تا امسال، مقامات بهداشت عمومی از یک روش ساده برای مقابله با شیوع سرخک پیروی می‌کردند: واکسینه کردن افراد واکسینه نشده در سریع‌ترین زمان ممکن. ویلیام ماس، متخصص سرخک در دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ، به من گفت که بخش سرخک در واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) که تقریباً همه کودکان آمریکایی امروزه دریافت می‌کنند، «یکی از بهترین واکسن‌هایی است که ما داریم». دو دوز در اوایل کودکی کافی است تا خطر ابتلا به سرخک را تا ۹۷ درصد کاهش دهد. و واکسیناسیون تنها راه مطمئن برای کند کردن روند شیوع این بیماری فوق‌العاده مسری است.
در هفته‌های پس از شروع شیوع سرخک در غرب تگزاس و گسترش آن به نیومکزیکو، ادارات بهداشت محلی با راه‌اندازی کلینیک‌های واکسیناسیون رایگان، برای مقابله با این بیماری تلاش کرده‌اند. با این حال، به نظر می‌رسد دولت فدرال قوانین خاص خود را برای این بازی وضع می‌کند. این اپیدمی در حال حاضر از ۲۰۰ مورد شناخته شده فراتر رفته است. اما کارشناسان به من گفتند که این احتمالاً یک شمارش بسیار کمتر از حد واقعی است. و به نظر می‌رسد که حداقل جان دو نفر، از جمله یک کودک شش ساله واکسینه نشده را گرفته است. با این وجود، CDC (مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها) یک ماه پس از شروع اپیدمی، اولین بیانیه خود را در مورد شیوع بیماری منتشر کرد و حتی در آن زمان، مستقیماً از والدین نخواست که فرزندان خود را در مورد واکسن MMR به‌روز کنند.
اخیراً، وزارت بهداشت و خدمات انسانی خواستار ارسال دوزهای واکسن به تگزاس شده است. در عین حال، HHS در حال تلاش برای ارسال ویتامین A به منطقه است و وزیر جدید این وزارتخانه، رابرت اف. کندی جونیور، اهمیت این مکمل‌ها را در مدیریت سرخک بیش از حد جلوه می‌دهد. در برخی از مناطق تگزاس، روغن کبد ماهی غنی از ویتامین A به سرعت به فروش می‌رسد، در حالی که برخی از والدین در مورد واکسن‌ها تردید دارند.
سخنگوی HHS در پاسخ به درخواست اظهار نظر، خاطرنشان کرد که "CDC واکسیناسیون را به عنوان بهترین محافظت در برابر عفونت‌های سرخک توصیه می‌کند"، اما افزود که "وزیر کندی و HHS متعهد هستند که با یک رویکرد جامع و همه‌جانبه، به طور جدی با شیوع سرخک مقابله کنند تا هر کاری که می‌توانیم برای نجات جان انسان‌ها انجام دهیم."
ایالات متحده از دیرباز گروه‌های کوچکی از مردم داشته است که از واکسیناسیون خودداری کرده‌اند، اما در این شیوع، که اولین مورد بزرگ در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ است، شکاف بین افراد واکسینه نشده و افراد نگران به طرز ویژه‌ای آشکار به نظر می‌رسد. بسیاری از افرادی که مشتاق دریافت واکسن هستند، کسانی هستند که کمترین نیاز را به آن دارند: افراد جوان و سالمی که در نزدیکی محل شیوع شناسایی شده نیستند و در حال حاضر تمام دوزهای MMR مورد نیاز خود را دریافت کرده‌اند. در همین حال، به کسانی که بیشترین سود را از واکسیناسیون می‌برند، به طور مشخص یادآوری شده است که انجام این کار یک تصمیم شخصی است، همانطور که کندی بیان کرده است - چارچوبی که می‌تواند به افزایش تلفات جانی منجر شود.
