به گزارش وضعیت Foreign Policy خوش آمدید و سلام از مونیخ، جایی که نویسنده همکار شما، ریشی، امروز پس از فرار از یک طوفان برفی در واشنگتن دی سی، فرود آمد.
ریشی و کیت جانسون از FP در طول این هفته در کنفرانس امنیتی مونیخ در هتل Bayerischer Hof این شهر حضور خواهند داشت، بنابراین اگر چیزی وجود دارد که می‌خواهید به اشتراک بگذارید یا فکر می‌کنید باید بدانند، با آنها تماس بگیرید. می‌توانید مستقیماً از طریق ایمیل با آنها در [email protected] و [email protected] تماس بگیرید.
و منتظر نسخه‌های ویژه SitRep فردا و شنبه باشید، با اطلاعات اختصاصی از MSC. دوستی یا همکارتان را می‌شناسید که علاقه‌مند به دریافت آن باشد؟ به آنها بگویید اینجا ثبت نام کنند.
بسیار خب، اینها مواردی هستند که برای امروز در نظر گرفته شده‌اند: دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، قرار است بر گفتگوها در مونیخ تسلط یابد، آتش‌بس متزلزل در غزه برقرار است و جی.دی. ونس، معاون رئیس جمهور ایالات متحده، در مورد هوش مصنوعی در فرانسه موضع می‌گیرد.
مونیخ برای تیم ترامپ آماده می‌شود
دوره احتمالی دوم ترامپ که اروپا با نگرانی در گردهمایی سال گذشته کنفرانس امنیتی مونیخ پیش‌بینی می‌کرد، اکنون به طور قاطع در حال انجام است و صدها شرکت‌کننده برجسته که امروز به این شهر آلمانی می‌آیند، خود را برای آنچه دولت جدید برای اوکراین، اروپا و ناتو در این دوره در نظر دارد، آماده می‌کنند.
در حال حاضر، پیش از برگزاری کنفرانس، پیت هگست، وزیر دفاعی که اخیراً توسط ترامپ تأیید شده است، ده‌ها متحد ایالات متحده در این قاره را مطلع کرده است.
هگست در سخنرانی در مقر ناتو در بروکسل در روز چهارشنبه در جریان گروه تماس دفاعی اوکراین جلسه، گفت که عضویت اوکراین در ائتلاف - یک هدف کلیدی کی‌یف - یک نتیجه "واقع‌بینانه" از پایان مذاکره‌شده جنگ نیست. همچنین در نظر او "غیرواقع‌بینانه" است: بازگرداندن قلمرو اوکراین به مرزهای پیش از سال 2014، قبل از اینکه روسیه شبه‌جزیره کریمه را تصرف کند.
هگست اروپا را تحت فشار قرار داد تا بار بیشتری را برای تضمین دفاع از اوکراین (و قاره) بر عهده بگیرد، که بازتاب‌دهنده فشار ترامپ بر متحدان اروپایی ناتو برای افزایش هدف هزینه‌های دفاعی خود از 2 درصد به 5 درصد از تولید ناخالص داخلی خود است. او همچنین تأکید کرد که هرگونه تضمین امنیتی به اوکراین به عنوان بخشی از یک توافق بالقوه برای پایان دادن به جنگ باید توسط "نیروهای اروپایی و غیر اروپایی" حمایت شود، که "بخشی از یک مأموریت غیر ناتو" خواهد بود و اضافه کرد که "هیچ نیروی آمریکایی در اوکراین مستقر نخواهد شد."
با این حال، هگست در یک کنفرانس مطبوعاتی در بروکسل در روز پنجشنبه، به نظر می‌رسید که از اظهارات خود عقب‌نشینی کرد از روز قبل، و گفت که "همه چیز روی میز است" وقتی صحبت از مذاکره برای پایان دادن به جنگ می‌شود. هگست در پاسخ به انتقادها مبنی بر اینکه او با ارائه چنین اظهارات قطعی در مورد آینده اوکراین، اهرم فشار بر پوتین را واگذار کرده است، گفت: "من قرار نیست در این جایگاه بایستم و اعلام کنم که رئیس جمهور ترامپ چه خواهد کرد یا چه نخواهد کرد، چه چیزی در داخل خواهد بود یا چه چیزی در خارج خواهد بود، چه امتیازاتی داده خواهد شد یا چه امتیازاتی داده نخواهد شد."
