در جولای سال گذشته، بخشی از یک بنای تاریخی در منهتن دست به دست شد. سهامی در One Liberty Plaza، ساختمان قدیمی و سابق US Steel که بر پارکی که زمانی توسط فعالان ضد وال استریت اشغال شده بود سایه افکنده، به آرامی توسط یک شرکت بیمه عمر تگزاسی خریداری شد.
این معامله که یک معامله نادر در بازار رو به موت برج‌های اداری بود، توجه چندانی را به خود جلب نکرد، زیرا مالک نهایی ساختمان، شرکت کانادایی Brookfield Corporation، هم خریدار و هم فروشنده بود.
Brookfield که یکی از بزرگترین و پیچیده‌ترین مجموعه‌های مالی جهان است، در سال 2024 ده‌ها بار دارایی را به این شکل به خودش فروخت و از 1.4 میلیارد دلار از بازوی بیمه خود برای تأمین مالی معاملاتی استفاده کرد که از "درآمد قابل توزیع" آن پشتیبانی می‌کرد - یک معیار غیر استاندارد از سود که ارزش بازار سهام 90 میلیارد دلاری شرکت را تضمین می‌کند.
این درآمدها سپس دوباره به سبد دارایی‌ها در یک جریان نقدی چرخشی بازیافت شدند که هم توجه به ابهام نسبی رویه‌های حسابداری بروکفیلد و هم نحوه مدیریت سبد جهانی گسترده املاک و مستغلات آن را به خود جلب کرده است.
Dimitry Khmelnitsky، رئیس حسابداری در Veritas Investment Research، از هر دو تأمین مالی و حسابداری انتقاد می‌کند. او می‌گوید: "Brookfield از شرکت‌های بیمه وابسته به خود به عنوان وسیله‌ای برای تخلیه دارایی‌ها در بازارهایی که به نظر می‌رسد چالش برانگیز هستند و با ارزش‌گذاری نسبتاً بالا استفاده می‌کند."
چنین معاملاتی از یک سبد دارایی گسترده اما زیان‌ده متشکل از بیش از 200 مرکز خرید و دفتر که خطوط آسمان در سراسر جهان را زینت می‌دهند، از جمله Canary Wharf لندن، One Manhattan West و مرکز خرید Las Vegas Fashion Show پشتیبانی می‌کنند.
این معاملات سوالاتی را در مورد کیفیت درآمدهای شرکت Brookfield و ارزش دارایی‌هایی که برای پرداخت بیمه‌های مستمری در مشاغل بیمه متعلق به Brookfield نگهداری می‌شوند، که با سایر بخش‌های این شرکت معامله می‌کنند، مطرح می‌کنند.
آنها همچنین این سوال را مطرح می‌کنند که آیا Brookfield و مدیر اجرایی Bruce Flatt تصویری به اندازه کافی شفاف از سازمان ارائه می‌دهند یا خیر - یک هزارتو که شامل هزاران نهاد، صندوق‌های متصل به هم، مشارکت‌ها، اعتمادها و شرکت‌هایی است که 1 تریلیون دلار دارایی را کنترل می‌کنند.
Flatt، حسابدار آموزش دیده، یک سوم اعتماد برمودا را در اختیار دارد که نیمی از هیئت مدیره Brookfield Corporation در تورنتو، بالاترین شرکت از شش شرکت سهامی عام که در املاک و مستغلات، سهام خصوصی، زیرساخت، انرژی سبز، بیمه و مدیریت دارایی فعالیت می‌کنند را منصوب می‌کند. Brookfield همچنین کنترل طیف گسترده‌ای از مشاغل و صندوق‌های سرمایه‌گذاری را اعمال می‌کند، حتی اگر اغلب تنها بخش کوچکی از آنها را در اختیار داشته باشد.
این پیچیدگی بدان معناست که سهامداران و تنظیم‌کننده‌ها به گروه متکی هستند تا محل قرارگیری ریسک‌ها و نحوه جریان نقدی از طریق عملیات آن را منتقل کنند.
