تنها چند سال پیش، اظهارات دانشگاه‌ها در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی روز فراوان بود.
هنگامی که روسیه در سال ۲۰۲۲ به اوکراین حمله کرد، رئیس جمهور وقت هاروارد آن را "بی‌معنی" و "تاسف‌بار" خواند و پرچم کشور مورد تهاجم را در محوطه دانشگاه هاروارد به اهتزاز درآورد. پس از مرگ جورج فلوید زیر زانوی یک افسر پلیس سفیدپوست، رئیس جمهور کرنل گفت که "بیمار شده است". رئیس جمهور دانشگاه میشیگان خشونت ۷ اکتبر ۲۰۲۳ علیه اسرائیل را "حمله وحشتناک توسط تروریست‌های حماس" توصیف کرد.
اما در طول سال گذشته، هر یک از این دانشگاه‌ها سیاست‌هایی را اتخاذ کرده‌اند که اظهارات رسمی در مورد مسائل جاری را محدود می‌کند.
بر اساس گزارش جدیدی که روز سه‌شنبه از سوی آکادمی هترودوکس، گروهی که از ارتدوکسی مترقی در محوطه‌های دانشگاهی انتقاد کرده است، منتشر شد، تا پایان سال ۲۰۲۴، ۱۴۸ کالج سیاست "بی‌طرفی نهادی" را اتخاذ کرده‌اند، روندی که نشان‌دهنده بررسی دقیق سیاسی است که تحت آن قرار دارند. به جز هشت مورد از این سیاست‌ها، همگی پس از حمله حماس اتخاذ شدند.
مارک برنشتاین، یکی از متولیان میشیگان، پس از اتخاذ این سیاست در ماه اکتبر گفت: «ما باید راه را برای تخصص، هوش، دانش و خرد اساتید خود باز کنیم تا با صدای خود، بدون دخالت نهادی، به ایالت و جامعه ما اطلاع دهند.»
او گفت که دانشگاه از نظر تاریخی از صدور بیانیه در مورد رویدادهای مهمی مانند ترور آبراهام لینکلن و جان اف کندی یا در طول دو جنگ جهانی خودداری کرده است.
او گفت: «بنابراین اظهارات نهادی یک پدیده مدرن و یک سرمایه‌گذاری گمراه‌کننده است که به ماموریت عمومی ما خیانت می‌کند.»
دانشگاه‌ها در زمانی چنین سیاست‌هایی را اتخاذ می‌کنند که دولت ترامپ به شدت برای مجازات آنها به دلیل عدم انجام اقدامات کافی برای سرکوب یهودستیزی و پذیرش سیاست‌های تنوع، برابری و شمول، حرکت کرده است.
دولت روز جمعه اعلام کرد که ۴۰۰ میلیون دلار از کلمبیا پس می‌گیرد، اقدامی که شوک‌هایی را در سراسر آموزش عالی ایجاد کرد. دولت قبلاً گفته است که به دنبال هدف قرار دادن سایر دانشگاه‌ها است.
الکس آرنولد، مدیر تحقیقات در آکادمی هترودوکس، گفت که دانشگاه‌ها حدود یک دهه پیش، پس از ظهور جنبش «جان سیاهان مهم است» و تیراندازی پلیس به سیاه‌پوستان در مکان‌هایی مانند فرگوسن، میسوری، صدور بیانیه در مورد مسائل داغ را افزایش دادند.
برخی از محافظه‌کاران مدت‌هاست از چنین اظهاراتی ابراز تاسف کرده‌اند و معتقدند که بیش از حد به سمت چپ متمایل شده‌اند. گروه‌های سخنرانی مانند بنیاد آزادی بیان و ابراز نگرانی داشتند که آنها دلسردی ایجاد می‌کنند. مدتی بود که این اظهارات به سختی موضوع بحث گسترده‌ای بود.
حمله حماس و جنگ پس از آن معادله را تغییر داد.
