دفتر فدرال تجهیزات، فناوری اطلاعات و پشتیبانی خدمات بوندس‌ور (BAAINBw) آلمان رسماً متعهد به توسعه یک فضاپیمای تحقیقاتی مافوق صوت دومرحله‌ای و چندبارمصرف شده است. POLARIS Raumflugzeuge GmbH (POLARIS)، استارتاپ آلمانی پشت ایده هواپیمای فضایی آرورا، این فضاپیمای جدید را توسعه و آزمایش خواهد کرد.
براساس دستورالعمل قرارداد، POLARIS باید یک «هواپیمای تحقیقاتی مافوق صوت دومرحله‌ای با قابلیت برخاست افقی و کاملاً چندبارمصرف» ایجاد کند.
به گزارش رسانه‌های آلمانی، این فضاپیمای جدید به عنوان یک سکوی آزمایش مافوق صوت برای تحقیقات دفاعی و علمی در نظر گرفته شده است. علاوه بر این وظایف، پیش‌بینی می‌شود که این هواپیمای فضایی بتواند به عنوان یک پرتابگر ماهواره کوچک نیز عمل کند.
با توجه به قابلیت استفاده مجدد، این هواپیمای فضایی قادر خواهد بود ماهواره‌ها را بیشتر از پرتابگرهای سنتی (مانند موشک‌ها) منتقل کند. در حال حاضر، POLARIS قصد دارد تا سال ۲۰۲۸ یک نمونه اولیه هواپیمای فضایی کاربردی را توسعه دهد.
فضاپیمای مافوق صوت جدید آلمان
بر اساس گزارش‌ها، یک تقویت‌کننده موشکی مرحله اول هر پرتاب را فراهم می‌کند و هواپیما را قادر می‌سازد پس از پرواز در هوا به سرعت مافوق صوت بیش از ۵ ماخ برسد. هنوز به طور عمومی اعلام نشده است که آیا این فضاپیما کاملاً خودکار خواهد بود یا سرنشین‌دار.
امید است که این نمونه اولیه قادر به حمل حدود ۲.۲۰۵ پوند (۱۰۰۰ کیلوگرم) بار به مدار در هر پرواز باشد. این شرکت همچنین ظاهراً در حال بررسی گسترش وظایف فضاپیما به شناسایی فضایی است.
در صورت تحقق، این امر می‌تواند فضاپیما را قادر سازد تا اطلاعات بلادرنگ ارائه دهد و در عین حال در برابر سلاح‌های ضد ماهواره‌ای مصون بماند. چنین عملکردی برای نیروهای مسلح آلمان بسیار مفید خواهد بود.
به عنوان مثال، این امر داده‌های اطلاعاتی به‌روزی را در مورد دشمن در اختیار آنها قرار می‌دهد و در عین حال تقریباً در برابر ضدحمله مصون هستند. بر اساس گزارش‌ها، فرآیند توسعه به مرور شامل نمونه‌های اولیه بزرگ‌تر می‌شود.
پیشرفته‌ترین مدل تقریباً ۱۶.۵ فوت (۵ متر) طول و حدود ۵۳۰ پوند (۲۴۰ کیلوگرم) وزن دارد. POLARIS امیدوار است تا پایان سال ۲۰۲۵ اولین پرواز یک نمونه اولیه برنامه‌ریزی شده ۲۶ فوتی (۸ متری) ۱.۵ تا ۲ تنی را انجام دهد.
این شرکت در حال حاضر هشت نمونه اولیه را اداره می‌کند که به عنوان نمایشگرهای فناوری برای طیف وسیعی از مشتریان موجود خود عمل می‌کنند. نمونه‌ای که برای وزارت دفاع آلمان توسعه یافته، نهمین نمونه این شرکت خواهد بود.
باید تا سال ۲۰۲۸ آماده پرواز باشد
این نمونه‌های اولیه شامل آرورا، یک نسخه کوچک‌شده از نمایشگر میرا است. این نمونه اولیه اولین پرواز خود را در سال ۲۰۲۳ با استفاده از ترکیبی از فناوری هواپیما و پرتابگر موشکی انجام داد.
این نمونه اولیه ۸ فوت (۲.۵ متر) طول دارد و یک نسخه از نظر فناوری ساده از نمایشگر بزرگ‌تر و سنگین‌تر آیرواسپایک MIRA است. هدف اصلی این هواپیما ارزیابی و بهینه‌سازی کامل سیستم‌های کنترل پرواز MIRA است.
این وسیله نقلیه دارای چهار فن داکت الکتریکی برای پیشرانه در برابر چهار توربین جت با سوخت نفت سفید و موتور موشک آیرواسپایک خطی با سوخت مایع است که در میرا وجود دارد.
پولاریس در بیانیه‌ای اعلام کرد: «از آنجایی که اولین پرواز بدون عیب و نقص انجام شد، ما مستقیماً برنامه آزمایش و کالیبراسیون کنترلر پرواز را در همان روز آغاز کردیم. تا پایان روز، MIRA-?????????? پنج پرواز را بدون هیچ مشکلی به پایان رسانده بود. [ما] آماده انجام تقریباً ۱۰ تا ۱۵ پرواز دیگر در هفته‌های آینده برای تکمیل برنامه آزمایشی جامع خود هستیم.»