هر نامی که می‌خواهید رویش بگذارید، ایلان ماسک عملکرد درونی دولت ایالات متحده را به نمایندگی از رئیس‌جمهور ترامپ تسخیر کرده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که عوامل او به اداره خدمات عمومی نفوذ کرده‌اند، به سیستم پرداخت کشور مانند بازپرداخت مالیات دسترسی پیدا کرده‌اند، کارگران را از سیستم‌های کامپیوتری در دفتر مدیریت پرسنل بیرون رانده‌اند و آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده را تحت فشار قرار داده‌اند تا کار بشردوستانه را در سراسر جهان متوقف کند. آن‌ها متعهد شده‌اند که بودجه‌های تحقیقاتی ضروری را کاهش دهند و اداره حمایت مالی مصرف‌کنندگان را در تیررس خود قرار داده‌اند.
رأی‌دهندگان جمهوری‌خواه برای «نمایش ترامپ: نسخه سیاست» ثبت‌نام کرده‌اند. ماسک تهیه‌کننده و توزیع‌کننده این نمایش است، یک لقمه هرج و مرج در هر بار.
در واکنش به یک هفته‌ی بی‌رحمانه برای دموکراسی، رهبری دموکرات در کنگره یک کنفرانس خبری برگزار کرد. چاک شومر جمعیت را در شعار «ما پیروز خواهیم شد» رهبری کرد، دست‌ها با ماکسین واترز بالا رفت. الیزابت وارن کار خوبی انجام داد و توضیح داد که این پرداخت‌ها برای افراد عادی چه معنایی دارد. آن‌ها تصاحب سیستم پرداخت وزارت خزانه‌داری را به عنوان یک تعدی بی‌سابقه از قدرت توصیف کردند.
اما حزب اقلیت نمی‌تواند فقط شعار دهد. باید بر اساس چیزی که قابل بحث نیست عمل کند: ترامپ یک بازیگر فرا دولتی با قانونی بودن مشکوک را منصوب کرده است. مأموریت او فقط برچیدن دولت فدرال نیست، بلکه تضعیف روحیه آن است.
تا به حال، گروه DOGE ماسک از دموکرات‌ها پیشی گرفته و یک اپرای صابونی دولتی تولید کرده است که برخی از آمریکایی‌ها را گیج می‌کند، اما آنچه را که طرفدارانش می‌خواهند به آن‌ها می‌دهد. یورش به اتاقک‌های بی‌خطر انگار که واترلو است، هرج و مرج ایجاد می‌کند و این میل طرفداران را برای یورش نیابتی به مقر قدرت جهانی برآورده می‌کند. ترامپ در ماسک چیز مهمی برای رویکرد سبکی خود به اقتدارگرایی پیدا کرده است. او به یک مفتش نیاز دارد که بتواند محتوا برای محیط رسانه‌ای ما ایجاد کند.
نمی‌توانستم احساس نکنم که پاسخ دموکرات‌ها، که برای رسانه‌های قرن بیستم با یک تریبون، میکروفون و ایستادن در فضای سرد صحنه‌سازی شده بود، نمی‌تواند با قدرت احساسی محتوا رقابت کند. و این می‌تواند پیامدهای فاجعه‌باری داشته باشد. DOGE یک ماشین تخریب دموکراسی است. لوله‌کشی دولت، زیرساخت‌هایی را که دولت را برای میلیون‌ها آمریکایی قابل اعتماد و مشروع می‌کند، هدف قرار می‌دهد.
DOGE همچنین یک ماشین تبلیغاتی است. یکی از دوستانم اخیراً از من پرسید که چرا رئیس‌جمهوری که هر دو مجلس قانون‌گذاری را کنترل می‌کند، باید دولت خود را به زور وارد دفاتر بوروکراتیک نسبتاً کوچک، اگرچه مهم، کند. او پرسید چرا همه این تاکتیک‌های مافیایی با قانونی بودن مشکوک؟
پاسخ آسان این است که این فقط سبک ترامپ است و ماسک غیرقابل پیش‌بینی است. این درست است، اما به طور واضح اثربخشی استراتژیک استقرار لودگی‌های smash-and-grab gamified را ارزیابی نمی‌کند.
ماجراجویی‌های ماسک ژست‌های سیاسی است که مانند یک مأموریت جانبی بازی ویدیویی صحنه‌سازی شده است. دفترچه راه DOGE این است که دفتری را هدف قرار دهد که اکثر آمریکایی‌ها فقط تصور مبهمی از آن دارند. سپس عوامل ماسک این دفتر را یک شرور در اصطلاحات کمیک اغراق‌آمیز برچسب می‌زنند - "یک سازمان جنایتکار" همانطور که ماسک آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده را نامید. سپس، شاخه اجرایی از DOGE برای انتخاب یک مبارزه استفاده می‌کند که می‌داند می‌تواند در آن پیروز شود.
