خطرات نزولی برای اقتصاد ایالات متحده در حال افزایش است. بازار کاربه اندازه گذشته مطمئن نیست: نرخ‌های استخدامیا استعفای افراد همچنان کمتر از سطح قبل از همه‌گیری است، در حالی که اخراج‌ها به حاشیه افزایش یافته‌اند. فراتر از آن، منابع رشد محدود شده‌اند و بازار مسکندر حالت رکود قرار دارد. تغییرات سیاسی در واشنگتن نیز عدم اطمینان را به چشم‌انداز اضافه کرده است. همه اینها به یک چشم‌انداز کندتر برای سال 2025 منجر می‌شود - حتی اگر بسیاری از اقتصاددانان و تحلیلگران تمایلی به اعتراف به آن نداشته باشند.
برای جلوگیری از وخامت اقتصاد، فدرال رزرو مجبور خواهد شد سیاست‌های تسهیلی خود را تسریع کند و با کاهش نرخ بهرهتهاجمی‌تر از آنچه اعضا یا سرمایه‌گذاران در حال حاضر پیش‌بینی می‌کنند، فعالیت‌ها را پشتیبانی کند. بر اساس احتمالات استنباطی از بازارها، سرمایه‌گذاران انتظار دارند دو کاهش از سوی فدرال رزرو در سال 2025 مشاهده کنند. اما با آشکار شدن تصویر واقعی اقتصاد، من انتظار دارم چند مورد بیشتر از آن قبل از پایان سال رخ دهد.
پس از سال‌ها هشدار در مورد اینکه یک سقوط در شرف وقوع است، اقتصاددانان و تحلیلگران وال استریت تا حد زیادی از ایده رکودیا کاهش قابل توجه رشد در ایالات متحده دست کشیده‌اند. اما با کند شدن بخش‌های اصلی موتور و عدم اقدام فدرال رزرو، احتمال یک اقتصاد به طور محسوسی ضعیف‌تر در حال افزایش است.
هر خوانش منطقی از داده‌ها به یک خنک شدن واضح در اقتصاد ایالات متحده اشاره دارد. مطمئناً، رشد تولید ناخالص داخلی در سال 2024 به 2.5 درصد رسید، اما این میزان از 3 درصد در سال 2023 کاهش یافته است. و روشی که ایالات متحده به این رشد دست یافت، به ویژه دلگرم‌کننده نبود. مصرف خانوار و سرمایه‌گذاری دولتی بیشترین سهم رشد را در سال گذشته به خود اختصاص دادند، در حالی که سرمایه‌گذاری خصوصی ناخالص داخلی - که پولی را که شرکت‌ها در مشاغل خود سرمایه‌گذاری می‌کنند و مبلغی که برای ساخت خانه‌های جدید، آپارتمان‌ها و سایر سازه‌ها صرف می‌شود، ردیابی می‌کند - یک کشش متوسط بود. با توجه به ترکیب محدود رشد، منطقی است که اگر مصرف مصرف‌کننده و سرمایه‌گذاری دولتی کاهش یابد، اقتصاد نیز کاهش خواهد یافت. استدلال برای کاهش در هر دو دسته قوی است.
