«رئیس‌جمهور بعدی ایالات متحده فقط رئیس‌جمهور یک حزب خواهد بود.» این پیش‌بینی توماس جفرسون بود زمانی که جرج واشنگتن، با جایگاه بی‌نظیرش، از این سمت کناره‌گیری کرد. در عصر مدرن، این دیدگاه محدود از ریاست‌جمهوری هرگز به اندازه 4 مارس، زمانی که دونالد ترامپ برای اولین بار در دومین دوره ریاست‌جمهوری خود در یک جلسه مشترک کنگره سخنرانی کرد، به این وضوح به نمایش گذاشته نشده بود. حداقل در داخل سالن در آن شب، او رئیس‌جمهور جمهوری‌خواهان پرستش‌گر بود و دموکرات‌های عبوس و بی‌رهبر فقط به عنوان نقش مقابل او به نظر می‌رسیدند.
چشم‌انداز آقای ترامپ برای آمریکا تحت رهبری او همچنان بزرگ و مستبدانه بود. او در پایان سخنرانی خود تعهد داد: «ما آزادترین، پیشرفته‌ترین، پویاترین و مسلط‌ترین تمدنی را که تاکنون بر روی این کره خاکی وجود داشته است، بنا خواهیم کرد.» او با ایراد طولانی‌ترین سخنرانی ریاست‌جمهوری در کنگره، با حدود 100 دقیقه، حداقل یک صفت عالی را به دست آورد. با این حال، در حالی که او تحمیل تعرفه‌ها بر متحدان و دشمنان را یکسان ستایش می‌کرد، پیروزی بر «بیداری» و «بوروکرات‌های غیرانتخابی» را اعلام کرد و تعهدات خود را برای به دست آوردن گرینلند و کانال پاناما تجدید کرد، امید کمی داشت که دموکرات‌ها در ایجاد تمدن او مشارکت کنند. از طرف خود، آنها روشن ساختند که هیچ علاقه‌ای به انجام این کار ندارند. آنها در حالی که آقای ترامپ وارد سالن می‌شد، دست جمهوری‌خواهان را می‌فشرد و به پشت آنها می‌زد، نشسته بودند یا با پشت به او ایستاده بودند.
آقای ترامپ با پیش‌بینی این استقبال سرد، آماده بود تا دموکرات‌ها را با سکوت خودشان مورد ضرب و شتم قرار دهد. او گفت: «بار دیگر، به دموکرات‌ها در مقابل خود نگاه می‌کنم و متوجه می‌شوم که مطلقاً هیچ چیزی وجود ندارد که بتوانم بگویم تا آنها را خوشحال کنم یا باعث شوم که آنها بایستند یا لبخند بزنند یا تشویق کنند.» او در حالی که به آنها خیره شده بود، پرسید: «چرا فقط برای این یک شب، در جشن گرفتن این همه پیروزی باورنکردنی برای آمریکا، برای خیر ملت ما، به ما نمی‌پیوندید؟»
در حالی که جمهوری‌خواهان از جای خود می‌پریدند تا آقای ترامپ را تشویق کنند یا نام او را فریاد بزنند، دموکرات‌ها نقشی را که او انتظار داشت بازی کردند و با تکان دادن تابلوهای کوچکی که روی آنها کلماتی مانند «غلط» یا «این یک دروغ است» چاپ شده بود، خود را به طور ناکارآمدی حزبی نشان دادند. برخی از آنها با پوشیدن پیراهن‌هایی که روی پشت آنها نوشته شده بود «مقاومت کن»، از سالن خارج شدند، زیرا متأسفانه نمی‌توانستند این کار را نکنند. یکی از آنها، نماینده کنگره آل گرین از تگزاس، به دلیل تلاش برای فریاد زدن بر سر رئیس‌جمهور، اخراج شد. تعداد کمی از آنها دست زدند، آن هم به طور بی‌رمق، حتی زمانی که آقای ترامپ، در یکی از معدود افشاگری‌های جدید آن شب، گفت که پاکستان تروریستی را که در پس حمله ای قرار داشت که منجر به کشته شدن 13 سرباز آمریکایی در جریان خروج از افغانستان در سال 2021 شد، به ایالات متحده تحویل داده است.
انصافاً، آقای ترامپ سرسخت‌ترین فرد حزبی در اتاق بود. سخنرانی او فاقد موارد دستور کار جدیدی برای دوره دوم ریاست‌جمهوری خود بود، که معمولاً موضوع اصلی چنین سخنرانی‌هایی است. او زمان بیشتری را صرف لاف‌زنی گزاف در مورد انتخابات گذشته و دستاوردهای خود در اولین روزهای بازگشت به کار کرد. او ادعا کرد که ابتکار کاهش هزینه ایلان ماسک «صدها میلیارد دلار تقلب» را شناسایی کرده است، مبلغی که حتی از ادعاهای ضعیف خود آقای ماسک نیز فراتر می‌رود. آقای ترامپ اعلام کرد «بسیاری گفته‌اند» که اولین ماه ریاست‌جمهوری او موفق‌ترین ماه در تاریخ آمریکا بوده است. او پرسید: «می‌دانید نفر دوم کیست؟» «جرج واشنگتن.» او سلف خود، جو بایدن، را «بدترین رئیس‌جمهور در تاریخ آمریکا» خواند.
