمی برای او هدف است. در نتیجه، در حال حاضر جایی در کنیا مادری سه فرزند وجود دارد که می‌پرسد: «اگر من بمیرم، چه کسی از فرزندان من مراقبت خواهد کرد؟» دونالد ترامپ و ایلان ماسک اهمیتی نمی دهند. معلوم می شود که میلیون ها و میلیون ها نفری که ادعا می کنند پیرو عیسی هستند نیز اهمیتی نمی دهند.