«جهان باید برای دموکراسی امن شود. صلح آن باید بر پایه های آزمایش شده آزادی سیاسی بنا شود.» اینها سخنان رئیس جمهور وودرو ویلسون در آوریل 1917 در آستانه ورود آمریکا به جنگ جهانی اول بود.
بیش از یک قرن بعد، دونالد ترامپ ماموریت جهانی بسیار متفاوتی را آغاز کرده است. رئیس جمهور آمریکا در حال امن کردن جهان برای استبداد است.
ادعای ترامپ مبنی بر اینکه اوکراین مسئول حمله به خودش بود و ولودیمیر زلنسکی یک دیکتاتور است، لحظه ای روشنگر بود.
رئیس جمهور آمریکا با همسو کردن کامل خود با تبلیغات کرملین، نشان داد که آمریکای ترامپ کاملاً خوشحال است که روسیه در این جنگ پیروز شود و اوکراین را درهم بشکند.
دیپلمات‌های اروپایی و اوکراینی - که از مذاکرات آمریکا و روسیه کنار گذاشته شده‌اند - به آزمایش این موضوع ادامه خواهند داد که آیا امکان دارد آمریکا را وادار به حمایت از تضمین‌های امنیتی معتبر برای اوکراین کرد یا خیر. اما تنها علاقه باقی مانده ترامپ به اوکراین، طمع‌ورزانه به نظر می‌رسد - شاهد درخواست او مبنی بر اینکه این کشور بخش بزرگی از ثروت معدنی خود را به آمریکا تحویل دهد.
روس‌ها با درک اینکه پول یکی از معدود چیزهایی است که واقعاً به ترامپ انگیزه می‌دهد، با فهرستی طولانی از معاملات تجاری وسوسه‌انگیز وارد مذاکرات در عربستان سعودی شدند. انتظار داشته باشید که تحریم‌های آمریکا علیه روسیه به زودی لغو شوند.
هنوز هم در اروپا کسانی هستند که تلاش می‌کنند همه اینها را منطقی جلوه دهند. آنها بر اساس شواهد بسیار اندک، استدلال می‌کنند که ترامپ نمی‌خواهد روسیه در جنگ پیروز شود. دیگران ادعا می‌کنند که این همه بخشی از یک مانور زیرکانه آمریکا برای منزوی کردن چین است.
اما حقیقت تلخ این است که ولادیمیر پوتین و ترامپ به دلیل تحقیر دموکراسی‌های اروپایی با هم متحد هستند. در اوایل این ماه، پوتین گفت که ترامپ «نظم را در اروپا برقرار خواهد کرد» و کشورهای اروپایی «همگی پای ارباب خواهند ایستاد و با مهربانی دم خود را تکان خواهند داد». این اظهارات توسط ترامپ در رسانه‌های اجتماعی بازنشر شد.
در مورد چین، ترامپ تقریباً به همان اندازه که از پوتین تعریف کرده، تحسین خود را از شی جین پینگ ابراز کرده است. به نظر می رسد که او می خواهد با رهبر قدرتمند چین به توافق برسد. بنابراین کاملاً محتمل به نظر می رسد که ترامپ در نهایت به تایوان خیانت کند، همانطور که به طور قطع به اوکراین خیانت کرده است.
شایعات در واشنگتن از قبل پر شده است از این صحبت که ایالات متحده تهدید خواهد کرد که تعرفه هایی را بر تایوان اعمال می کند مگر اینکه موافقت کند بخش قابل توجهی از TSMC، شرکت پیشرو در زمینه نیمه هادی در جهان، را به یک خریدار آمریکایی بفروشد. اگر ایالات متحده بتواند وابستگی خود را به نیمه هادی های تایوانی کاهش دهد، آنگاه راه برای آمریکا برای رها کردن تایوان باز می شود.
جهانی که در آن روسیه، چین و ایالات متحده همگی با دموکراسی لیبرال خصومت دارند، بدون شک برای اروپایی ها ترسناک است. اما در حالی که دلیلی برای نگرانی وجود دارد، نیازی به ناامیدی نیست. کشورهای اروپایی هنوز منابع قابل توجهی برای محافظت از خود دارند - و شروع به تشخیص واقعیت و پاسخ دادن به آن کرده اند.