چنین اعتمادی مهم است زیرا Brookfield امانت‌داری است که دارایی‌ها و پول را برای صندوق‌های بازنشستگی بخش دولتی و اتحادیه‌ها، دارندگان بیمه مستمری و صندوق‌های سرمایه‌گذاری مدیریت می‌کند. این شرکت زیرساخت‌های حیاتی را اداره می‌کند، مسئول مبالغ هنگفتی در بدهی‌های بلندمدت است و مشاغل تنظیم‌شده را در بسیاری از حوزه‌های قضایی اداره می‌کند.
از دریچه افشاگری‌های شرکت، این امپراتوری املاک و مستغلات در سلامت کامل است.
املاک و مستغلات یک سوم "درآمدهای قابل توزیع قبل از تحقق" گزارش شده برای نه ماه اول سال گذشته را به خود اختصاص داد، معیار اصلی که Flatt هنگام نوشتن نامه به سهامداران از آن استفاده می‌کند.
Brookfield به سرمایه‌گذاران می‌گوید که هنگام تلاش برای درک اقتصاد پیچیده گروه، این رقم را مانند "جریان نقدی آزاد" در نظر بگیرند و در سال گذشته این درآمدهای قابل توزیع "توسط درآمدهای انعطاف‌پذیر در سراسر مشاغل اساسی ما پشتیبانی می‌شدند".
با این حال، پرونده‌های نظارتی از Brookfield Property Partners، شرکت تابعه مستقر در برمودا که سهم شیر املاک و مستغلات شرکت Brookfield را تجمیع می‌کند، تصویری متفاوت را ترسیم می‌کند.
این مشارکت در نه ماه اول سال 2024، 2 میلیارد دلار ضرر کرد. درآمد خالص عملیاتی آن هزینه‌های بهره آن را پوشش نداد و این گروه پرداخت‌ها را روی 4 درصد از وام‌های غیرقابل برگشت متصل به ساختمان‌ها در حالی که با وام‌دهندگان مذاکره می‌کند، متوقف کرده است. در طول این دوره چالش برانگیز، این شرکت با فروش املاک و مستغلات به بازوی بیمه Brookfield سرمایه جمع آوری کرد.
پرونده‌های برمودا همچنین جریان نقدی چرخشی را نشان می‌دهند. شرکت Brookfield 1.4 میلیارد دلار دیگر به عنوان سهام جدید به مشارکت تزریق کرد، بیش از آنچه به عنوان درآمدهای قابل توزیع از عملیات کلی املاک و مستغلات خود در همان دوره گزارش کرده بود.
Keith Dalrymple، تحلیلگر مالی مستقل و منتقد رویه‌های حسابداری Brookfield، معتقد است که این چرخش عمدی است. "آنها پولی را که دریافت می‌کنند به روشی بسیار واضح و مشخص گزارش می‌کنند، اما وقتی از در پشتی خارج می‌شود، باید یک روز را صرف کنید تا آن را در سه پرونده مختلف پیدا کنید و این یک ارائه بسیار فریبنده [از اطلاعات] است."
Brookfield پاسخ می‌دهد: "هیچ چیز 'فریبنده‌ای' وجود ندارد" و اضافه می‌کند که "این ادعاها عمداً تجارت ما را اشتباه جلوه می‌دهند و کاملاً با حقایق مغایرت دارند".
بررسی ترتیبات در زمانی انجام می‌شود که Brookfield در کانون توجه قرار دارد. Mark Carney، رئیس سابق بانک مرکزی که چهار سال گذشته ریاست بازوی مدیریت دارایی این شرکت را بر عهده داشت، برای جایگزینی نخست وزیر کانادا، Justin Trudeau، در حال رقابت است.