چشم‌انداز مصرف به درآمدها خلاصه می‌شود - مردم تنها در صورتی می‌توانند پول بیشتری خرج کنند که درآمد بیشتری داشته باشند. و واضح است که با خنک شدن بازارهای کار، رشد درآمد در حال کاهش است. درصدافرادی که شغل خود را ترک می‌کننددر پایان سال 2024 به پایین‌ترین حد خود رسید و با کاهش ترک کار، رشد دستمزد نیز کاهش می‌یابد. این منطقی است: وقتی کارگران کمتر احتمال دارد شغل خود را ترک کنند، کارفرمایان کمتر احساس نیاز می‌کنند که به آنها اضافه حقوق دهندتا آنها را نگه دارند، که قدرت را از کارمندان به کارفرمایان منتقل می‌کند. و با کاهش درآمدها، مصرف نیز کاهش خواهد یافت. در واقع، ما قبلاً شاهد برخی از این کاهش بوده‌ایم: درآمدهای تعدیل‌شده با تورم پس از پرداخت‌های انتقالی - یک شاخص برای حقوق افراد با حذف پرداخت‌های دولتی مانند تامین اجتماعی و مدیکید - یک درصد کامل کمتر از سرعت مصرف بود. در همان زمان، نرخ پس‌انداز شخصی (معیاری از درصد پولی که مردم کنار می‌گذارند) از 4.4 درصد در سال 2023 به 3.8 درصد کاهش یافت، که نشان می‌دهد آمریکایی‌ها برای ادامه هزینه‌ها به ذخایر خود متوسل می‌شوند. اما محدودیتی برای میزان پس‌اندازی که مصرف‌کنندگان می‌توانند برای تامین خرید برداشت کنند، وجود دارد.
دیگر ستون رشد ایالات متحده، هزینه‌های دولتی، نیز نشانه‌هایی از فشار را نشان می‌دهد - و این فقط از کاهش‌های DOGEکه توسط ایلان ماسک حمایت می‌شود، نیست. ایالت‌ها در طول سال‌های همه‌گیری افزایش نقدی زیادی دریافت کردند، اما این مازادها به سرعت در حال محو شدن هستند. هزینه‌های ساخت و ساز دولت ایالتی و محلی در سال 2024، 4.4 درصد افزایش یافت، در حالی که در سال 2023، 19.7 درصد افزایش یافته بود. استخدام توسط دولت‌های ایالتی و محلی نیز در حال کاهش است. گزارش اخیر از Pew گفت: "انتظار می‌رود بودجه‌های ایالتی در سال مالی 2025 به طور قابل توجهی کاهش یابد، زیرا دوران پس از همه‌گیری افزایش درآمد، هزینه‌های بی‌سابقه و کاهش مالیات تاریخی به پایان می‌رسد. بر اساس داده‌های جدید منتشر شده توسط انجمن ملی مسئولان بودجه ایالتی (NASBO)، انتظار می‌رود کل هزینه‌های صندوق عمومی به 1.22 تریلیون دلار کاهش یابد، که بیش از 6 درصد کاهش نسبت به سطوح تخمینی در سال مالی 2024 است که برای اکثر ایالت‌ها در 30 ژوئن به پایان رسید."
حتی هزینه برای مسکن جدید، یکی از اجزای ضعیف‌تر تولید ناخالص داخلی از سال گذشته، برای سال 2025 بدتر خواهد بود.نرخ بهرههمچنان بالاست و با کاهش درآمدها، یک مشکل استطاعت خریدایجاد می‌کند که خرید خانه را برای مردم سخت‌تر می‌کند و فشار صعودی بر تعداد خانه‌های موجود در بازار وارد می‌کند، زیرا فروشندگان مدت بیشتری طول می‌کشد تا خریدار پیدا کنند. Redfin اخیراً گفت: "افزایش لیست‌های جدید، همراه با فروش کند، به افزایش مجموعه‌ای از عرضه‌ها برای خریداران خانه کمک می‌کند. همچنین منجر به این شده است که خانه معمولی با 2 درصد کمتر از قیمت درخواستی به فروش برسد، که بزرگترین تخفیف در دو سال گذشته است."
این کند شدن رشد پیامدهای جدی برای آمریکایی‌ها خواهد داشت. یک جنبه منفی واضح، افزایش احتمالی تعداد افراد بیکار است. با وجود رشد قوی در سال‌های 2023 و 2024، نرخ بیکاری همچنان در هر یک از این سال‌ها 0.3 درصد افزایش یافت. اگر احتمالاً رشد در سال 2025 کند شود، این یک جهش دشوار نیست که فرض کنیم بیکاری همچنان افزایش خواهد یافت. اگر سستی بیشتری در بازار کار وجود داشته باشد، دیدن کاهش بیشتر درآمدها و شروع یک حلقه بازخورد منفی که بر هزینه‌های خانوار و سایر بخش‌های اقتصاد تأثیر می‌گذارد، دشوار نیست.
