مارک زاکربرگ با اعلام اینکه انتخاب دونالد ترامپ "نقطه عطف فرهنگی" را رقم زد، ماه گذشته با عجله شرکت خود را سازماندهی مجدد کرد. پس از لغو بررسی حقایق و قول انتقال کارکنان از کالیفرنیا به تگزاس، رئیس متا یک زنجیر طلایی به گردن انداخت و به پادکست جو روگان رفت تا در مورد عشق خود به هنرهای رزمی صحبت کند. متا تنها شرکت سیلیکون ولی نیست که دستخوش تغییراتی سازگار با MAGA شده است. ایلان ماسک، که می گوید آقای ترامپ را "به همان اندازه که یک مرد می تواند مرد دیگری را دوست داشته باشد" دوست دارد، توییتر لیبرال را به X راستگرا تغییر داده است. TikTok، که کاربران آن بیشتر جوان و دموکرات هستند، از آقای ترامپ برای به تعویق انداختن ممنوعیت امنیت ملی خود تشکر کرد و مدیرعامل خود را به مراسم تحلیف او فرستاد. تقریباً همه روسای بزرگ فناوری در آنجا حضور داشتند. چندین نفر کمک مالی شخصی به جشن ها کردند.
با این حال، اگر آمریکا از یک نقطه عطف فرهنگی عبور کرده است، به نظر می رسد کسی به هالیوود، موتور اصلی فرهنگ کشور، چیزی نگفته است. در 2 مارس، صنعت فیلم آمریکا جوایز سالانه اسکار خود را برگزار خواهد کرد که در آن باشکوه ترین و بیدارترین فهرست سال ها به نمایش گذاشته می شود. در صدر نامزدها "Emilia Pérez" قرار دارد، یک موزیکال دو زبانه درباره یک رئیس کارتل تراجنسیتی مکزیکی. "من هنوز اینجا هستم"، مطالعه برزیلی درباره اقتدارگرایی که اعتراضات راست افراطی را به خود جلب کرد، یکی دیگر از نامزدهای بهترین فیلم است. یکی از نامزدهای بهترین بازیگر زن مرد به دنیا آمده است. یک رقیب برای بهترین بازیگر مرد نقش آقای ترامپ را در "شاگرد"، یک فیلم زندگینامه ای بسیار نامطلوب، بازی می کند. به نظر می رسد اسکار چیزی از یک جهان موازی است که در آن کامالا هریس در ماه نوامبر با پیروزی به خانه بازگشت.
چرا غول های رسانه های جدید سیلیکون ولی و استودیوهای قدیمی لس آنجلس از چنین فیلمنامه های متفاوتی می خوانند؟ تینسل تاون و تک لند هر دو به دموکرات ها متمایل هستند. هر دو از جوانان و مهاجرت نیرو می گیرند. هر دو اکنون در تجارت استریمینگ با هم رقابت می کنند. اما اخیراً از هم دور شده اند. رگه های آزادی خواهی خفته سیلیکون ولی در دوران ریاست جمهوری جو بایدن با هجوم مقررات بیدار شد و بیشتر توسط دولت فوق لیبرال و فوق ناکارآمد شهر سانفرانسیسکو تحریک شد. در همین حال، هالیوود به سمت چپ متمایل شده است. جنبش‌های #OscarsSoWhite و #MeToo ناکامی‌های آن را در نژاد و جنسیت آشکار کرد و آن را مجبور به پذیرش تنوع کرد. دوران سخت در تجارت تلویزیون کارگران زیر خط را فقیر کرده و خواستار حمایت اجتماعی بهتر شده است.
نیروی کار هالیوود نیز سازمان یافته تر است. در حالی که اتحادیه ها به سختی در سیلیکون ولی تحمل می شوند، فیلم ها یک فروشگاه بسته هستند که در آن همه، از بازیگر نقش اول زن گرفته تا آرایشگر او، کارت اتحادیه دارند. کارگران قدرت واقعی دارند: تولید فیلم پس از اعتصاب نویسندگان و بازیگران برای بیشتر سال 2023 متوقف شد. بنابراین استودیوهایی که مواضع سازگار با MAGA را اتخاذ می کنند، خطر ناآرامی را به جان می خرند. کارکنان دیزنی در سال 2022 پس از اینکه این شرکت از مخالفت با ممنوعیت فلوریدا مبنی بر بحث در مورد گرایش جنسی یا هویت جنسیتی با کودکان خردسال در مدارس خودداری کرد، از کار خود دست کشیدند. نتفلیکس پس از پخش یک کمدی با شوخی هایی درباره افراد تراجنسیتی مورد اعتراض کارگران قرار گرفت. برخی در متا ممکن است از حال و هوای جدید ترامپی شرکت غر بزنند، اما مقاومت آنها فراتر از بازگرداندن مخفیانه محصولات بهداشتی به توالت های مردانه نرفته است. جنگجویان عدالت اجتماعی از مدت ها قبل از تغییر چهره این شرکت از کار در فیس بوک خودداری کرده اند - و کارمندانی که تردید دارند، معمولاً وقتی روز پرداخت فرا می رسد، احساس بهتری دارند.
