آیا ما به طور پیوسته پیر می شویم یا به صورت ناگهانی؟

برای بسیاری از افراد، پیری به نظر می رسد که در توقف ها و شروع ها اتفاق می افتد. پس از یک دوره آرامش، یک روز، ظاهراً ناگهانی، زانوهایتان درد می کنند.

دکتر استیو هافمن، استاد زیست شناسی محاسباتی در موسسه لایب‌نیتس در مورد پیری در Jena، آلمان، گفت: "شما صبح از خواب بیدار می شوید و ناگهان احساس پیری می کنید." "این نوعی برداشت است."

به نظر می رسد که ممکن است یک مبنای علمی برای این تجربه وجود داشته باشد. با تجزیه و تحلیل نشانگرهای مرتبط با سن، مانند پروتئین ها و تگ های DNA در جریان خون، برخی از دانشمندان به این درک می رسند که پیری در بزرگسالی یک فرآیند خطی نیست، بلکه شاید فرآیندی باشد که به طور چشمگیری در نقاط خاصی از زندگی فرد جهش می یابد.

در اینجا آنچه تاکنون آموخته اند و آنچه در نهایت می تواند برای سلامتی و طول عمر شما به معنای آن باشد، آورده شده است.

دانشمندان مدت هاست که گمان می کنند پیری ممکن است به صورت ناگهانی رخ دهد، اما آنها فقط در دهه گذشته یا بیشتر شروع به استفاده از سیگنال های مولکولی برای اندازه گیری سرعت پیری کرده اند.

یک مطالعه گسترده استنفورد که سال گذشته منتشر شد، چندین تغییر مولکولی مرتبط با پیری را در نمونه های خون جمع آوری شده از 108 بزرگسال بین 25 تا 75 سال پیگیری کرد. با مقایسه نمونه ها از افراد مختلف در سنین مختلف، مشخص شد که به نظر می رسد افراد در حدود 44 سالگی و دوباره در حدود 60 سالگی سریعتر پیر می شوند. به نظر می رسید که خوشه های تغییرات در اولین جهش بیشتر مربوط به چربی و متابولیسم الکل و همچنین عملکرد عضلات باشد، و دومین جهش بیشتر مربوط به اختلال عملکرد سیستم ایمنی و عملکرد عضلات بود. مایکل اسنایدر، استاد ژنتیک در استنفورد مدیسین و نویسنده همکار این مطالعه گفت: اولین جهش می تواند به توضیح اینکه چرا به نظر می رسد افراد در پردازش الکل از دهه 40 زندگی خود با مشکل بیشتری روبرو می شوند و چرا در دهه 60 زندگی خود بیشتر مستعد بیماری می شوند، کمک کند.

همچنین سال گذشته، یک مطالعه بر روی موش ها که توسط دکتر هافمن نویسندگی شده بود، نشان داد که تغییرات شیمیایی ناگهانی در DNA در اوایل تا اواسط زندگی جوندگان و دوباره در اواسط تا اواخر زندگی رخ می دهد، که نشان می دهد سه مرحله مجزا از پیری وجود دارد.

و در یک مطالعه 2019 که به پلاسمای خون بیش از 4000 نفر نگاه می کرد، دانشمندان گزارش دادند که جهش های قابل توجهی در غلظت پروتئین های مرتبط با پیری در دهه های چهارم، هفتم و هشتم زندگی وجود دارد.

سایر متخصصان فکر می کنند که پیری لزوماً در دوره های کوتاه رخ نمی دهد، بلکه در مراحل طولانی تر رخ می دهد. استیو هورواث، که به طور گسترده ای به عنوان پیشگام ابزارهای پیری بیولوژیکی شناخته می شوند که به عنوان ساعت های اپی ژنتیکی شناخته می شوند، گفت که یک مطالعه 2013 که او انجام داد، نشان داد که سرعت پیری از اوایل کودکی تا بلوغ از یک منحنی تند پیروی می کند، اما پس از 20 سالگی خطی می شود. (دکتر هورواث اکنون محقق اصلی در Altos Labs، یک شرکت بیوتکنولوژی است که بر بهبود سلامت سلول و کند کردن بیماری های مرتبط با پیری تمرکز دارد.)

همچنین داده های اولیه نشان می دهد که اعضای خاصی - مانند قلب یا مغز - ممکن است سریعتر از سایرین پیر شوند، تونی ویس کورای، استاد مغز و اعصاب و علوم عصبی در دانشگاه استنفورد که نویسنده مطالعه 2019 بود، گفت.

این که آیا آنها در مراحل یا جهش ها اتفاق می افتند، هنوز مشخص نیست که چگونه همه این تغییرات مولکولی در واقع به پیری و بیماری های مرتبط با پیری کمک می کنند. با این حال، این نوع یافته‌ها می‌تواند بینش بیشتری در مورد زیست‌شناسی زمینه‌ای تغییرات شناخته‌شده در میانسالی، مانند کند شدن متابولیسم، ارائه دهد، آلیسون آیلو، استاد اپیدمیولوژی در مرکز پیری رابرت ان. باتلر کلمبیا گفت.

در عمل، این می تواند به این معنی باشد که افراد می توانند در مدیریت سلامت خود هدفمندتر باشند و بر تغییرات و شرایط خاصی تمرکز کنند که با سن خاص آنها مرتبط است، آدیتی گورکار، استادیار پزشکی در موسسه پیری دانشگاه پیتسبورگ گفت.

بعدش چی؟

دکتر اریک وردین، رئیس و مدیر اجرایی موسسه Buck for Research on Aging، گفت: این یافته ها "بسیار جالب هستند، اما من می گویم مقدماتی هستند." و او گفت که یک سری سوالات را مطرح می کند: "چه اتفاقی دارد می افتد؟ کدام اندام یا مجموعه ای از اندام ها باعث این تغییرات بزرگ می شود؟"

سایر سؤالات باز وجود دارد، از جمله اینکه آیا تغییرات از فردی به فرد دیگر یا بین جنسیت‌ها متفاوت است، و چه میزان شیوه زندگی و رفتار ممکن است در آن نقش داشته باشد، زیرا شواهد فزاینده ای وجود دارد که رویدادهای خاص - مانند بارداری، تروما و سختی یا حتی عفونت کووید - می تواند پیری بیولوژیکی را نیز تسریع کند.

کارشناسان گفتند که مشتاق هستند به این سؤالات با مطالعات طولی پاسخ دهند که تغییرات را در طول عمر یک فرد پیگیری می کند. این روش تفاوت در محیط یا شیوه زندگی بین افراد را در نظر می گیرد.

دکتر آیلو گفت: "اگر واقعاً می خواهید مشخص کنید که آیا این یک روند خطی است یا جهش هایی وجود دارد که در دوره های زمانی بسیار خاص رخ می دهد، می خواهید همان افراد را دنبال کنید تا ببینید آیا این تغییرات بیولوژیکی هستند."

دکتر Luigi Ferrucci، مدیر علمی موسسه ملی پیری، گفت: تاکنون، محققان فقط "سطح" نحوه ارتباط تغییرات مولکولی با پیری را لمس می کنند. او افزود که با یادگیری بیشتر، آنها می توانند به مردم کمک کنند تا بهتر زندگی کنند و از بیماری جلوگیری کنند. "به جای کاهش در 70 سالگی، می توانیم تلاش کنیم تا آن را در 75 سالگی کاهش دهیم و پنج سال زندگی خوب به دست آوریم."