البته راه‌هایی برای کاهش یا حتی اجتناب از برخی از بدترین اثرات این کند شدن وجود دارد. یکی از مهم‌ترین راه‌های حمایت از اقتصاد، شروع کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزرو است. ارزان‌تر کردن بدهی، شرکت‌ها را تشویق می‌کند تا سرمایه‌گذاری یا استخدام کنند، در حالی که برخی از ضربه‌ها را برای ترازنامه‌های خانوار فراهم می‌کند.
به هر حال، فدرال رزرو در حال حاضر در پایان سال گذشته نرخ کلیدی خود را کاهش می‌داد تا از یک کندی عمیق‌تر در بازار کار جلوگیری کند. و دلیلی که فدرال رزرو در وهله اول نرخ‌ها را افزایش داد - تورم - نیز نشانه‌هایی از پیشرفت مداوم به سمت هدف بانک مرکزی مبنی بر رشد سالانه 2 درصد نشان می‌دهد. در حالی که آخرین قرائت تورم شاخص قیمت مصرف کننده کمی داغ‌تر از حد انتظار بود، شاخص تورم هزینه‌های مصرف شخصی ترجیحی فدرال رزرو خبرهای بهتری به ما داده است. تورم PCE اصلی، که قابل اعتمادتر است زیرا دامنه بسیار بزرگتری نسبت به CPI اصلی دارد، پس از دو ماه دلسردکننده، در نوامبر و دسامبر دوباره در مسیر خود قرار گرفت. بیشتر کمبود در تورم اصلی، نسبت به هدف فدرال رزرو، در مسکن است. با توجه به کاهش فوق الذکر در رشد قیمت در بازار مسکن، منطقی است که این روند همچنان کاهش یابد.
با این حال، به جای ادامه کاهش نرخ خود، فدرال رزرو مسیر خود را تغییر داده استو رویکرد واکنشی‌تری را نسبت به داده‌ها ترجیح می‌دهد، به این امید که تورم با افزایش ما را غافلگیر کند. از قبل احمقانه است که قبل از حرکت نرخ‌ها منتظر اجازه از داده‌ها باشید، زیرا این احتمال را افزایش می‌دهد که عقب بمانید، اما دلیل نگرانی‌های فدرال رزرو در مورد افزایش تورم حتی کمتر منطقی است، زیرا واضح است که این همه به گمانه‌زنی در مورد کارهایی که دولت جدید ممکن است انجام دهد، برمی‌گردد.
بلافاصله پس از انتخابات، جروم پاول، رئیس فدرال رزرو، زمانی که از او در مورد سیاست‌های دولت آینده سؤال شد، کاملاً واضح بود. پاول به خبرنگاران گفت: "ما حدس نمی‌زنیم، گمانه‌زنی نمی‌کنیم و فرض نمی‌کنیم." یک ماه بعد، به نظر می‌رسید که پاول نظر خود را تغییر داده است.
او در یک کنفرانس مطبوعاتی پس از جلسه دسامبر فدرال رزرو گفت: "برخی از افراد یک گام بسیار مقدماتی برداشتند و شروع به گنجاندن تخمین‌های بسیار مشروط از اثرات اقتصادی سیاست‌ها در پیش‌بینی خود در این جلسه کردند و در این جلسه گفتند." به عبارت دیگر، آنها حدس می‌زنند، گمانه‌زنی می‌کنند و فرض می‌کنند. چقدر راحت!
اجازه دهید به موضوع اصلی بپردازم: دونالد ترامپ. در هفته‌های اخیر، بسیاری از اقتصاددانان تجاری بر عدم اطمینان ناشی از دولت اوتاکید کرده‌اند و به رویکرد آشفته او در سیاست تجاری اشاره کرده‌اند. گفته می‌شود که تهدیدات تعرفه‌ای گاه و بی‌گاه سرمایه‌گذاری تجاری را متوقف می‌کند و در صورت اجرا، می‌تواند تورم را دوباره افزایش دهد. به نظر من، این منبع تغییر موضع پاول برای صبر و تماشا است. اما شواهد برای یک اثر واقعی از سیاست‌های رئیس جمهور تاکنون ضعیف است.