فردریش مرز، که پس از انتخابات یکشنبه بوندستاگ آماده می شود تا صدراعظم جدید آلمان شود، اخیراً گفت: "ما باید برای این احتمال آماده شویم که دونالد ترامپ دیگر به تعهد دفاع متقابل ناتو بدون قید و شرط پایبند نباشد." مرز تابوی دیگری را شکست و پیشنهاد کرد که آلمان باید با فرانسه و بریتانیا در مورد "اشتراک هسته ای" صحبت کند - تا آلمانی ها دیگر به چتر سلاح های هسته ای آمریکا وابسته نباشند.
نقاط ضعف اروپا به خوبی شناخته شده است: رشد آهسته، بدهی های بالا، ارتش های کوچک، اتحادیه اروپا با حرکت آهسته - و ظهور احزاب افراطی که به پوتین و ترامپ نگاه می کنند.
اما یک اروپای متحد نیز دارای نقاط قوت قابل توجهی است که باید به خاطر بسپارد و به آنها متوسل شود. اتحادیه اروپا و بریتانیا روی هم رفته، اقتصادی حدود 12 برابر بزرگتر از روسیه دارند. اتحادیه اروپا بزرگترین صادرکننده کالاهای تولیدی و خدمات در جهان است و قدرت تجاری بسیار بیشتری نسبت به ایالات متحده دارد.
اروپا علم پیشرو در جهان را تولید می کند. این کشور دارای یک پایگاه صنعتی قوی است. این واقعیت که کشورهای اروپایی از حاکمیت قانون پیروی می کنند برای تجارت بسیار مهم است و سرمایه گذاری را جذب می کند، زیرا تحقیر دولت ترامپ نسبت به قانون هر روز آشکارتر می شود.
افزایش سریع هزینه های دفاعی به صورت پان اروپایی کاملاً قابل دستیابی است. همکاری بین بریتانیا، فرانسه و آلمان در حال تشدید است و می تواند مکمل اتحادیه اروپا با حرکت آهسته تر باشد.
اروپا در حال حاضر به طرز خطرناکی منزوی شده است. اما شبکه ای از دموکراسی های لیبرال پیشرفته در سراسر جهان وجود دارد که مایلند با اروپا و بریتانیا همکاری کنند - از جمله ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و کانادا.
اروپایی ها همچنین باید از این فکر دلگرم شوند که این دوره تاریک در ایالات متحده برای همیشه دوام نخواهد آورد. نیروهای لیبرال در ایالات متحده در حال عقب نشینی هستند، اما ناپدید نشده اند. بی پروایی و تکبر دولت ترامپ این احتمال را کاملاً ممکن می کند که جنبش Maga به سرعت منفجر شود.
اروپایی ها و متحدان دموکراتیک آنها در سراسر جهان باید مقاومت کنند - با اطمینان از اینکه در نهایت ارزش های آنها پیروز خواهد شد، همانطور که در گذشته انجام داده اند.
همانطور که ویلسون در سال 1917 بیان کرد: "ما برای چیزهایی خواهیم جنگید که همیشه نزدیکترین قلب خود حمل کرده ایم - برای دموکراسی، برای حق کسانی که تسلیم قدرت می شوند تا صدایی در دولت های خود داشته باشند، برای حقوق و آزادی های ملت های کوچک."
آمریکا در حال حاضر در طرف اشتباه این جنگ قرار دارد. اتحادیه اروپا و بریتانیا می توانند - و باید - به این مبارزه ادامه دهند.
آیا اروپا می تواند با چالش های عصر جدید روبرو شود؟ با پیوستن به خبرنگاران FT Europe به سوالات شما در مورد آینده این قاره در یک وبینار انحصاری برای مشترکین در روز پنجشنبه 27 فوریه ساعت 1300 به وقت گرینویچ پاسخ می دهند. به صورت رایگان ثبت نام کنید.