قبل از دهه ۱۹۶۰، زمانی که واکسن سرخک در ایالات متحده در دسترس قرار گرفت، این ویروس سالانه حدود ۳ تا ۴ میلیون آمریکایی را مبتلا می‌کرد. در بیشتر موارد، این بیماری پس از چند روز سرفه، تب و بثورات مشخص، برطرف می‌شد. اما سرخک همچنین می‌تواند به سرعت خطرناک شود و عوارضی به اندازه ذات‌الریه و تورم مغز ایجاد کند. محققان تخمین زده‌اند که این ویروس می‌تواند ۹۰ درصد از افراد غیرایمن را که با آنها تماس نزدیک پیدا می‌کند، آلوده کند و تقریباً از هر ۱۰۰۰ مورد، یک مورد منجر به مرگ می‌شود. یک مطالعه نشان داد که در دوران قبل از واکسن، تا نیمی از کل مرگ و میرهای ناشی از بیماری‌های عفونی در کودکان ممکن است ناشی از سرخک باشد. کسانی که از این بیماری جان سالم به در می‌برند، گاهی اوقات دچار آسیب دائمی مغزی می‌شوند. این ویروس همچنین می‌تواند سیستم ایمنی بدن را مختل کند و حافظه بدن از عفونت‌ها و واکسن‌های گذشته را از بین ببرد، که باعث می‌شود افراد در برابر بیماری آسیب‌پذیرتر شوند.
در ایالات متحده، ابتلا به سرخک در دوران کودکی - و خطر کردن تمام این وحشت‌ها - زمانی یک امر اجتناب‌ناپذیر تلقی می‌شد. دهه‌ها واکسیناسیون به ایالات متحده کمک کرد تا سرخک را تا سال ۲۰۰۰ ریشه‌کن کند و از آن زمان تاکنون این ویروس را تا حد زیادی تحت کنترل نگه دارد. اما شکاف‌های این دیوار در حال گسترش است. برای ویروسی به اندازه سرخک، پوشش واکسن باید بالای ۹۵ درصد باقی بماند تا از شیوع بیماری جلوگیری شود. مارک جیت، اپیدمیولوژیست در دانشگاه نیویورک، به من گفت که حتی کاهش چند درصدی در ایمن‌سازی می‌تواند میزان حمله ویروس را دو برابر کند. در بسیاری از مناطق ایالات متحده، این اکنون یک تهدید واقعی است: در سراسر کشور، کمتر از ۹۳ درصد از کودکان مهدکودک برای سال تحصیلی ۲۰۲۳-۲۰۲۴ به طور کامل علیه سرخک واکسینه شده‌اند. افراد واکسینه نشده و کم واکسینه شده نیز تمایل به تجمع دارند. به عنوان مثال، شیوع بیماری در غرب تگزاس به ویژه در شهرستان گینز، که محل سکونت یک جامعه منونایت محتاط نسبت به سیستم مراقبت‌های بهداشتی است و میزان واکسیناسیون مهدکودک آن فقط ۸۲ درصد است، به شدت ضربه زده است.
به نظر می‌رسد که میزان واکسیناسیون در این منطقه در هفته‌های پس از شروع شیوع افزایش یافته است. اما چندین کارشناس به من گفتند که از فقدان پیام‌رسانی قوی و مداوم از سوی رهبری فدرال ناراحت هستند. در گذشته، شیوع بیماری‌ها باعث حمایت فوری از واکسن از سوی دولت فدرال شده است: در طول شیوع سرخک در سال‌های ۲۰۱۸-۲۰۱۹ که در یک جامعه یهودی ارتدکس در نیویورک متمرکز شده بود، رابرت ردفیلد، مدیر CDC، و الکس آذر، وزیر HHS، بیانیه‌های مشترکی صادر کردند که بر اهمیت واکسیناسیون تأکید می‌کرد. ردفیلد از ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی خواست تا «در مورد اثربخشی و ایمنی واکسن سرخک به بیماران اطمینان دهند». آذر تأکید کرد که ایمنی واکسن‌ها «در طول سال‌های متمادی در برخی از بزرگترین مطالعات واکسن که تاکنون انجام شده است، به طور قاطع ثابت شده است.»