اظهارات وزیر دفاع بدون شک بر کنفرانس امنیتی مونیخ سایه خواهد افکند، جایی که او به همراه مارکو روبیو، وزیر امور خارجه و جی.دی. ونس، معاون رئیس جمهور - همراه با چندین قانونگذار - به عنوان بخشی از هیئت نمایندگی ایالات متحده در این گردهمایی شرکت خواهد کرد. انتظار می‌رود ونس، یک بدبین دیرینه به بودجه اوکراین که سال گذشته به عنوان سناتور ایالات متحده در MSC شرکت کرد، روز جمعه با ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین دیدار کند.
با این حال، اظهارات روز چهارشنبه هگست، در حالی که یک انحراف آشکار از موضع ایالات متحده در حمایت از اوکراین تحت ریاست جمهوری جو بایدن، کمتر از آنچه زمانی ممکن بود بحث‌برانگیز است.
یان لیپاوسکی، وزیر امور خارجه جمهوری چک، هفته گذشته در واشنگتن به گروه کوچکی از خبرنگاران گفت: "اروپا باید کارهای بیشتری انجام دهد، این واضح است." لیپاوسکی افزود: "اروپا باید سخت‌گیرتر شود؛ اروپا باید جدی‌تر شود. راه طولانی در پیش است." "شاید با دولت جدید ایالات متحده مشوق‌های جدیدی وجود داشته باشد که ما را در آن مسیر حرکت دهد."
راه رسیدن به 5 درصد. هدف 5 درصدی ترامپ برای هزینه‌های دفاعی برای اکثر 32 کشور عضو ناتو دور از دسترس خواهد بود. لهستان با کمی بیش از 4 درصد از تولید ناخالص داخلی خود که به دفاع اختصاص داده است، در صدر این ائتلاف قرار دارد، طبق آخرین برآوردها، و هشت کشور در این گروه وجود دارند که حتی به 2 درصد هم نرسیده‌اند.
یک گزارش منتشر شده در این هفته توسط یک کارگروه متشکل از 14 مقام سابق آمریکایی و اروپایی استدلال می‌کند که یک مبنای جدید مورد نیاز است. این گزارش که روز چهارشنبه توسط مرکز بلفر دانشگاه هاروارد منتشر شد، از اکثر کشورهای اروپایی می‌خواهد که هزینه‌های خود را حداقل به 3 درصد از تولید ناخالص داخلی "حداقل برای سه تا پنج سال آینده" افزایش دهند، در حالی که همچنین 70 تا 80 درصد از نیروهای مسلح ناتو را تأمین می‌کنند و 20000 نیروی آمریکایی را که در آغاز درگیری اوکراین در اروپا مستقر شده بودند، جایگزین می‌کنند.
به گفته ایوو دالدر، سفیر سابق ایالات متحده در ناتو که ریاست مشترک این کارگروه را بر عهده داشت، این الزام فراتر از اعداد و حتی فراتر از نتیجه درگیری اوکراین است.
دالدر به Foreign Policy گفت: "این درک وجود دارد که حتی اگر جنگ به این معنا پایان یابد که جنگ متوقف شود، درگیری باقی خواهد ماند و مهمتر از آن، روسیه اکنون متعهد است زیرا اقتصاد خود را به یک اقتصاد جنگی تبدیل کرده است." "به طور فزاینده‌ای روشن است که اروپا دیگر نمی‌تواند امنیت خود را به بازیگران دیگر و به ویژه به ایالات متحده برون‌سپاری کند - یکی، زیرا زمان آن فرا رسیده است که اروپا روی پای خود بایستد، و دو، زیرا ایالات متحده در حال تبدیل شدن به یک شریک کمتر و کمتر قابل اعتماد است."
چندقطبی بودن مونیخ. این قابلیت اطمینان (یا عدم وجود آن) در مونیخ در صدر ذهن‌ها خواهد بود.
در گزارش امنیتی مونیخ سالانه که پیش از برگزاری کنفرانس منتشر شد، آمده است: "پیروزی ریاست جمهوری دونالد ترامپ، اجماع سیاست خارجی ایالات متحده پس از جنگ سرد را که یک استراتژی بزرگ بین‌المللی لیبرال به بهترین نحو منافع ایالات متحده را تأمین می‌کند، دفن کرده است." عقب‌نشینی الهام‌گرفته از ترامپ از ایالات متحده، نه تنها از اروپا بلکه از بخش عمده‌ای از نظم بین‌المللی که به ساخت آن کمک کرده است، آنچه را که این گزارش "چندقطبی شدن" می‌نامد - یک جهان پراکنده‌تر و تقسیم‌شده‌تر - تسریع خواهد کرد.
