باستانشناسان مقبره یک فرعون مصر باستان را کشف کردهاند، این اولین کشف از این نوع پس از کشف آرامگاه توت عنخ آمون در سال ۱۹۲۲ است. مقامات مصری این هفته اعلام کردند.
بر اساس بیانیه روز سهشنبه وزارت گردشگری و آثار باستانی مصر، کتیبهها نشان میدهد که این مقبره محل دفن پادشاه تحوتمس دوم بوده است که اعتقاد بر این است که حدود ۳۵۰۰ سال پیش به مدت حدود نیم دهه حکومت کرده است. یافتههای اولیه نشان میدهد که مومیایی او، که قبلاً کشف شده بود، به همراه برخی از محتویات مقبره پس از جاری شدن سیل اندکی پس از مرگش منتقل شده است.
تحوتمس دوم شاید بیشتر به خاطر رویدادهایی شناخته شود که با مرگ او در حدود سن ۳۰ سالگی آغاز شد. حتشپسوت، همسر و خواهر ناتنی او، پس از او حکومت کرد - ابتدا به عنوان نایب السلطنه و سپس به عنوان یکی از معدود فرعونهای زن، دوران سلطنت او با ساخت و ساز پرکار و همچنین پیشرفت هنری، معماری و اقتصادی مشخص شد.
محمد اسماعیل خالد، دبیرکل شورای عالی آثار باستانی مصر، به رسانههای دولتی مصر گفت که این یافته یکی از مهمترین یافتهها در دهههای اخیر است. این پروژه توسط این شورا و بنیاد تحقیقات پادشاهی جدید به رهبری پیرس لیترلند، باستان شناس بریتانیایی، انجام شد.
خالد گفت: «این اولین بار است که مبلمان تدفینی متعلق به تحوتمس دوم کشف میشود، زیرا چنین اقلامی در موزههای سراسر جهان وجود ندارد.»
سایر اقلام و قطعات بازیابی شده شامل کوزههای مرمرین حاوی نامهای تحوتمس دوم و حتشپسوت و گچ تزئین شده با طرحهای پیچیده مانند کتیبههای آبی، نقوش ستاره زرد و عناصری از کتاب ام دوات، یک متن تدفینی است که هدف آن خدمت به دفنشدگان به عنوان راهنمای زندگی پس از مرگ است. وزارتخانه اعلام کرد.
ورودی مقبره در سال ۲۰۲۲ در کوههای غرب شهر لوکسور - که بر روی شهر باستانی تبس ساخته شده است - در مکانی در حدود ۱.۵ مایلی دره پادشاهان کشف شد، اما هدف و اهمیت آن تنها از طریق بررسیهای بعدی آشکار شد.
بسیاری از مقبرههای فراعنه در مصر توسط محققان غربی بین اواخر دهه ۱۷۰۰ و اوایل دهه ۱۹۰۰ کشف شد که شامل دورههای اشغال استعماری فرانسه و انگلیس بود.
مقبرههای بیشتر فراعنه که در طول پادشاهی جدید حکومت میکردند - دورهای که شامل سلطنت تحوتمس دوم بود - در قرن نوزدهم، عمدتاً در دره پادشاهان یافت شد. مقبرههای این دوره شامل محل دفن پر از گنج توت عنخ آمون است که به عنوان بهترین محل نگهداری شده از مکانهای باستانی مشهور است. برخلاف پیشینیان خود در پادشاهی قدیم و میانه که اهرام را به عنوان بناهای یادبود تدفینی میساختند، حاکمان پادشاهی جدید مقبرههای خلوتتری را ترجیح میدادند.