مردم لزوماً اولین نشانه‌های خود را از منصوبان فدرال نمی‌گیرند. مطالعات نشان می‌دهد که توصیه‌های ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی عامل مهمی در تصمیم‌گیری‌های مردم در مورد واکسیناسیون است. اما رابرت بدنارچیک، اپیدمیولوژیست در دانشگاه اموری، به من گفت که پیام‌های ملی همچنان می‌تواند مقامات بهداشت محلی و پزشکان را به تلاش‌های مضاعف خود تشویق کند. و برخی از قدرتمندترین مشارکت‌های بهداشتی می‌تواند شامل رهبران جامعه‌ای باشد که در میان خانواده‌ها اعتبار دارند. ماس به من گفت، در طول شیوع سرخک در سال‌های ۲۰۱۸-۲۰۱۹، مقامات بهداشت عمومی «تلاش‌های سنجیده‌ای برای همکاری با رهبران مذهبی» انجام دادند که توصیه‌های آنها مورد اعتماد باشد. به نظر می‌رسد این تلاش‌ها در شیوع فعلی وجود ندارد: یک کشیش در سمینول، تگزاس، به آسوشیتدپرس گفت که هیچ تماس مستقیمی از سوی مقامات بهداشت عمومی دریافت نکرده است و با والدین در جماعت خود در مورد واکسن‌ها صحبت نمی‌کند.
بیانیه‌ای از HHS که این هفته منتشر شد، بر قدرت واکسن‌های سرخک تأکید کرد. اما همچنین همچنان به تمجید مداوم کندی از ویتامین A به عنوان یک روش اصلی برای مدیریت ویروس، ادامه داد، بیانیه‌ای که اکنون در وب‌سایت CDC نیز برجسته شده است. کمبود ویتامین A می‌تواند یک مورد سرخک را که قبلاً شروع شده است، بدتر کند - اما تخمین زده می‌شود که این کمبودها کمتر از ۱ درصد از آمریکایی‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. کندی همچنین استروئیدها و آنتی‌بیوتیک‌ها را به عنوان تاکتیک‌های مبارزه با سرخک معرفی کرده است، اما این مداخلات نیز بیشتر برای کاهش شدت بیماری پس از شروع آن است. جیت به من گفت: «واکسن تنها چیزی است که از ابتلای افراد به عفونت جلوگیری می‌کند.» و قرار دادن مکمل‌ها و داروها به عنوان گزینه‌ای قابل مقایسه با پیشگیری، یا حتی ترجیح دادن آنها، به ویژه برای بیماری‌ای که هیچ درمان یا داروی ضدویروسی ندارد، خطرناک است.
روپالی لیمایه، محقق ارتباطات بهداشتی در دانشگاه جورج میسون، به من گفت، وقتی واکسیناسیون به عنوان تنها یک گزینه در میان گزینه‌های متعدد مطرح می‌شود، والدین ممکن است در مورد انتخاب واکسن برای فرزندشان تجدید نظر کنند. کندی همچنین واکسیناسیون را به عنوان یک انتخاب شخصی معرفی کرده است، و چیزی که والدین باید «برای درک گزینه‌های خود با ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی خود مشورت کنند» - همه این‌ها، به گفته لیمایه، انجام ندادن هیچ کاری را به گزینه‌ای بسیار راحت تبدیل می‌کند. او گفت: «از نظر من، این به طور خودکار منجر به عوارض و مرگ و میر بیشتر می‌شود.»
