در سراسر جهان، عشق با واقعیت روبرو می‌شود

اگر اخیراً در نتفلیکس گشتی زده باشید، احتمالاً متوجه گسترش برنامه‌های تلویزیونی واقعیت‌محور شده‌اید که وعده می‌دهند به افراد مجرد کمک می‌کنند تا همسر ایده‌آل خود را ملاقات کنند—یا حداقل سرگرمی‌ای در این فرایند ارائه دهند.

در چند سال اخیر، این ژانر که زمانی به وضعیت لذت گناه‌آلود تنزل یافته بود، به جریان اصلی تبدیل شده است. بسیاری از فرنچایزهای اولیه موفق، مانند برنامه آمریکایی The Bachelor یا برنامه بزرگ بریتانیایی Love Island، اسپین‌آف‌ها و تقلیدهایی را در سرتاسر جهان ایجاد کرده‌اند. این یک سرگرمی سطح بالا نیست: برنامه‌های دوستیابی—چه در سنت پترزبورگ، روسیه، یا سنت پیت بیچ، فلوریدا—به‌طور مشهوری آبکی، مصنوعی و ظاهراً بیشتر به هم زدن اوضاع اهمیت می‌دهند تا اینکه به شرکت‌کنندگان کمک کنند واقعاً عشق را پیدا کنند.

اما این برنامه‌ها دیدگاهی جالب به نگرش‌های مختلف جهانی نسبت به جنسیت، خانواده و عاشقانه‌ها ارائه می‌دهند. این مسائل به یک اولویت سیاسی و ژئوپلیتیکی تبدیل شده‌اند، به‌ویژه اینکه برخی از رهبران با چالش‌های جمعیتی شدیدی مواجه هستند. دولت ژاپن که برای افزایش نرخ تولد ناامید شده است، برنامه دوستیابی خود را راه‌اندازی کرده است. مقامات چینی رویدادهای دوستیابی کور و عروسی‌های دسته جمعی را سازماندهی کرده‌اند. در همین حال، روسیه از مردم در مناطق خاصی می‌خواهد که از برنامه‌های دوستیابی دوری کنند، که زنان اوکراینی از آن‌ها برای فریب سربازان برای افشای اطلاعات میدان نبرد استفاده کرده‌اند.

فارن پالیسی در روحیه ژئوپلیتیک و روز ولنتاین، برخی از روشنگرانه‌ترین برنامه‌های بین‌المللی دوستیابی واقعیت‌محور جهان را گردآوری کرده است. آن‌ها در کنار هم، تصویری ناامیدکننده از وضعیت جهانی عاشقانه‌ها و میزان تمایل مردم برای یافتن آن ترسیم می‌کنند. اما آن‌ها همچنین چیزی امیدوارکننده ارائه می‌دهند. عشق بر همه چیز غلبه می‌کند، درست است؟

Jewish Matchmaking (همسریابی یهودی)

در نتفلیکس موجود است

از موانع خود عبور کنید؛ زیر چوپاه بروید. گفتن این آسان‌تر از انجام آن است. وارد Jewish Matchmaking شوید، که در آن یک ینته واقعی، آلیزا بن شالوم، به افراد مجرد امیدوار در ایالات متحده و اسرائیل کمک می‌کند تا عشق واقعی را پیدا کنند.

همسریابی، یا شیدوخیم، یک عمل یهودی قرن‌هاست که هم در دکترین مذهبی و هم در بیان فرهنگی رواج دارد. اما، همانطور که بن شالوم به بینندگان یادآوری می‌کند، بیش از 15 میلیون یهودی در جهان وجود دارد—و بیش از 15 میلیون راه مختلف برای یهودی بودن. مشتریان او با درهم آمیختگی فرهنگ‌های اشکنازی و سفاردی، و همچنین سطوح مختلف ارادت—خواه اصلاح‌طلب، ارتدوکس، یا به قول او، "فلکسیدوکس"—دست و پنجه نرم می‌کنند.

