می‌خواهید از نوشته‌های آرتور مطلع شوید؟ ثبت نام کنید تا هر زمان که ستون جدیدی منتشر شد، ایمیل دریافت کنید.
در کمدی الهی دانته آلیگیری در قرن چهاردهم، راوی—در واقع خود دانته—از جهنم، برزخ و در نهایت بهشت هدایت می شود. این سفر معنای زندگی، مرگ، عشق و نفرت را روشن می کند. بسیاری از خوانندگان مذهبی بر این باورند که دانته الهام الهی گرفته است، نوعی پیامبر است و اسرار بهشت و جهنم در شعر او بیشتر حقیقت است تا افسانه.
دیدگاه دانته مطمئناً دیدگاه یک مسیحی متدین بود. اما الهام او از منبع زمینی تری نیز ناشی می شد: زنی به نام بئاتریس پورتیناری، که او اولین بار در 9 سالگی با او ملاقات کرد و چند سال بعد دوباره او را دید. آنها هرگز رابطه عاشقانه ای نداشتند—هر کدام با شخص دیگری ازدواج کردند—و او در 24 سالگی درگذشت. اما در طول سال ها، دانته شعله ای برای پورتیناری در دل داشت که برای هیچ زن دیگری نداشت. حتی پس از مرگش، او در نوشته های دانته به زندگی خود ادامه داد و به عنوان شخصیتی در بخش بهشت کمدی الهی وارد شد که به او کمک کرد تا به بهشت برود.
شما ممکن است در باورهای مذهبی دانته سهیم نباشید، اما شاید بتوانید با این تصور ارتباط برقرار کنید که عشق رمانتیک در بهترین حالت خود شبیه یک تجربه عرفانی، حتی معنوی است، و زمانی که اینطور نباشد، ناامید کننده و سطحی است. درک اینکه چرا اینگونه است می تواند به شما کمک کند تا شور و اشتیاق متافیزیکی را که آرزو می کنید، روشن کنید (یا دوباره روشن کنید).
عشق رمانتیک پیچیده‌ترین مسئله است، زیرا مفهوم عاشق بودن نسبتاً آسان است—من تو را دوست دارم، تو مرا دوست داری و هر دوی ما می‌دانیم چه حسی دارد—اما دستیابی به این حالت، مسئله‌ای غیرممکن برای حل به روشی علمی است. بزرگترین ذهن های تاریخ قلبشان شکسته شده است، در حالی که عاشق بوده اند تصمیمات احمقانه ای گرفته اند و روابطشان بدون اینکه واقعاً بفهمند چرا، شکست خورده است.
با این وجود، دانشمندان درک کرده اند از فرآیند عصبی-شیمیایی هنگام عاشق شدن: احساسات اولیه جذابیت، هورمون های جنسی را درگیر می کند. افزایش نوراپی نفرین و دوپامین حس انتظار و سرخوشی ایجاد می کند. محققان فرضیه می کنند که کاهش سروتونین ممکن است منجر به تفکر نشخوار کننده در مورد معشوق شود. و هورمون های اکسی توسین و وازوپرسین پیوند زوجی را تقویت می کنند که به طور ایده آل می تواند یک عمر طول بکشد. هنگام عاشق شدن، به خصوص در مراحل اولیه، احساس می کنید به شخص دیگری معتاد هستید—و در واقع، فعالیتی شبیه به اعتیاد به مواد مخدر نشان داده می شود در مناطق لذت و درد مغز شما.
آگاهی از این پدیده های علمی می تواند برای جلوگیری از اشتباهات پرهزینه در زندگی بسیار مفید باشد. همانطور که به دانشجویان دانشکده بازرگانی خود می گویم، روابط خارج از ازدواج اغلب در میان متخصصان در محل کار شروع می شود، زیرا صرفاً تماس نزدیک ناشی از همکاری با همکاران می تواند آبشار عصبی-شیمیایی ذکر شده در بالا را آغاز کند. اما این دانش فقط تا همین حد به شما کمک خواهد کرد. هر چقدر هم که درک شما از علم کامل باشد، مدیریت زندگی عاشقانه خود به هر روش قابل پیش بینی غیرممکن است. حتی عصب شناسان، که کاملاً از شیمی مغز خود آگاه هستند، وقتی عاشق می شوند احساس می کنند در بهشت هستند و وقتی از هم جدا می شوند در جهنم هستند. مانند بقیه ما، ممکن است خیلی سریع یا با شخص اشتباهی درگیر شوند، در نهایت با تاسف از یک دوست پسر/دختر سابق ردیابی کنند، یا خود را در حال تقلا برای فراموش کردن یک عشق سابق بیابند.
