هنگامی که مارک کارنی پیروزی قاطع خود را در رقابت برای جانشینی جاستین ترودو به عنوان رهبر حزب لیبرال کانادا جشن گرفت - و به زودی بیست و چهارمین نخست وزیر این کشور خواهد شد - کانادایی ها حق داشتند تعجب کنند که کدام نسخه از رئیس سابق بانک مرکزی خود را دریافت خواهند کرد.
آقای کارنی کتاب‌خوان، در طول مبارزات انتخاباتی‌اش، ژست یک جنگنده سرسخت را به خود گرفته است. این مناسب یک بازیکن هاکی سابق است - و کسی که خود را برای نبرد در دو جبهه آماده می‌کند. در داخل کشور، او باید کانادایی‌ها را متقاعد کند که دوباره به حزب لیبرالی رای دهند که یک دهه گذشته را در قدرت گذرانده است. انتخابات ممکن است ظرف چند روز آینده برگزار شود، و اپوزیسیون محافظه‌کار تا همین اواخر در نظرسنجی‌ها بیداد می‌کرد. به همان اندازه دلهره‌آور، او باید بر دشمنی غلبه کند که در انتخابات شرکت نمی‌کند: دونالد ترامپ.
آقای کارنی در سخنرانی پیروزی خود گفت که معتقد است تهدید رئیس جمهور آمریکا به الحاق کانادا معتبر است. او به مخاطبان خود گفت: «آمریکایی‌ها منابع، آب، زمین و کشور ما را می‌خواهند. اگر آنها موفق شوند، شیوه زندگی ما را نابود خواهند کرد.» وی گفت، در نتیجه، اولین اقدام کانادا برای وضع تعرفه‌های 30 میلیارد دلاری کانادا (21 میلیارد دلار آمریکا) بر واردات از مرز جنوبی تا زمانی که «آمریکایی‌ها به ما احترام بگذارند» به قوت خود باقی خواهد ماند.
از بسیاری جهات، این قابل توجه است که این مرد 59 ساله که معمولاً غیرنمایشی است، در موقعیتی قرار دارد که چنین سخنان جنگنده‌ای را بیان کند. در ژوئیه گذشته، پنج ماه قبل از اینکه آقای ترودو اعلام کند که کناره‌گیری می‌کند، یک نظرسنجی سراسری نشان داد که 93 درصد از کانادایی‌ها وقتی عکس آقای کارنی را به آنها نشان دادند، نمی‌دانستند او کیست. در 9 مارس، او 85.9 درصد آرا را در رقابت رهبری حزب لیبرال به دست آورد. تأثیر آن بر حزبش نیز به طور مشابه مانند لازاروس بوده است. در پایان سال 2024، ردیاب نظرسنجی اکونومیست به محافظه‌کاران 24 امتیاز برتری نسبت به لیبرال‌ها داد. اکنون این شکاف به تنها هفت امتیاز کاهش یافته است.
با این وجود، اکثر کانادایی‌ها هنوز اطلاعات زیادی درباره آقای کارنی فراتر از تجربه او به عنوان رئیس بانک مرکزی نمی‌دانند. رزومه براق این اقتصاددان آموزش دیده در هاروارد و آکسفورد، که از علاقه‌مندان به محافل نخبگان جهانی بود، ممکن است در دوران پوپولیسم افسارگسیخته، رای‌دهندگان را منصرف کرده باشد. اما به عنوان مردی که بانک کانادا را در بحران مالی 2008-2009 و بانک انگلستان را در سال‌های برگزیت هدایت کرد، آقای کارنی برای بسیاری از کانادایی‌ها در زمانی که آمریکا متعهد شده است "جنگ اقتصادی" به راه اندازد و کانادا را مجبور به تبدیل شدن به ایالت 51 کند، اطمینان‌بخش به نظر می‌رسد. دیوید کولتو از Abacus Data، یک شرکت نظرسنجی، می‌گوید: «او در حال استفاده از نقطه ضعف نخبه‌گرایی و تبدیل آن به یک مزیت است.»
او این ژیمناستیک‌های سیاسی را با رد برخی از سیاست‌های شاخص سلف نامحبوب خود، از جمله مالیات کربن که آقای کارنی قبلاً از آن حمایت کرده بود، آغاز کرد. آقای ترودو زمانی با موفقیت بر اساس مالیات آلودگی کمپین انتخاباتی برگزار کرد و سه دوره متوالی پیروز شد. اما پس از همه‌گیری، با افزایش نرخ بهره در کانادا و افزایش سرسام‌آور هزینه زندگی، رهبر محافظه‌کار، پیر پولیور، موفق شد این مالیات را رادیواکتیو کند. یکی از اولین اقدامات آقای کارنی به عنوان نخست وزیر، لغو آن خواهد بود.
احتمالاً آقای کارنی به سرعت سوگند یاد خواهد کرد. نزدیکان او پیشنهاد می‌کنند که او در طول هفته آینده کابینه‌ای کوچک‌تر را معرفی خواهد کرد. او از چند روز آینده برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا این کابینه جدید را به پارلمانی که قرار است در 24 مارس تشکیل جلسه دهد، می‌برد یا خیر، استفاده خواهد کرد. اگر اینطور نباشد، او آن پارلمان را منحل می‌کند و برای اواخر آوریل یا اوایل ماه مه انتخابات برگزار می‌کند. انگیزه با او و حزبش است. اینکه آیا این برای تضمین پیروزی - و دور نگه داشتن آقای ترامپ - کافی خواهد بود یا خیر، هنوز مشخص نیست. ¦