در همین حال، پزشکان مراقبت‌های اولیه مانند سارا ترنر از Lutheran Health Physicians، در ایندیانا، سؤالات دیوانه‌واری از بیمارانی دریافت می‌کنند که می‌پرسند آیا به تقویت‌کننده یا واکسن زودهنگام برای نوزادان خود نیاز دارند یا خیر، در حالی که نوزادان هنوز برای اولین MMR خود به اندازه کافی بزرگ نشده‌اند. اگرچه برخی از افراد، متولدین قبل از ۱۹۸۹، ممکن است فقط یک دوز MMR در دوران کودکی دریافت کرده باشند و واجد شرایط دریافت دوز دیگری باشند، اما ترنر به من گفت، در بیشتر موارد، پاسخ به این سؤالات معمولاً *خیر* است - به خصوص اگر موارد محلی شناسایی نشده باشند و خانواده‌ای قصد سفر به منطقه‌ای را نداشته باشد که سرخک در آن شایع است. تصور می‌شود که محافظت از واکسن برای دهه‌ها، شاید حتی یک عمر کامل، در اکثر افراد باقی بماند: شلی بولوتین، اپیدمیولوژیست در دانشگاه تورنتو، به من گفت: «اگر دو دوز واکسن سرخک دارید، جای نگرانی نیست.»
این ناهماهنگی‌ها الگویی در واکنش ایالات متحده به بیماری‌های عفونی است. در بدترین روزهای COVID نیز، سیاستمداران درمان‌های مشکوکی را برای این ویروس تبلیغ می‌کردند، و احساسات ضد واکسن در جوامع کم‌ایمن شده موج می‌زد، در حالی که برخی از افراد نگران به دنبال تزریق‌های اضافی بودند، قبل از اینکه مشخص شود به آنها نیاز دارند. اخیراً، هنگامی که موارد mpox در ایالات متحده در سال ۲۰۲۲ شروع به انفجار کرد، طیف وسیعی از آمریکایی‌ها برای تزریق واکسن هجوم آوردند - اگرچه شیوع بیماری، از همان ابتدا، در میان مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند متمرکز بود، که هفته‌ها منابع متمرکزی دریافت نکردند. و با افزایش موارد H5N1 در ایالات متحده در سال گذشته، نگرانی عمومی بر ایمنی محصولات لبنی پاستوریزه متمرکز شده است، نه خطرات واقعی برای کارگران لبنیات و طیور.
سرخک ویروسی بخشنده نیست. این ویروس آنقدر سریع حرکت می‌کند که می‌تواند از هر گونه لغزش دفاعی یا حفره‌ای در محافظت، سوء استفاده کند. در حالی که نرخ واکسیناسیون کودکان همچنان پایین است و رهبران کشور همچنان داده‌ها را نادیده می‌گیرند و دقت علمی را تضعیف می‌کنند، کارشناسان نگران هستند که شیوع‌هایی از این دست - و پاسخ‌های آشفته کشور به آنها - به یک هنجار کشنده تبدیل شود. نرخ جهانی سرخک در حال افزایش است و به این ویروس فرصت‌های بیشتری برای ورود به ایالات متحده می‌دهد. همزمان، تحقیقات بدنارچیک نشان داده است که درصد کودکان آمریکایی که بالقوه مستعد ابتلا به سرخک هستند، در سال‌های اخیر افزایش یافته است. وقتی جرقه‌های بیشتری به مواد اشتعال‌زای بیشتری برخورد کند، آتش‌سوزی‌ها گسترش می‌یابند. در کمی بیش از دو ماه از سال ۲۰۲۵، ایالات متحده در حال حاضر بیش از ۱۵۰ مورد سرخک را ثبت کرده است - بیش از نیمی از کل موارد ثبت شده در کل سال ۲۰۲۴. اگر ایالات متحده امیدی به مهار این بحران - و بحران‌هایی که مطمئناً به دنبال خواهد داشت - داشته باشد، باید در متمرکز کردن منابع خود بر روی کسانی که بیشتر در معرض خطر هستند، موفق شود.