بسیاری استدلال می‌کنند که این جهان چندقطبی در حال حاضر وجود دارد، از جمله روبیو. وزیر امور خارجه جدید ایالات متحده، در یک مصاحبه با مگین کلی، مجری سابق فاکس نیوز، تنها چند روز پس از تصدی این سمت در ژانویه، ایده اینکه واشنگتن همه چیز، همه‌جا، یکباره باشد را کم‌رنگ کرد.
او گفت: "این طبیعی نیست که جهان به سادگی یک قدرت تک‌قطبی داشته باشد... این یک ناهنجاری بود." "این محصول پایان جنگ سرد بود، اما در نهایت شما قرار بود به نقطه‌ای بازگردید که یک جهان چندقطبی، قدرت‌های بزرگ متعدد در نقاط مختلف کره زمین داشته باشید."
توافق یا عدم توافق؟ مهم‌ترین موضوع، توافق احتمالی برای پایان دادن به جنگ در اوکراین است، از جمله اینکه آیا ترامپ می‌تواند ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و همتای اوکراینی خود، زلنسکی را به میز مذاکره بکشاند و چنین توافقی چه شکلی خواهد داشت.
ترامپ، که برای میزبانی از نارندرا مودی، نخست وزیر هند در این هفته در واشنگتن باقی خواهد ماند، با این وجود با صحبت تلفنی با پوتین و زلنسکی در روز چهارشنبه - و انتشار آن به صورت آنلاین - دستور کار مونیخ را تعیین کرد.
ترامپ در Truth Social نوشت: "من به تازگی یک تماس تلفنی طولانی و بسیار سازنده با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه داشتم." او افزود: "همانطور که هر دوی ما توافق کردیم، می‌خواهیم میلیون‌ها مرگی را که در جنگ با روسیه/اوکراین رخ می‌دهد، متوقف کنیم." "ما همچنین توافق کرده‌ایم که تیم‌های مربوطه ما مذاکرات را بلافاصله آغاز کنند."
ترامپ در یک پست بعدی نوشت که با زلنسکی صحبت کرده است، که "مانند رئیس جمهور پوتین، می‌خواهد صلح برقرار کند." زلنسکی نیز این احساس را در پست خود در X تکرار کرد و نوشت: "ما معتقدیم که قدرت آمریکا، همراه با اوکراین و همه شرکای ما، برای سوق دادن روسیه به سمت صلح کافی است." به نظر می‌رسد کی‌یف آماده است تا با ارائه دسترسی به مواد معدنی حیاتی اوکراین به عنوان بخشی از یک توافق گسترده‌تر برای حمایت مداوم ایالات متحده، این پیشنهاد را برای ترامپ جذاب‌تر کند، که اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری این هفته به کی‌یف پرواز کرد تا در مورد آن مذاکره کند.
وقتی صحبت از مذاکره با پوتین به میان می‌آید، آنچه مهم است این است که ترامپ و غرب چه میزان اهرم فشار دارند. اچ.آر. مک‌مستر، که در دوره اول ترامپ به عنوان مشاور امنیت ملی خدمت می‌کرد، در اظهاراتی به خبرنگاران در یک جلسه توجیهی اخیر مرکز تحلیل سیاست اروپا گفت: "پوتین روی انبوهی از پول نقد نشسته است که نمی‌تواند آن را تبدیل کند. او تقریباً 50 درصد از معادل تولید ناخالص داخلی خود را صرف دفاع می‌کند که پایدار نیست." "آنچه رئیس جمهور ترامپ احتمالاً می‌شنود این است: 'شما فرصتی برای پیروزی در اینجا دارید' و بخشی از آن این است که به سمت مسیری برای صلح در اوکراین حرکت کنید."
چه یک توافق صلح اوکراین باشد، چه سوالات گسترده‌تر در مورد روابط فراآتلانتیک، یا توافق او برای "به دست گرفتن" غزه، ترامپ اطمینان داده است که حتی از راه دور بر گفتگوها در مونیخ تسلط خواهد داشت.
دالدر گفت: "من فکر می‌کنم ترامپ تمایل دارد هوای هر اتاقی را بمکد" و او هوای Bayerischer Hof را خواهد مکید.
