تل آویو، اسرائیل - بستگان گروگان‌هایی که هنوز توسط شبه نظامیان در غزه نگهداری می‌شوند، روز جمعه از بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل خواستند تا اطمینان حاصل کند که تمامی اسیران باقی‌مانده آزاد شوند، و همچنین از دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، خواستند تا برای آزادی آنها به فشار خود ادامه دهد.
در حالی که آتش بس شکننده شش هفته ای بین اسرائیل و حماس وارد ششمین روز خود شد، اسرائیلی ها با نگرانی منتظر اسامی چهار گروگان بعدی بودند که از میان بیش از 90 گروگان باقی مانده در غزه آزاد خواهند شد.
در نوار فلسطین، غیرنظامیان در بخش مرکزی و جنوبی نوار غزه که امیدوار به بازگشت به بقایای خانه خود در شمال آسیب دیده بودند، با انتظاری طاقت فرسا روبرو شدند.
اسرائیل معتقد است حدود یک سوم یا شاید نیمی از بیش از 90 گروگانی که هنوز در غزه هستند، جان خود را از دست داده اند. حماس اطلاعات قطعی در مورد تعداد اسرای زنده یا اسامی کسانی که جان خود را از دست داده اند، منتشر نکرده است.
آیلیت سامرانو، که پسرش یوناتان سامرانو از جمله کسانی است که هنوز در بازداشت است، گفت: «جناب رئیس جمهور ترامپ، اول از همه می خواهیم از شما به خاطر لحظات شادی که این هفته احساس کردیم تشکر کنیم. اما می خواهیم به شما بگوییم که هنوز 94 گروگان داریم، ما همه آنها را در خانه می خواهیم. لطفا متوقف نشوید. لطفا به فشار و انجام همه کارها ادامه دهید تا هر 94 گروگان فورا به خانه بازگردند.»
در مرحله اول توافق آتش‌بس، انتظار می‌رود 33 گروگان به تدریج در ازای صدها زندانی فلسطینی که توسط اسرائیل نگهداری می‌شوند، آزاد شوند.
سه گروگان اسرائیلی اول در ازای 90 زندانی فلسطینی در روز یکشنبه، اولین روز آتش‌بسی که جنگ 15 ماهه ویرانگر غزه را متوقف کرده است، آزاد شدند. بیش از 47000 فلسطینی در غزه کشته شده اند و بخش های وسیعی از این منطقه ویران شده است.
بر اساس این توافق، حماس قرار است روز جمعه اسامی چهار گروگان بعدی را که روز شنبه آزاد می شوند، اعلام کند، پس از آن اسرائیل نیز فهرستی از زندانیان فلسطینی که آزاد خواهند شد را منتشر خواهد کرد.
این گروگان‌ها از جمله حدود 250 مرد، زن و کودکی بودند که توسط شبه‌نظامیانی که در 7 اکتبر 2023 از مرز به اسرائیل حمله کردند، دستگیر شدند و حدود 1200 نفر را در حمله‌ای که باعث آغاز جنگ در غزه شد، کشتند. حدود 100 نفر در جریان آتش بس کوتاهی در نوامبر همان سال آزاد شدند، در حالی که اجساد حدود سه دوجین گروگان در غزه پیدا شده و هشت گروگان توسط ارتش نجات یافته اند.
سامرانو گفت: «من از اینجا از نخست وزیر و تیم مذاکره کننده می خواهم – شما کار بسیار خوبی انجام می دهید – هر کاری لازم است برای بازگرداندن همه، تا آخرین گروگان، انجام دهید. ما از شما می خواهیم که اطمینان حاصل کنید که مرحله دوم توافق قبل از پایان مرحله فعلی توافق شود. ما نمی توانیم به زندگی در بلاتکلیفی ادامه دهیم. همه گروگان ها باید برگردند و هیچ کدام از آنها وقت ندارند.»
33 نفری که قرار است در مرحله اول آزاد شوند شامل زنان، کودکان، افراد بیمار و افراد بالای 50 سال می شوند - تقریباً همه غیرنظامیان هستند، اگرچه این توافق حماس را ملزم می کند که همه سربازان زن زنده را در فاز 1 آزاد کند. حماس ابتدا گروگان های زنده را آزاد خواهد کرد، اما اگر گروگان های زنده کافی در این دسته نداشته باشند، ممکن است برخی از اجساد را آزاد کند. انتظار نمی رود سربازان مرد در مرحله اول آزاد شوند.
ویکی کوهن، که پسرش نیمرود کوهن از جمله گروگان ها است، گفت: «این هفته ما از تماشای تصاویر در آغوش گرفتن مادران با دختران خود متاثر شدیم، اما قلب هایمان از این فکر که پسرم نیمرود و دیگر مردان در پشت سر مانده اند، می شکند و هر روزی که آنها آنجا هستند خطری واقعی برای جان آنهاست. نگرانی از اینکه این توافق به طور کامل اجرا نشود، همه ما را آزار می دهد. همه مقامات ارشد آشکارا می گویند که توقف این توافق به معنای حکم اعدام برای کسانی است که در پشت سر مانده اند.»
بر اساس مفاد این توافق، فلسطینی ها در غزه از آزادی رفت و آمد بیشتری از شمال به جنوب این منطقه برخوردار خواهند بود. به غیرنظامیان در جنوب اجازه داده می شود از روز شنبه از یک جاده ساحلی به شمال غزه بروند، زمانی که انتظار می رود نیروهای اسرائیلی از این مسیر اصلی خارج شوند و حماس قرار است چهار گروگان اسرائیلی بعدی را آزاد کند.
کسانی که در سایر بخش‌های این نوار بودند، این هفته از آتش‌بس استفاده کردند تا با اعضای پراکنده خانواده خود دوباره متحد شوند، از میان بخش‌های وسیعی از آوار راه خود را باز کردند و تلاش کردند تا آنچه از خانه‌ها و وسایل خود باقی مانده را نجات دهند. اما کسانی که از شمال آواره شده اند مجبور به انتظار بوده اند.
نادیا الدبس، یکی از بسیاری از افرادی که در چادرهای موقت در شهر مرکزی دیرالبالاه در غزه گرد هم آمده اند و خود را برای رفتن به خانه در شهر غزه در روز بعد آماده می کنند، گفت: «اولین کاری که می کنم، خاک سرزمینی را که در آن متولد و بزرگ شده ام می بوسم. ما برمی‌گردیم تا فرزندانم پدرشان را ببینند.»
نفوز الربیعی، زن آواره دیگری در دیرالبالاه اهل الشاطی، در امتداد ساحل در شهر غزه، گفت روزی که به خانه برود "روز شادی برای ما خواهد بود".
این بازگشت احساسات تلخ و شیرینی را برمی انگیزد. الربیعی اذعان داشت که پذیرفتن مقیاس خسارت به خانه و اردوگاه پناهندگان شهری که می شناخت و دوست داشت دردناک خواهد بود. او گفت: «خدا می داند که آیا (خانه ام) را سرپا می بینم یا نه. این یک زندگی بسیار بد است.»
—شرفا از دیرالبالاه، نوار غزه گزارش داد.