Jewish Matchmaking تقریباً پنج ماه قبل از شروع جنگ اسرائیل و حماس به نمایش درآمد. نقش اسرائیل در یک زمینه صهیونیستی به طور مفصل مورد بحث قرار نمی‌گیرد. برای چندین نفر از شرکت‌کنندگان، انجام علیا (مهاجرت به اسرائیل و شهروند اسرائیلی شدن) یکی از اصول اصلی هویت آن‌ها است، و آن‌ها به دنبال ایده‌آل‌های مشابه در یک شریک بالقوه هستند. اما به نظر می‌رسد بسیاری از عاشقان ناامید این برنامه بیشتر به یافتن عشق اهمیت می‌دهند تا به سیاست.

این برنامه همچنین از گفتگوهای مترقی در مورد جنسیت و تمایلات جنسی دوری می‌کند. با این حال، آنچه به طور مرتب مورد بحث قرار می‌گیرد، فشاری است که بر زنان در ازدواج وارد می‌شود. تقریباً هر زنی در Jewish Matchmaking، صرف نظر از پیشینه اش، در مورد مسئولیت‌های اجتماعی درک شده خود—یعنی داشتن و تربیت فرزند—ابراز نگرانی می‌کند.

البته، هر برنامه دوستیابی واقعیت‌محور بدون درام نفیس امیال کم عمق‌تر زندگی، کوتاهی می‌کرد. چه رفتار "پسرهای فاک تل آویوی"، یا وظیفه غیرممکن تحت تاثیر قرار دادن مادر قضاوت‌گر یک شریک، Jewish Matchmaking نشان می‌دهد که با وجود تمام تفاوت‌های دیاسپورا، برخی چیزها صرفاً جهانی هستند.

—الکساندرا شارپ، نویسنده خبرنامه

The Bachelor (لیسانسه)

در STB اوکراین موجود است

در آخرین فصل از فرنچایز طولانی مدت دوستیابی واقعیت‌محور ایالات متحده در اوکراین، اولکساندر بودکو 28 ساله به دنبال عشق در زمان جنگ است. بودکو، یک جانباز نظامی و قطع عضو دوبل، زندگی‌اش به‌طور غیرقابل برگشتی تحت تأثیر جنگ روسیه در اوکراین قرار گرفته است.

در این برنامه، بودکو به طور همزمان با 20 زن مجرد قرار ملاقات می‌گذارد، که هر هفته حذف می‌شوند تا اینکه یک نفر خاص در فینال فصل حلقه نامزدی دریافت کند. جنگ یک موضوع همیشگی گفتگو و یک واقعیت همیشگی برای شرکت کنندگان اوکراینی است—و برای تهیه کنندگان، زیرا خاموشی‌های چرخشی و موشک‌های روسی تولید برنامه را در هر مرحله تهدید می‌کرد.

شرکت کنندگان برای به دست آوردن قلب بودکو شامل یک بیوه جنگی، یک جراح که جانبازان زخمی را عمل کرده است، و یک مترجم که به صورت داوطلبانه در خطوط مقدم خدمت می‌کند، هستند. دیگران از انواع تلویزیونی واقعیت‌محور قابل پیش‌بینی‌تر هستند، از جمله یک دی‌جی، یک اینفلوئنسر و یک یوتیوبر. برخی از زنان در اوکراین زندگی و کار می‌کنند، در حالی که برخی دیگر در خارج از کشور زندگی می‌کنند و این سوال را مطرح می‌کنند که آیا می‌خواهند به کشور جنگ زده خود بازگردند یا خیر.

برای زنان جوان اوکراینی، صحنه دوستیابی محدود است زیرا مردان جوان به خطوط مقدم اعزام شده‌اند، در جنگ کشته شده‌اند یا به طور کلی از کشور گریخته‌اند—مشکلی که به بحران جمعیتی اوکراین دامن می‌زند. در این فصل، تقریباً 1500 زن برای فرصتی برای قرار ملاقات با بودکو درخواست دادند.

