اگر این گفته قدیمی درست باشد که شما را با دوستانی که دارید می شناسند، ممکن است رئیس جمهور ترامپ در حال بیان چیزی به جهان در مورد این باشد که قصد دارد در این دوره دوم ریاست جمهوری خود چگونه باشد.
در اقدامی که نظم بین‌المللی را دوباره ترسیم کرد، آقای ترامپ این هفته ایالات متحده را وادار کرد تا به قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در محکومیت حمله روسیه به اوکراین در سومین سالگرد جنگ رای منفی دهد.
در میان کشورهایی که آقای ترامپ در حمایت از روسیه به آنها پیوست؟ کره شمالی، بلاروس و سودان.
کسانی که او در برابرشان ایستاد؟ بریتانیا، فرانسه، آلمان، کانادا، ایتالیا، ژاپن و بیشتر بقیه جهان.
به سختی می توان به نمایشی آشکارتر از اینکه آقای ترامپ چقدر به طور اساسی جایگاه آمریکا در جهان را پس از گذشت کمتر از یک ماه از بازگشت به دفتر تغییر می دهد، فکر کرد. او در حال قرار دادن ایالات متحده در اردوگاه کشورهای یاغی اصلی جهان در مخالفت با کشورهایی است که از زمان جنگ جهانی دوم یا قبل از آن بهترین دوستان آمریکا بوده اند.
شکاف بین پیوند ایالات متحده با متحدان سنتی خود، پیامدهای عمیقی برای آینده سیاست خارجی آمریکا دارد. حتی در حالی که رهبرانی از لهستان، فرانسه و بریتانیا این هفته به واشنگتن می روند تا آقای ترامپ را دوباره به جمع خود بازگردانند، آنها و هموطنانشان با این واقعیت روبرو هستند که او ارزش های آنها را سهیم نیست یا نمی بیند که اولویت های آنها با منافع آمریکا همخوانی دارد.
اگر ایالات متحده قرار است خود را با مطرودین بین المللی مانند روسیه و دیگران همسو کند، می تواند اروپا، کانادا و متحدان آسیایی مانند ژاپن و کره جنوبی را مجبور کند راه خود را بروند و به دنبال اتحادهای دیگری باشند. در عین حال، احترام آقای ترامپ به مسکو به روسیه اجازه داده است از اتاق انزوای دیپلماتیک که واشنگتن و غرب در سه سال گذشته از حمله تمام عیار خود به اوکراین به دنبال ساختن آن بودند، خارج شود.
سوزان ای. رایس، که به عنوان سفیر رئیس جمهور باراک اوباما در سازمان ملل و بعداً مشاور امنیت ملی او خدمت می کرد، گفت: "ترامپ به طور آشکار و بی شرمانه ای در این و بسیاری از راه های دیگر، به دنبال منافع روسیه است و ایالات متحده را با دشمنان ما و علیه متحدان پیمانی ما همسو می کند." "همه ما باید از خود بپرسیم چرا؟"
رهبران اروپایی از رای ایالات متحده در مجمع عمومی سازمان ملل در روز دوشنبه و همچنین تلاش آمریکا برای یک قطعنامه جایگزین از طریق شورای امنیت که روسیه را مسئول حمله نمی دانست، شوکه و سردرگم شدند. در آن مصوبه، ایالات متحده، چین و روسیه با هم رای دادند، در حالی که بریتانیا، فرانسه و سایر کشورهای اروپایی رای ممتنع دادند.
حتی برخی از جمهوری خواهان، که تلاش کرده اند از علناً مخالفت با آقای ترامپ حتی در مورد تصمیماتی که به طور خصوصی از آنها ابراز تاسف می کنند، سرانجام وادار به صحبت شدند.
سناتور جان کورتیس، جمهوری خواه از یوتا، در شبکه های اجتماعی نوشت: "من عمیقاً از رای امروز در سازمان ملل که ما را در یک طرف با روسیه و کره شمالی قرار داد، نگران شدم." "اینها دوستان ما نیستند. این موضع یک تغییر چشمگیر از آرمان های آمریکایی آزادی و دموکراسی است. همه ما خواهان پایان جنگ هستیم، اما باید با شرایطی حاصل شود که حاکمیت و امنیت اوکراین را تضمین کند و پوتین را از دنبال کردن جاه طلبی های ارضی بیشتر باز دارد."