این افشاگری‌ها همچنین نشان می‌دهند که چگونه Brookfield از دو شرکت بیمه عمر آمریکایی که در اختیار دارد استفاده می‌کند. تنظیم‌کننده‌های ایالتی در تگزاس و آیووا به بیمه‌گران درجه غیرمعمولی از آزادی برای انجام تجارت با سایر نهادها در این شرکت را داده‌اند.
غول‌های سرمایه خصوصی مانند Brookfield و رقبای آن Apollo، Blackstone و KKR مدیریت دارایی‌های بیمه را تجارت دهه کرده‌اند و ذخایر خود را از اوراق قرضه محافظه‌کارانه با درجه سرمایه‌گذاری به سمت وام‌های خصوصی و بدهی‌های پشتیبانی‌شده با دارایی منتقل می‌کنند که بازده بالاتری کسب می‌کنند و حق بیمه‌های بیشتری را جذب می‌کنند.
Bill Ackman، سرمایه‌گذار میلیاردر Pershing Square سال گذشته تقریباً 2 میلیارد دلار روی Brookfield شرط بست، تا حدی به دلیل هیجان او در مورد رشد تجارت بیمه این شرکت.
اما Thomas Gober، بازرس سابق بیمه و منتقد برجسته سهام خصوصی در این صنعت، می‌گوید "یک شرکت بیمه عمر و مستمری، با وعده‌های بسیار بلندمدت خود، باید محتاط باشد .... با پول مشتریان خود". او و دیگران این سوال را مطرح می‌کنند که آیا پس‌اندازهای نگهداری‌شده از طرف بیوه‌های آمریکایی، یتیمان و بازنشستگان باید رشد مدیران دارایی را تسریع کند.
Brookfield می‌گوید سهام املاکی که به بیمه‌گران خود منتقل کرده است، بهترین ساختمان‌های آن، از جمله برخی از پرطرفدارترین برج‌های اداری در نیویورک و کانادا و مراکز خریدی با عملکرد برتر هستند. این شرکت همچنین نقل و انتقالات فردی را با تنظیم‌کننده‌های بیمه تأیید کرده است و پس از یک بررسی دقیق از روند ارزش‌گذاری، قبل از انجام معاملات، برکت آنها را به دست آورده است.
این شرکت انکار می‌کند که هزارتو است و می‌گوید "ما تمام اطلاعات مربوطه را به صورت شفاف در گزارش‌های خود افشا می‌کنیم، که همه آنها به وضوح نشان می‌دهند که این مشاغل بیمه تحت مالکیت [Brookfield] سرمایه‌گذاری بهتری دارند و تجارت املاک و مستغلات ما به طور محتاطانه برای بلندمدت مدیریت می‌شود".
54 طبقه باشکوه Liberty Plaza از یک توسعه‌دهنده ورشکسته در سال 1996 خریداری شد، قبل از اینکه کنسرسیوم کانادایی Brascan به Brookfield Asset Management تغییر نام دهد و یک حسابدار جوان به نام Bruce Flatt مدیر اجرایی آن شود.
در دهه‌های پس از آن، او بر موج بدهی ارزان قیمت سوار شد تا اندازه این کنسرسیوم را بزرگ کند و برای مدت طولانی، افزایش ارزش دارایی‌ها باعث شد که به نظر برسد آنها نمی‌توانند اشتباه کنند. تا زمانی که نیمی از سهام Liberty Plaza در سال 2017 به Blackstone فروخته شد، ارزش این ساختمان بیش از سه برابر شده و به 1.5 میلیارد دلار رسیده بود. در اوایل سال 2020، گزارش شد که Brookfield و Blackstone در مورد واگذاری این برج به قیمت 1.6 تا 1.7 میلیارد دلار بحث کرده‌اند.
اما همه‌گیری، کار از راه دور، خرید آنلاین و افزایش نرخ بهره به مجموعه برج‌ها و مراکز خرید Brookfield ضربه سختی وارد کرده است. در سال 2023، این شرکت سهام One Liberty Blackstone را با ارزش‌گذاری بسیار کاهش‌یافته 1 میلیارد دلاری با استفاده از شرکت‌های بیمه متعلق به خود بازخرید کرد.
