چرا گربه‌ها جعبه سیاه پزشکی هستند؟

زمانی که من و همسرم اوایل سال گذشته گربه‌مان را نزد دامپزشک بردیم، امیدوار بودیم که بشنویم جای نگرانی نیست. زیتون، یک بچه گربه مو بلند لاک‌پشتی که کوچک‌ترین بچه گربه در زایمانش بود، طبیعتاً آرام و ترسو بود و تمایل داشت در کمدها پنهان شود و پشت پرده حمام چرت بزند. این باعث می‌شد که او را سخت بشود شناخت—و گاهی اوقات به سادگی پیدا کرد.

اما چند روز قبل، ما شروع به این فکر کردیم که آیا او ممکن است بیمار باشد. آیا او حتی بیشتر از معمول گوشه‌گیر به نظر می‌رسید؟ گفتنش سخت بود، اما تصمیم گرفتیم برای اطمینان از دامپزشکش بپرسیم. دامپزشک بلافاصله متوجه شد که لثه‌های زیتون رنگ پریده است و قلبش تند می‌زند. یک آزمایش خون سریع نشان داد که او به شدت کم‌خون است، با حجم سلول‌های خونی بسیار پایین، به گفته دامپزشک، "ناسازگار با زندگی" است.

بدین ترتیب یک دوره سخت ماه ها به طول انجامید که شامل مراجعات مکرر به بخش مراقبت‌های ویژه دامپزشکی، بیش از دوازده بار تزریق خون و پاسخ‌های قطعی معدود بود.

الینور کارلسون، متخصص ژنتیک در دانشکده پزشکی UMass Chan و موسسه Broad می‌گوید: «گربه‌ها بسیار کم مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. «آنها یک جعبه سیاه باقی خواهند ماند، مگر اینکه چیزی در سمت تحقیقات تغییر کند.»

در طول چند دهه گذشته، دامپزشکی پیشرفت‌های چشمگیری داشته است و به حیوانات خانگی مانند زیتون اجازه می‌دهد مراقبت‌های بسیار پیشرفته‌ای دریافت کنند. اما پزشکی گربه‌سانان از همتای سگ‌سان خود عقب مانده است و ارائه پزشکی مبتنی بر شواهد برای گربه‌ها همیشه آسان نیست. دکتر کارن پری، جراح ارتوپدی دامپزشکی با تمرکز بر سلامت گربه‌سانان در دانشگاه ایالتی میشیگان، می‌گوید: «هنوز هم یک علاقه خاص در نظر گرفته می‌شود.»

از نظر تاریخی، بسیاری از دامپزشکان اساساً با گربه‌ها به عنوان سگ‌های کوچک رفتار می‌کردند، آزمایش‌ها و درمان‌های توسعه یافته برای بیماران سگ‌سان را برای مراقبت از گربه‌سانان قرض می‌گرفتند. حتی در دانشکده دامپزشکی، جایی که دانشجویان برای انواع تخصص‌ها آموزش می‌بینند، سگ‌ها مدت‌هاست که پیش‌فرض بوده‌اند.

دکتر مگی پلاسیر، مدیر برنامه‌های علوم دامپزشکی در بنیاد سلامت EveryCat می‌گوید: «کتاب آناتومی من 'آناتومی سگ' بود. "ما پاورپوینت و مکمل هایی برای گربه ها داشتیم."

با گذشت زمان، با این حال، به طور فزاینده ای روشن شده است که آنچه برای Rover کار می کند ممکن است برای Tigger بی ارزش باشد، یا بدتر از آن. به عنوان مثال، سگ‌ها و گربه‌ها داروها را به طور متفاوتی متابولیزه می‌کنند و برخی از داروهای رایج سگ‌سانان در گربه‌ها سمی هستند. دکتر بروس کورنریچ، مدیر مرکز سلامت گربه‌سانان کورنل می‌گوید: «منطقی نیست که فرض کنیم هر چیزی که برای سگ‌ها جواب می‌دهد برای گربه‌ها هم جواب می‌دهد. «هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که باید یاد بگیریم.»

در یک سطح، تمرکز دیرینه بر روی سگ‌ها عملی بود. مطالعات نشان داده است که صاحبان حیوانات خانگی سگ‌ها را بیشتر از گربه‌ها نزد دامپزشک می‌برند.