همیشه وقتی قدرت در واشنگتن تغییر می‌کند، عدم اطمینانی وجود دارد. جایگزین را در نظر بگیرید. اگر کامالا هریس در انتخابات پیروز می‌شد، شک و تردید بیشتری وجود داشت که آیا کاهش مالیات 2017، که قرار است در پایان سال منقضی شود، تمدید می‌شود یا نرخ مالیات برای خانوارها و مشاغل افزایش می‌یابد. اگر مالیات شرکت‌ها در پایان سال افزایش یابد، مجموعه گسترده‌ای از تحقیقات نشان می‌دهد که این افزایش مالیات احتمالاً به مصرف‌کنندگان منتقل می‌شود. آیا کسی به طور جدی فکر می‌کند که فدرال رزرو نگران خطرات صعودی تورم ناشی از انتقال مالیات شرکتی خواهد بود؟ نه، فدرال رزرو احتمالاً به کاهش نرخ بهره به عنوان راهی برای جلوگیری از هرگونه خطر کاهش رشد ناشی از کاهش هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری نگاه می‌کند. دقیقاً به همین دلیل است که پیش داوری در مورد نتایج بسیار غیرمسئولانه است. به جای گمانه‌زنی در مورد مجموعه‌ای از سیاست‌هایی که ممکن است حتی اجرایی نشوند، داده‌ها را دنبال کنید.
به نظر من، واضح است که مشاغل مایل به دادن مزیت شک به دولت جدید هستند. تعرفه‌ها تنها بعد سیاست نیستند. شاید شرکت‌ها مایل به تحمل برخی از عدم قطعیت‌های کوتاه‌مدت در مورد تعرفه‌ها باشند، اگر این به معنای بهبود زمینه نظارتی و مالیاتی در آینده باشد. بدیهی است که به عنوان مثال، برای یک رویکرد ملایم‌تر به مقررات مالی، اشتیاق وجود دارد.
ترامپ نیز تنها منبع عدم اطمینان نیست. اگر کنگره در مورد قانونگذاری دچار اشتباه شود، اعتماد می‌تواند متوقف شود، به خصوص اگر این اعتماد مبتنی بر تمدید قانون کاهش مالیات و مشاغل در پایان سال باشد. این خطر بسیار بزرگتری برای چشم‌انداز اقتصادی از تهدید تعرفه‌ها خواهد بود. سناریوی نزولی در اینجا واضح است: هیچ چیز اساسی اتفاق نمی‌افتد، حداقل نه بلافاصله، از کنگره یا ترامپ، اما فدرال رزرو، به دلیل نگرانی در مورد سیاست‌های احتمالی، تصمیم می‌گیرد از انجام هر کاری در حالی که رشد اسمی همچنان کند می‌شود، خودداری کند. این یک انقباض منفعلانه سیاست پولی خواهد بود، که پیامدهای مهمی برای سرمایه‌گذاران بازار مالی دارد. من انتظار دارم کاهش در نرخ بهره بلندمدت و فروش گسترده در قیمت سهام با کاهش اشتها برای ریسک. برای اقتصاد، انتظار داشته باشید که شرایط در بازار کار بدتر شود.
فدرال رزرو در نهایت تغییر عقیده خواهد داد و نرخ‌ها را برای حمایت از رشد کاهش می‌دهد، اما اگر منتظر باشید تا خبرهای بد آشکار شوند قبل از انجام کاری، معمولاً راهی برای نشان دادن خود دارد.
Neil Dutta رئیس اقتصاد در Renaissance Macro Research است.
داستان‌های گفتمانی Business Insider دیدگاه‌هایی را در مورد مهم‌ترین مسائل روز ارائه می‌دهند که توسط تحلیل، گزارش و تخصص آگاه شده‌اند.