مناقشه اسرائیل و فلسطین همیشه چپ را تقسیم کرده است، اما حمله ۷ اکتبر و جنگ پس از آن این اختلافات را تشدید کرد. اظهاراتی که دانشگاه‌ها در مورد حمله و بمباران غزه توسط اسرائیل صادر کردند، مورد بررسی قرار گرفت و اغلب به دلیل دیر بودن، ضعیف بودن، مغرضانه بودن - یا هر سه - مورد انتقاد قرار گرفت.
رهبران دانشگاه، تحت فشار از سوی اهداکنندگان، قانون‌گذاران و مردم، شروع به پرسیدن این سوال کردند: چرا اصلاً بیانیه صادر کنیم؟
حدود چهار پنجم کالج‌هایی که سیاست‌های بی‌طرفی را اتخاذ کرده‌اند، دولتی هستند و با بررسی دقیق قانون‌گذاران ایالتی مواجه هستند. چندین ایالت، از جمله تگزاس و یوتا و کارولینای شمالی، دانشگاه‌های دولتی خود را مجبور کردند تا چنین سیاست‌هایی را اتخاذ کنند. سایرین، مانند تنسی، در حال بررسی آن هستند.
اکثر سیاست‌های جدید برای مدیران ارشد، مانند روسای کالج‌ها و معاونان اعمال می‌شود. برخی دیگر نیز واحدهایی مانند بخش‌های دانشگاهی را در بر می‌گیرند. و به گفته آکادمی هترودوکس، بسیاری از آنها در مورد اعضای هیئت علمی زمانی که به طور رسمی صحبت می‌کنند نیز اعمال می‌شود، اما اغلب تصریح می‌کنند که اعضای هیئت علمی در بیان دیدگاه‌های شخصی خود آزاد هستند.
آقای آرنولد گفت: «کل تجربه مقابله با جنجال‌های دانشگاهی ناشی از حمله حماس، واقعاً رهبران نهادی را به فکر واداشت و در مورد عملکرد مؤسسات آموزش عالی ما تأمل کرد. من فکر می‌کنم این احتمالاً یک تغییر بسیار بادوام خواهد بود.»
منتقدان روند بی‌طرفی استدلال کرده‌اند که مدیران صرفاً از بحث‌های دشوار در مورد مناقشه خاورمیانه اجتناب می‌کنند و از عصبانی کردن اهداکنندگان و قانون‌گذاران می‌ترسند.
پس از اینکه دانشگاه کلارک در ماساچوست اعلام کرد که از اتخاذ مواضع دوری می‌کند، سردبیر بخش نظرات روزنامه مدرسه این اقدام را "سیاستی جعلی" خواند که برای محدود کردن بحث در مورد مناقشه طراحی شده است.
اما حتی دانشگاه‌هایی که چنین سیاستی را اتخاذ کرده‌اند، در مورد مسائل سیاسی مورد مناقشه کاملاً سکوت نکرده‌اند.
سانتا اونو، رئیس دانشگاه میشیگان، در رویدادی که هفته گذشته در نیویورک سیتی توسط اتحادیه ضد افترا برگزار شد، تلاش برای تحریم، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل را یهودستیزانه خواند و گفت که پاسخ او سرمایه‌گذاری بیشتر در این مشارکت‌ها بوده است.
دانشگاه در ایمیلی اعلام کرد که سیاست بی‌طرفی جدید، "فرض سنگینی" در برابر صدور بیانیه‌هایی که "به طور مستقیم به عملکردهای داخلی دانشگاه مرتبط نیستند" اتخاذ کرده است.
کولین ماستونی، سخنگوی میشیگان، گفت: «مبارزه با یهودستیزی و اطمینان از اینکه محیطی داریم که در آن همه دانشجویان می‌توانند شکوفا شوند و موفق شوند، بخشی از تعهد اخلاقی و قانونی ما است و کاملاً به عملکردهای داخلی ما به عنوان یک مؤسسه آموزش عالی مرتبط است.»