به خصوص در مراحل اولیه، عشق رمانتیک عمیق در واقع احساس معنوی می دهد. بر اساس نظرسنجی ماریست در سال 2011، 74 درصد از مردان و 71 درصد از زنان آمریکایی به این سوال که «آیا به ایده جفت های روحی اعتقاد دارید، یعنی دو نفری که مقدر شده با هم باشند؟» پاسخ مثبت دادند. این احساس مشترک از ارتباط متعالی، از یگانگی، تصادفی نیست: هر دو عشق رمانتیک و تجربیات عرفانی با احساسات شدید مثبت، حتی وجدآمیز و همچنین فعالیت غیرمعمول در مناطق تمپورولیمبیک مغز مشخص می شوند.
ادیان بزرگ جهان خود عشق رمانتیک را به عنوان یک پدیده ماوراء طبیعی تلقی می کنند. در هندوئیسم، باگاواتا پورانا به ستایش عشق های زمینی لرد کریشنا به عنوان نمادی از ستایش الهی می پردازد. در کتاب مقدس، آدم حوا را می بیند و می گوید: «اینک این استخوان استخوان های من و گوشت از گوشت من است». در واقع، زوج‌های عمیقاً مذهبی معمولاً ازدواج خود را نوعی آنتن می‌دانند که برای دریافت سیگنال‌ها از بهشت طراحی شده است، وسیله‌ای که خدا از طریق آن عشق را از یکی به دیگری منتقل می‌کند. بر اساس این درک الهیاتی، انکار عشق به همسر، انکار عشق خدا به آنهاست. جای تعجب نیست که در یک مطالعه بر روی پرستاران زن، حضور منظم در مراسم مذهبی با 50 درصد کاهش نرخ طلاق نسبت به میانگین این جمعیت مرتبط است. عشق رمانتیک، برای آنها، عشق الهی است.
چه مذهبی باشید و چه نباشید، عاشق بودن و مورد محبت قرار گرفتن، درک ویژه ای از چرایی کیهانی زندگی را برمی انگیزد. افرادی که عاشق هستند احساس می کنند که برای عشق ساخته شده اند. حتی اگر دقیقاً آنچه را که مستلزم آن است به سختی بتوان بیان کرد، آنها آن را به عنوان چیزی مطلق و متعالی درک می کنند. آنها احساس می کنند: «اگر تو عشق زندگی من نیستی، این بدان معناست که مشکلی در زندگی من وجود دارد، نه در عشق ما».
ممکن است همه اینها منطقی باشد و با تجربه شخصی شما مطابقت داشته باشد—یا ممکن است اینطور نباشد. و اگر اینطور نیست، ممکن است تعجب کنید که چرا. پاسخ ممکن است این باشد که شما در یکی از دو دام مدرن افتاده اید: تلاش برای حل مشکل عشق رمانتیک یا تلاش برای شبیه سازی آن.
جذابیت رمانتیک را نمی توان به یک الگوریتم کاهش داد: اینکه آیا دو نفر عاشق می شوند و عاشق می مانند را نمی توان به طور دقیق پیش بینی کرد. با این حال، این همان کاری است که فناوری سعی کرده انجام دهد، به عنوان مثال، در قالب قرار ملاقات اینترنتی، که برای مدتی به نظر می رسید که به طور دائم جایگزین تمام راه های دیگر برای ملاقات با یک شریک عاشقانه شده است. سایت‌های دوست‌یابی برای اولین بار در دهه 1990 ظاهر شدند و تا سال 2020، بیش از 50 درصد از زوج‌های دگرجنس‌گرا پس از ملاقات به این روش تشکیل شده بودند. گاهی اوقات، این منجر به نتایج خوبی شد و مردم با خوشحالی و برای همیشه با هم شریک شدند. با این حال، اخیراً محققان دریافتند که به طور متوسط زوج هایی که در نهایت با کسی که آنلاین ملاقات کرده اند ازدواج می کنند، ازدواج های کمتر پایدار و رضایت بخشی نسبت به افرادی که آفلاین ملاقات می کنند، دارند. داده های فعلی همچنین نشان می دهد که مردم به دلیل نارضایتی از شرکای بالقوه ای که الگوریتم به آنها ارائه می دهد، برنامه های دوست یابی را به نفع سایر روش های ایجاد ارتباطات عاشقانه کنار می گذارند.
