در میان تمام خانه‌های مد که در این فصل پاییز/زمستان ۲۰۲۵ در میلان به نمایش گذاشته می‌شوند، ورساچه بیشترین بحث را در میزهای شام، فنجان‌های قهوه و در آن لحظات بیکاری قبل از شروع نمایش‌های مد با تاخیر به خود اختصاص داده است. دلیلش این است که طبق گزارش‌ها، ورساچه توسط مالک فعلی خود، Capri Holdings، برای فروش گذاشته شده است و به نظر می‌رسد پیشنهادها شدید هستند.
روز دوشنبه، رنزو روسو از شرکت لوکس ایتالیایی Only The Brave - مالک برندهایی از جمله Diesel، Jil Sander و Maison Margiela - علاقه بالقوه خود را برای خرید این برند اعلام کرد. روز پنجشنبه، پس از نمایش مد خود، از میوچیا پرادا خواسته شد تا در مورد گمانه‌زنی‌هایی که در روزنامه ایتالیایی Il Sole 24 Ore در اوایل فوریه منتشر شد، اظهار نظر کند مبنی بر اینکه گروه پرادا نه تنها علاقه‌مند است، بلکه به آن دسترسی انحصاری چهار هفته‌ای به داده‌های مالی ورساچه قبل از سایر خریداران بالقوه داده شده است. او گفت: «[ورساچه] روی میز همه است». همچنین می‌توانید شرکت‌های دیگری را ببینید که علاقه‌مند هستند - نظر شما در مورد Mayhoola، نهاد سرمایه‌گذاری قطری که در حال حاضر Valentino و Balmain را کنترل می‌کند، چیست؟ ورساچه به خوبی در مجموعه آنها جای می‌گیرد. و در ژانویه، WWD گزارش داد که مارکو بیزاری، رئیس جمهور سابق و مدیر اجرایی گوچی، در حال جمع‌آوری سرمایه برای توانایی ارائه پیشنهاد است.
همه اینها به این معنی است که دسیسه و انتظار در اطراف آخرین تلاش‌های این خانه موج می‌زد - یک نمایش قوی قیمت‌ها را نه تنها برای لباس‌های گران‌قیمت، بلکه برای کل برند توجیه می‌کند. و این دقیقاً همان چیزی است که دوناتلا ورساچه ارائه کرد، در مجموعه‌ای که به گفته او، پر از ابرقهرمانان ورساچه بود. او در بیانیه‌ای که قبل از نمایش منتشر شد، گفت: «کدهای اصلی ما در سراسر جهان شناخته شده‌اند و ما را بسیار قوی می‌کنند». در اصل، او دقیقاً مشخص کرد که چرا بسیاری ممکن است مایل به خرید ورساچه باشند. این برند به دلیل زرق و برق شناخته شده است - چاپ‌های باروک چرخان، سگک‌های طلایی، میخ‌ها، تضادهای چاپ حیوانی، رنگ‌های روشن و لباس‌های شب زنجیری. این برند به مدونا، التون جان و جنیفر لوپز لباس پوشانده است، به یاد ماندنی، در یک لباس به سختی وجود از ابریشم شیفون با چاپ جنگلی که چنان تصویری قوی ثابت کرد که گوگل امکان جستجوی تصویر خود را در پاسخ به سوالات دیوانه‌وار برای عکس‌های آن در سال ۲۰۰۰ ابداع کرد. ورساچه دارای یک دسته متمایز از نشانه‌های زیبایی‌شناختی است که سایر طراحان برای آن حاضر به هر کاری هستند.
گاهی اوقات، به نظر می‌رسد ورساچه کمی از این موضوع می‌ترسد، از خودش - می‌تواند خجالتی و کناره‌گیر شود، به‌ویژه در لحظاتی که به نظر می‌رسد مد به سمت بادهای مینیمالیسم می‌چرخد. این موضوع در شب جمعه صادق نبود، جایی که همه موارد فوق در یک نمایش افسانه‌ای و تئاتری به سبک و سنت باشکوه این برند حضور داشتند. ورساچه در گفتگویی با آنا وینتور، مدیر تحریریه جهانی Vogue آمریکایی که شامگاه پنجشنبه در Triennale میلان برگزار شد، گفت: «اگر سعی کنید افراد زیادی، مدیران زیادی را راضی کنید، خلاقیت از بین می‌رود». این سخنان با تشویق حضار مواجه شد.