این کنسرسیوم قبلاً سرمایه‌گذاران املاک و مستغلات بازار عمومی خود را خریداری کرده بود و Brookfield Property Partners را در طول همه‌گیری در بحبوحه کاهش قیمت سهام خصوصی کرد و انتقاد کرد که این واحد پول نقد کافی برای حفظ پرداخت سود سهام خود تولید نمی‌کند.
Brookfield گفت این معامله نشان دهنده تلاش بازار سهام برای ارزش‌گذاری مناسب یک امپراتوری املاک متنوع است.
املاک همواره در قلب تجارت این گروه بوده است. این شرکت 133 میلیارد دلار دارایی دارد، برخی از این دارایی‌ها متعلق به کنسرسیوم است و برخی دیگر از طریق صندوق‌های سرمایه‌گذاری دارای نشان Brookfield که این شرکت نیز در آن سرمایه‌گذار است، کنترل می‌کند.
پس از خصوصی شدن، پرداخت‌های واحد املاک اکنون به زنجیره مالکیت می‌رود - به جای سهامداران خارجی - و حدود 950 میلیون دلار از 1.1 میلیارد دلار درآمد قابل توزیع از املاک و مستغلات Brookfield Corporation را که در نه ماه اول سال 2024 گزارش شده است، به خود اختصاص داده است. از این 950 میلیون دلار، کمی بیش از یک سوم مستقیماً از خود مشارکت حاصل شد و بقیه از سرمایه‌گذاری‌های صندوق Brookfield بود.
این مشارکت به پرداخت این پرداخت‌ها به شرکت تا سال گذشته ادامه داد، در همان زمانی که شرکت 2.8 میلیارد دلار به عملیات املاک بازگرداند، که به گفته وی برای "بازپرداخت فرصت‌طلبانه بدهی" بود. علاوه بر 1.4 میلیارد دلار سهام جدید، نیمی دیگر در ژوئن و سپتامبر از فروش داخلی املاک جمع‌آوری شد: این مشارکت منافع جزئی در دوجین دارایی اداری و خرده‌فروشی آمریکای شمالی را به Brookfield Reinsurance فروخت. در یک مثال دیگر از تغییر شکل این شرکت، این نهاد در ماه‌های بین‌المللی به Brookfield Wealth Solutions تغییر نام داد.
به گفته این شرکت، فروش‌های داخلی فقط مربوط به املاکی است که Brookfield به طور کامل در اختیار دارد، نه املاکی که در صندوق‌های سرمایه‌گذاری آن قرار دارند. آنها توسط یک کمیته حل اختلاف داخلی مورد بررسی قرار گرفتند و با ارزش‌گذاری‌های مورد استفاده در حساب‌های حسابرسی شده این شرکت انجام شدند.
با این حال، برخی استدلال می‌کنند که این ارزیابی‌ها به طور غیرمعمولی خوش‌بینانه هستند. Khmelnitsky اشاره می‌کند که "فرضیات ارزش‌گذاری املاک Brookfield از سال 2019 به سختی تغییر کرده است"، زمانی که هزینه‌های استقراض بسیار پایین‌تر بود و کار از خانه به جای یک امر رایج، غیرمعمول بود. او اضافه می‌کند که "بر اساس شواهد بازار قابل مشاهده، تخمین ارزش منصفانه ما از دارایی‌های املاک Brookfield به طور قابل توجهی کمتر از تخمین مدیریت است".
همانطور که در مورد سایر مالکان بزرگ املاک وجود دارد، ارزش‌گذاری این دارایی‌ها مدت‌هاست که به عنوان یک "موضوع حسابرسی حیاتی" پرچم‌گذاری شده است، چیزی که Deloitte آن را شامل "قضاوت‌های ویژه چالش‌برانگیز، ذهنی یا پیچیده" می‌نامد. این شرکت از سال 1971 این کنسرسیوم را حسابرسی کرده است و در سال 2023، 118 میلیون دلار هزینه دریافت کرده است.
