در ماه دسامبر، پسرم در یک خلوت مذهبی دور از خانه شرکت کرد. وقتی تعدادی از پسران دبیرستانی در اتاقی تنها با دختران بودند، پسران هیجان زده شدند، چراغ ها را خاموش کردند و فریاد زدند: «جنگ قلقلک!» یکی از دختران روی شانه لمس شد، اما هیچ اتفاق جنسی رخ نداد. مشاور گروه پسران درگیر را از خلوت بعدی منع کرده است. اما من فکر می کنم مهم است که آنها شرکت کنند و در مورد آنچه اتفاق افتاده بحث کنند تا اینکه مجازات طرد شدن را تحمل کنند. محروم کردن پسران فقط اوضاع را برای دختر بدتر می کند: همه می دانند که او دلیل عدم حضور پسران است. من فکر می کنم بهتر است که دختر (با حمایت بزرگسالان) به پسران توضیح دهد که چرا رفتار آنها اشتباه بوده است. اما من نمی توانم مشاور را متقاعد کنم. نظرات؟
پدر
من فکر می کنم عشق شما به پسرتان قضاوت شما را مختل می کند. وقتی بچه ها در خانه هستند، والدینشان داور انضباط مناسب هستند. اما وقتی آنها با گروه های جوانان می روند، به عنوان مثال، این سازمان ها مسئولیت رفاه همه شرکت کنندگان را بر عهده می گیرند. اولین شغل من معلمی در یک مدرسه شبانه روزی سوئیسی بود. و سرپرستی گروه های مختلط نوجوانان در طول شب بدترین بود: من اغلب تنها فرد بزرگسالی بودم که وظیفه جلوگیری از نوشیدن، رابطه جنسی یا دزدکی رفتن ده ها دانش آموز حیله گر را بر عهده داشتم.
بنابراین، اگر سازمان دهنده خلوت تصمیم گرفته است پسرانی را که در سفر گذشته مشکل ایجاد کرده اند، حذف کند تا پیام قوی در مورد رفتار نامناسب ارسال کند (یا به دلیل منابع محدود برای نظارت)، این را منطقی می دانم. و من با بسیاری از مواضع شما مخالفم: شما اذعان نمی کنید که این قسمت ممکن است برای برخی از دختران ترسناک بوده باشد، حتی اگر هیچ اتفاق جنسی رخ نداده باشد. شما در بیان اینکه دختر "دلیل" مجازات پسران است، اشتباه می کنید. رفتار پسران دلیل آن است. و هیچ دختری مسئول توضیح به پسران نوجوان نیست که چرا لمس ناخواسته اشتباه است. این وظیفه شماست!
به نظر می رسد که شما قبلاً پیشنهاد خود را به سازمان ارائه کرده اید و رد شده است. بنابراین، به جای تکیه بر استدلال "پسرها پسر خواهند بود"، پیشنهاد می کنم پسرتان را بنشانید تا در مورد خطوط رفتار مناسب و جدی بودن لمس ناخواسته صحبت کنید.