کریس رایت، وزیر انرژی ایالات متحده، اظهار داشته است که بخش نفت شیل ایالات متحده می‌تواند وعده دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، مبنی بر «حفر، حفر، حفر» و افزایش تولید نفت را حتی در صورت رسیدن قیمت‌ها به ۵۰ دلار در هر بشکه محقق کند؛ سطحی که به گفته اکثر تحلیلگران، فعالیت حفاری را محدود می‌کند.
مدیرعامل سابق گروه فرکینگ لیبرتی انرژی (Liberty Energy) به فایننشال تایمز گفت که بخش ایالات متحده می‌تواند با «نوآوری» و ایجاد «بهره‌وری»، قیمت‌های پایین‌تر و تولید بالاتر را «قطعاً» ارائه دهد.
اما او دوره‌ای از اختلال در صنعت را پیش‌بینی کرد، مشابه آنچه که بخش نفت شیل در طول جنگ قیمت فرساینده بین تولیدکنندگان اوپک و صنعت نفت شیل در سال ۲۰۱۴ تجربه کرد.
او گفت: «ورشکستگی‌های زیادی رخ داد. اختلال زیادی وجود داشت، اما نتیجه نهایی، هزینه بسیار کمتری برای تولید یک بشکه نفت بود.»
او افزود: «ما اکنون شاهد همین نوع پویایی‌های بازار خواهیم بود. عرضه جدید، قیمت‌ها را کاهش می‌دهد. شرکت‌ها نوآوری می‌کنند، قیمت‌های خود را کاهش می‌دهند و مصرف‌کنندگان و تأمین‌کنندگان به طور متناوب واکنش نشان می‌دهند.»
رایت، که از سوی گروه‌های سبز به عنوان رئیس حامی فرکینگ ترامپ مورد انتقاد قرار گرفته است، گفت که به جای «طرفدار تجارت»، «طرفدار مصرف‌کننده» است و از تلاش‌های رئیس‌جمهور برای کاهش قیمت انرژی حمایت می‌کند.
اظهارات او پس از کاهش شدید قیمت نفت مطرح می‌شود، به طوری که قیمت نفت خام برنت در هفته گذشته برای سومین بار از زمان تهاجم کامل روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲، به کمتر از ۷۰ دلار رسید. تصمیم غیرمنتظره اوپک پلاس برای افزایش تولید، درست زمانی که نگرانی‌ها در مورد سلامت اقتصاد ایالات متحده به دلیل سیاست‌های تعرفه‌ای ترامپ افزایش یافته است، نگرانی‌های صنعت را در مورد احتمال مازاد عرضه نفت افزایش داده است.
بازارهای نفت روز سه‌شنبه پس از آنکه پیتر ناوارو، مشاور تجاری ترامپ، در فاکس نیوز پیشنهاد کرد که اگر قیمت نفت به ۵۰ دلار در هر بشکه کاهش یابد، به مهار تورم کمک می‌کند، بیشتر متزلزل شدند. ترامپ رقم مشخصی را در مورد جایی که می‌خواهد قیمت نفت در آن قرار گیرد، ارائه نکرده است، اما در طول مبارزات انتخاباتی خود بارها گفت که هزینه‌های انرژی را ظرف ۱۲ ماه به نصف کاهش می‌دهد.
اظهارات رایت باعث نگرانی مدیران نفتی ایالات متحده می‌شود که روز دوشنبه در CERAWeek در هوستون برای آغاز بزرگترین کنفرانس نفت و گاز در ایالات متحده گرد هم می‌آیند. این صنعت نگران است که قیمت‌های پایین‌تر نفت سود را کاهش دهد و آن را مجبور به کاهش فعالیت حفاری در زمانی کند که ترامپ خواستار افزایش تولید است.
اندرو گیلیگ، مدیرعامل گروه تحقیقات انرژی Enverus، گفت که مطمئن نیست دولت ترامپ به طور کامل درک می‌کند که نفت ۵۰ دلاری در هر بشکه چه تأثیری بر صنعت انرژی ایالات متحده خواهد گذاشت.
او گفت: «احتمالاً اپراتورها برای قیمت‌های بالای ۷۰ دلار در سال جاری برنامه‌ریزی کرده بودند، بنابراین در ۵۰ دلار، احتمالاً دکل‌ها کاهش می‌یابند و فعالیت کند می‌شود. و هنگامی که دکل‌ها در پرمین کاهش می‌یابند، گاز همراهی را که صنعت LNG در پایان سال روی آن حساب می‌کند، از دست می‌دهید.»
دانیل یرگین، مورخ انرژی برنده جایزه پولیتزر و نویسنده کتاب نقشه جدید گفت که «در ۵۰ دلار در هر بشکه، اقتصاد نفت شیل کار نمی‌کند.»
براساس داده‌های S&P Global Commodity Insights، میانگین قیمت سر به سر برای نفت شیل در سال ۲۰۱۰، ۷۷ دلار برای هر بشکه وست تگزاس اینترمدیت (West Texas Intermediate)، بازار ایالات متحده، در مقایسه با ۴۵ دلار در هر بشکه در سال ۲۰۲۵ بود.
رایت روز دوشنبه در CERAWeek سخنرانی اصلی خواهد داشت. انتظار می‌رود که او با استقبال گرم مدیران نفت و گاز مواجه شود، کسانی که از لغو مقررات زیست‌محیطی دولت ترامپ و چرخش از انرژی‌های تجدیدپذیر استقبال کرده‌اند.
رایت گفت که امیدوار است هدف توافقنامه پاریس برای دستیابی جهان به انتشار خالص صفر کربن تا سال ۲۰۵۰ اکنون مرده باشد. او گفت که انحراف سرمایه‌گذاری از سوخت‌های فسیلی، قیمت انرژی را افزایش داده و باعث فقر انرژی در کشورهای در حال توسعه شده است.
او افزود: «این باور که ما یک سیستم انرژی دگرگون شده در سال ۲۰۵۰ خواهیم داشت، یک خیال محض است. مشکل این است که این یک خیال مخرب بوده است.»
رایت گفت که پیگیری سیاست‌های سبز توسط آلمان و بریتانیا، سیستم‌های برق آنها را گران و غیرقابل اعتماد کرده است، که منجر به جابجایی برخی از صنایع به آسیا و ایالات متحده شده است.
او تأکید کرد: «اولویت‌های ما بر روی انسان‌ها، زندگی‌ها و فرصت‌های شغلی متمرکز است. ما روی آب و هوا تمرکز نمی‌کنیم.»
در پاسخ به اظهارات رایت، صندوق دفاع از محیط زیست (Environmental Defense Fund) اعلام کرد که در ماه‌های اخیر تغییرات زیادی در دنیای سیاست رخ داده است، اما علم تغییرات آب و هوایی تغییری نکرده است.
مارک براونشتاین، معاون ارشد انرژی در EDF، گفت: «به نظر می‌رسد رایت عادت دارد در مورد مزایای سوخت‌های فسیلی صحبت کند، اما بدون صحبت در مورد هزینه‌های قابل توجه یا آنچه که می‌توانیم برای رسیدگی به این هزینه‌ها انجام دهیم.»
او افزود: «گازهای گلخانه‌ای که در جو جمع می‌شوند، به بلایای طبیعی در جهان کمک می‌کنند، که هزینه‌های هنگفتی را به اقتصادها و بدبختی‌های انسانی تحمیل می‌کنند.»