در بازار اداری ایالات متحده که از زمان همه‌گیری معاملات بسیار کمی در آن انجام شده است، شواهدی از فروش‌های واقعی وجود دارد که به اعتبار سنجی ارزش‌گذاری‌های Brookfield کمک می‌کند.
یکی از معاملاتی که در سال 2022 انجام شد، فروش 49 درصد سهام One Manhattan West بود، یک ساختمان مدرن که برای بهره‌مندی از بازسازی چند میلیارد دلاری برنامه‌ریزی‌شده Penn Station آماده شده است. Blackstone این ساختمان را 27 برابر سود عملیاتی خود ارزش‌گذاری کرد، بیش از یک ساختمان قابل مقایسه، Two Manhattan West، جایی که Brookfield سهام سهام خود را در سال بعد با حدود 20 برابر چنین سودی به بیمه‌گران خود منتقل کرد، به گفته افرادی که از این موضوع مطلع بودند.
Brookfield می‌گوید ارزش‌گذاری‌های داخلی آن از نظر تاریخی با قیمت‌هایی که هنگام فروش دارایی‌ها به دست می‌آورد، مطابقت داشته است. در طول دو سال گذشته، صندوق‌های آن 192 دارایی یا پورتفوی املاک و مستغلات را به اشخاص ثالث غیرمرتبط به مبلغ 27 میلیارد دلار با میانگین 3 درصد حق بیمه نسبت به ارزش‌گذاری‌های حسابداری خود فروخته‌اند.
با این حال، همانطور که Khmelnitsky اشاره می‌کند، این عمدتاً باکیفیت‌ترین املاک هستند که در سال‌های اخیر دست به دست شده‌اند، که به گفته وی "نشان‌دهنده کل پورتفوی شرکت نیستند".
بقیه پورتفوی شامل برخی از دارایی‌هایی است که ممکن است هنوز به تزریق پول نقد نیاز داشته باشند، مشابه روشی که Brookfield در سال 2023 سرمایه‌گذاری در Canary Wharf لندن انجام داد - که به گفته وی برای "تغییر موقعیت استراتژیک" بود - قبل از توافق بر سر یک سپرده 900 میلیون دلاری دیگر در سال گذشته در حالی که با وام‌دهندگان مذاکره می‌کرد.
کنسرسیوم Flatt به هیچ وجه تنها مؤسسه‌ای نیست که در بازار نامشخص املاک تجاری برای زمان بازی می‌کند. محققان فدرال رزرو نیویورک سال گذشته هشدار دادند که تاکتیک‌های "توسعه و تظاهر" "بانک‌ها (و سایر دارندگان بدهی املاک تجاری) را در معرض زیان‌های بزرگ ناگهانی قرار می‌دهد که می‌تواند ناشی از پویایی فروش آتش و ازدحام دادگاه‌های ورشکستگی باشد".
همچنین به طور منحصربه‌فرد آسیب‌پذیر نیست. گزارش ثبات مالی فدرال رزرو "بدتر شدن بیشتر قابل توجه بازار املاک تجاری" را در میان "قرار گرفتن در معرض دارایی‌های غیرنقدشونده و پرخطر [که] شرکت‌های بیمه عمر را در برابر مجموعه‌ای از شوک‌های نامطلوب آسیب‌پذیر می‌کند" علامت‌گذاری کرد.
آنچه Brookfield را متمایز می‌کند، توانایی آن در جابجایی دارایی‌ها در میان بسیاری از شرکت‌های تابعه خود است، که به طور بالقوه ریسک‌ها را از ترازنامه خود به اشخاص ثالث ناآگاه مانند دارندگان بیمه‌های مستمری صادر شده توسط بیمه‌گران خود منتقل می‌کند.
