حسن نصرالله، رهبر کهنهکار گروه شبهنظامی حزبالله، روز یکشنبه در بیروت به خاک سپرده خواهد شد. این مراسم تقریباً پنج ماه پس از کشته شدن وی در حمله هوایی اسرائیل، پس از مراسمی با حضور دهها هزار نفر برگزار میشود.
هواداران، در حالی که تصاویر نصرالله را در دست داشتند و در پرچمهای زرد حزبالله پیچیده شده بودند، ورزشگاه ۵۵۰۰۰ نفری شهر ورزشی کمیل شمعون را پر کردند و جمعیت به بیرون سرایت کرد. این مراسم تشییع جنازه به عنوان نمایشی از قدرت برای جنبشی بود که در جنگ خود با اسرائیل ضربه خورده است.
بسیاری از حاضران در مراسم، هنگام عبور تابوتهای نصرالله و جانشین وی هاشم صفیالدین، که تنها یک هفته بر حزبالله حکومت کرد قبل از اینکه او نیز توسط اسرائیل ترور شود، اشک ریختند.
نصرالله ۶۴ ساله، به همراه دیگر چهرههای ارشد حزبالله در ۲۷ سپتامبر، زمانی که نیروی هوایی اسرائیل دهها بمب بر یکی از مقرهای فرماندهی این گروه در ضاحیه، حومه جنوبی پرجمعیت بیروت انداخت، کشته شد.
همزمان با ادامه این مراسم در بعدازظهر یکشنبه، یک تشکل مثلثی از جتهای اسرائیلی F15 و F35 در ارتفاع پایین بر فراز پایتخت پرواز کردند و باعث وحشت و خشم در میان حاضران شدند.
زنی که صورتش پوشیده از اشک بود، پسر جوانش را در آغوش گرفت و با ترس به بالا نگاه کرد.
استادیوم با فریادهای مقاومت منفجر شد، مجری اعلام کرد که صدای هواپیماها آنها را نمیترساند. او گفت: «غرش فریاد ما از همه صداهای شما بیشتر است.» و جمعیت را در شعاری رهبری کرد: «در خدمت تو هستیم، ای نصرالله. مرگ بر اسرائیل.»
قتل نصرالله ضربهای خیرهکننده تنها چند روز پس از آن بود که اسرائیل مبارزات خود علیه این گروه شبهنظامی تحت حمایت ایران را به یک جنگ تمام عیار تبدیل کرد، که رهبری ارشد آن را نابود و ذخایر تسلیحاتی آن را کاهش میدهد.
این قتل همچنین نشان داد که شبکههای اطلاعاتی اسرائیل تا چه حد در گروهی نفوذ کردهاند که انضباط داخلی آن همیشه مورد ستایش قرار گرفته است.
این جنگ زمانی آغاز شد که حزبالله در ۸ اکتبر ۲۰۲۳ «در همبستگی» با غزه، پس از حمله مرگبار ۷ اکتبر حماس، شروع به شلیک راکت به سمت اسرائیل کرد.
حداقل ۴۰۰۰ نفر در لبنان کشته شدند — که بسیاری از آنها به احتمال زیاد جنگجویان حزبالله بودند — زیرا موشکهای اسرائیلی بر مناطقی که این گروه از آن حمایت میکرد، بارید.
نصرالله در ۳۲ سال حضورش در راس قدرت، این گروه شبهنظامی شیعه را به نیروی برجسته در شبکه منطقهای نیابتی ایران، موسوم به محور مقاومت، تبدیل کرد.
تا زمان مرگش، او نه تنها در وطن خود، بلکه در سراسر جهان عرب و مسلمان، به دلیل دفاع از فلسطینیها و چالش با اسرائیل مورد احترام بود.
بسیاری از حامیان او هنوز با مرگ او دست و پنجه نرم میکنند.
علی ۲۱ ساله، یکی از عزادارانی که در این مراسم شرکت کرد، گفت: «برخی از ما که به اینجا آمدهایم، با این امید آمدهایم که [نصرالله] را زنده پیدا کنیم، که او بیاید و ذهن ما را آرام کند.» اما وقتی تابوت از کنار ما رد شد، فهمیدیم که تمام احساس امنیت را از دست دادهایم.»
علی افزود: «فهمیدیم که این کشور، این منطقه، به یک شخص خاص وابسته بود و ما او را از دست دادیم.» «هیچ چیز نمیتواند این احساس را توصیف کند. انگار پدرمان را از دست دادهایم. همه اینجا پدرشان را از دست دادهاند.»
هادی، نویسنده عراقی، گفت که با هیئتی متشکل از هفت نفر برای تشییع جنازه از بغداد پرواز کرده است. نصرالله فقط یک شهید برای لبنان، نه فقط برای شیعیان، بلکه برای همه اسلام است.
نبیه بری، متحد سرسخت حزبالله و رئیس مجلس، در این مراسم حضور داشت، در کنار عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران و محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس، و همچنین رهبران مذهبی، سیاسی و شبهنظامی از عراق، پاکستان و یمن.
هدف از این مراسم، نمایش قدرت پایدار حزبالله پس از ضربهای بود که از دست دشمن قسم خورده خود خورد.
نیروهای اسرائیلی با وجود توافق آتشبس امضا شده توسط هر دو کشور، که خواستار خروج کامل نیروهای اسرائیلی تا اواسط فوریه بود، در پنج موضع استراتژیک در تپههای جنوب لبنان باقی ماندهاند. نیروی هوایی آن نیز به حملات هوایی خود به مواضع حزبالله ادامه داده است، از جمله حمله به چندین هدف در صبح روز یکشنبه.
این گروه شبهنظامی پس از اینکه متحدش بشار اسد در ماه دسامبر گذشته در سوریه سرنگون شد، ضربه دیگری خورد و یک مسیر تدارکاتی حیاتی قطع شد.
جایگاه کاهش یافته این گروه در سیاست پس از جنگ لبنان نیز منعکس شده است. برای اولین بار از زمان پایان جنگ داخلی ۱۵ ساله این کشور در سال ۱۹۹۰، مانیفست کابینه شامل زبانی نبود که به تسلیحات مداوم حزبالله مشروعیت بخشد.
نه رئیس جمهور لبنان و نه نخست وزیر آن روز یکشنبه حضور نداشتند.
در تلاشی برای تقویت روحیه، سخنرانی پخش شده در صفحههای استادیوم از مکانی نامعلوم، نعیم قاسم، رهبر فعلی حزبالله، به جمعیت اطمینان داد که این گروه همچنان "قوی" است.
قاسم گفت: «ما تسلیم نخواهیم شد و ادامه کشتار و اشغال خود را در حالی که تماشا میکنیم، نمیپذیریم.»
با صحبتهای او، جمعیت شروع به کم شدن کرد.