آقای بیست گفت اگر سلامت روانش اولویت بود، "به این اندازه موفق نمی‌شد"

آقای بیست در یک پادکست گفت که موفقیت عظیم او به معنای نادیده گرفتن سلامت روانش بوده است.

او در "حالت سخت" زندگی می‌کند، اما فشار کار مداوم و مشهور بودن هزینه‌هایی دارد.

متخصصان محل کار هشدار می‌دهند که نادیده گرفتن سلامت روان به خاطر موفقیت می‌تواند منجر به فرسودگی شغلی و تصمیمات بد شود.

بزرگ‌ترین یوتیوبر جهان به سلامت روان خود اولویت نمی‌دهد — و فکر می‌کند اگر این کار را می‌کرد به این اندازه موفق نمی‌شد.

جیمی دونالدسون، که 364 میلیون مشترک یوتیوب او را با نام آقای بیست می‌شناسند، روز پنج‌شنبه در پادکست "Diary Of A CEO" استیون بارتلت حضور یافت.

او گفت: "قطعاً زمان‌هایی بوده که گریه می‌کردم." "اما اگر سلامت روانم اولویت بود، به این اندازه موفق نمی‌شدم."

متخصصان محل کار و روانشناسان هشدار دادند که طرز فکر آقای بیست می‌تواند یک سراشیبی لغزنده باشد.

دونالدسون به بارتلت، کارآفرین و سرمایه‌گذار بریتانیایی که در هیئت داوران نسخه بریتانیایی "Shark Tank" با نام "Dragons' Den" حضور دارد، گفت هیچ‌کس ویدیوهایی شبیه او نمی‌سازد زیرا "هیچ‌کس نمی‌خواهد زندگی‌ای را که من زندگی می‌کنم یا در ذهن من باشد را تجربه کند. آن‌ها بدبخت خواهند بود."

دونالدسون گفت که در "حالت سخت" زندگی می‌کند، اما فشار کار مداوم و مشهور بودن تاثیر خود را می‌گذارد. او فاش کرد که بیش از 5000 پیام خوانده است که به او می‌گویند خودکشی کند.

دونالدسون گفت: "ما قرار نبود این نوع بازخورد را از اساساً هر کسی، در هر کجای دنیا، به طور مداوم، شبانه‌روز دریافت کنیم."

"این زندگی‌ای است که من انتخاب کردم. شما موفقیت می‌خواهید، می‌خواهید دنیا را تغییر دهید، می‌خواهید این کار را انجام دهید. و این بهایی است که باید بپردازید."

میزان شهرت آقای بیست برای همه مناسب نیست

از بیرون، به نظر می‌رسد دونالدسون برنده است. او یک نمایش اصلی در Prime Video دارد، "بازی‌های بیست"، بزرگ‌ترین سلبریتی آنلاین روی کره زمین است، و چندین کسب‌وکار موفق دارد.

با این حال، او همچنین با انتقاداتی در مورد حلقه نزدیکانش، نحوه اداره شرکت‌هایش و شرایط در صحنه فیلم‌برداری "بازی‌های بیست" مواجه شده است.

کارشناسان محل کار به Business Insider گفتند که نادیده گرفتن سلامت روان برای دستیابی به پیشرفت‌های شغلی می‌تواند منجر به فرسودگی شغلی و تصمیمات ضعیف شود.

استفانی بوچر، روان‌درمانگر ثبت‌شده که متخصص فرسودگی شغلی و تروما است، به BI گفت: "من می‌توانم تصور کنم که چرا یک تاجر موفق سلامت روان خود را کنار می‌گذارد تا به اهداف و موفقیت خود اولویت دهد."

او گفت که "فرهنگ تلاش" مزایایی دارد، اما نادیده گرفتن سلامت روان احتمالاً در درازمدت نتیجه معکوس خواهد داشت.