اگرچه جنگ بر این برنامه سایه افکنده است، آرامش، جذابیت و تاب‌آوری بودکو در مواجهه با خسارات عظیم، چراغ امیدی برای میلیون‌ها اوکراینی بوده است که برای تماشای آشکار شدن سفر عاشقانه او به تماشا نشسته‌اند.

—رایلی مان، سردبیر رسانه‌های اجتماعی

Love Is Blind: Germany (عشق کور است: آلمان)

در نتفلیکس موجود است

برنامه‌های دوستیابی واقعیت‌محور برای دراماتیک بودن نیازی به سمی بودن ندارند—حداقل نه به گفته Love Is Blind: Germany.

همانطور که در دیگر اسپین‌آف‌های این برنامه وجود دارد، شرکت‌کنندگان دگرجنس‌گرای مرد و زن قبل از تصمیم‌گیری برای جهش و نامزدی، بدون دیدن یکدیگر قرار ملاقات می‌گذارند. تنها در این صورت است که می‌توانند شریک خود را شخصاً ببینند، که منجر به برخی از افشاگری‌های ناخوشایند می‌شود. پس از گذراندن تعطیلات با هم، شرکت‌کنندگان به دوسلدورف باز می‌گردند و چند هفته قبل از عروسی‌های قریب‌الوقوع خود با هم زندگی می‌کنند، جایی که باید تصمیم بگیرند که آیا "قبول می‌کنم" را بگویند یا خیر.

در مقایسه با همتای آمریکایی خود، Love Is Blind: Germany فاقد اشک و هیستری است. آلمانی‌ها به عنوان ارتباط دهندگان مستقیم شناخته می‌شوند، و دوستیابی نیز تفاوتی ندارد. از "غلاف‌های دوستیابی" گرفته تا اتاق خواب‌هایشان، شرکت‌کنندگان نیازها و ترجیحات جنسی خود را به صراحت اما با احترام مورد بحث قرار دادند تا مطمئن شوند که در یک صفحه هستند. هنگامی که به نظر می‌رسید برخی از شرکت‌کنندگان دو نفر را با هم قرار می‌دهند—که یک نه بزرگ در دوستیابی در آلمان است—دیگران آن‌ها را سرزنش کردند. در بیشتر موارد، حتی جدایی‌ها نیز به طرز چشمگیری بالغانه بود. مجبور شدم برای تأیید اینکه در حال تماشای یک برنامه واقعیت‌محور هستم، کنترل از راه دور خود را لمس کنم. خیانت کجا بود؟

متأسفانه برای مخاطبان جهانی، برخی از ظایف‌های گفتمانی این برنامه بهتر است توسط کسانی که به زبان آلمانی صحبت می‌کنند، لذت برده شود، که کلمات مرکب تصویری زیادی دارد که هنگام ترجمه همان وزن را ندارند. یکی از این کلمات Gefühlschaos است، که اغلب برای توصیف حالات روانی شرکت‌کنندگان استفاده می‌شود. Gefühlschaos که تقریباً به معنای "آشفتگی عاطفی" است، چیزی بود که باید به آن اعتراف کرد اما بر آن غلبه کرد. در شراکت، اشاره‌ای به Gefühlschaos به هر فرد فضایی برای رفع فشار قبل از تصمیم‌گیری مهم می‌داد.

این باعث شد من فکر کنم: شاید دلیل اینکه شرکت‌کنندگان آمریکایی Love Is Blind نمی‌توانند عادات سمی دوستیابی خود را ترک کنند این است که آن‌ها به سادگی زبانی برای انجام این کار ندارند.

—آلیسون میکم، سردبیر همکار

Indian Matchmaking (همسریابی هندی)

در نتفلیکس موجود است

با نگاهی به داده‌ها به تنهایی، به نظر می‌رسد که شانس با هندی‌هایی است که به دنبال عشق هستند. هند جمعیتی بیش از 1.4 میلیارد نفر دارد، یکی از بزرگترین گروه‌های دیاسپورا در جهان، و همچنین یک مجموعه صنعتی عروسی چند میلیارد دلاری در اختیار دارد. مطمئناً دلیلی برای خوش‌بینی وجود دارد.