طرفداران ماسک از روایت او از قدرت به عنوان یک تجربه نیابتی و بازی‌مانند از تسلط خوششان می‌آید. این طرفداران ماجراجویی‌های DOGE را آشفته یا گیج‌کننده نمی‌دانند. اگر چیزی باشد، نادیده گرفتن پر زرق و برق هنجارها و قوانین دنیا را برای آن‌ها منطقی‌تر می‌کند. این دولت و زندگی مدنی است که آن‌ها نمی‌فهمند. ماسک یک دنیای ترسناک را برای آن‌ها روشن می‌کند و آن را در اصطلاحاتی که می‌فهمند قرار می‌دهد. آدم بد. آدم خوب. شیطان. شرور. کشتن. برنده شدن.
این تبلیغات است، اما همچنین یک دستکاری ماهرانه از محتوا در یک فرهنگ اشباع‌شده از محتوا است. به طور فزاینده‌ای نمی‌توانیم از دنیای بسته عملکرد سایز کوچک که شبیه دنیای واقعی است، فرار کنیم. همه احساسات ما سوخت ماشین‌های محتوایی هستند که اهمیتی نمی‌دهند چه احساسی داریم، فقط اینکه احساس کنیم.
دفترچه راه ماسک ما را با تمام درام‌های یک کتاب سوزاندن مدرسه راهنمایی احساساتی می‌کند. خرید توییتر او با درام‌های مشابهی همراه بود. او پیشنهادی داد و سعی کرد از آن خارج شود، در حالی که طرفداران آنلاین او این شرکت رسانه‌های اجتماعی را مارکسیستی و سانسورچی نشان می‌دادند. ماسک پس از تکمیل خرید خود، با یک سینک وارد دفتر مرکزی توییتر شد. این چیزی بود که طرفداران کمیک به عنوان یک تخم مرغ عید پاک تشخیص دادند - یک پیام نشانه‌شناختی که برای افراد خارجی پوچ یا آشفته به نظر می‌رسد اما برای افراد داخلی که دانش ماسک را می‌دانند کاملاً منطقی است.
و این همان کاری است که ایلان ماسک به خوبی انجام می‌دهد. او تقلب‌های معمول شرکتی بی‌رحمانه - خرید سهام و معاملات مالی که معمولاً مطبوعات تجاری را ترک نمی‌کنند - را به محتوایی برای طرفدارانش تبدیل می‌کند. وقتی این کار را برای توییتر یا تسلا یا اسپیس ایکس انجام داد، یک میلیاردر غیر کاریزماتیک را شبیه تونی استارک واقعی نشان داد.
اکنون، او همان نوع هرج و مرج را به عنوان محتوا در دولت فدرال ایجاد می‌کند. اما در اینجا، خطرات بسیار بالاتر است، و همه خودنمایی‌های ماسک در رسانه‌های اجتماعی آنچه را که در واقع اتفاق می‌افتد پنهان می‌کند. این همان چیزی است که محتوا واقعاً در انجام آن خوب است. به نظر می‌رسد دیدن یک اینفلوئنسر که نان را در آشپزخانه یک مادربزرگ شیک و قدیمی می‌پزد یا دیدن یک میلیاردر که به دفتر مرکزی شرکت حمله می‌کند تا دشمنانش را به بیکاری بکشاند، شفاف است. اما محتوا ماشین نفوذ را نشان نمی‌دهد - معاملات امضا شده، NDA های صادر شده، معیارهای مورد استفاده برای اندازه‌گیری ارزش دلاری پاسخ عاطفی مخاطب. در سیاست، محتوا می‌تواند پول و قدرت موجود را پنهان کند.
محتوا بسیار شبیه چرخش سیاسی مدرسه قدیمی به نظر می‌رسد، اما برخلاف چرخش، می‌توان آن را به طور کامل ضبط کرد، تقویت آن را دستکاری کرد و پاسخ به آن را به پول تبدیل کرد. می‌تواند شبیه اطلاعات باشد در حالی که معنای واقعی کمی را منتقل می‌کند. اما مشکل محتوا این نیست که ذاتاً خالی یا جعلی است. احساسات واقعی ایجاد می‌کند. اما وقتی صحبت از زندگی مدنی می‌شود، هر کاری از دستش برمی‌آید انجام می‌دهد تا از انجام هر اقدامی فراتر از منافع اقتصادی خود جلوگیری کند.