نماینده دون بیکن، جمهوری خواه از نبراسکا، ابراز نگرانی کرد که رئیس جمهور طرف مهاجم را می گیرد. او آنلاین گفت: "دولت ترامپ امروز در مورد اوکراین کاملاً گند زد." "اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی ها از استقلال، آزادی و بازارهای آزاد و علیه زورگو و مهاجم دفاع می کنند."
مشاوران آقای ترامپ استدلال می کنند که او در حال آغاز یک مذاکره پیچیده و حساس برای پایان دادن به جنگ است و کسانی که او را به دلیل اتخاذ نکات گفتگوی روسیه مورد انتقاد قرار می دهند، باید با پایان خشونت در اوکراین مخالفت کنند. جوزف آر. بایدن جونیور، رئیس جمهور سابق، صلح نکرد، بنابراین رویکرد آقای ترامپ باید بهتر باشد، یا اینطور استدلال می شود.
کارولین لویت، دبیر مطبوعاتی کاخ سفید، در جلسه توجیهی خود در روز سه‌شنبه گفت: «رئیس‌جمهور بهتر از هر کسی که تاکنون منصب ریاست جمهوری آمریکا را برعهده گرفته است، می‌داند چگونه یک معامله را بهتر کند، و برای انجام یک معامله، باید هر دو طرف را به میز مذاکره بیاورید.» و معمولاً وقتی یک معامله خوب انجام می دهید، هر دو طرف با کمی نارضایتی از آن میز خارج می شوند.»
اما اگر هدف این نبود که رئیس جمهور ولادیمیر وی. پوتین روسیه را در حالی که آقای ترامپ به دنبال توافق است دلسرد کند، او هیچ تردیدی در مورد دلسرد کردن فردی در طرف دیگر جنگ، رئیس جمهور ولودیمیر زلنسکی اوکراین نشان نداده است. در حالی که آقای ترامپ از انتقاد از آقای پوتین یا روسیه خودداری کرده است، به دروغ ادعا کرده است که اوکراین جنگ را "شروع کرد" و آقای زلنسکی که با رای مردم انتخاب شده است را "دیکتاتور بدون انتخابات" خوانده است.
ایالات متحده به ندرت در مسائل مهم با کشورهایی مانند کره شمالی و بلاروس هم عقیده بوده است، در حالی که به بریتانیا و فرانسه بی اعتنایی می کند. گزارش وزارت امور خارجه در سال 2023 نشان داد که در میان کشورهایی که ایالات متحده در آن سال بیشتر با آنها در سازمان ملل رای داده است، کانادا، بریتانیا، استرالیا و فرانسه بودند. کشورهایی که ایالات متحده بیشترین اختلاف را در رای گیری های مورد مناقشه سازمان ملل با آنها داشت شامل سوریه، نیکاراگوئه، ایران، کره شمالی، چین، کوبا، بلاروس و روسیه بودند.
حوزه اصلی که ایالات متحده معمولاً در آن با متحدان اصلی خود اختلاف نظر دارد، مناقشه اسرائیل و فلسطین است، جایی که آمریکا بیشتر در برابر قطعنامه های سازمان ملل در انتقاد از اسرائیل ایستاده است، حتی در حالی که کشورهای اروپایی بیشتر به آنها رای می دهند. دیپلمات های سابق در سازمان ملل گفتند که به یاد نمی آورند زمانی را که ایالات متحده در یک مسئله به این مهمی به روسیه و سایر کشورهای یاغی پیوسته باشد.
خانم رایس گفت: "وقتی من سفیر سازمان ملل بودم، اگر از وزارت امور خارجه و کاخ سفید دستور می گرفتم که متحدان اروپایی خود را خشک کنیم و با محور مستبدان، از جمله روسیه، کره شمالی و بلاروس رای دهیم، به این نتیجه می رسیدم که روس ها سیستم های ارتباطی ما را هک و خراب کرده اند."