پرونده‌های قانونی برای یکی از آن بیمه‌گران، American National در تگزاس که Brookfield در سال 2022 به قیمت 5.1 میلیارد دلار خریداری کرد، نگاهی اجمالی به داخل هزارتو ارائه می‌دهند و تحولی را نشان می‌دهند که برخی آن را نگران‌کننده می‌دانند.
یک رقم کلیدی در آن گزارش‌ها "سرمایه و مازاد" بیمه‌گر است - آنچه باقی می‌ماند زمانی که کل بدهی‌های دارندگان بیمه از دارایی‌هایی که از آن بدهی‌ها پشتیبانی می‌کنند کسر می‌شود.
سرمایه American National از زمان تصاحب از 4 میلیارد دلار به 2.3 میلیارد دلار در سپتامبر کاهش یافته است، حتی در حالی که بدهی‌ها بیش از نصف افزایش یافته و به 31 میلیارد دلار رسیده است.
نسبت مازاد به بدهی‌ها 7.4 درصد است، کمتر از محدوده 9.7 درصد تا 10.9 درصد که برای ارائه‌دهندگان مستمری در طول پنج سال گذشته معمول است، طبق تحقیقات AM Best، یک آژانس رتبه‌بندی اعتباری متخصص در بیمه.
نگرانی جداگانه این است که چگونه از American National برای تأمین مالی سایر بخش‌های این شرکت استفاده شده است. این شرکت 7.7 میلیارد دلار دارایی وابسته به اصطلاح اعلام می‌کند: سرمایه‌گذاری در سایر عملیات Brookfield.
در برخی موارد، آنها شامل دارایی‌های غیرمعمول برای یک شرکت بیمه هستند، مانند سهم بزرگ در Primary Wave، تجارت حق امتیاز موسیقی که مالک حق چاپ آهنگ Whitney Houston "I Wanna Dance With Somebody (Who Loves Me)" است.
دارایی‌های وابسته همچنین شامل بیش از 500 میلیون دلار وام مستقیم به تجارت املاک Brookfield و بیش از 100 میلیون دلار وام ممتاز به تجارت سهام خصوصی آن است. بزرگترین دارایی وابسته آن یک وام 1.3 میلیارد دلاری به شرکت هلدینگ مستقیم American National در Delaware است که در ماه مه 2024 انجام شده است.
Gober، بازرس سابق بیمه، به دارندگان بیمه توصیه می‌کند سرمایه مازاد و دارایی‌های وابسته بیمه‌گر خود را در نظر بگیرند، زیرا آنها به بقیه گروه رجوع نمی‌کنند. او می‌گوید: "طبق قانون، فقط حامل بیمه در سطح مستقل مسئول ادعاها است."
به او آموخته شد که به دلیل تضاد منافع بالقوه در بازی و همچنین این خطر که فروش دارایی‌های وابسته در هر بحرانی دشوار است، به چنین معاملات مربوط به طرفین نزدیک توجه کند: او می‌گوید: "سرمایه‌گذاری با یکدیگر در داخل گروه مانند یک من از خواهرم است."
در همین حال، Khmelnitsky این خطر را می‌بیند که بیمه‌گر تگزاسی و دیگری در آیووا که سال گذشته خریداری شد، برای عایق‌بندی این شرکت استفاده می‌شوند: "Brookfield در تلاش است تا با معامله با خود، یک اقتصاد Brookfield حلقه بسته ایجاد کند."
Brookfield می‌گوید "تعهد بلندمدت به دارندگان بیمه در مرکز هر کاری است که [بازوی بیمه آن] انجام می‌دهد". این شرکت می‌گوید تغییرات در سرمایه American National نشان‌دهنده سازماندهی مجدد بیمه‌گر و شرکت‌های تابعه آن است که آن گروه از شرکت‌ها را با 8 میلیارد دلار سرمایه مازاد در دسترس برای محافظت از دارندگان بیمه رها کرده است.