آیا این به این دلیل است که جامعه به سادگی ارزش کمتری برای زندگی گربه‌ها نسبت به سگ‌ها قائل است؟ از این گذشته، احتمال اینکه گربه‌ها حیوانات کار باشند بسیار کمتر است و به طور کلی مستقل‌تر و کم‌تر معاشرتی از سگ‌ها در نظر گرفته می‌شوند. دکتر کورنریچ می‌گوید: «شاید تعصباتی علیه گربه‌ها وجود داشته باشد.»

من به عنوان یک آدم سگ‌باز که با یک آدم گربه‌باز ازدواج کرده‌ام و اکنون هر دو نوع حیوان خانگی را دارم، فکر می‌کنم که گربه‌ها (و افرادی که از آنها نگهداری می‌کنند) به روش‌هایی تحقیر یا نادیده گرفته می‌شوند که سگ‌ها اینطور نیستند. اما فکر نمی‌کنم این به طور کامل توضیح دهد که چرا صاحبان حیوانات خانگی دلسوز کمتر به دنبال مراقبت از گربه‌سانان خود هستند.

در طول سال‌ها، من و همسرم تلاش زیادی کرده‌ایم تا به همه حیوانات خانگی بیمار خود کمک کنیم. اما بردن گربه‌ها نزد دامپزشک مطلقاً استرس‌زاتر از بردن سگ‌ها بود، هم برای آنها و هم برای ما. و گربه‌ها به نظر نمی‌رسید که به این مقدار مراقبت پزشکی نیاز داشته باشند.

شاید این انعکاسی واقعی از واقعیت بود. سگ‌های ما به طور مرتب در پارک Prospect در بروکلین پرسه می‌زدند، میکروب‌ها را با هم‌بازی‌های خود عوض می‌کردند و استخوان‌های مرغ سرکش را می‌خوردند، در حالی که گربه‌های ما زندگی‌های محافظت‌شده و داخلی داشتند.

اکنون گمان می‌کنم که ممکن است علائم بیماری را در گربه‌های خود از دست داده باشیم. من نگران بودم که وقتی زیتون را نزد دامپزشک بردیم، بیش از حد واکنش نشان می‌دهیم، زیرا به نظر می‌رسید شاید، کمی، تا حدی خودش نیست. در واقع، او به شدت بیمار بود.

در واقع، کارشناسان به من گفتند، گربه‌ها در پنهان کردن علائم خود استعداد دارند، که ممکن است متفاوت از سگ‌ها نیز ظاهر شوند. دکتر پری گفت، سگ‌های مبتلا به آرتروز اغلب دچار لنگش قابل توجهی می‌شوند که به راحتی در پیاده‌روی‌ها قابل مشاهده است، در حالی که بسیاری از گربه‌های مبتلا به آرتروز هیچ علامت آشکاری از لنگش نشان نمی‌دهند. آنها ممکن است کمتر روی مبل بپرند یا هنگام دست زدن به آنها بداخلاق‌تر به نظر برسند.

دکتر پری می‌گوید: «با توجه به اینکه گربه‌ها ساعات زیادی در روز می‌خوابند و صاحبانشان معمولاً فقط چند ساعت از این ساعات را در کنار آنها هستند، بسیار آسان‌تر است که متوجه نشوید گربه‌تان به تدریج در طول زمان تغییر می‌کند.»

در بازنگری، به نظر می‌رسید که زیتون احتمالاً هفته‌ها به آرامی رو به زوال بوده است.

در نهایت، دامپزشکان به این نتیجه رسیدند که سیستم ایمنی بدن او در حال از بین بردن گلبول‌های قرمز خون او است. اما آنها نتوانستند بگویند چه چیزی باعث آن شده است یا دارویی پیدا کنند که کمک کند. سرانجام، به عنوان آخرین راه حل، یک متخصص داخلی پیشنهاد کرد که می‌توانیم برداشتن طحال بزرگ زیتون را در نظر بگیریم، که احتمالاً جایی بود که گلبول‌های قرمز خون او در آن از بین می‌رفتند.

من برای نظر دوم به یک دامپزشک دیگر ایمیل زدم. او در پاسخ نوشت: «طحال‌برداری بدترین گزینه نیست،» و خاطرنشان کرد که این یک درمان تثبیت‌شده برای بیماران انسانی با شرایط مشابه است. او افزود: «ما فقط در دامپزشکی داده نداریم، به ویژه در گربه‌ها.»