برخی از مدیران هالیوود نیز می گویند که انگیزه کمی برای کنار آمدن با آقای ترامپ وجود دارد. در سیلیکون ولی، دستور کار سیاسی لبریز است: هوش مصنوعی، ضد انحصار، ارزهای دیجیتال و مسابقه فناوری با چین از جمله مسائلی هستند که دولت می تواند یک صنعت را بسازد یا نابود کند. در مقابل، تعداد لطف هایی که آقای ترامپ می تواند به تجارت فیلم بکند محدود است. یکی از بزرگان تینسل تاون اعتراف می کند: از اختلال ناشی از استریمینگ گرفته تا فرار تولید به خارج از کشور، "مشکلات هالیوود ساخته دست خودشان است."
با این حال، استودیوها نمی توانند معتاد به تلویزیون را در کاخ سفید نادیده بگیرند. آقای ترامپ مجموعه ای از دادخواست های مشکوک را علیه رسانه های خبری به راه انداخته است. بسیاری ترجیح می دهند به جای دشمن تراشی با رئیس جمهور، هزینه آن را بپردازند. پلتفرم‌های اجتماعی سیلیکون ولی می‌توانند این اخاذی‌ها را به‌عنوان هزینه‌ای تاسف‌بار برای تجارت در آمریکای جدید نادیده بگیرند (متا در ژانویه 25 میلیون دلار به آقای ترامپ پرداخت تا او را در سال 2021 مسدود کند؛ گزارش شده است که X 10 میلیون دلار برای همین دلیل به او پرداخت خواهد کرد). اما برای رسانه‌های قدیمی، که با اعتبار خود برای دقت زندگی می‌کنند یا می‌میرند، چنین پرونده‌هایی زیان‌بار هستند. ABC News، متعلق به دیزنی، در ماه دسامبر عذرخواهی کرد و 15 میلیون دلار به آقای ترامپ پرداخت تا یک پرونده افترا را که بیشتر وکلا فکر می‌کردند قابل برد است، حل و فصل کند. پارامونت در حال بررسی حل و فصل ادعای حتی سست‌تری از سوی آقای ترامپ علیه CBS News است. عقب‌نشینی باعث خشم اتاق خبر می‌شود و برند CBS را نابود می‌کند. اما مبارزه ممکن است ادغام آتی پارامونت با Skydance Media را متوقف کند، که متحدان آقای ترامپ قدرت وتو کردن آن را دارند.
خروج، صحنه چپ. ورود، صحنه راست
تغییرات ساختاری در تجارت رسانه ای تهدید می کند که آن را در برابر هر کسی که در کاخ سفید است، انعطاف پذیرتر کند. شرکت‌های فناوری ناهار هالیوود را می‌خورند، زیرا مخاطبان جوان تلویزیون را به نفع محتوای تولید شده توسط کاربر رها می‌کنند. حتی تولید تلویزیون قدیمی نیز به طور فزاینده ای توسط سیلیکون ولی اداره می شود. آمازون دومین سرویس استریمینگ اشتراکی بزرگ آمریکا، Prime Video را دارد، که یک مستند جذاب درباره بانوی اول می سازد. پلتفرم استریمینگ اپل نیز به همان اندازه تمایلی به تکان دادن قایق ندارد و با یک کمدین ناخوشایند سیاسی، جان استوارت، خداحافظی می کند. اگر ادغام پارامونت پیش برود، آن هم متعلق به پول فناوری خواهد بود: خریدار احتمالی آن، دیوید الیسون، پسر لری میلیاردر اوراکل است (که توسط آقای ترامپ برای خرید TikTok معرفی شده است). هر چه بیشتر از رسانه ها فیلمنامه سیلیکون ولی را می خوانند.
هالیوود هنوز یک پلتفرم قدرتمند دارد. ستارگانی که اسکار می‌گیرند ممکن است الهام بگیرند تا نظرات خود را در مورد دولت جدید به اشتراک بگذارند. اما روی کمک کردن آن حساب نکنید. یکی از عوامل خسته با تأسف می‌گوید: «مردم از موعظه بازیگران خسته شده‌اند. کسی اهمیت نمی دهد."¦
این مقاله در بخش تجارت نسخه چاپی با عنوان "اسکارهای ضد ترامپ" منتشر شد.