با این حال، در سریال پرطرفدار نتفلیکس Indian Matchmaking، سیما تاپاریا، همسریاب مستقر در بمبئی، نشان می‌دهد که یافتن یک همسر کامل اصلاً آسان نیست. این برنامه بینندگان را فراتر از زرق و برق عروسی‌های هندی می‌برد و نگاهی اجمالی به پشت صحنه عمل همسریابی با قدمت قرن‌ها ارائه می‌دهد.

تاپاریا، که با محبت از او به عنوان "سیما عمه" یاد می‌شود، با مشتریان و خانواده‌های آن‌ها ملاقات می‌کند تا معیارهای آن‌ها را برای یک همسر ایده‌آل درک کند. او زوج‌ها را تشویق می‌کند تا به جای اینکه در سنت دیرینه انتظار برای همتراز شدن ستارگان (به معنای واقعی کلمه) شرکت کنند، فعالانه در روند انتخاب همسر خود شرکت کنند. اگرچه این تمرین به شرکت‌کنندگان زن این برنامه اجازه می‌دهد تا با اطمینان خواسته‌های خود را بیان کنند—انحرافی از روایت زن‌ستیزانه‌ای که ازدواج‌های ترتیب داده شده را احاطه کرده است—اغلب از زبانی استفاده می‌کند که هنجارهای کاستی و جنسیتی را تقویت می‌کند.

با این وجود، Indian Matchmaking در بهترین حالت، سنت را با دوستیابی مدرن بدون رقیقکردن ظرافت‌های فرهنگی برای راضی کردن مخاطبان جهانی، در هم می‌آمیزد و به غیر-دسی‌ها اجازه می‌دهد تا تجربه کنند که چقدر می‌تواند حمایت‌کننده (یا خفه‌کننده) باشد که معاشقه را با پویایی خانوادگی ترکیب کنید.

—آنوشا راتهی، همکار تحریریه

Let’s Get Married (بیایید ازدواج کنیم)

در کانال یک روسیه موجود است

از سال 2008، برنامه Let’s Get Married روسیه به مجردها کمک می‌کند تا عشق را در کانال یک، بزرگترین شبکه تلویزیونی دولتی این کشور، پیدا کنند. فرضیه این برنامه ساده است: یک مرد یا زن مجرد به سه خواستگار بالقوه معرفی می‌شود، که سپس توسط سه مجری برنامه بررسی می‌شوند: یک همسریاب، یک روانشناس و یک ستاره شناس.

استدلال می‌شود که ستاره شناس مهمترین مجری است، زیرا او سازگاری هر شرکت کننده را بر اساس علائم زودیاک آن‌ها تعیین می‌کند. روانشناس توصیه‌هایی در مورد چگونگی ایجاد یک رابطه سالم ارائه می‌دهد، در حالی که همسریاب نکات عملی در مورد چگونگی جذب یک شریک ارائه می‌دهد. مجریان با هم، رویکردی جامع برای همسریابی ارائه می‌دهند که هم سرگرم کننده و هم آموزنده است.

Let’s Get Married یکی از محبوب‌ترین برنامه‌های تلویزیونی روسیه است و به کمک به هزاران نفر برای یافتن عشق اعتبار داده شده است. اما این برنامه همچنین بازتابی از ارزش‌های محافظه‌کارانه روسیه است. مجریان اغلب بر اهمیت نقش‌های جنسیتی سنتی و ارزش‌های خانوادگی تأکید می‌کنند و از روندهای دوستیابی غربی، مانند دوستیابی آنلاین و فرهنگ رابطه جنسی گذرا، انتقاد می‌کنند.

در سال‌های اخیر، Let’s Get Married از سوی برخی از منتقدان مورد انتقاد قرار گرفته است که این برنامه را به ترویج تبعیض جنسیتی و همجنس‌گراهراسی متهم می‌کنند. با این حال، این برنامه همچنان در بین بینندگان روسی محبوب است، که از ارزش‌های سنتی آن و تمرکز آن بر کمک به مردم برای یافتن عشق پایدار قدردانی می‌کنند.