به گفته کارشناسان، به نظر می‌رسد که وضعیت در حال بهبود است، هرچند به آرامی. برخی از دانشکده‌های دامپزشکی در حال افزایش سرمایه‌گذاری خود در سلامت گربه‌سانان هستند و پزشکان در تلاش هستند تا شیوه‌های کاهش استرس و دوست‌دار گربه‌سانان را ایجاد کنند. و دانشمندان بیشتری در حال بررسی علل ژنتیکی و محیطی بیماری‌ها در گربه‌ها هستند.

دکتر کارلسون به دلیل تحقیقاتش در مورد ژنوم سگ شناخته شده است، اما او همیشه در قلبش یک آدم گربه‌باز بوده است. سال گذشته، او Darwin's Cats را رونمایی کرد، یک پروژه علمی جهانی که هدف آن کسب اطلاعات بیشتر در مورد مبانی ژنتیکی سلامت و رفتار گربه‌سانان است.

تمرکز بر روی گربه‌ها مستلزم ایجاد برخی تغییرات در فرآیند جمع‌آوری DNA بود: برخلاف سگ‌ها، گربه‌ها تمایل دارند اهداکنندگان بزاق بسیار بی‌میل باشند. دکتر کارلسون و همکارانش در حال بررسی این موضوع هستند که آیا می‌توانند ژنوم یک گربه را فقط با چند رشته خز جمع‌آوری شده توسط یک شانه تعیین توالی کنند. دکتر کارلسون در یک ایمیل گفت: تاکنون "توالی یابی خز به زیبایی کار می کند و هم صاحبان و هم گربه ها آن را بسیار ترجیح می دهند!" داده‌های حاصل می‌تواند راه را برای درک بهتر نحوه کار بدن گربه‌ها و نحوه انجام کارها در صورت بهم ریختن باز کند.

دکتر کارلسون تجربه دست اولی با اسرار پزشکی گربه‌سانان داشت. نزدیک به یک دهه پیش، او بچه گربه‌ای داشت که پس از ابتلا به یک بیماری خودایمنی نادر که باعث کم‌خونی می‌شد، درگذشت. دکتر کارلسون هنوز همزاد بچه گربه را دارد، لیسی، که آلرژی‌های شدید محیطی دارد.

دکتر کارلسون می‌گوید: «من همیشه فکر می‌کردم که آیا هر دوی آنها ممکن است استعداد ابتلا به اختلالات ایمنی را به ارث برده باشند. "دامپزشکان واقعاً نمی توانند چیز زیادی بگویند زیرا اطلاعات بسیار کمی وجود دارد."

داستان او به طرز عجیبی شبیه به داستان ما بود. زیتون نیز تنها چند ماه پس از اولین بیمار شدن درگذشت. ما هرگز این فرصت را پیدا نکردیم که مزایا و معایب یک جراحی آزمایش نشده را بسنجیم. و ما هیچ توضیح واقعی برای زوال زیتون نداشتیم.

اما ما همزاد زیتون، Juniper را نیز داشتیم که سالم و قوی به نظر می‌رسید، اگرچه او نیز به نظر می‌رسید که آلرژی‌های محیطی دارد. ما از این فرصت استفاده کردیم تا او را در Darwin's Cats ثبت نام کنیم.

ما همچنین یک توده کوچک از خز زیتون داشتیم. یک دامپزشک آن را پس از مرگ زیتون در یک شیشه شیشه ای کوچک قرار داد و به عنوان یادگاری به ما داد. در آن زمان، نمی‌دانستم با آن چه کنم یا حتی می‌خواهم آن را نگه دارم یا نه. اما از نظر عاطفی خیلی خسته بودم که اعتراض کنم و آن را در کشو گذاشتم.

ماه‌ها بعد، فهمیدم که تیم دکتر کارلسون در تلاش است تا DNA را از نمونه‌های خز گربه‌سانان استخراج کند، و می‌دانستم که شیشه به کجا تعلق دارد. در ماه اکتبر، آن را به محققان تحویل دادم. احتمال زیادی وجود داشت که خز زیتون هرگز چیز جالب یا شاید حتی قابل استفاده ای به دست ندهد. اما این احتمال نیز وجود داشت که در آنجا پاسخ‌هایی وجود داشته باشد، اگر فقط کسی نگاه کند.