تلاش برای شبیه سازی عشق بسیار مشکل‌سازتر از تلاش برای حل آن است. به عنوان مثال، مصرف پورنوگرافی که در دو دهه گذشته افزایش یافته است. یک مطالعه اخیر نشان داد که 81 درصد از مردان استرالیایی 15 تا 29 ساله حداقل به صورت هفتگی پورنوگرافی مصرف می کنند، همچنین 28 درصد از زنان استرالیایی در همان محدوده سنی این کار را انجام می دهند. استفاده از پورنوگرافی به شدت با شیوع علائم افسردگی و احساس تنهایی برای گروه های خاص مرتبط است، زیرا، به نظر من، یک تجربه پیچیده، معنوی و رابطه ای را به تجربه ای سطحی، بیولوژیکی و انفرادی تقلیل می دهد.
با این حال، این موانع بر سر راه رمانس مدرن، راه حل خود را نشان می دهند. اول، انسان های واقعی را دوباره وارد این فرآیند کنید، مهم نیست که چقدر در ابتدا دلهره آور یا ناخوشایند به نظر برسد. این کار با نحوه ملاقات ما با شرکای بالقوه شروع می شود. همانطور که جذابیت و اشتیاق به دو شرکت کننده کاملاً متعهد نیاز دارد، بسیاری از مردم بر این باورند که خواستگاری به روش قدیمی بهترین کار توسط انسان هایی است که شما را می شناسند. تحقیقات نشان می دهد که شما ممکن است در واقع درک ضعیفی از آنچه در یک شریک می خواهید داشته باشید، نتیجه این است که تصورات غلط شما را به این سوق می دهد که نمایه دوست یابی آنلاین خود را به گونه ای تنظیم کنید که نوع اشتباهی را جذب کند. افرادی که شما را می شناسند و دوست دارند احتمالاً این اشتباه را مرتکب نمی شوند.
دوم، در عشق از آنچه خشک و زشت است دوری کنید. برای بیان جنبه های کیهانی زندگی، اغلب به هنر روی می آوریم، که به ما امکان می دهد فراتر از واژگان معمولی برویم و روح را درگیر کنیم. زیبایی مغز ما را به گونه ای تحریک می کند که به ما کمک می کند معنا پیدا کنیم. این ادعای بی پایه و اساس یک زیبایی شناس صرف نیست: در آزمایش های علمی که فعالیت عصبی را اندازه گیری می کنند، محققان دریافته اند که وقتی افراد آثار هنری زیبایی شناختی را بررسی می کنند، یک الگوی عصبی متمایز از اتصال بالا بین مناطق مختلف مغز را نشان می دهند که از ویژگی های انجام وظایف پیچیده شناختی و خلاقانه است.
پس جای تعجب نیست که افرادی که در طول تاریخ بهترین بیان را از عمق و زیبایی عشق داشته اند، نقاشان، آهنگسازان و شاعرانی مانند دانته هستند. در نظر بگیرید که این هنر انسانی رمانس در مقایسه با بی روحی سایبورگی یک الگوریتم دوست یابی یا زشتی افسرده کننده پورنوگرافی چگونه است.
در نهایت، از دانته الهام بگیرید و سعی کنید عشق رمانتیک را با الهی در هم آمیزید. اگر گرایش مذهبی دارید، ممکن است عشق زندگی خود را در میان جامعه ای در یک خانه عبادت یا مرکز مدیتیشن جستجو کنید. علاوه بر افزایش شانس یافتن کسی که در باورها و ارزش های شما سهیم باشد، چنین محیط هایی یک اکوسیستم ایده آل را فراهم می کنند که مغزهای تمپورولیمبیک شما را برای وجد عشق، چه الهی و چه رمانتیک، آماده می کند.
چه عاشقانی جوان باشید و چه شریک زندگی، یک سفر معنوی با هم ممکن است همان چیزی باشد که هر دوی شما به دنبال آن هستید. سال‌هاست که من و همسرم سالگرد ازدواجمان را با یک زیارت مذهبی در نقاط مختلف جهان جشن می‌گیریم. در این مواقع، من عمیقاً می‌توانم با اشتیاق برابر دانته به بئاتریس و خدا ارتباط برقرار کنم.
در حالی که لذت ابدی که کامل بود بر چهره زیبای بئاتریس می درخشید و نظر دوم از چهره زیبایش روح شاد من را خشنود می کرد؛ با پرتوئی مرا مغلوب می ساخت از لبخند نرمش، سخن می گفت: «روی بگردان و گوش کن. این چشمان تنها بهشت تو نیستند.»