آقای ترامپ به عنوان یک نامزد، قول داد که قیمت‌ها را در اولین روز ریاست‌جمهوری خود کاهش دهد. اخیراً او کمتر در مورد قیمت‌های بالا صحبت کرده است. او در مقابل کنگره، آقای بایدن را مقصر دانست و گفت که او «یک فاجعه اقتصادی و یک کابوس تورمی» را به ارث برده است. پس از دو روز کاهش قیمت سهام در واکنش به تعرفه‌های 25 درصدی که آقای ترامپ بر کانادا و مکزیک تحمیل کرد، هاوارد لوتنیک، وزیر بازرگانی، قبل از سخنرانی گفت که آقای ترامپ «احتمالاً» در 5 مارس کاهش تعرفه‌ها را اعلام خواهد کرد. اما آقای ترامپ هیچ نشانه‌ای از عقب‌نشینی نشان نداد و اصرار داشت که تعرفه‌ها «در مورد محافظت از روح کشور ما» و ثروتمند کردن آن است. او گفت: «کمی اختلال ایجاد خواهد شد. اما ما با آن مشکلی نداریم. زیاد نخواهد بود.»
آقای ترامپ همچنین قول داده بود که در اولین روز ریاست‌جمهوری خود به جنگ در اوکراین پایان دهد. او هیچ جزئیات جدیدی در مورد اینکه صلح چگونه ممکن است به نظر برسد، ارائه نکرد. اما او گفت که نامه‌ای از ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، دریافت کرده است که در آن از حمایت از «صلحی که پایدار باشد» تعهد داده و نشان می‌دهد که او توافقی را برای استخراج مواد معدنی اوکراین که آقای ترامپ به دنبال آن بوده است، امضا خواهد کرد. آقای ترامپ گفت: «من از اینکه او این نامه را فرستاد قدردانی می‌کنم.» و احتمال آب شدن یخ‌ها را مطرح کرد.
همانطور که در طول مبارزات انتخاباتی، آقای ترامپ بارها در مورد خطرات ناشی از مهاجران غیرقانونی که تحت رهبری آقای بایدن پذیرفته شده بودند، هشدار داد. در حالی که دموکرات‌ها گفته بودند که به قوانین جدیدی برای ایمن‌سازی مرز نیاز دارند، آقای ترامپ گفت: «معلوم شد که تنها چیزی که واقعاً به آن نیاز داشتیم یک رئیس‌جمهور جدید بود.» با این حال، بعداً، او خود خواستار قانون‌گذاری شد و از کنگره خواست تا برای جلوگیری از قاچاق فنتانیل پول فراهم کند. این سخنرانی مطمئناً مؤثر بود، حداقل برای کسانی که مایل به حمایت از آقای ترامپ بودند، تا حدی به لطف لحظاتی که به نظر می‌رسید برای به اشتراک گذاشتن در رسانه‌های اجتماعی طراحی شده‌اند. آقای ترامپ با انتخاب مهمانان در گالری، پسر جوانی را که به سرطان مبتلا بود به عنوان مأمور افتخاری سرویس مخفی منصوب کرد و به جوان دیگری که آرزوی حضور در وست پوینت را داشت گفت که پذیرفته شده است.
الیسا اسلاتکین، سناتور تازه منتخب از میشیگان و افسر سابق سیا، با ارائه پاسخ دموکرات‌ها، این وظیفه دشوار را با صراحت نادری انجام داد، به ویژه با توجه به سردرگمی دموکرات‌ها. او از خدمت به رؤسای جمهور دموکرات و جمهوری‌خواه و از حمایت دو حزبی آمریکا از یک طبقه متوسط قوی و امنیت ملی قوی سخن گفت. او گفت، در حالی که آقای ترامپ برنامه‌ها را برای تأمین مالی کاهش مالیات برای میلیاردرها کاهش می‌داد، «قیمت مواد غذایی و خانه در حال افزایش است، نه کاهش، و او برنامه معتبری برای مقابله با هیچ یک از آنها ارائه نکرده است.» این پیامی است که ممکن است کارساز باشد اگر قیمت‌ها بالا بمانند و اگر دموکرات‌ها بتوانند خودشان یک برنامه معتبر ارائه دهند. ¦