به سرعت آشکار می‌شود که این هرج و مرج مبتنی بر محتوا قرار است M.O. ترامپ 2.0 باشد. ترامپ ممکن است در اولین دوره خود آموخته باشد که عدم تغذیه محتوای کافی به وفاداران خود، بهای سیاسی دارد. حکومت‌داری مانع از ماشین محتوایی شد که او در مسیر مبارزات انتخاباتی ساخته بود. از آن زمان، او چهار سال فرصت داشته است تا استراتژی خود را اصلاح کند. هرج و مرج در استقرار قدرت اجرایی بدون مهار او نقش اساسی دارد. اما هرج و مرج باید مانند یک آتش‌سوزی حفظ شود. برای ادامه کار به مقدار مناسب اکسیژن ثابت نیاز دارد.
این فایده ماسک برای ترامپ است. او مایل است با تولید مداوم تصاحب‌های بوروکراتیک DOGE به عنوان محتوا، جای ترامپ را پر کند.
اگر وقتی می‌بینید که ماسک یک موضوع جدی مدنی را مانند یک مأموریت جانبی بازی ویدیویی روایت می‌کند گیج می‌شوید، بدانید که شما مخاطب مورد نظر نیستید. چیزی که برای شما هرج و مرج به نظر می‌رسد، در واقع برای شخص دیگری محتوای روشن‌کننده است. کسانی که بیت سینک ماسک را فهمیدند، فکر می‌کردند که دنیای آشفته کمی منطقی‌تر شده است. بقیه تعجب کردند که چرا یک میلیاردر یک وسیله چینی را حمل می‌کند.
بنابراین، هر جا که محتوا باورنکردنی، غیرقابل درک یا آشفته به نظر می‌رسد، بهتر است به آن خیره نشوید، بلکه به اطراف آن نگاه کنید، برای اقدامات یا اثراتی که بسیار مهم‌تر هستند. ماسک، با تمام لودگی‌هایش، اکنون در دفتری است که با تخصص فناورانه، ارتباطات، کینه‌ها و منافع مالی او همسو است. محتوای او ممکن است یک هفته درباره آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده و هفته بعد درباره C.F.P.B. باشد. اما نگاه کردن به زیر لایه آشفته محتوا، یک تصاحب استراتژیک از منافع ملی را نشان می‌دهد که عملکرد دولت را به گونه‌ای تخریب می‌کند که به نفع کسانی باشد که چکش را می‌چرخانند.
آنچه ما داریم رئیس‌جمهوری است که حرفه خود را به عنوان یک توسعه‌دهنده املاک و مستغلات ساخته است و یک مزدور توانمند دولت فدرال را به سمت حرکت سریع و شکستن چیزها سوق می‌دهد. این یک سیاست سوسیالیسم برای من و کمبود برای شما است: تعقیب قراردادهای دولتی در حالی که همزمان توانایی دولت در پرداخت صورت‌حساب‌های خود را به خطر می‌اندازد.
هرج و مرج می‌خواهد با به دام انداختن ما در وضعیت عاطفی انتخابی خود، تفکر و احساس را متوقف کند. اسم‌گذاری، بی‌ادبی، کودکانه بودن و پستی کسانی از ما را که نمی‌خواهیم مخاطب Twitch برای محتوای ترامپ و ماسک باشیم، در حالت تدافعی قرار می‌دهد. روی برگرداندن سلامت عقل ما را حفظ می‌کند. اما سیاست‌های پنهان محتوا این است که می‌خواهد مردم در حالی که روی افرادی که این کار را نمی‌کنند کار می‌کند، روی برگردانند. پس در مورد آن چه کنیم؟
شما تصدیق می‌کنید که هرج و مرج دود است، اما سرقت آتش است. از دود روی برنگردانید. از میان آن به دنبال چیزی باشید که گرفته، دوباره تعریف و دوباره تخصیص داده می‌شود. دست از اشاره به ریاکاری بردارید. طرف مقابل اهمیتی نمی‌دهد. محتوای آن باعث می‌شود افراد آنجا احساس قدرت کنند، اما عمل تنها قدرت واقعی است.
بال چپ حزب دموکرات سرانجام چاک شومر را که زمانی مقاومت می‌کرد متقاعد کرد که مخالفت عمل است. این بهترین ابزاری است که یک حزب اقلیت در اختیار دارد. مهم‌تر از آن، حوزه بازی ما را فراتر از منطقه‌ای گسترش می‌دهد که ترامپ و ماسک اکنون کنترل می‌کنند. اگر خود یا دیگران را به اقدام متهم نمی‌کنید، لفاظی‌های سیاسی شما بر هرج و مرج ترامپ غلبه نخواهد کرد.
تایمز متعهد به انتشار تنوعی از نامه‌ها به سردبیر است. مایلیم نظر شما را در مورد این یا هر یک از مقالات خود بشنویم. در اینجا چند نکته وجود دارد. و این ایمیل ما است: [email protected].
بخش نظرات نیویورک تایمز را در فیس بوک، اینستاگرام، TikTok، واتس اپ، X و Threads دنبال کنید.