این شرکت خاطرنشان می‌کند که بیمه‌گران تگزاسی و آیووا آن دارای رتبه‌های A از AM Best هستند که نشان دهنده وضعیت مالی "عالی" آنها است. Brookfield می‌گوید تمام شرکت‌های بیمه آن "پورتفوی سرمایه‌گذاری با کیفیت بالا" را حفظ می‌کنند که "موضوع یک فرآیند بررسی داخلی قوی، اعتبار سنجی شخص ثالث و گزارش‌دهی و نظارت نظارتی است".
همچنین می‌گوید بسیاری از بیمه‌گران در املاک تجاری سرمایه‌گذاری می‌کنند و املاکی که به خود فروخته است "به طور عینی برای پورتفوی شرکت بیمه ایده‌آل است". این شرکت اضافه می‌کند که آشکارا این استراتژی را با سهامداران در میان گذاشته است و "هر گونه اشاره به نامناسب بودن در این فرآیند به طور واضح نادرست است".
مناسب بودن ضروری است زیرا صورت‌های مالی رسمی این شرکت، همانطور که حتی حامیان آن اذعان می‌کنند، تقریباً غیرقابل درک است. مسیرهای پیچیده اسناد که مشاغل را در سراسر جهان به شرکت مادر در تورنتو متصل می‌کند، چیزی را ایجاد کرده است که بخشی کنسرسیوم، بخشی شرکت سرمایه‌گذاری ترکیبی است.
در نتیجه، اعداد آن با جریان سرمایه به داخل و خارج از صندوق‌های آن و تأثیر مشاغلی که کنترل می‌کند اما فقط تا حدی مالک آن است، شکل می‌گیرد.
به عنوان مثال، در حالی که این گروه در سال 2024 سود خالص 1.8 میلیارد دلاری گزارش کرد، دو سوم از آن سودها به دلیل مالکان خارجی بود. در نتیجه، سهامداران فقط استحقاق سود 641 میلیون دلاری را داشتند.
ار زیابی حسابداری Khmelnitsky می‌گوید او اغلب به دنبال "درآمدهایی است که بروکفیلد باید برای نگهداری با سهم بسیار کم در ترازنامه خود نشان دهد" که در عمل، همان چیزی است که این شرکت برای پرداخت سود سهامداران استفاده می‌کند.
سپس "بخش پاداش" وجود دارد: سودهای ناشی از فروش دارایی. به گفته تحلیلگران Veritas، از سال 2012 تا 2022 این سودها در مجموع 29 میلیارد دلار بوده است که 60 درصد بیشتر از درآمدها در نتیجه مشاغل معمول بوده است.
متعاقباً، با افزودن جنبه سرمایه‌گذاری استراتژیک، درآمد را به یک گره پیچیده تبدیل می‌کند.
وقتی از Flatt پرسیده شد که چرا Brookfield آنقدر نامفهوم به نظر می‌رسد، او در سال 2021 پاسخ داد که این شرکت از طریق یک سری ادغام و اکتساب تکامل یافته است و "به درستی ساده نشده است زیرا این کار به ما انعطاف‌پذیری می‌دهد".
این رویکرد به Brookfield اجازه داده است که از یک سبد دارایی کم ارزش به یکی از پیچیده‌ترین و قدرتمندترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری جهان تبدیل شود.
برخی از سرمایه‌گذاران استدلال می‌کنند که این مهارت در مهندسی مالی و تخصص در ارزش‌گذاری دارایی‌های غیرلیکوئید است که عملکرد فوق‌العاده بلندمدت Brookfield را هدایت کرده است. به هر حال، ارزش سهام آن در دهه گذشته تقریباً 500 درصد افزایش یافته است.
اما منتقدان می‌ترسند که این انعطاف‌پذیری به Brookfield اجازه می‌دهد تصویر کاملاً خوش‌بینانه‌ای از تجارت خود ارائه دهد.