نمایش او نیز همینطور، تشویق و شادی برای ورساچه که کار ورساچه را انجام می‌دهد. تجمل گرایی آرام را فراموش کنید، ورساچه در مورد تجمل گرایی بی پروا است - اما با یک اشاره شوخ طبعانه. با صحبت از موقعیت آن به عنوان یک خانه مد، این نمایش با تبدیل لوازم خانه ورساچه به لباس آغاز شد - پتوهای لحافی به کت پیله‌ای یا لباس‌های شب کرست‌دار تبدیل شدند، چاپ‌های پر زرق و برق آنها برداشته شد و در سراسر نمایش، لباس‌های بیرونی و به عنوان آسترهای چشمگیر برای کت‌های صاف تراموا اجرا شد. ارجاعات آرشیوی آشکار بود - آن چاپ‌ها کلاسیک‌هایی بودند که از گذشته گرفته شده بودند، آماده برای استخراج مجدد سود، در حالی که یک لباس شب زنجیری نقره‌ای و کریستالی روان و بلند برای فرش قرمز جوایز آکادمی عالی به نظر می‌رسید. در همین حال، دوناتلا ورساچه برای تعظیم خود، یک ژاکت وینتیج از سال ۱۹۹۲ پوشید که از یکی از به یاد ماندنی‌ترین مجموعه‌های طراحی شده توسط برادرش، جیانی ورساچه، بنیانگذار این برند که در سال ۱۹۹۷ درگذشت، گرفته شده بود. این مجموعه به عنوان «خانم S&M» شناخته می‌شود - قوی، سازش‌ناپذیر و کاملاً ورساچه بود. درست مثل این یکی.
دوناتلا ورساچه بدیهی است که دانش ذاتی از برند ورساچه دارد - او از سال ۱۹۹۷ در راس ورساچه بوده است. اما لزومی ندارد که ده‌ها سال طول بکشد تا آن را بسازید. به کار درخشان ماتئو تامبورینی در تادز نگاه کنید - او تنها در دسامبر ۲۰۲۳ مدیر خلاقیت این برند شد، اما او کاملاً به این موضوع پی برده است که این برند چیست، چه بوده است و باید باشد. باید چرم زیادی داشته باشد، باید ذاتاً ایتالیایی به نظر برسد و باید بسیار گران باشد. همه اینها در مجموعه‌ای وجود داشت که بی سر و صدا از هنر مدرن ایتالیایی الهام گرفته بود - آلبرتو بوری، کارلا آکاردی، لوسیو فونتانا - در رویکرد خود به رنگ و بافت.
تامبورینی در یک پیش‌نمایش گفت: «من فکر نمی‌کنم تادز برای لباس شب و flou صحبت کند». درست است - یک لباس شب چرمی جذاب‌ترین نیست، برخلاف بارانی‌های فوق‌العاده زیبای او، کت‌های دو طرفه ترمه چرخان با جزئیاتی که در چرم قاب شده‌اند، و برخی از بهترین پوست‌های بره‌ای در فصلی که پر از آنها است. تامبورینی در قسمت پشت گردن کت‌های خود و روی جیب پشتی شلوارهای خود، شروع به دوختن سه بخیه کرده است تا یک "T" ایجاد کند، جزئیاتی که از کیف‌های تادز گرفته شده است. این یک امضای خاموش است که می‌تواند، به طور متناقض، به اندازه سر مدوسا ورساچه برای این برند لوکس مخفی ایتالیایی طنین انداز شود. باز هم، همه چیز در مورد شناختن مشتری خود است.
Alexander Fury منتقد مد مردانه FT است