یکی از آخرین کامیون‌های رباتی بالاخره آماده‌ی ورود به جاده است

چشم انداز خودروهای خودران پر از اجساد کسانی است که تلاش کردند و شکست خوردند. سال گذشته جنرال موتورز پروژه کروز را متوقف کرد. رقبای فورد و فولکس واگن سرمایه گذاری پرهزینه Argo AI خود را در سال 2022 لغو کردند و اوبر واحد فناوری خودران خود را در سال 2020 پس از یک حادثه مرگبار واگذار کرد. سپس شرکت های کوچکتری هستند که قبل از اینکه بسیاری حتی نام آنها را شنیده باشند، از بین رفتند: TuSimple، Embark، Ike و Starsky Robotics.

ویمو متعلق به آلفابت، قدیمی ترین و پر سرمایه ترین شرکت خودران، استثنای بزرگ در اینجا است، با ناوگان تاکسی های رباتی در ققنوس، سانفرانسیسکو و لس آنجلس، و برنامه هایی برای گسترش به آستین، آتلانتا و میامی. فوربس تخمین می زند که درآمد آن در سال گذشته از 100 میلیون دلار فراتر رفته و ممکن است در سال 2025 به طور قابل توجهی افزایش یابد.

سپس نوآوری آرورا وجود دارد. این شرکت که در سال 2017 توسط سه متخصص رانندگی خودکار از گوگل، تسلا و اوبر تأسیس شد، موفق شده زنده بماند و تنها سهام خودروی خودران عمومی باقی مانده در ایالات متحده است. اما بیش از سه سال پس از عرضه عمومی، هنوز درآمدی ثبت نکرده است. و مجبور شده است راه اندازی خدمات کامیون های بدون راننده خود را دو بار به تاخیر بیندازد. کریس اورمسون، بنیانگذار و مدیرعامل شرکت، می گوید که این اتفاق دیگر تکرار نخواهد شد و در بهار آرورا به مسیری مشابه موفقیت تجاری رقیب خود با پشتیبانی آلفابت، که زمانی که در داخل گوگل در حال پرورش بود، آن را رهبری می کرد، خواهد رفت.

اورمسون به فوربس گفت: "ما انتظار داشتیم که این یک مسئله به اندازه کافی سخت باشد که فقط تعداد انگشت شماری از افراد آن را حل کنند. ... و این اتفاق به همین شکل افتاد." به نظر می رسد ویمو آن را حل کرده و ما در آستانه راه اندازی در ماه آوریل هستیم."

این راه اندازی که قرار بود ابتدا در سال 2023 انجام شود، با یک کامیون نیمه تریلر که بارهایی را بین دالاس و هیوستون حمل می کند، آغاز می شود. بقیه نیز به دنبال آن خواهند آمد و آرورا امیدوار است تا پایان سال "ده ها" کامیون در جاده داشته باشد، برخی از آنها در مسیر دوم بین ال پاسو و فورت ورث تردد می کنند.

این یک شروع عمدتاً آهسته است. و حتی اگر همه چیز خوب پیش برود، سرمایه گذاران باید صبور باشند، احتمالاً برای سال ها، قبل از اینکه آرورا درآمد و سودی ایجاد کند که ارزش بازار 11.7 میلیارد دلاری آن را توجیه کند. آرورا با هیچ خطر فوری از مشکلات مالی (بیش از 1 میلیارد دلار دارد)، ایمنی یا مدیریت که باعث از بین رفتن برخی از رقبا شد، مواجه نیست. اما جدول زمانی برای اینکه چه زمانی و آیا وارد سودآوری می شود، مبهم باقی می ماند - با این فرض که همه چیز در آوریل به خوبی پیش می رود.

در همین حال، چالش های فنی و تجاری دلهره آور هستند: توسعه سیستم های محاسباتی که در پردازش فوری داده های بصری بهتر باشند، یافتن حسگرهای ارزان تر و قدرتمندتر برای تصاویر دقیق از شرایط جاده و خطرات، و در مورد حمل و نقل، ایجاد و مدیریت مجموعه ای از روابط با شرکت های باربری و کامیون سازی.

آلیسین مالک، که مدیریت Middle Third، یک شرکت مشاوره فناوری تحرک، که در تاسیس استارتاپ شاتل خودران May Mobility مشارکت داشته و بخشی از تیم GM Ventures بود که در سال 2016 کروز را تصاحب کرد، گفت: «حمل و نقل یک صنعت بزرگ جهانی است که تریلیون ها دلار ارزش دارد که هیجان انگیز است، اما به طور کلی حاشیه سود پایینی دارد. و شما باید مجموعه کاملی از روابط داشته باشید - که برای راه اندازی در حمل و نقل کار زیادی است، زیرا یک صنعت بسیار پراکنده است.»

