قانون نگاه کردن به زنان در مکان‌های عمومی چیست؟

قانون نگاه کردن به زنان در مکان‌های عمومی چیست؟ من به عنوان یک مرد، دوست دارم خیره شوم، اما مسلماً این کار بی‌ادبی و احتمالاً ضداجتماعی است. در گذشته، وقتی نگاه سریعی می‌انداختم و گیر می‌افتادم، زن و اغلب برخی از رهگذران نگاه‌های تند و ناخوشایندی به من می‌انداختند.

من همیشه تنها بوده‌ام، بنابراین همیشه از آداب مناسب آگاه نبودم. وقتی ازدواج کردم، از همکاران مرد پرسیدم که با توجه به وضعیت جدیدم، در مورد نگاه کردن به زنان چه کنم. یکی گفت: "باید در طول مسیر از بوی گل‌های رز لذت ببری." من این را به دل گرفتم و به زل زدن به زنان ادامه دادم. این در نهایت منجر به طلاق من شد.

وقتی زنان شلوار تنگ می‌پوشند، ناعادلانه به نظر می‌رسد: آنها بسیار جذاب هستند، اما مردان اجازه نگاه کردن ندارند. زنان در این موقعیت چه ترجیح می‌دهند؟ من می‌خواهم کار درست را انجام دهم. — نام محفوظ

از طرف متخصص اخلاق:

مشخص است که شما گاهی اوقات به زنانی نگاه کرده‌اید که باعث شده‌اند احساس ناراحتی کنند. نگاه کردن به کسی در مکان عمومی همیشه مجاز است. اغلب یک لحظه زودگذر از تصدیق متقابل وجود دارد - شاید یک سر تکان دادن یا لبخند کوتاه - قبل از اینکه هر دو طرف نگاه خود را برگردانند. این ارتباط لحظه‌ای بخشی از نحوه تجربه دنیای اجتماعی مشترک ماست. بدون شک اگر فردی را جذاب بدانید، ممکن است نگاهتان برای لحظه‌ای غیرارادی به او خیره شود. اما طولانی‌تر کردن آن لحظه می‌تواند از حد بگذرد. ما نمی‌توانیم توجه اولیه خود را به دیگران کنترل کنیم. ما می‌توانیم انتخاب‌های بعدی خود را کنترل کنیم. من گمان می‌کنم نگاه "سریع" شما چندان سریع نبود.

در محیط‌های عمومی، معمولاً نشان دادن علاقه جنسی آزاردهنده است. اینکه گاهی اوقات ممکن است مورد استقبال قرار گیرد، وضعیت را تغییر نمی‌دهد. بله، یک نگاه دوستانه کوتاه که لبخند و نگاه متقابل مستقیم ایجاد می‌کند، می‌تواند به این معنی باشد که از شما دعوت می‌شود که ارتباط چشمی را حفظ کنید. اما اگر شکی وجود دارد، ناراحتی ناشی از زل زدن به اندازه‌ای بد است که باید در سمت برگرداندن نگاه خود اشتباه کنید. در مورد شما، معمولاً باید شک وجود داشته باشد. آگاهی از هرگونه کاستی که ممکن است در مهارت‌های زندگی روزمره داشته باشیم، می‌تواند ما را به سمت شیوه‌های بهتر راهنمایی کند. همانطور که افرادی که می‌دانند حس جهت‌یابی ضعیفی دارند، یاد می‌گیرند که بیشتر به نقشه‌ها مراجعه کنند، کسی که برای خواندن سیگنال‌های اجتماعی در مورد نگاه کردن تلاش می‌کند، با محتاط بودن و عدم ریسک ایجاد ناراحتی برای دیگران، خوب عمل می‌کند. این مسئله زحمت کشیدن برای انجام کاری است که برای شما طبیعی نیست و اتخاذ عاداتی که به عزت همه احترام می‌گذارد.

به طور خاص، وقتی صحبت از نگاه مردان به زنان می‌شود، یک زمینه اجتماعی وسیع‌تری وجود دارد که در آن زنان اغلب توجه ناخواسته را تجربه می‌کنند یا احساس ناامنی می‌کنند. آداب جنسی که من توصیف کرده‌ام به مردان و زنان اجازه می‌دهد تا از فضاهای عمومی به طور مساوی لذت ببرند. به همین دلیل است که وقتی به این قوانین احترام نمی‌گذاریم، به غریبه‌ها ظلم می‌کنیم. چنین نزاکت‌های روزمره‌ای بخشی از معنای اشتراک گذاری یک دنیاست.