آقای ترامپ هیچ نگرانی در مورد اینکه در خارج از اجماع جهانی قرار گیرد، نشان نمی دهد. او این هفته از رئیس جمهور امانوئل مکرون فرانسه میزبانی کرد بدون هیچ گونه کینه آشکاری، حتی در حالی که رهبر بازدید کننده سعی کرد به آرامی او را ترغیب کند که نسبت به روسیه محتاط تر باشد و تمایل بیشتری برای دفاع از امنیت اوکراین داشته باشد. آقای ترامپ لبخند زد و دست داد و کاملاً بی تفاوت به نظر می رسید.
او روز پنجشنبه در کاخ سفید از نخست وزیر کیر استارمر بریتانیا میزبانی خواهد کرد تا جلسه دیگری برگزار شود که واقعیت جدید اتحاد آتلانتیک را بیشتر آزمایش خواهد کرد زیرا رهبر بریتانیا به دنبال انتقال اهمیتی است که اروپا به ایستادن در کنار ایالات متحده قائل است. اما مقامات اروپایی امید زیادی به موفقیت ندارند.
واقعیت این است که آقای ترامپ از رهبرانی مانند آقای پوتین و کیم جونگ اون کره شمالی ناراحت نیست. او همیشه از مستبدان ابراز تحسین کرده است. پس از ترک کاخ سفید در سال 2021، او با خوشحالی تصویری از خود با آقای کیم، یک دیکتاتور بی رحم که دولت او توسط وزارت امور خارجه متهم شده است به قتل های فراقانونی، بازداشت های خودسرانه، شکنجه، سرکوب، سقط جنین اجباری و عقیم سازی اجباری، از جمله سایر موارد نقض حقوق بشر، آویزان کرد.
سایر روسای جمهور در امتیازات رئالیستی به منافع ملی با شخصیت ها و کشورهای ناخوشایند هم عقیده بوده اند، اما به طور کلی بدون اشتیاق زیاد و نه معمولاً به قیمت متحدان نزدیک. و آقای ترامپ مایل است فراتر از اکثر پیشینیان خود برود.
رئیس جمهور در جریان کنفرانس خبری با آقای مکرون، نام شاهزاده محمد بن سلمان از عربستان سعودی را مطرح کرد. سیا این شاهزاده را یک قاتل خوانده و گزارش داده است که او دستور قتل وحشیانه و تکه تکه کردن جمال خاشقجی، ستون نویس واشنگتن پست را داده است. آقای ترامپ شاهزاده را "یک جوان فوق العاده" خواند که "در سراسر جهان به شدت مورد احترام است."
آقای ترامپ اخیراً چنین سخنان ستایش آمیزی برای آقای زلنسکی، رهبر درگیر یک دموکراسی که توسط یک دیکتاتوری مورد تجاوز قرار گرفته است، نداشته است. اوکراین بخشی از همسویی ایالات متحده، آنطور که آقای ترامپ تصور می کند، نیست. در حالی که ایالات متحده تنها کشور گروه 7 بود که به قطعنامه سازمان ملل رای منفی داد، آقای ترامپ در واقع در حال تشکیل یک باشگاه جدید است، باشگاهی با شعبه هایی در مسکو، مینسک و پیونگ یانگ به جای لندن، پاریس و برلین.
اصلاحیه در 25 فوریه 2025 انجام شد: نسخه اولیه این مقاله موضعی را که سوریه در مورد قطعنامه سازمان ملل در محکومیت حمله روسیه به اوکراین و درخواست پایان جنگ اتخاذ کرده بود، به اشتباه بیان کرد. سوریه از رای ممتنع داد. با روسیه همراه نبود.
وقتی متوجه اشتباهی می شویم، با اصلاحیه به آن اعتراف می کنیم. اگر خطایی را مشاهده کردید، لطفاً از طریق [email protected] به ما اطلاع دهید.بیشتر بدانید
پیتر بیکر خبرنگار ارشد کاخ سفید برای تایمز است. او ششمین دوره ریاست جمهوری خود را پوشش می دهد و گاهی اوقات مقالاتی تحلیلی می نویسد که روسای جمهور و دولت های آنها را در یک زمینه بزرگتر و چارچوب تاریخی قرار می دهد. بیشتر درباره پیتر بیکر
بیشتر ببینید در: دونالد ترامپ، سازمان ملل، جنگ روسیه و اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، ولادیمیر پوتین، امانوئل مکرون