کیر استارمر و امانوئل مکرون در حال ایجاد پیوند محکمی هستند

کمتر از سه سال پیش، لیز تراس، که هنوز نخست‌وزیر بریتانیا نشده بود، نمی‌توانست تصمیم بگیرد که آیا امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، "دوست است یا دشمن". بوریس جانسون، جانشین او، اعتراض دیپلماتیک فرانسه را به _AUKUS، توافق‌نامه زیردریایی که فرانسه را حذف کرد، با بی‌اعتنایی «Donnez-moi un break!» مسخره کرد. امروزه بریتانیا و فرانسه چنین رقابت نمایشی را پشت سر گذاشته‌اند. از آنجایی که سر کیر استارمر، نخست‌وزیر کنونی، و آقای مکرون به طور مشترک رهبری تلاش اروپا برای نجات حمایت از اوکراین را برعهده می‌گیرند، به نظر می‌رسد پیوند فرانسوی-بریتانیایی محکم‌تر از سال‌های اخیر است.

نشانه‌های احترام متقابل جایگزین تبادل توهین‌های فرامرزی شده است. در ژانویه، سر کیر، آقای مکرون را برای شام در چکرز، اقامتگاه رسمی خود در حومه شهر، دعوت کرد. در نوامبر گذشته، آقای مکرون از سر کیر دعوت کرد تا در مراسم بزرگداشت روز آتش‌بس در پاریس شرکت کند، اولین نخست‌وزیر بریتانیایی که از زمان وینستون چرچیل این کار را انجام می‌دهد. حتی قبل از اینکه او رهبر حزب کارگر شود، سر کیر به پاریس رفت تا در مورد رئیس‌جمهور فرانسه بیشتر بیاموزد. به گفته کسی که رئیس‌جمهور را به خوبی می‌شناسد، آقای مکرون، سر کیر را «un decent guy» قضاوت می‌کند.

روی کاغذ، به نظر می‌رسد که این دو نفر تطابق نامحتمل دارند. سر کیر تمایل به احتیاط، ملاحظه‌کاری و کلمات کوتاه دارد، در حالی که آقای مکرون طرفدار اسم‌های انتزاعی و نظریه سیاست «اول نابود کن بعد بساز» است. روی صحنه، سر کیر شبیه بازیگر نقش دوم دستپاچه به نظر می‌رسد. آقای مکرون از بازی کردن نقش اصلی لذت می‌برد. سر کیر قبلاً دادستان عمومی بود که پرونده‌سازی می‌کرد. آقای مکرون، یک بانکدار سرمایه‌گذاری معامله‌محور بود.

با این حال، در واقع، آنها نقاط مشترک شگفت‌انگیزی دارند. هر دوی آنها میانه‌روهای عمل‌گرا هستند که از جناح چپ میانه می‌آیند (آقای مکرون زمانی وزیر دولت سوسیالیست بود). هر دوی آنها فوتبال بازی می‌کنند و حامیان وفاداری هستند: سر کیر از آرسنال، آقای مکرون از المپیک مارسی. هر دوی آنها نیز پیانو می‌نوازند و در جوانی در مدارس موسیقی آموزش دیده‌اند: سر کیر در گیلدهال در لندن، آقای مکرون در کنسرواتوار در آمیان.

با توجه به مقیاس بحران فراآتلانتیک، پیوندی که این دو نفر در حال ایجاد آن هستند ممکن است کافی نباشد. بریتانیا و فرانسه، دو قدرت هسته‌ای اروپای غربی، به شدت به متحدانی در پشت طرح خود برای اوکراین نیاز دارند. مشکلات مربوط به برگزیت، مانند حقوق ماهیگیری در آب‌هایی که این دو کشور را از هم جدا می‌کند، از بین نرفته‌اند. تنش‌ها بر سر نحوه برخورد با عبور قایق‌های کوچک می‌تواند به راحتی شعله‌ور شود.

اما این یک شروع جذاب و دلگرم‌کننده است. یک مقام بریتانیایی این همکاری را "بی‌سابقه" می‌نامد. عوامل اطلاعاتی به خوبی با هم کار می‌کنند. تیم‌های دیپلماتیک حتی نکات مربوط به نحوه برخورد با ترامپ را به اشتراک گذاشته‌اند. لرد پیتر ریکتس، سفیر سابق بریتانیا در پاریس می‌گوید: «مکرون تجربه و چابکی دارد؛ استارمر طول عمر و استقامت دارد. این ترکیب بسیار قدرتمندی است.» ¦