—بنجامین ریملند، سردبیر دستیار

First Dates (قرارهای اول)

در SABC 3 آفریقای جنوبی موجود است

در نسخه آفریقای جنوبی First Dates، افراد مجرد در یک قرار ملاقات کور در یک رستوران در ژوهانسبورگ قرار می‌گیرند. دوربین‌ها هر لحظه ناخوشایند، نگاه‌های هوس‌آلود و جوک‌های منزجرکننده را در حالی که ملاقات‌کنندگان در حین صرف غذا یکدیگر را می‌شناسند، ثبت می‌کنند.

آنچه First Dates South Africa را از سایر برنامه‌های دوستیابی متمایز می‌کند، بازیگران متنوع آن است. این برنامه شامل افراد در هر سنی، نژادی و گرایش جنسی است که منعکس کننده چشم انداز پیچیده اجتماعی کشور است. ملاقات‌کنندگان اغلب به طور طراوت‌بخشی در مورد امیدها، ترس‌ها و انتظارات خود در مورد عشق و روابط صادق هستند.

این برنامه همچنین نگاهی اجمالی به فرهنگ منحصر به فرد دوستیابی آفریقای جنوبی ارائه می‌دهد. بسیاری از ملاقات‌کنندگان در مورد چالش‌های دوستیابی در کشوری بحث می‌کنند که در آن ارزش‌های سنتی اغلب با نگرش‌های مدرن در تضاد است. آن‌ها همچنین با مسائلی مانند نژاد، طبقه و نابرابری جنسیتی دست و پنجه نرم می‌کنند، که می‌تواند یافتن عشق را دشوارتر کند.

علیرغم این چالش‌ها، First Dates South Africa در نهایت یک برنامه امیدوارکننده است. این به ما یادآوری می‌کند که حتی در دنیایی که اغلب احساس تفرقه می‌کند، عشق هنوز امکان‌پذیر است. و گاهی اوقات، تمام چیزی که لازم است یک قرار ملاقات اول است تا آن را پیدا کنید.

—نوسموت گباداموسی، سردبیر آفریقا

Are You the One? Nigeria (آیا تو همان یک نفر هستی؟ نیجریه)

در MTV Base West Africa موجود است

در Are You the One? Nigeria، 20 مجرد از طریق یک سری چالش‌ها قرار می‌گیرند تا همسر کامل خود را پیدا کنند. نکته اصلی؟ آن‌ها نمی‌دانند همسرشان کیست. شرکت کنندگان باید به شهود، شیمی و کمی شانس خود تکیه کنند تا "همسر کامل" خود را در بین گروه پیدا کنند.

آنچه Are You the One? Nigeria را منحصر به فرد می‌کند، تمرکز آن بر فرهنگ و ارزش‌های نیجریه است. همه شرکت کنندگان نیجریه‌ای هستند و این برنامه عناصری از موسیقی، مد و غذاهای نیجریه را در خود جای داده است. این برنامه همچنین به مسائلی مانند خانواده، مذهب و سنت می‌پردازد که برای بسیاری از نیجریه‌ای‌ها مهم هستند.

Are You the One? Nigeria یک برنامه سرگرم کننده و مفرح است که نگاهی اجمالی به زندگی و عشق‌های نیجریه‌ای‌های جوان ارائه می‌دهد. این همچنین یادآوری این است که یافتن عشق هرگز آسان نیست، اما همیشه ارزش تلاش را دارد.

—روث مک لین، رئیس دفتر لاگوس برای نیویورک تایمز

Love Island (جزیره عشق)

در StarzPlay امارات متحده عربی موجود است

Love Island به یک پدیده جهانی تبدیل شده است، با نسخه‌هایی از این برنامه که در کشورهای سراسر جهان پخش می‌شود. در امارات متحده عربی، Love Island UAE گروهی از مجردهای جوان را به یک ویلایمجلل گرد هم می‌آورد به امید یافتن عشق.