بوچر گفت: "آقای بیست ممکن است در حالی که سلامت روان خود را کنار گذاشته، به موفقیت دست یافته باشد، همانند بسیاری از افراد موفق." "با این حال، هزینه‌ها قابل توجه هستند."

سراشیبی لغزنده

هدر لمب، دکتر آموزش و متخصص رفاه در محیط کار، گفت که اظهارات دونالدسون در مورد سلامت روان "نگران‌کننده" است.

او گفت: "سلامت روان باید به عنوان یک مانع برای موفقیت بلندمدت در نظر گرفته شود." "در محل کار، فراموش کردن سلامت روان می‌تواند منجر به فرسودگی شغلی، کاهش خلاقیت، تصمیم‌گیری ضعیف و کاهش سلامت جسمی شود."

لمب گفت که در حالی که کنار گذاشتن سلامت روان ممکن است در کوتاه‌مدت کارساز باشد، اما عملکرد شما در نهایت شروع به آسیب دیدن می‌کند.

بریز آنابل، روانشناس بالینی و مربی شغلی، به BI گفت که این یک باور رایج و نادرست است که موفقیت و رفاه روانی انتخاب‌های دوتایی هستند.

"در حالی که گاهی اوقات مصالحه‌های کوتاه‌مدت برای اهداف بزرگ ضروری است، این ایده که سلامت روان باید برای موفقیت بالا فدا شود، هم گمراه‌کننده و هم در نهایت خودشکوفایی است."

آنابل گفت که موفقیت یک اصطلاح نسبی است و بسیاری به پول، نفوذ و عناوین دست می‌یابند در حالی که رفاه خود را فدا می‌کنند.

او گفت: "اما این بدون هزینه نیست." "سلامت روان فقط در مورد ثبات عاطفی نیست. این به طور مستقیم بر عملکرد شناختی، تصمیم‌گیری، خلاقیت و روابط تأثیر می‌گذارد - که همه آن‌ها برای موفقیت پایدار ضروری هستند."

آنابل افزود، اغلب هزینه‌ها تا زمانی که خیلی دیر نشده است، شناخته نمی‌شوند، "تا زمانی که آن‌ها قبلاً فرسوده شده‌اند یا به گذشته نگاه می‌کنند و این سوال را می‌پرسند که آیا شغلی که ساخته‌اند ارزش فداکاری‌هایی را که کرده‌اند داشته است یا خیر."

ذهن مانند یک "کش لاستیکی" است

جس جیمز، پرستار روانپزشکی سابق که به روانشناس رفتاری و مربی رهبری تبدیل شده است، به BI گفت که او سخنان دونالدسون را متفاوت تفسیر کرده است. نادیده گرفتن رفاه روانی می‌تواند خطرناک باشد، اما او احساس می‌کرد که نحوه برخورد و سازگاری افراد با موقعیت‌ها مهم‌تر است.

او گفت: "این کمی شبیه یک کش لاستیکی است - هر چه بیشتر آن را بکشید، کمتر به شکل قبلی خود باز می‌گردد." "این‌طوری ذهن کار می‌کند. هر چه بیشتر آن را بکشید، کمتر به حالت اولیه خود باز می‌گردد."

جیمز گفت که مشکلات زمانی رخ می‌دهند که افراد نیازهای اساسی خود مانند استراحت و سوخت‌گیری را نادیده بگیرند.

جیمز افزود، دونالدسون ممکن است به گذشته نگاه کند و آرزو کند که با خودش مهربان‌تر بوده، زمان بیشتری را برای خود اختصاص داده یا آنقدر بر سرگرم کردن دیگران بیش از نیازهای خودش تمرکز نکرده است.

"او ممکن است در آینده تمام این کارها را انجام دهد، اما سپس آن را با دستاوردهایی که به دست آورده است جبران می‌کند. بنابراین، همیشه منطقی در پشت این وجود خواهد داشت که چرا او این کار را انجام داده است."