روسای جمهور اغلب بر سر سیاست‌های جدید خود به اشتباه می‌افتند. در طول مصاحبه‌ای در ماه اکتبر با روزنامه مدرسه، آلن گاربر، رئیس دانشگاه هاروارد، بیانیه دانشجویان طرفدار فلسطین را "توهین‌آمیز" خواند و هیئت تحریریه را بر آن داشت تا به او بگوید "از سیاست خود پیروی کنید."
ماه گذشته، انجمن آمریکایی اساتید دانشگاه، گروهی مدافع حقوق اساتید، بیانیه‌ای در مورد بی‌طرفی صادر کرد که کم و بیش بی‌طرفانه بود. در آن آمده است که این ایده «نه شرط لازم برای آزادی آکادمیک است و نه به طور قاطع با آن ناسازگار است.»
انتخاب مجدد دونالد ترامپ اکنون این سیاست‌ها را آزمایش می‌کند.
از آنجایی که دولت جدید، که دانشگاه‌ها را "دشمن" توصیف کرده است، حملات خود را به آموزش عالی تشدید می‌کند، کالج‌ها تحت فشار بیشتری قرار دارند تا صدای مقاومت باشند.
پاتریشیا مک‌گوایر، رئیس دانشگاه ترینیتی واشنگتن، یک مؤسسه کاتولیک کوچک در سه مایلی کاخ سفید، گفت: «اما بسیاری از روسای کالج‌ها از ترس ساکت شده‌اند.
او با اشاره به رئیس جمهور سابق هاروارد که سال گذشته پس از جلسه استماع کنگره در مورد یهودستیزی استعفا داد، گفت: «آنها به آنچه برای کلودین گی رخ داد و برخی از روسای جمهور دیگر نگاه می‌کنند. و آنها می‌گویند: «من نمی‌خواهم این اتفاق برای من بیفتد. بنابراین من فقط ساکت می‌شوم و پنهان می‌شوم و امیدوارم این ابر بگذرد.»
هیچ دانشگاهی بیشتر از دانشگاه شیکاگو با بی‌طرفی مرتبط نیست، جایی که دانشجویان ورودی با گزارش کالون، سند سال ۱۹۶۷ که استدلال بی‌طرفی را مطرح کرد، مجهز می‌شوند. این گزارش که در زمانی که خشونت محوطه‌های دانشگاهی را در طول جنگ ویتنام برهم زد، نوشته شده است، می‌گوید دانشگاه «خانه و حامی منتقدان است؛ خود منتقد نیست.»
تام گینزبورگ، مدیر انجمن تحقیق و بیان آزاد در شیکاگو، می‌گوید اتخاذ بی‌طرفی به قانون‌گذاران این پیام را می‌دهد که کالج‌ها متعهد به استقبال از دیدگاه‌های متنوع هستند.
او گفت: «از آنجایی که این اظهارات تمایل داشتند تا دیدگاه‌های اکثریت را در محوطه‌های دانشگاهی منعکس کنند، که به طور فزاینده‌ای متمایل به چپ هستند، می‌توانید ببینید که چگونه اتخاذ آن می‌تواند راهی برای گفتن به قانون‌گذاران باشد: «این چیزی نیست که ما واقعاً هستیم. ما مردم را با مواضع مورد مناقشه شستشوی مغزی نمی‌دهیم.»
اما حتی گزارش کالون نیز شامل هشداری بود که دقیقاً مشخص نمی‌کند که دانشگاه‌ها چه زمانی باید بیانیه صادر کنند. این گزارش می‌گوید بی‌طرفی همچنان به کالج‌ها اجازه می‌دهد تا زمانی که «خود مأموریت دانشگاه و ارزش‌های آن در زمینه تحقیق آزاد» تهدید می‌شود، صحبت کنند.
خانم مک‌گوایر از دانشگاه ترینیتی واشنگتن گفت: اکنون آن لحظه فرا رسیده است. او گفت: «از بین رفتن دانش و تخصص که این دولت از آن استقبال کرده است بسیار، بسیار ترسناک است و آموزش عالی باید در هر نوبت آن را فریاد بزند.»