سرمایه گذاران با خوش بینی محتاطانه به آرورا نگاه می کنند. اوایل این ماه، سهام بی رمق این شرکت، که بیشتر سال 2024 زیر 5 دلار معامله می شد، با 29 درصد افزایش به 8.39 دلار در خبر همکاری های فناوری با غول تراشه های هوش مصنوعی انویدیا و سازنده قطعات کامیون کانتیننتال رسید. با این حال، از آن زمان، بیشتر این سود از دست رفته است. آرورا در 17 ژانویه با 6.80 دلار بسته شد. (حتی با این قیمت، 146.3 میلیون سهمی که اورمسون در اختیار دارد، ارزش خالص او را حدود 1 میلیارد دلار تخمین می زند.)

آرورا و رقبای باقی مانده مانند کودیاک و واابی به یک دلیل ساده در حال توسعه کامیون های بزرگ با قابلیت هوش مصنوعی هستند: صنعت حمل و نقل حدود 1 تریلیون دلار درآمد سالانه ایجاد می کند و با کمبود راننده انسانی مواجه است. اگر آنها بتوانند با موفقیت این فناوری را تجاری کنند، تجارت کامیون های خودران می تواند تا اواسط دهه 2030 سالانه 600 میلیارد دلار ارزش داشته باشد، طبق مطالعه مک کینزی.

پنج یا شش سال پیش، کار با نیمه تریلرهای خودران در بزرگراه ها بسیار ساده تر از استقرار تاکسی های رباتی در شهرهای بزرگ به نظر می رسید. به این دلیل که بزرگراه ها ساده تر از خیابان های شهری هستند و موانع کمتری برای عبور دارند. اما بزرگراه ها سرعت های بالاتری را می طلبند و اندازه عظیم کامیون های 18 چرخ، که با کابین و تریلر بارگیری شده تا 80000 پوند وزن دارند، چالش های خاص خود را ایجاد می کند. وزش بادهای شدید، باران سیل آسا یا شرایط لغزنده و یخی را نیز اضافه کنید، احتمال وقوع حوادث وحشتناک افزایش می یابد. حتی تاکسی‌های رباتی هنوز نمی‌توانند با سرعت بزرگراه با خیال راحت حرکت کنند. خودروهای ویمو با سرعت کمتر از 45 مایل در ساعت رانندگی می‌کنند.

میسی کامینگز، استاد دانشگاه جورج میسون، متخصص هوش مصنوعی که به NHTSA در مورد خودروهای خودران مشاوره می داد، به فوربس گفت که او در این مورد که مشکل بزرگراه واقعاً حل شده است، تردید دارد. او گفت: «من هنوز ندیده ام که هیچ شرکت خودرانی - چه خودرو و چه کامیون - به طور قابل اعتماد در سرعت بزرگراه کار کند. "حتی ویمو برنامه کامیون های خودران خود را به طور بی سر و صدا متوقف کرد، اما هیچ کس واقعاً در مورد این موضوع صحبت نمی کند."

اورمسون، با دهه‌ها تجربه در زمینه AV، می‌گوید اطمینان از ایمنی یکی از دلایلی است که انتقال به عملیات کاملاً بدون راننده در بزرگراه‌ها بیشتر از حد انتظار طول کشیده است. تجهیز کامیون های آرورا به سیستم های دید قدرتمندی که برد بیشتری نسبت به تاکسی های رباتی دارند، بخشی از این امر است.

او گفت: "توانایی دیدن تا جایی که در جاده برای حمل و نقل نیاز دارید، فکر می کنم زمانی که در گوگل بودم، آن را درک نکردیم." "ما شروع به درک آن کردیم، اما نمی دانستیم چگونه آن را حل کنیم."

او فکر می کند که آرورا این کار را با Firstlight، فناوری لیدار لیزری اختصاصی خود انجام خواهد داد که نقشه های سه بعدی از شرایط دور جاده را برای تقویت داده های دوربین و رادار تولید می کند.

کامینگز گفت که سیستم های دید خودکار همچنان یک چالش پایدار هستند. "حرف آخر این است که سیستم های ادراک بسیار شکننده هستند و نمی توانند به راحتی توسط انسان های از راه دور تکمیل شوند. مگر اینکه یکی از شرکت ها به نوعی پیشرفت فناوری دست یابد، من نمی بینم که عملیات بزرگراه به این زودی ها رخ دهد."