مانند سایر نسخه‌های Love Island، شرکت کنندگان در Love Island UAE باید برای جلوگیری از حذف شدن از برنامه، با هم جفت شوند. این زوج‌ها همچنین باید در چالش‌ها شرکت کنند و برای ماندن در ویلا، دل مردم را به دست آورند. در طول مسیر، آن‌ها باید درام، عاشقانه و دلشکستگی را که با زندگی در مجاورت نزدیک با گروهی از غریبه‌ها همراه است، هدایت کنند.

Love Island UAE نگاهی اجمالی به زندگی جوانان در امارات متحده عربی ارائه می‌دهد. این برنامه به مسائلی مانند دوستیابی، روابط و هویت در کشوری می‌پردازد که در حال تغییرات سریع اجتماعی و فرهنگی است. این همچنین یادآوری این است که عشق یک زبان جهانی است که از مرزها و فرهنگ‌ها فراتر می‌رود.

—افشین مولوی، عضو ارشد مؤسسه سیاست خارجی در دانشکده مطالعات بین‌المللی پیشرفته دانشگاه جانز هاپکینز

من هرگز بیشتر از زمانی که برنامه دوستیابی واقعیت‌محور ژاپنی Terrace House را تماشا کردم، احساس آمریکایی بودن نکرده بودم. فرضیه آن ساده است: سه مرد و سه زن با هم در یک خانه زندگی می‌کنند. آن‌ها شغل‌های روزانه خود را حفظ می‌کنند. گاهی اوقات به قرار ملاقات می‌روند و گاهی اوقات عشق را پیدا می‌کنند. وقتی یکی از همخانه‌ای‌ها نقل مکان می‌کند، شخص جدیدی جایگزین او می‌شود.

این برنامه تا حدی به این دلیل طرفداران زیادی دارد که بسیار ارگانیک به نظر می‌رسد. برخلاف برنامه‌های جنسی و رقابتی که بیشتر بازار برنامه دوستیابی واقعیت‌محور ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، هیچ چالشی، هیچ مشارکت اجباری و هیچ رای‌گیری وجود ندارد.

برای برخی از بینندگان، این تماشای آهسته، آرامش بخش است. برای من، عذاب آور است. شرکت کنندگان با احتیاط شدید مراحل مهم رابطه را طی می‌کنند. از نظر صمیمیت، یک هفته در دنیای Terrace House یک میلی ثانیه در Love Island USA است. دیدن یک قرار ملاقات واقعی ماه‌ها طول می‌کشد، چه رسد به یک بوسه. (و وقتی بوسه‌ای وجود داشته باشد، ناراحت کننده خواهد بود!)

در واقع، علاقه به روابط و جنسیت در بین جوانان ژاپنی امروزی رو به کاهش است، که به نرخ زاد و ولد پایین تاریخی دامن می‌زند. همانطور که روزنامه نگار کارینا پیسر در Foreign Policy در سال 2023 گزارش داد، این تحولات بخشی از یک داستان اقتصادی نگران کننده است که در آن ژاپنی‌های جوان به اندازه کافی برای برنامه ریزی بلند مدت درآمد ندارند، و روابط پایدار را دور از ذهن نشان می‌دهند.

اما این یک داستان جنسیتی نیز هست. ژاپن تقریباً در هر معیار، دارای برخی از شدیدترین عدم تعادل جنسیتی در بین اقتصادهای توسعه یافته است. فشار برای پیوستن به نیروی کار و مادر بودن، بسیاری از زنان را در یک دام دوگانه گرفتار می‌کند. در فصلی از Terrace House که من تماشا کردم، Boys & Girls in the City، زنان به طور مرتب در مورد فشاری که برای متعادل کردن عشق، شغل و مادری احساس می‌کنند، ابراز نگرانی می‌کردند.

حالا این باعث شد من احساس کنم درست در خانه هستم.

—مگان دوبوا، سردبیر دستیار