در طول فاز آزمایشی فعلی خود، آرورا در حال حمل بار با شرکت‌هایی از جمله فدکس، اوبر فرایت، اشنایدر، ورنر و هیرشباخ است. هنگامی که سرویس بدون راننده خود را راه اندازی کند، انتظار دارد با اوبر فرایت، اشنایدر و هیرشباخ همکاری کند. تا سه ماهه دوم سال 2025، این شرکت امیدوار است که بالاخره گزارش درآمد از خدمات رباتیک را شروع کند. در حال حاضر مشتریان برای حمل بار در دوره های آموزشی با رانندگان ایمنی در فرمان پول پرداخت می کنند. اما آرورا هنوز آماده تعیین اهداف درآمدی یا تعیین زمانی برای سودآور شدن نیست.

در نامه سرمایه گذار این شرکت در ماه اکتبر گذشته، گزارش داد که از سپتامبر 2021 بیش از 8200 بار تجاری را حمل کرده و بیش از 2.2 میلیون مایل آزمایشی را در حین انجام این کار طی کرده است. در همان بیانیه آمده است که در "مسیر" سودآوری ناخالص تا پایان سال 2026 قرار دارد. اورمسون تنها متخصص فنی آرورا نیست. بنیانگذاران او عبارتند از استرلینگ اندرسون، مدیر ارشد محصول، که به ایجاد Autopilot تسلا کمک کرد، و درو باگنل، دانشمند ارشد، استاد دانشگاه کارنگی ملون که قبلاً بخشی از واحد فناوری خودران اوبر بود (که آرورا در سال 2020 آن را به دست آورد).

نزدیک شدن به راه اندازی محصول تجاری خود آسان یا ارزان نبوده است. پرونده های شرکت نشان می دهد که از سال 2020 تا سه ماهه سوم سال گذشته بیش از 2.4 میلیارد دلار در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری کرده است. در همان دوره، زیان های انباشته به 3.7 میلیارد دلار رسید.

اورمسون تنها متخصص فنی آرورا نیست. بنیانگذاران او عبارتند از استرلینگ اندرسون، مدیر ارشد محصول، که به ایجاد Autopilot تسلا کمک کرد، و درو باگنل، دانشمند ارشد، استاد دانشگاه کارنگی ملون که قبلاً بخشی از واحد فناوری خودران اوبر بود (که آرورا در سال 2020 آن را به دست آورد). نزدیک شدن به راه اندازی محصول تجاری خود آسان یا ارزان نبوده است. پرونده های شرکت نشان می دهد که از سال 2020 تا سه ماهه سوم سال گذشته بیش از 2.4 میلیارد دلار در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری کرده است. در همان دوره، زیان های انباشته به 3.7 میلیارد دلار رسید.

پرونده آرورا در این ماه نشان می دهد که ممکن است در مقطعی وجوه جدیدی را جمع آوری کند، اما اکنون این کار را انجام نمی دهد. این شرکت گزارش داد که در پایان سه ماهه سوم سال 2024، 263 میلیون دلار پول نقد و با سرمایه گذاری های کوتاه مدت خود، بیش از 1.2 میلیارد دلار دارایی کل دارد.

اورمسون گفت: "خبر خوب این است که ما پول نقد زیادی داریم. ما احساس می کنیم که در موقعیت بسیار قوی قرار داریم."

در همین حال، رقابت در فضای حمل و نقل رباتیک در حال داغ شدن است. Waabi کانادا نیز در حال کار برای آغاز عملیات تجاری خود است، همانطور که بات آتو، یک استارتاپ ایجاد شده توسط شیائودی هو، بنیانگذار TuSimple. کودیاک، به سرپرستی یک دانشمند علوم کامپیوتر سابق پروژه خودروی خودران گوگل، سال گذشته با نیمه تریلرهای بدون راننده حمل شن در خارج از جاده به میادین نفت و گاز در غرب تگزاس را آغاز کرد و بازار نسبتاً آسان تری را هدف قرار داد. گاتیک سیلیکون ولی، یکی دیگر از استارتاپ ها، در حال حاضر از مسیرهای حمل و نقل بزرگراهی اجتناب می کند و مواد غذایی، لوازم اداری و سایر کالاها را در کامیون های تجاری کوچکتر در خیابان های شهر و حومه حمل می کند.

انتقال به عملیات تجاری بیشتر از آنچه برنامه ریزی شده بود طول کشیده است، اما اورمسون فکر می کند که آرورا اولین شرکتی خواهد بود که این کار را در حمل و نقل انجام می دهد.

او گفت: "کاری که ما در شبیه‌سازی انجام داده‌ایم، رویکرد ما به هوش مصنوعی و نحوه قرار دادن حفاظ‌ها در اطراف آن و استفاده از برخی از مدرن‌ترین تکنیک‌ها برای فعال کردن آن برای کار، فکر می‌کنم در بیشتر موارد، ما شرط‌بندی‌های درستی انجام داده‌ایم. این کار سخت است و شما باید همه آنها را درست انجام دهید."